บทที่ 23 ในชีวิตนี้มีคนที่รักมากที่สุดอยู่ไม่กี่คน - 1

ในชีวิตของฉันมีคนที่รักมากที่สุดอยู่ไม่กี่คน

คนแรก ... ตัวเอง (หมายถึงตัวฉันเอง ไม่ได้หมายถึง คำเรียกบุคคลอื่น)

เป็นคนรักตัวเอง บางทีก็มากเกินไป จนเหมือนเป็นคนเห็นแก่ตัว

เพราะความรักตัวเอง เลยไม่ชอบที่จะนำพาให้ตัวเองไปเจอกับเรื่อง

ที่อาจจะทำให้ตัวเองเสียใจ เวลาทุกข์

ก็จะพยายามทุกข์ไม่นาน..ทุกข์นาน ๆ มันไม่ดีต่อสุขภาพจิต

เคยอ่านหนังสือของพี่เอ็ดดี้ “ธนาคารความสุข” และเข็มทิศชีวิต ทั้ง 2 เล่ม

บอกตรงกันถึงการให้มีสติรู้ตัว มีปัญญารู้คิด

ให้รู้ตัวอยู่เสมอ ว่าเรากำลังทำอะไรอยู่ เรากำลังรู้สึกอย่างไร

เสียใจอยู่ใช่มั๊ย คนที่จะทำให้เราหยุดเสียใจได้ก็มีแค่ตัวเราคนเดียว

คนอื่นที่ทำให้เราเจ็บเค้ามาเสียใจกับเราซะเมื่อไรล่ะ

เวลาเจ็บก็รู้ว่าเจ็บ เจ็บก็เลิก ก็พอ เจ็บซ้ำ ๆ ซาก ๆ

กับเรื่องเดิม ๆ ที่ผ่านไปนานแล้วก็ไม่ได้อะไรขึ้นมาหรอก

ไม่มีใครไม่มีความทุกข์หรอก แต่เราควบคุมและจัดการมันได้

“ความสุข คือ การทุกข์ให้น้อย” พูดง่ายแต่บางทีก็ทำยากเหลือเกิน

เพราะเมื่อไม่กี่วัน ก็เพิ่งมีการเสียน้ำตาครั้งใหญ่ที่สุด

ในรอบหลายเดือนที่ผ่านมา สาเหตุก็เพราะตัวเองไปฟังคำพูดบางคำมา

แล้วรู้สึกแย่ ๆ กับคำนั้น เพราะมันออกจากปากคนที่เราเคารพและรักมาก

ที่สุดคนนึง คนที่เราเคยอิจฉาครอบครัวเค้า คนที่เรามองว่าเค้าดีทุกอย่าง

คนที่คิดว่าเค้ารักเราเหมือนลูก...

หลังจากได้ฟัง สมองก็เริ่มคิดและรื้อฟื้นเรื่องในอดีตขึ้นมา

ตั้งแต่เกิด ตั้งแต่แม่ตาย ตั้งแต่เข้าโรงเรียน เรียนจบ ทำงาน ....

ยังอุตส่าห์ระลึกได้ทั้งที่ลืมไปนานแล้ว

มันพาลทำให้เรารู้สึกแย่มาก ๆ กับชีวิตตัวเอง

ประมาณว่าไม่น่าเกิดมาเป็น”ภาระ” ให้คนอื่นเลย

าทีนั้นรู้สึกว่าได้เข้าใกล้คำว่า “ตาย” มาก ๆ

จำได้ว่าร้องให้มากกว่า 1 ชั่วโมง ร้องไปเขียนไดอารี่ไป

ทั้งน้ำมูก น้ำตา ไหลออกมาบรรจบกัน

พอเขียนเสร็จ ก็ดัน sms ไป บอกเพื่อนด้วย

เพื่อนที่รักมาก คนนึงได้ข้อความว่า “ นา ดาว ชั้นรักแก 2 คนมากเลยนะ”

อีกคนได้ข้อความว่า “ ขอโทษกับทุกสิ่งที่เคยทำให้นาเสียใจ

ถ้าจะไม่ได้เจอกันอีกแล้ว ไว้ชาติหน้าเป็นเพื่อนกันอีกนะ “



ยังกับ”ลาตาย ...”



เพื่อนโทรกลับทันที ก็ไม่รับสายมันอีก

ทุกข์คนเดียวไม่พอ แบ่งความทุกข์ให้เพื่อนอีก

ทุกข์ทั้งหมดจากความคิดตัวเราเองแท้ ๆ

ร้องให้ไปจนหลับ ตื่นมาใช้ชีวิตปกติ ประหนึ่งว่า ไม่ได้เกิดอะไรขึ้น

ทุกข์ที่ตัวเรา จบลงไปแล้ว แต่มันอยู่กับคนที่ได้รับ sms ในวันนั้น

รักตัวเอง แต่กลับไปทำร้ายคนอื่นเค้า ....

ตอนนี้เคลียร์เรื่องนี้กับเพื่อนเรียบร้อยแล้ว

ดีใจ อย่างน้อยก็ทำให้เพื่อนทุกข์น้อยลงไปนิดนึงก็ยังดี


“คนทุกคนมีความทุกข์เป็นสมบัติส่วนตัวอยู่แล้ว
อย่าเอาความทุกข์ของเราไปแบ่งให้คนอื่น เพราะมันเป็นสมบัติที่ไม่ควรจะแบ่งกัน ...”

ประโยคเน่า ๆ แบบนี้ เคยเขียนลงในไดอารี่ตัวเอง

และมันดันไปเหมือนกับสิ่งที่เพื่อนรักทั้ง 2 คนพูดออกมา

แทบจะพร้อม ๆ กันโดยมิได้นัดหมาย

หรือว่ามันไปแอบอ่านไดอารี่เราวะ....



ถึงตอนนี้จะไม่ได้อยู่ใกล้ ๆ กัน แต่ฉันก็รักแกทั้ง 2 คนมาก ๆ เลยนะ

Create Date : 11 มิถุนายน 2553		1 comments
Last Update : 11 มิถุนายน 2553 22:39:17 น.
Counter : 4832 Pageviews.
Share Tweet