คำที่เคยบอกคนอื่น
ไม่มีใคร ที่ไม่เคยเจ็บปวดค่ะ
ทุกคน จะคิดอยู่เสมอว่า
เรื่องที่เราเจอมันหนักหนาสาหัส เกินกว่าที่เราจะรับไหว ..
เราร้องให้ เราท้อแท้ เราเสียใจ ไม่อยากแม้แต่จะมีชีวิตอยู่ ..
ไม่อยากแม้แต่จะหายใจ
คนที่เจ็บปวดที่สุด ก็คือตัวเราเอง
น้ำตาที่ใหลออกมา มันก็ออกมาจากตาเราเอง
คนที่จะทำให้มันหยุดได้ ก็คือเราเอง
คนที่จะทำให้เราไม่เจ็บปวดได้ ก็มีแต่ตัวเราเองทั้งนั้น
เพราะฉะนั้น
ถ้าคุณเจ็บปวดอยู่ ทุกข์อยู่ ก็ปล่อยให้มันเป็นไปอย่างนั้นเถอะค่ะ
ให้เวลากับมัน พอหมดเวลานั้นแล้ว
หัวใจเราก็ยังเต้นต่อไปได้ตามปกติ
อากาศ ก็ยังมีไว้ ให้หายใจ ยังมี 2 มือ 2 ตา 2 ขา...
นอนให้หลับ ตื่นมาอีกทีก็วันใหม่ ... ชีวิตเราก็จะดำเนินต่อไป
เรื่องที่ผ่านไปแล้ว ก็ให้มันผ่านไป เก็บมาคิดได้ก็เอามาแต่ส่วนดี ๆ
ส่วนใหนที่มันเจ็บช้ำ ก็ลืม ๆ มันไปบ้าง ไม่งั้นก็เจ็บซ้ำซาก...
ทั้งหมดเนี่ย ก็แค่จะบอกว่า "ชีวิตมันเป็นของเรา เราเลือกเองได้ ว่าเราจะอยู่อย่าง ทุกข์ หรือสุข.. ความรักที่เคยมี มันไม่เคยทำร้ายเราหรอก มีแต่เราที่ทำร้ายตัวเอง"
เรารู้ว่ามันทำอยาก แต่ก็อยากให้ผ่านมันไปได้ โดยที่ไม่บาดเจ็บสาหัสมากนัก
"ถ้าป่วยอยู่ ก็ขอให้หายเร็ว ๆ นะคะ"
เนี่ย ๆๆๆ ไปปลอบคนอื่นเค้ามาแบบนี้อ่ะ ... แต่ตัวเองก็ยังทำไม่ได้ ยิ่งช่วงนี้ซึมเศร้าอีก
เพราะฝนมันตกบ่อย เพราะเพลงเศร้า ๆ ที่ชอบฟัง เพราะมันครบ 1 ปี ที่เค้าจากไป
เพราะมันเหงาเกินไป
หรือจะเพราะอะไรก็ช่างเหอะ ไม่อยากจะเป็นแบบนี้อีกแล้ว ไม่อยากร้องให้ทุกวันแบบนี้อีกแล้ว...
เคยมีคน ๆ นึง พูดให้ฟังประมาณว่า
" จะทำยังงัย ถ้าคน ๆ เดียวที่จะทำให้เราหยุดร้องให้ได้ คือคน ๆ เดียวกับคนที่ทำให้เราร้องให้"
วันนี้เพิ่งเข้าใจ ว่า "คน" คนนั้น คือตัวเราเอง
Create Date : 28 พฤษภาคม 2552 |
|
3 comments |
Last Update : 28 พฤษภาคม 2552 23:53:38 น. |
Counter : 569 Pageviews. |
|
|
|
เป็นกำลังใจให้ นะคะ