เศร้า...ไม่มีเหตุผล (ฮ่าๆ ก็อยากจะไม่มีเหมือนกัน แต่บังเอิญว่ามี) ก็...หลังจากที่ได้ให้พี่คนจ๋วยช่วยอ่านเรื่องสั้นที่เขียนไปหนึ่งรอบ ตอนนั้นก็กลับมาแก้ในอีกวันนึงเลย แก้ไปก็ยังไม่เครียดนะ ทำไปเรื่อยๆ สองสามวันหลังจากนั้นก็เช็คอีก แก้อีก แต่ปรากฏว่า วันนี้เองที่เอาลงถนนฯ ไป จะบอกว่าเซลฟ์ ก็น่าจะพอพูดอย่างนั้นได้อยู่ ค่อนข้างรู้สึกดีมากๆ กับเรื่องนี้ ตอนที่แปะเสร็จก็ยังรู้สึกดีกับมัน คาดหวังเล็กๆ ว่าคนน่าจะชอบ แต่อะไรรู้มั้ย พอวันนี้ ตอนดึกมาเปิดดูอีกที เสียไปเกลี้ยงเลย ซ้ง เซลฟ์ เฮ่อ...ก็ไม่ใช่อะไรหรอกนะ แต่มันเป็นเพราะการที่เราได้อ่านสิ่งที่ตัวเองเขียนอีกรอบต่างหาก มันกลายเป็นว่า ไอ้สิ่งที่เราชื่นชมกับมันเหลือเกิน (อาจจะปนคาดหวังเล็กๆ) อยากให้มันสนุก อยากให้มันดี พออ่านอีกรอบแล้ว...คิดเลยว่า นี่หรือวะ เราเขียนได้แค่นี้เองหรือนี่ ทำไมเป็นงี้ล่ะ ตอนแรกๆ มันสนุกนี่ เสียไปหมดเลย ความมั่นใจ ตอนแรกกะไม่เขียนบล็อกเรื่องนี้หรอก กะเขียนเรื่องน้ำอัดลมที่ไปโดนมากับตัว แต่พออ่านเรื่องตัวเอง แล้วไปเปิดอ่านของคนอื่น ตัวเองก็ได้แต่กลับมานั่งกลุ้ม พบข้อแตกต่างนะ พบมากเลย ทำไมเรื่องเขาสนุกจังวะ ทำไมเขาเขียนดีจัง แล้วทำไมเราทำไม่ได้อย่างนั้นบ้าง ทั้งๆ ที่... ทั้งๆ ที่ความตั้งใจก็มีพอสมควร แล้วเรามีวัตถุดิบนะ แต่เราดันถ่ายทอดไม่ได้ หรือจริงๆ แล้ว มันยังไม่พอ (ตอนแรกกะเขียนว่าไม่เหมาะ แต่เดี๋ยวโดนเจ๊ตบเอา ข้อหาไม่มีความอดทน) ก็แอบท้อนี่นา เจ๊อ่ะ (เอ๊ะ ก็ไม่แอบเนอะ มาเขียนอยู่ในนี้แล้วด้วย) จู่ๆ ก็เกิดบ้าขึ้นมาแบบนี้ล่ะค่ะ แล้วเมื่อไหร่จะโตซะที ไม่มีความอดทนพยายามเลยเนอะ ท้อไม่เข้าเรื่องเลย การบ้านก็ไม่ยอมทำ เฮ่อ... ถ้าบอกว่าจะพยายามต่อไป...ก็คงเป็นงั้นแหละค่ะ พยายามกันต่อไป   Create Date : 13 ตุลาคม 2548 4 comments Last Update : 13 ตุลาคม 2548 1:54:36 น. Counter : 362 Pageviews. Share Tweet

อย่าคิดมากค่ะ เขียนแล้วเรามีความสุขและสนุกกันมัน แค่นี้ก็พอค่ะ   โดย: อยู่ไกลบ้าน 13 ตุลาคม 2548 2:02:33 น.

อย่าไปเครียดกับมันเลย.......เราไม่ได้เก่งไปซะทุกอย่าง ของอะไรก็ต้องใช้ประสบการณ์ และการปรับปรุงครับ   โดย: ครีเอทีฟ หัวเห็ด 13 ตุลาคม 2548 7:33:38 น.

ถ้าไม่ลองทำไปเรื่อยๆ เราก็จะไม่รู้จุดด้อย จุดดีไง ทำไปตามที่ใจอยากทำนั่นล่ะ ดีไม่ดีไม่ต้องใส่ใจ แต่เราเชื่อว่า สักวันหนึ่งมันต้องดีขึ้นเองล่ะ ส่วนการอ่านบล๊องของคนอื่น อ่านได้ แต่อย่าไปเอาเปรียบเทียบ ใช้ความรู้สึกสัมผัสเอา ว่าเอ.. ทำไมเค้าถึงถ่ายทอดออกมาได้แบบนี้นะ ดีกว่าที่จะไปเปรียบเทียบอ่ะ ยังไงก็เขียนต่อไปนะ ไม่ต้องลบหรอก ประเดนสำคัญของการเขียน คือ อ่านแล้วรู้เรื่องก็พอละ   โดย: Qooma 13 ตุลาคม 2548 7:55:38 น.

อย่าคิดมากค่ะ เขียนต่อไปนะคะ ไปเยี่ยมบล็อกเราบ้างนะคะ   โดย: อิ๊กคิวซัง 13 ตุลาคม 2548 10:41:58 น.