Someone love One, Someone love Two, But I love One, And the One is U.
เรื่องเล่าริมทาง
สบาย ๆ สไตล์ pumpui
ธันวาคม 2549
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
13 ธันวาคม 2549
เก็บกระเป๋าแอ่วเมืองเหนือ ตะลุยปางอุ๋ง
ทำบุญสุขใจ ไหว้พระเก้าวัดที่อยุธยา
เก็บกระเป๋าแอ่วเมืองเหนือ ตะลุยปางอุ๋ง
เก็บกระเป๋าแอ่วเมืองเหนือ ตะลุยปางอุ๋ง
7 ธันวาคม 2549
ค่ำคืนวันพฤหัส ก่อนวันหยุดยาว หลังจากแอบส่งใบลาแล้ว ก็รีบชิ่งกลับบ้านในบัดดล
อาบน้ำอาบท่า รีบจับกระเป๋าสัมภาระต่าง ๆ ที่แอบจัดไว้แล้วตั้งแต่วันหยุด (อ่านะ ทำไงได้ก็คนมันตื่นเต้น ไม่ได้ไปเที่ยวไหนนานแล้วนี่
)
ยืนมองนาฬิกานิดนึง มองสภาพตัวเอง ถือกระเป๋าสองใบ สะพายกระเป๋ากล้องอีกใบ แล้วยังมีเตาแก๊สอีกใบ อืม...
ว่าแล้วก็ขอร้องแกมบังคับพี่ชายที่แสนดี ขับรถมาส่งที่ BigC สะพานควาย
ขอบคุณที่ไม่ทำให้น้องกลายเป็นไอ้บ้าหอบฟาง
ไปถึงสามทุ่มพอดีเด๊ะ แหม ตรงเวลาดีจริง ๆ นะเรา นึก ๆ อยู่ว่าจะโดนโบกมั้ย โทษฐานมาช้า ที่ไหนได้ นั่งหล่อ นั่งสวยกันอยู่เต็มไปหมด รอดตัวไป
แล้วมาหลอกเราว่าสามทุ่มล้อหมุน อ่านะ กลัวไฮไลท์งานมาช้าอะดิ อิอิ
กว่าจะซื้อของ กว่าคนจะครบ ก่อนออกรถเราก็สูญเสียกาแฟอร่อย ๆ ไป 1 แก้ว
เทให้พื้นกินทำมายยยย เอาละ 21.49 น. สตาร์ทรถ (ขอบอกว่ามะได้ดูฤกษ์นะ แต่แอบเตี๊ยมกะพี่ N เรียบร้อยแล้ว)
เย้ ดีใจได้นั่งหน้าข้างคนขับ มะต้องกลัวเมารถแล้วเรา เวลาผ่านไปไม่นาน....
ข้างหลังเริ่มเงียบ มีเสียงโรงสีข้าวทำงานเป็นระยะ ๆ พี่ N ก็ดันชวนคุย แง ๆ ๆ ตรูจะนอนบ้างอะ
แต่ด้วยความที่กลัวคนขับหลับใน แล้วคณะทัวร์จะดับอนาจตั้งแต่ยังไม่ได้เที่ยวไหน เอาฟระ สารพันเรื่องผี เล่ามานเข้าปายยยย ดูดิ จะหลับลงมั้ย ได้ผลแฮะ ปอดแหกกว่าที่คิด
จนใกล้จะถึงลำปาง ป๋มก็แอบงีบไปแวบนึง สะดุ้งตื่นมาตอนหวาดเสียวพอดีเชียว พี่ N คร้าบ ผมขอโทษที่ไม่ได้ชวนคุย พี่พักที่ปั๊มแป๊บนึงเหอะ ผมใจสั่นอะ ขอพักสายตา 15 นาที น้องเลยแถมให้อีกเท่าตัวเลย กลัว...
(ชิส์ เดี๋ยวจะคิดค่าเสียหายซะให้เข็ด)
8 ธันวาคม 2549
เช้า ๆ อากาศเย็นจัง ถึงเชียงใหม่แย้ววว
รีบโทรกริ๊งกร๊างหาป้า ว่าหลานสุดที่รักมาแล้ว และแล้ว ก็มาพักเข้าห้องน้ำ กินข้าวต้มทรงเครื่องยามเช้า ที่สันทราย จากนั้น แอบ ๆ ไปปรึกษาป้า ให้พี่เขยเอารถออกพาไปถ่วงเวลาให้พี่ N หลับพักซัก 2-3 ชั่วโมงก่อนจะตะลุยยาวไปแม่ฮ่องสอนดีกว่า พวกเราเลยวางแผนจะไปไหว้พระขอพรกันก่อน แต่ที่ไหนได้ ดอยสุเทพ รถติดยาวเหยียด เปลี่ยนใจ มะไหว้ละ ไปแวะเอาเต๊นท์ของพี่ A2 ที่โรงบาลสวนดอก แล้วก็กลับมาจ่ายตลาดกันดีกว่า เตรียมพร้อมเต็มที่ (อืม...ใครจะรู้บ้างเนี่ย ว่ากับข้าวมื้อนี้ ทำให้พวกเรารอดตาย
)
กลับมาถึงบ้าน อะไรขาดเหลือ ยืมซ้า 555 ได้หม้อ ทัพพี กล่องโฟม สบายแล้วเรา ประหยัด อ่อ ผ้าเช็ดตัวอีกผืน
จากนั้นมุ่งสู่แม่ฮ่องสอนทันที ผ่านไปตามเส้นทางดอยอินทนนท์ แม่แจ่ม บ่ายแล้ว แวะพักกินข้าวที่แม่แจ่ม คนอื่นกินอารายก็มะรู้ แต่ผมจัดการข้าวซอยก่อนละ
ไปถึงปางอุ๋งห้าโมงเย็นพอดี หลังจากคุยกับเจ้าหน้าที่แล้ว ก็นั่งหน้าสลดกันพองาม แง ๆ ๆ คนละปางอุ๋งอ่า
ไหน ๆ พี่ D ดูมาจากเว็บไหนเนี่ย ผมจะไปวางยามาน
กลับมาที่รถ รีบไปต่อโดยไว เกรงว่าจะมืดเกิน ลำบากกะการเดินทางผ่านช่องเขา ทางชัน คดเคี้ยวเลี้ยวลด
และแล้วเหตุการณ์ไม่คาดฝันก็บังเกิด ขณะลงทางลาดชันแห่งหนึ่ง มีเสียงดังเอี๊ยดอ๊าดให้ได้ยิน รถเสียการทรงตัวเล็กน้อย พี่ N กะผมนั่งหน้า ใจตกไปอยู่ตาตุ่มเชียวแหละ ดีนะ เล่นของมาเยอะ เลยประคองลงเนิน แล้วจอดรถได้ริมทางข้างหมู่บ้านแห่งหนึ่ง โอย...หัวใจแทบกระเด็นออกไปอยู่กะคนข้าง ๆ
ลงจากรถมากลิ่นเหม็นหึ่งเชียว โทรศัพท์ก็ดันไม่มีคลื่น ตอนนี้ระบบไหน ต่อระบบไหน ขนออกมากดกันใหญ่ แต่ก็ไร้ผล
เลยต้องขอความช่วยเหลือชาวบ้านคำสุข ไปตามช่างมาดูอาการรถ (ด้วยความอวดเก่งนิด ๆ แอบบอกพี่ N ให้ช่างเตรียมครัชท์มาเผื่อด้วย ไหม้ชัวร์ เหอ เหอ เด็กอู่มาเองนะเฟ้ย) จริงดังคาด แต่ช่างบอกว่าพรุ่งนี้จะมาลากรถไปทำที่อู่ให้ มืดแล้ว ......
ด้วยประการฉะนี้ พวกเราเลยต้องแวะพักแรม ณ หมู่บ้านคำสุข ชาวบ้านใจดีมาก ให้เราไปกางเต๊นท์นอนกันตรงโบสถ์คริสต์ ที่ไม่ค่อยได้ใช้แล้ว ถามไถ่เรื่องอาหารการกิน (ดีนะเรามีพี่ C ไปเที่ยวเขมรบ่อย เลยฟังรู้เรื่อง...ก็ที่นี่เค้าพูดกันมะชัดนี่นา...มาจะหนากะ จะปาหนา มีข้าวกามะ)ห้องน้ำก็มี ด้านหลังก็เป็นลำธารสวย ใส ดูซิ บรรยากาศโรแมนติกจริง ๆ (ถ้าไม่มีเรื่องหวาดเสียวก่อนหน้านะ
)
เสียดายไม่ได้ถ่ายรูปธารน้ำใส ๆ หลังโบสถ์มาให้ดู เป็นไงละ กลายเป็นทริป Unseen ซะแล้ว
ว่าแล้วพวกเราก็หาทำเลกางเต๊นท์ อีกส่วนก็แยกกันมาช่วยหุงข้าว ทำกับข้าว อัญเชิญพ่อครัวจากภัตตาคารดังมาเชียวแหละ เป็นไงละหุงข้าวไม่เช็ดน้ำ อร่อยมั้ย
ขอบคุณพี่ D ที่สั่งน้องคนข้าวบ่อย ๆ มะงั้นคงกลายเป็นข้าวสามกษัตริย์ไปละ แหะ แหะ โม้เพลิน
อิ่มแล้ว แยกย้ายล้างอุปกรณ์ อีกส่วนไปเริงร่าริมลำธาร ดีนะมือไม่ว่าง มะงั้นจะถ่ายมาประจานซะ
หนีไปอาบกันก่อน ดึก ๆ มันหนาวนะเฟ้ย (แอบนินทานิดนึง พี่ D เรา อาบอีท่าไหนมะรู้ ทำจุกอุดท่อหลุด นั่ง ๆ คุยกันอยู่ เอ๊ะ... ทำไมน้ำป่าไหลหรือไงเนี่ย โหมะร้องตะโกนบอกใครเล้ย จนในที่สุดก็ต้องไปตามน้องแรงดีคนนึงมาช่วย ดีนะน้องเค้าขยันนั่งทำการบ้านดึก ๆ อยู่อะ มะงั้นคงเจิ่ง ไม่ต้องนอนกันพอดี
)
และแล้วก็ถึงเวลาพักผ่อน พี่ N ห่วงรถ กะว่าจะไปนอนเฝ้ารถ เอาฟระหน่วยกล้าตาย เดินไปส่งแกหน่อย มืดน่ากลัวซะ ไปถึงเปิดประตูรถ งะ เดินหนีกันแทบไม่ทัน กลิ่นคาร์บอนหึ่งเชียว นอนได้เหรอพี่ อีกอย่างมะกลัว ผอ สระ อี เหรออออออออ
และแล้ว แกก็ระลึกได้ ว่าควรมานอนเต๊นท์กะผมอะดีแล้ว อืม... เพิ่งรู้เหมือนกันว่าอากาศหนาว ๆ เนี่ย ทำให้คนอยากอยู่ใกล้ชิดกันมากขึ้น โดยมะต้องเลียนแบบโฆษณาโทรศัพท์มือถือ เต๊นท์ก็ออกจะใหญ่นอนสองคนสบาย ๆ ตื่นมา เอ๊ะ ทำไมมากระจุกอยู่รวมกันละเนี่ย มิน่ามะคืนอุ่น ๆ
อ่อ ลืมบอกไป พี่ท่านมาไม่ได้เตรียมอะไรมาเล้ย ถุงนอนก็ไม่มี ผ้าห่ม ผ้าเช็ดตัว ผมเลยต้องกางถุงนอนออกมาเป็นผ้าห่ม แบ่งปันคนแก่ซะ
9 ธันวาคม 2549
สะดุ้งตื่นตั่งแต่ไก่โห่ จริง ๆ นะ มีไก่ปลุกจริง ๆ อะ แต่ทะมายมันต้องมาโห่ตอนตีสามกว่า ๆ ฟระเนี่ย
มะหวาย นอนต่อดีกว่า ตั้งปลุกไว้ก่อนหกโมงเล็กน้อย กะว่าจะมาดูพระอาทิตย์ขึ้น แล้วถ่ายรูปมาอวดซะหน่อย งะ ลืมไปว่าภูเขาล้อมรอบ ปล่อยพี่ N นอนพักเยอะ ๆ ไว้ก่อน จะได้ไม่หวาดเสียวอีก เดี๋ยวจะให้ขับยาวจนถึงปางอุ๋งเลย คอยดูเถอะ
เช้านี้ไม่รีบร้อนกันเท่าไหร่ เพราะรู้ว่ากว่ารถจะเสร็จก็เที่ยง ๆ โน่นแนะ เลยเพลิน ๆ ทำข้าวต้มยามเช้า อ่า...อุ่นดีจัง แล้วก็ชมนก ชมไม้ นั่งเล่นน้ำกัน ตอนนี้ช่างกล้องทำงานกันหนักมาก มะรู้จะถ่ายมุมไหนให้สวยให้หล่อถูกใจคุณท่านทั้งหลาย
จากนั้นทยอยเก็บของ อาบน้ำอาบท่า เตรียมตัว เพราะมีรถชาวบ้านมารับไปที่อู่ในตัวอำเภอ ว่าแล้วก็ยืนหัวฟูท้ายรถกระบะ ฝุ่นเพียบ
ที่อาบ ๆ ไปคงต้องทำจาย ถึงปางอุ๋งแล้วค่อยอาบอีกทีก็ได้ฟระ ถึงแล้วควักกระเป๋าจ่ายช่วยค่าน้ำมันไปสองร้อย แกก็ดีนะ รับเฉย ไม่พูดไม่จาอะไรเล้ย อ่านะ นึกว่าจะใจดี ไม่ต้อง ไม่ต้อง อะไรประมาณนั้น
หลังจากสอบถามอาการรถกะพี่ช่างใหญ่ใจดี แล้วเห็นหน้าเศร้า ๆ ของพี่ N แล้ว เฮ้อ ไปกินข้าวกันดีกว่า (ทำหน้าเศร้าทะมาย มะสนใจหรอก) พี่ช่างแกเลยแนะนำร้านข้าง ๆ อู่รถให้เลย ใกล้ดี อร่อยด้วย (ขออภัยจำชื่อร้านมะได้แย้ว มะได้ถ่ายรูปไว้อ่า
) ขอบอกว่าที่ร้านนี้ดีจริง ๆ ใจดีด้วย อยากได้อะไร จัดให้ แบตมือถือหมด ที่ชาร์จมีให้ เอาที่ชาร์จมาก็เสียบให้ โปสเตอร์ทุ่งดอกบัวตองสวย ๆ อยากได้ ก็จัดให้
หวานพวกผมละซี อิอิ ระหว่างที่หม่ำกันอร่อย ๆ อยู่ ช่างใหญ่ก็เดินมาตามพี่ N ของเรา ให้มาดูผลงานซะ เหอ เหอ มะตกเขาตายก็บุญละ ครัชท์ไหม้หมดไม่เหลือซะขนาดนั้น ดีนะผ้าเบรกไม่ไหม้หมดด้วยอะ
ว่าแล้วก็เดินตาละห้อยออกจากร้านไป ปล่อยให้พวกเราเม้าส์เมามันกันต่อปาย
บ่ายสองแล้ว กว่ารถจะเสร็จ เฮ้อ (แอบกระซิบช่างใหญ่ให้สอนเทคนิคการขับขึ้นเขาลงเขากะพี่ N ละ ก็เบาใจขึ้น) วันนี้ต้องถึงแน่นอน 5555 ร่ำลากันเรียบร้อย เราก็รีบบึ่งรถไปเข้าตัวเมืองแม่ฮ่องสอนกันเล้ย
อ่อลืมไป ระหว่างนั่งกัดกันเพลิน ๆ ที่ร้านอาหาร เหลือบมองไปฝั่งตรงข้าม เห็นทุ่งดอกบัวตองขนาดย่อม ๆ เลยเก็บมาฝาก (ถึงแม้จะโรยไปเกือบหมดแล้วก็เต๊อะ คัดมาเลยนะเนี่ย)
บ่ายสี่โมงแล้ว เราก็มาถึงตัวเมืองแม่ฮ่องสอน (เล่นเอาผมหูเปื่อยไปเล็กน้อย เพราะฟังพี่ N แกโม้ ลองขับวิธีใหม่มาตลอดทาง
ไม่น่าเลยตู) แล้วเราก็รีบไปแวะวัดพระธาตุดอยกองมูกันเลย กลัวว่าเดี๋ยวจะดึกอ่า ที่นี่ ทางขึ้นโหดเหมือนกันนะเนี่ย ทางรถเล็กมั่ก ๆ แถมชันอีกตะหาก นั่งข้างหน้าเสียววาบ ๆ เชียว มะได้ทำอะไรน้า อย่าคิดมากดิ
ไหน ๆ ก็มาถึงละ พระธาตุประจำปีเกิดนิ ทำบุญซะหน่อยดีกว่า แค่สามรอบเอง รอป๋มด้วยน้า ว่าแล้วก็เดินถือไม้ค้ำ ดอกไม้ ธูปเทียน (เค้าเรียกว่าไรหว่าใครนึกได้บอกที) วนสามรอบ แล้วไปวางไว้ที่หน้าพระประจำวันเกิด แหม ของเราอยู่ด้านหน้าพอดีเลย คนมันเด่นก็เงี้ย หุหุหุ เสร็จแล้วก็หามุมเก็บภาพสวย ๆ ซะหน่อย
วัดพระธาตุดอยกองมู จากด้านหน้า (ทางรถผ่านนะ)
ส่วนนี่จากมุมเฉียง ๆ
ผ่านไปไม่นาน เอ๊ะ หายไปไหนกันหมด เห็น พี่ J1 กะ J2 แต่คนอื่นละ ไปไหน สักพักสัญญาณมรณะก็ดังขึ้น อยู่หนาย รีบ ๆ มารอด้านหน้าด่วน จะไปแล้วววววว เหลียวมองไปจะบอกพี่ JJ ซะหน่อย หายไปไหนละเนี่ย มะรู้มะชี้ วิ่งไปรอตรงทางรถก่อนละ จอดนานมะได้ด้วย พี่ JJ ยังไม่มากันอีก พี่ N ก็เลยค่อย ๆ ขับลงเนินไปเรื่อย ๆ และแล้วพี่ JJ ก็วิ่งตามแฮ่ก ๆ มาทันก่อนลงเนินยาววววพอดี ไม่ได้กะทิ้งนะเนี่ย แต่ถ้ามาไม่ทันก็เจอกันข้างล่างเน้อ
แล้วเราก็ลงทางชันอันแสนจะหวาดเสียวกลับมาที่ตัวเมืองอีกครั้ง หาวัดจองกลาง วัดจองคำ .....ดังโบราณว่าไว้ ทางอยู่ที่ปาก ถามครับ ถามตลอด กลัวหลงอะ
เย้ มาถึงแล้ว มีถนนคนเดิน ริมหนองน้ำจองคำอยู่พอดี
คุณ K นัดแนะญาติหนึ่งท่านที่ทำงานที่นี่ ให้มาพบด้วยอะ โห วันพบญาติ อิอิ ก็เลยได้สอบถามอะไรหลาย ๆ เรื่องเชียว เอ...มะทันมอง มีอะไรติดไม้ติดมือมาฝากเปล่าเนี่ย
วัดจองกลาง และวัดจองคำ ริมหนองน้ำ
วัดจองกลาง ติดกะวัดจองคำ ครับ
พวกเราเลยนัดแนะตกลงกันว่าจะหาซื้อข้าวปลาอาหารเพื่อไปกินที่ปางอุ๋งเรียบร้อย (เพราะไปถึงละดึกแน่ ๆ) แล้วเราก็แยกย้ายกันทำหน้าที่ อิอิ พี่ D พี่ C ละก็ผม เดินไปซื้อกับข้าว แวะถามทางที่ทัวร์แห่งหนึ่ง (ไม่ได้ถามชื่ออะ ขออภัย แต่อยู่ริมหนองน้ำจองคำครับ) ขอบคุณมากเลยคร้าบ บอกทางให้ซะละเอียดเลย จากตรงนี้ไปนี่ กี่ กิโล เลี้ยวนี้ เลี้ยวนั่น โอ้วว แผนที่ไม่ชัด พี่ท่านวาดให้ใหม่เลย แจ๋วจริง ๆ จากนั้นเดินซื้อกับข้าว แล้วผมก็เจอพี่ N เดินอยู่ อะโธ่ อยากถ่ายรูปก็มะบอก มามะ น้องจัดให้ ไปยืนปะ เอากล้องมา เดี๋ยวจัดห้ายยย กลัวที่บ้านมะเชื่ออะดิ ว่ามาจริง
ว่าแล้วผมก็หาพี่ D กะพี่ C มะเจอ เลยเดินชมตลาดกะพี่ N ซะเพลินใจ
พอเดินผ่านแผงขายผลไม้ก็แวะทันทีทันใด เพราะตะกี้ลืมสั่งซื้อกัน มะได้หรอกหน้าตาดี ๆ อย่างพวกเรา ต้องมีผลไม้หลังอาหารด้วย
ว่าแล้วก็ซื้อส้มมาซะถุงนึง
ซื้อของเสร็จสรรพ ขึ้นรถ เตรียมออกเดินทางงงง โอ้ว ลืมน้ำครับพี่ น้ำ ขาดมะได้เชียว มะงั้นต้องต้มน้ำกินแบบที่โบสถ์นะเออ
ร้านที่หนึ่งผ่านไป น้ำหมดค่ะ เหอ เหอ ไปอีกร้านก็ได้ ว่าแต่อยู่ไหนอะ ถามหน่อยเต๊อะ ไหน ๆ วันนี้ก็ถามมาตลอดละ และแล้วผมกะ K ก็ลงไปซื้อน้ำกันสองคน แบกมาที่รถแล้วก็ เอานั่นเพิ่มด้วย เอานี่เพิ่มด้วย แง่ม ๆ ทะมายมะบอกซะทีเดียว เดี๋ยวกัดเลย ก่อนออกรถเลยถามทางกะน้องขายน้ำซะเลย 5555 แกล้งเล่นซะงั้น
กลับมาขึ้นรถ หืม น้ำมันจะเหลือพอให้ไปต่อได้มะเนี่ย แวะหาปั๊มด่วนเลยพี่ N ไม่ถามนี่กะจะไม่ดูเลยใช่มั้ยเนี่ย
ห่างจากตัวเมืองแม่ฮ่องสอนมาได้ 5 กิโลแม้ว เราก็ได้เติมน้ำมันกัน เตรียมพร้อมเดินทางระทึกในเวลากลางคืนต่อไป เพราะนี่คือเวลา 6.13 นาทีแล้ว (เลขนาทีไม่ค่อยเป็นมงคลเล้ย)
ขับมาตามแผนที่ที่ได้มาแบบสบาย ๆ ละเอียดมากขอบอก แม้กระทั่งป้ายบอกว่าอะไรบ้าง พี่ท่านก็เขียนไว้ให้
เป็นอานิสงค์อย่างดีเยี่ยมเลย มิฉะนั้นพวกเราคงงมทางแบบมืด ๆ อีกนานกว่าจะถึงปางอุ๋งกัน ขนาดมีแผนที่ดี ๆ ยังมาถึงซะเกือบสามทุ่ม หาที่กางเต๊นท์ก็แทบจะไม่มีแล้ว แต่ก็ยังดี ได้ที่ริมน้ำ ใกล้รถ ใกล้ห้องน้ำด้วย อิอิ สะดวก
(หารู้ไม่ว่าคืนนี้มีนรกรออยู่) ได้ทำเลละ ส่วนนึงกางเต๊นท์ อีกส่วนหุงข้าวก่อนเลย กับข้าวมะต้อง ซื้อมาแล้ว มื้อนี้ได้พี่ A1 เป็นคนหุง (โดยการกำกับของพี่ D เช่นเคย) อูยยยย ลมเย็นจริง ๆ หนาวววเข้าไส้เลย เพราะฉะนั้นคืนนี้ ผมนอนในรถกะพี่ N เน้อ
อากาศเย็นมาก เดี๋ยวภูมิแพ้กำเริบอีก แหะแหะ ระหว่างรอข้าว บางส่วนก็ไปอาบน้ำอาบท่ากันละ เพราะทราบมาว่าที่นี่ปิดไฟสี่ทุ่ม แต่ไหงวันนี้ปิดห้าทุ่มนิ น้อง P ล้มก้นจ้ำเบ้าเพราะปิดไฟผิดเวลาเนี่ยแหละ
ผิดนะเนี่ย เจ้าหน้าที่อุทยานเนี่ย
ระหว่างกางเต๊นท์ หุงข้าว พวกเราก็เริ่มรู้ว่านรกที่จะเจอมันเป็นยังไง อย่าทายครับ ไม่ใช่ความหนาวเหน็บ แต่เป็นเสียง เสียงหฤโหดของเต๊นท์ข้าง ๆ ก็เล่นแหกปากร้องเพลง เมาซะขนาดนั้น ตอนเช้าพวกนอนเต๊นท์มาบ่นกันเป็นแถว ว่าอยากหาระเบิดไปปามันซะเมื่อคืน
ส่วนตัวผมก็ใช่ว่าจะสบาย นอนคุยกันเพลินยันจะเที่ยงคืนกว่า
แถมตอนเช้าตีสี่ทำไมรถมันสั่น ๆ เนี่ย โอ้ว อย่านะ ไม่อยากมีฉากในรถเหมือนไททานิคนะ
สะดุ้งตื่นมาเอามือทาบกระจกรถดู (อยากรู้เป็นไงไปหาดูหนังเอาละกัน) โหคนจากไหนฟระเนี่ย ตรึมเชียว เพิ่งตีสี่เองนะ จะมายืน มาเดิน ไม่ว่า แต่ทำไมต้องมาพิงรถ เกาะรถให้มันเขย่าเนี่ย
ส่องไฟใส่ซะหน่อย อืม ค่อยยังชั่ว นอนต่ออีกซักชั่วโมงดีกว่า แล้วค่อยมาเก็บภาพสวย ๆ กัน
ตีห้านิด ๆ แล้ว พวกจากเต๊นท์ก็ตื่นมาเคาะรถให้เปิดบ้าง พร้อมคำสรรเสริญเต๊นท์ข้าง ๆ แบบ non-stop เหอ เหอ เอาเถอะ ล้างหน้าแปรงฟันแล้วจับกล้องไปถ่ายรูปกันเต๊อะ
หมอกจาง ๆ ที่ปางอุ๋ง
แดดแรกสาดทิวสน
น่าเสียดายเช้านี้หมอกแทบไม่มีให้เห็น เมฆก็เยอะ เฮ้อ คุ้มมะเนี่ยที่มาซะไกล เอาน่าขำ ๆ เดินไป เดินมา ถ่ายรูป อ้าว ใครหว่าคุ้น ๆ สักพักมีเสียงทักมาแต่ไกล กรำของตู หนีมาเที่ยวกะเพื่อน ๆ แล้วยังเจอพวกที่ออฟฟิศอีก ถ่ายรูปกันนิดนึงพอเป็นพิธี แล้วก็เดินไปมุมอื่น อ้าว เจออีกแล้ว สรุปมันมากันกี่กลุ่มฟระเนี่ย
เลยบอกให้มันเดินไปหากันซะเลย ว่าแล้วก็ชิ่งหนีออกมาซะ 555
ดึกละเดี๋ยววันอื่นค่อยมาต่อละกันครับ ง่วงแล้ววว ราตรีสวัสดิ์
อรุณรุ่งที่ห้วยน้ำดัง
Create Date : 13 ธันวาคม 2549
Last Update : 27 ธันวาคม 2549 0:50:06 น.
5 comments
Counter : 336 Pageviews.
Share
Tweet
รออ่านอยู่นะคะ ลุ้นกำลังมันส์เชียว จบซะแล้ว
โดย: supplier (
Supplier
) วันที่: 14 ธันวาคม 2549 เวลา:22:30:09 น.
Merry christmas and Happy New year Na ka....
โดย: supplier (
Supplier
) วันที่: 16 ธันวาคม 2549 เวลา:8:55:12 น.
จขบ.เล่าได้สนุก เห็นภาพเลยค่ะ
แล้วจะแวะมาอ่านต่ออีกนะคะ
โดย:
I am SeRaPh
วันที่: 16 ธันวาคม 2549 เวลา:17:13:27 น.
เสียดายที่ไม่ได้ไปปางอุ๋งจังครับ
โดย:
jetmom3425
วันที่: 19 ธันวาคม 2549 เวลา:11:06:26 น.
อ่านเพลินมากเรยน้อง สนุกดี เหมือนอยู่ในทริปด้วยเรย
โดย: jimmhylin04 IP: 203.144.211.99 วันที่: 21 ธันวาคม 2549 เวลา:11:14:44 น.
Name
Opinion
*ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
LeeKungJR
Location :
กรุงเทพฯ Thailand
[ดู Profile ทั้งหมด]
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
?
]
เพิ่งหัดเขียน Blog มีอะไรแนะนำกันได้นะคร้าบ
jimmylin04
Webmaster - BlogGang
[Add LeeKungJR's blog to your web]
Bloggang.com
)
ขอบคุณที่ไม่ทำให้น้องกลายเป็นไอ้บ้าหอบฟาง 
แล้วมาหลอกเราว่าสามทุ่มล้อหมุน อ่านะ กลัวไฮไลท์งานมาช้าอะดิ อิอิ
เทให้พื้นกินทำมายยยย เอาละ 21.49 น. สตาร์ทรถ (ขอบอกว่ามะได้ดูฤกษ์นะ แต่แอบเตี๊ยมกะพี่ N เรียบร้อยแล้ว) 
แต่ด้วยความที่กลัวคนขับหลับใน แล้วคณะทัวร์จะดับอนาจตั้งแต่ยังไม่ได้เที่ยวไหน เอาฟระ สารพันเรื่องผี เล่ามานเข้าปายยยย ดูดิ จะหลับลงมั้ย ได้ผลแฮะ ปอดแหกกว่าที่คิด 
จนใกล้จะถึงลำปาง ป๋มก็แอบงีบไปแวบนึง สะดุ้งตื่นมาตอนหวาดเสียวพอดีเชียว พี่ N คร้าบ ผมขอโทษที่ไม่ได้ชวนคุย พี่พักที่ปั๊มแป๊บนึงเหอะ ผมใจสั่นอะ ขอพักสายตา 15 นาที น้องเลยแถมให้อีกเท่าตัวเลย กลัว...
(ชิส์ เดี๋ยวจะคิดค่าเสียหายซะให้เข็ด) 
รีบโทรกริ๊งกร๊างหาป้า ว่าหลานสุดที่รักมาแล้ว และแล้ว ก็มาพักเข้าห้องน้ำ กินข้าวต้มทรงเครื่องยามเช้า ที่สันทราย จากนั้น แอบ ๆ ไปปรึกษาป้า ให้พี่เขยเอารถออกพาไปถ่วงเวลาให้พี่ N หลับพักซัก 2-3 ชั่วโมงก่อนจะตะลุยยาวไปแม่ฮ่องสอนดีกว่า พวกเราเลยวางแผนจะไปไหว้พระขอพรกันก่อน แต่ที่ไหนได้ ดอยสุเทพ รถติดยาวเหยียด เปลี่ยนใจ มะไหว้ละ ไปแวะเอาเต๊นท์ของพี่ A2 ที่โรงบาลสวนดอก แล้วก็กลับมาจ่ายตลาดกันดีกว่า เตรียมพร้อมเต็มที่ (อืม...ใครจะรู้บ้างเนี่ย ว่ากับข้าวมื้อนี้ ทำให้พวกเรารอดตาย
)
ไหน ๆ พี่ D ดูมาจากเว็บไหนเนี่ย ผมจะไปวางยามาน
กลับมาที่รถ รีบไปต่อโดยไว เกรงว่าจะมืดเกิน ลำบากกะการเดินทางผ่านช่องเขา ทางชัน คดเคี้ยวเลี้ยวลด
)
ว่าแล้วพวกเราก็หาทำเลกางเต๊นท์ อีกส่วนก็แยกกันมาช่วยหุงข้าว ทำกับข้าว อัญเชิญพ่อครัวจากภัตตาคารดังมาเชียวแหละ เป็นไงละหุงข้าวไม่เช็ดน้ำ อร่อยมั้ย 
ขอบคุณพี่ D ที่สั่งน้องคนข้าวบ่อย ๆ มะงั้นคงกลายเป็นข้าวสามกษัตริย์ไปละ แหะ แหะ โม้เพลิน
หนีไปอาบกันก่อน ดึก ๆ มันหนาวนะเฟ้ย (แอบนินทานิดนึง พี่ D เรา อาบอีท่าไหนมะรู้ ทำจุกอุดท่อหลุด นั่ง ๆ คุยกันอยู่ เอ๊ะ... ทำไมน้ำป่าไหลหรือไงเนี่ย โหมะร้องตะโกนบอกใครเล้ย จนในที่สุดก็ต้องไปตามน้องแรงดีคนนึงมาช่วย ดีนะน้องเค้าขยันนั่งทำการบ้านดึก ๆ อยู่อะ มะงั้นคงเจิ่ง ไม่ต้องนอนกันพอดี 
) ขอบอกว่าที่ร้านนี้ดีจริง ๆ ใจดีด้วย อยากได้อะไร จัดให้ แบตมือถือหมด ที่ชาร์จมีให้ เอาที่ชาร์จมาก็เสียบให้ โปสเตอร์ทุ่งดอกบัวตองสวย ๆ อยากได้ ก็จัดให้ 
หวานพวกผมละซี อิอิ ระหว่างที่หม่ำกันอร่อย ๆ อยู่ ช่างใหญ่ก็เดินมาตามพี่ N ของเรา ให้มาดูผลงานซะ เหอ เหอ มะตกเขาตายก็บุญละ ครัชท์ไหม้หมดไม่เหลือซะขนาดนั้น ดีนะผ้าเบรกไม่ไหม้หมดด้วยอะ 
พอเดินผ่านแผงขายผลไม้ก็แวะทันทีทันใด เพราะตะกี้ลืมสั่งซื้อกัน มะได้หรอกหน้าตาดี ๆ อย่างพวกเรา ต้องมีผลไม้หลังอาหารด้วย 
ร้านที่หนึ่งผ่านไป น้ำหมดค่ะ เหอ เหอ ไปอีกร้านก็ได้ ว่าแต่อยู่ไหนอะ ถามหน่อยเต๊อะ ไหน ๆ วันนี้ก็ถามมาตลอดละ และแล้วผมกะ K ก็ลงไปซื้อน้ำกันสองคน แบกมาที่รถแล้วก็ เอานั่นเพิ่มด้วย เอานี่เพิ่มด้วย แง่ม ๆ ทะมายมะบอกซะทีเดียว เดี๋ยวกัดเลย ก่อนออกรถเลยถามทางกะน้องขายน้ำซะเลย 5555 แกล้งเล่นซะงั้น
ห่างจากตัวเมืองแม่ฮ่องสอนมาได้ 5 กิโลแม้ว เราก็ได้เติมน้ำมันกัน เตรียมพร้อมเดินทางระทึกในเวลากลางคืนต่อไป เพราะนี่คือเวลา 6.13 นาทีแล้ว (เลขนาทีไม่ค่อยเป็นมงคลเล้ย)
อากาศเย็นมาก เดี๋ยวภูมิแพ้กำเริบอีก แหะแหะ ระหว่างรอข้าว บางส่วนก็ไปอาบน้ำอาบท่ากันละ เพราะทราบมาว่าที่นี่ปิดไฟสี่ทุ่ม แต่ไหงวันนี้ปิดห้าทุ่มนิ น้อง P ล้มก้นจ้ำเบ้าเพราะปิดไฟผิดเวลาเนี่ยแหละ 
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
