กล้วยไม้กลีบช้ำ / โบตั๋น

เรื่องราวของหญิงสาวผู้งดงามประหนึ่งกล้วยไม้ แต่ชอกช้ำเพราะสังคมแวดล้อม  หญิงหนึ่งยืนหยัดได้ด้วยพลังกาย พลังใจ อีกหญิงหนึ่งกลับชอกช้ำทั้งกายและใจ หากสุดท้ายเธอก็สามารถเชิดหน้าขึ้นได้ด้วย "พลังแห่งรัก" "คนเราจะใจดำน่ะมีลูกหรือไม่มีลูกน่ะไม่สำคัญหรอกนะคะ บางคนไม่มีลูก เอาหลานมาเลี้ยงแต่ใช้งานหลานเหมือนคนใช้ หรือยิ่งกว่าก็มี มันขึ้นอยู่กับหัวใจของคนคนนั้นว่า มีความรักเหมือนแสงเทียนไหม หรือเขารู้จักแต่ความมืด รู้จักแต่ไฟที่จุดจากกากมะพร้าวควันโก๋ เหม็นไปทั่ว ไม่รู้จักความสดใสแช่มชื่น" มานิตา หญิงสาววัยย่าง 34 ลูกสาวคนกลางที่เกิดในครอบครัวคนจีน ด้วยความที่เตี่ยรักและประคบประหงมแต่ชนม์ชนกลูกชายคนเล็ก ตามแบบฉบับคนจีนที่อยากได้ลูกชาย ส่วนแม่ก็รักและสนิทสนมกับวรินทราลูกสาวคนโต ส่วนลูกคนกลางอย่างเธอไม่ใช่พ่อแม่ไม่รักซะทีเดียว แต่แค่รักและเอาใจใส่น้อยกว่าอีกสองคนเท่านั้นเอง จนบางครั้งมานิตาก็แอบน้อยใจเตี่ยกับแม่อยู่ลึกๆ มานิตาจึงออกมาอยู่เองตามลำพัง ตั้งแต่ยังเรียนมหาวิทยาลัย จนกระทั่งทำงานและเปลี่ยนไปหลายงาน จนปัจจุบันเธอทำงานเป็นประชาสัมพันธ์ให้บริษัทเครื่องสำอางค์แห่งหนึ่ง รายได้พอเลี้ยงตัวได้สบาย มีบ้านอยู่ มีรถขับ ใช้ชีวิตอย่างสาวโสด ทำแต่งาน นานๆครั้งจึงกลับไปเยี่ยมเตี่ยที่บ้าน ซึ่งเป็นโรงงานเล็กๆผลิตซีอิ๊ว  เตี่ยวางแผนให้ลูกทั้งสามคนร่ำเรียนเอาวิชาความรู้มาช่วยกิจการหลังเรียนจบ แต่ไม่มีใครทำอย่างที่เตี่ยต้องการสักคน วรินทราเลือกเรียนรัฐศาสตร์ เรียนจบก็แต่งงานกับดนัยด้วยความไม่เห็นชอบจากเตี่ย เพราะเกลียดขี้หน้าลูกเขย ถึงขั้นตัดขาดไม่ให้เข้าบ้าน สองผัวเมียจึงออกไปใช้ชีวิตด้วยกันกับลูกอีกสามคนที่โคราช วรินทราได้งานเป็นครูประถม ดนัยเป็นเพียงทหารชั้นผู้น้อย เงินเดือนสองผัวเมียแต่ละเดือนแทบไม่พอใช้ จนแม่ต้องแอบส่งเงินให้บ่อยๆ ส่วนชนม์ชนกทั้งๆที่หัวดีแต่กลับเปลี่ยนที่เรียนเป็นว่าเล่น จนอายุจะสามสิบอยู่ไม่กี่ปีแล้ว ก็ยังเรียนไม่จบ หลังจากแม่ตายไปเตี่ยก็เอาสมจิต เด็กในบ้านที่แม่ของมานิตาเลี้ยงเหมือนลูกคนหนึ่ง มาเป็นเมียอีกคน สมจิตเป็นคนดี ทำงานช่วยกิจการโรงงาน และปรนนิบัติรับใช้ครอบครัวของมานิตามาตั้งแต่อายุยังน้อย พอแม่ของมานิตาเสียชีวิต สมจิตก็ยังคอยรับใช้เตี่ย ด้วยความใกล้ชิดทำให้เตี่ยได้สมจิตเป็นเมียอีกคน สมจิตไม่เคยลืมบุญคุณแม่ของมานิตา ถึงจะเป็นเมียเถ้าแก่ แต่ก็เจียมเนื้อเจียมตัว ไม่สร้างความเดือดร้อนให้ครอบครัวของมานิตา แต่ชนม์ชนกก็ไม่วายเกลียดขี้หน้าสมจิต ที่เคยเลี้ยงดูเขามาแต่เล็กแต่น้อย ชนม์ชนกกลัวว่าถ้าสมจิตมีลูกกับเตี่ย เขาจะตกกระป๋องทันที   ชีวิตสาวโสดอยู่ตัวคนเดียวของมานิตามีความสุขตามอรรถภาพ ตื่นเช้ามาทำงาน เลิกงานกลับบ้าน หรือบางวันงานก็ทำให้เธอกลับบ้านดึกดื่น ข้าวปลาอาหารหากินข้างนอก หรือซื้อมากินที่บ้านแล้วแต่สะดวก มานิตาไม่มีแฟน มีบ้างที่ลูกค้าที่เธอไปติดต่องานมาก้อร้อก้อติกด้วย เพราะถึงแม้มานิตาจะเป็นสาวหมวยแต่ก็สวยคม และตอนนี้ดูเหมือนชายหนุ่มบ้านตรงข้าม กำลังจะพยายามจีบเธออยู่ มานิตารู้แค่ว่าเขาชื่อเม่น ไม่มีงานทำ วันๆนั่งอยู่แต่หน้าจอคอมพิวเตอร์ ไม่เคยออกไปไหน นอกจากออกไปซื้อของ กับไปจ๊อกกิ้งกับชายชรา มานิตาไม่เคยคุยกับเขาด้วยซ้ำ  ชีวิตของมานิตาดูเหมือนจะมีความสุข แต่จู่ๆเธอก็ได้รับข่าวร้ายว่าวรินทราเสียชีวิต สาเหตุมาจากดนัยแอบไปมีเมียน้อย วรินทรารู้เข้าก็ไปตามสามีกลับบ้าน เมียน้อยตามมาด้วย เคลียร์กันไม่ลงตัวก็หยิบปืนมายิงทิ้งทั้งผัวทั้งเมีย สิรดนย์ ลูกชายคนกลางกับอินทิรา ลูกสาวคนเล็กอยู่ในเหตุการณ์พอดี สิรดนย์ถูกเมียน้อยของพ่อยิงแต่ไม่ถูกจุดสำคัญ อินทิรามุดเข้าไปแอบหลังโซฟา จึงไม่ถูกลูกหลง แต่ก็ตกใจเสียขวัญจนไม่พูดไม่จา ส่วนดนยาลูกสาวคนโตไม่ได้อยู่ด้วย เพราะตอนเกิดเหตุเธออยู่บนชั้นสองของบ้าน หลังเกิดเหตุฆ่าล้างครัว เมียน้อยก็ยิงตัวเองตายตามไป  มานิตามาหาหลานทั้งสามคนทันทีที่ทราบข่าว แต่ไม่แจ้งให้เตี่ยทราบเพราะกลัวจะตกใจ สิรดนย์ต้องรักษาอาการบาดเจ็บที่โรงพยาบาล อินทิราเกาะติดน้าสาวแจและไม่ยอมพูดอีกเลยตั้งแต่เกิดเรื่อง ส่วนดนยาหลานสาวจอมแสบ ที่เคยหลอกมานิตามาให้ดนัยพ่อแท้ๆข่มขื่น จนมานิตาไม่อยากจะนับเป็นหลาน แต่ก็เห็นแก่วรินทราพี่สาว มานิตาแทบจะเป็นคนเดียวที่ช่วยจัดการธุระให้หลานกำพร้าของเธอ เพราะญาติฝ่ายพ่อของหลานๆไม่ช่วยเหลืออะไรเลย หนำซ้ำยังขนของไปเกือบเกลี้ยงบ้าน ดนยาโกรธเลือดขึ้นหน้า ญาติกันแท้ๆทำกันได้ลงคอ มานิตาจึงย้ำเรื่องที่หลานสาวก่อไว้กับตน ย้ำให้ดนยารู้ว่าการที่โดนญาติแท้ๆทำร้ายมันเจ็บปวดแค่ไหน ดนยาอึ้งไปทันที เธอขอโทษกับสิ่งที่ทำลงไป สองน้าหลานจึงปรับความเข้าใจกัน มานิตาต้องรับอุปการะหลานทั้งสามคนอย่างช่วยไม่ได้ ส่วนเตี่ยถึงแม้มานิตาจะไม่ได้บอกเรื่องวรินทรา แต่คิดว่าเตี่ยคงรู้เรื่องหมดแล้ว มานิตาปรึกษากับสมจิต หาทางให้หลานๆได้ไปทำความรู้จักกับอากง  มานิตาต้องหนีบอินทิราไปทำงานด้วย เพราะไม่มีใครช่วยเลี้ยงหลานวัยสี่ขวบที่กำลังประสาทเสียจากเหตุร้ายในครอบครัว โชคดีที่ป้าเมที่อยู่บ้านตรงข้าม แม่แท้ๆของนายเม่น ชอบเด็กเลยอาสาช่วยเลี้ยงอินทิราให้ตอนมานิตาไปทำงาน ทำให้เธอเริ่มสนิทกับนายเม่น จนมีโอกาสทำความรู้จักกันอย่างเป็นทางการ นายเม่นมีชื่อจริงว่าเมธาวี ทำงานเกี่ยวกับคอมพิวเตอร์ ออกแบบเว็บไซต์ ขายลิขสิทธิ์เกม เรียนไม่จบปริญญา เพราะเขาเคยใช้คอมพิวเตอร์ก่อคดีสมัยเรียนอยู่เมืองนอก จนถูกจับและส่งตัวกลับมาเมืองไทย และอยู่ในความควบคุมของชายชราที่มานิตาเคยเห็นออกไปวิ่งกับเมธาวีบ่อยๆ ชายชราคนดังกล่าวก็คือนายพลตำรวจที่จับเมธวีได้นั่นแหละ ด้วยความสามารถของเมธาวีผู้การจึงขอตัวเมธาวีไปช่วยงานราชการบ่อยๆ หลังมานิตาเอาอินทิราไปฝากป้าเมเลี้ยง ความสัมพันธ์ของมานิตากับเมธาวีจึงค่อยๆพัฒนาไปด้วย จนเข้านอกออกในบ้านของอีกฝ่ายได้  มานิตาต้องไปติดต่องานกับอธึก เฒ่าหัวงูที่คอยแต่จะแทะโลมเธอทุกครั้งที่มีโอกาส พอพูดกับมัทนาหัวหน้าและเจ้าของบริษัทที่มานิตาทำงานอยู่ มัทนาก็บอกแต่ให้เธอใช้มารยา เพื่อให้การเจรจาการค้าประสบความสำเร็จ  มานิตารังเกียจอธึกแต่ก็ต้องอดทน แค่พูดจาหวานๆ ยอมไปทานข้าวด้วยนิดหน่อยก็พอ หญิงสาวไม่เอาตัวเข้าแลกเด็ดขาด อธึกนัดมานิตาไปดินเนอร์ มานิตารู้ว่าอธึกคงไม่จบแค่กินข้าว แต่เพื่องานเธอจึงเลี่ยงไม่ได้ มานิตาไปปรึกษากับเมธาวี เมธาวีให้ดนยากับอินทิราเข้าไปทำลายบรรยากาศดินเนอร์ของอธึกกับมานิตา อธึกเห็นดนยาก็ติดใจในความสวยและสาวเกินวัยสิบสี่ของดนยา ถึงกับให้มือถือราคาแพงกับดนยา มานิตาพยายามปรามไม่ให้หลานสาวรับโทรฯมือถือจากอธึก แต่ดนยาก็รับมันไว้แถมพูดจาอ่อนหวานกับอธึก จนมานิตานึกกลัว แล้ววันหนึ่งสิ่งที่มานิตากลัวก็เป็นความจริง ดนยากลับบ้านค่ำมืดดึกดื่นทุกคืน มานิตาสอบถาม ได้ความว่าเมธาวีลวนลามเธอ จึงกลับบ้านค่ำเพื่อหลีกเลี่ยงการอยู่ตามลำพังกับเขา มานิตาเชื่อดนยา จึงมึนตึงปั้นปึ่ง ขาดการติดต่อกับเมธวีจนเขางง มานิตาไม่รู้เลยว่าหลานสาวใส่ร้ายเมธาวี เพื่อให้ตนได้มีเวลาอยู่กับอธึก แรกๆก็ยังกลับมานอนที่บ้านบ้าง แต่บางครั้งก็หายตัวไปหลายวันไม่กลับมาเลย ทั้งๆที่รู้ว่าอธึกมีลูกมีเมียอยู่แล้ว แต่ดนยาก็ยังติดต่อคบหาไปไหนมาไหนกับอธึก หลังจากอธึกให้โทรฯมือถือเธอวันนั้น ดนยายอมเป็นเมียน้อยชายแก่แลกกับความสุขสบาย และยังได้แก้แค้นที่ครอบครัวเธอล่มสลายเพราะเมียน้อย เธอจะทำตัวเป็นเมียน้อยให้ครอบครัวคนอื่นแตกแยกบ้าง ไม่มีใครรู้พฤติกรรมของดนยาจนกระทั่งสิรดนย์กับเมธาวีช่วยกันสืบจนรู้ และบอกเรื่องนี้กับมานิตา ถึงแม้มานิตายังระแวงสงสัยเมธาวีเรื่องดนยา แต่พอเกิดเรื่องแล้วเมธาวีกลับช่วยเหลือเธอตามหาหลานสาว ทั้งยังเอาผิดกับอธึกได้จนฝ่ายนั้นถึงกับเข้าคุก ดนยาไม่มีแววสำนึกผิดเลย แถมยังสะใจที่สามารถทำลายครอบครัวอธึกได้ มานิตาหมดใจที่จะเหนี่ยวรั้งดนยาไว้ จึงให้อิสระเต็มที่ อยากทำอะไรก็ทำ ด้วยรูปร่างหน้าตาสวยสด ดนยาเลิกเรียนและหันไปเอาดีด้านงานในวงการบันเทิง ถึงจะยังสงสัยคลางแคลงใจในตัวเมธาวี แต่มานิตาไม่เคยปริปากถามเมธาวีเรื่องดนยา กลับไปคบหากับเขาเหมือนเดิม และครั้งนี้ก้าวหน้าไปถึงขั้นแต่งงาน แม้ความสัมพันธ์ระหว่างมานิตากับเตี่ยจะค่อนข้างห่างเหิน แต่ตอนนี้ก็ค่อยๆได้รับการเติมเต็ม เมื่อมานิตามักจะพาสิรดนย์กับอินทิราไปหาอากงบ่อยๆ จนอากงยอมรับหลานทั้งสองเป็นลูกบุญธรรม สมจิตก็รักและเอ็นดูอินทิราเหมือนลูกในไส้ ชนม์ชนกยักยอกเงินที่โรงงานแล้วย้ายไปอยู่กับภรรยาที่ออสเตรเลีย ทำเอาโรงงานแทบล่ม โชคดีที่มีญาติช่วยเหลือ โรงงานซีอิ๊วของเตี่ยจึงฝ่าวิกฤตครั้งนั้นมาได้ มานิตาจึงตัดสินใจลาออกจากบริษัท มาช่วยเตี่ยดูแลโรงงาน และขยับขยายทำกิจการของตนเองด้วย เพราะกลัวว่าเตี่ยจะใจอ่อน หากชนม์ชนกกลับมาแล้วเอาโรงงานไปเป็นของตน มานิตาก็จะไม่ได้อะไรเลย แม้แต่งงานแล้ว มานิตายังคงคุมกำเนิดไม่ให้เมธาวีรู้ เพราะอดระแวงเรื่องเมธาวีกับหลานสาวไม่ได้ แต่เมื่อแน่ใจแล้วว่าเมธาวีไม่รู้เรื่องอะไรด้วย และไม่เคยทำอย่างที่ดนยาให้ร้าย มานิตาก็ปล่อยให้ท้องทันที และคลอดออกมาเป็นเด็กผู้ชายชื่อกระรอกน้อย ดนยายังคงใช้ชีวิตอิสระเต็มที่ และตอนนี้เธอกำลังเล่นอยู่กับไฟ เมื่อไปคบหากับเสี่ยเขี้ยวลากดิน มีเรื่องมีราวจนเสี่ยแจ้งความจับ สิรดนย์กับเมธาวีไปประกันตัวออกมา เมียหลวงของเสี่ยยังแค้นดนยาไม่หาย จึงส่งคนมาทำร้ายดนยาจนแท้งลูก บอบช้ำหนักจนถึงขั้นตัดมดลูก ต้องพักรักษาตัวอยู่นานหลายเดือน หลังจากหายดีดนยาก็หยุดใช้ชีวิตโลดโผนอย่างที่ผ่านมา หางานสุจริตทำ กลับมาอยู่ที่บ้านของมานิตา ชนม์ชนกกลับมาจากออสเตรเลีย หลังจากเขากับภรรยาไปตั้งตัวที่นั่นแต่ไม่ประสบความสำเร็จ ต่อมาไม่นานเตี่ยก็ตายจากไป ก่อนตายเตี่ยเขียนพินัยกรรมแบ่งสมบัติส่วนใหญ่ให้หลานๆ ส่วนชนม์ชนกแทบไม่ได้อะไรเลย ไม่ยอมรับท่าเดียว หาว่าทุกคนสมคบคิดกันโกงเขา และกลับออกไปด้วยความโมโห  วันหนึ่งเหตุการณ์เลวร้ายก็เกิดขึ้น เมื่อชนม์ชนกมาที่บ้านของมานิตา ดนยาอยู่บ้านตาลำพัง ทั้งคู่มีปากเสียงกัน ชนม์ชนกเมาทั้งยาทั้งเบียร์ จับกระรอกน้อยเป็นตัวประกันเพื่อตกลงกับมานิตา หนูน้อยหนีไปได้ ส่วนดนยาถูกชนม์ชนกแทงเข้าที่หน้าอก หลังจากพยายามช่วยหลานเอาไว้ ชนม์ชนกถูกตำรวจรวบตัวไป ดนยาบาดเจ็บสาหัส ตอนนำตัวส่งโรงพยาบาล หญิงสาวหมดสติไปแล้ว หลังเข้ารับการผ่าตัด ดนยาคิดว่าตนไม่รอดแน่เลย จึงขออโหสิกรรมสำหรับทุกสิ่งที่เธอเคยก่อไว้ มานิตากับเมธาวีอโหสิกรรมให้เธอ แม้จะบาดเจ็บสาหัสแต่สุดท้ายดนยาก็รอดมาได้ เหตุการณ์ที่ผ่านมาทำให้ดนยาบอบช้ำทั้งกายและใจ คนเป็นน้าอย่างเธอได้แต่หวังว่าต่อจากนี้ไป ดนยาจะได้พบเจอแต่สิ่งดีๆเข้ามาในชีวิตบ้าง เพราะเธอคิดว่าหลานสาวได้ชดใช้กรรมที่เคยทำกับคนอื่นไว้มากเกินพอแล้ว อ่านจบ...อ่านเรื่องนี้แล้วมันจี๊ดจริงๆขอบอก เข้าใจหัวอกนางเอกเลย เรื่องครอบครัวคนจีนนะคะ ไม่ใช่อย่างอื่น คนจีนรักลูกชายจริงๆ ตา-ยายเราได้ลูกสาวมา 5 คน มีลูกชายเป็นคนที่ 6 เลี้ยงโต๊ะจีนเลยทีเดียว สมบัติส่วนใหญ่ให้ลูกชายหมดแหละค่ะ แต่คนที่อยู่ดูแลตา-ยายยามแก่เฒ่าก็มีแต่ลูกสาวหลานสาวนี่แหละ คอยปรนนิบัติ อ่านเรื่องนี้ทำให้เราอินกะชีวิตนางเอกไปโดยปริยาย เคยอ่านนิยายของโบตั๋นเรื่องเดียวคือตราไว้ในดวงจิต 7-8 ปีก่อนนูน หลังจากนั้นไม่เคยอ่านอีกเลย เพราะเรื่องนั้นมันเศร้า แล้วเมื่อก่อนเราไม่ค่อยชอบอ่านนิยายจบเศร้าค่ะ รับไม่ได้ (เดี๋ยวนี้อายุมากขึ้น กลายเป็นชอบนิยายจบเศร้าๆซะงั้น) แต่ตอนนี้เจอนิยายของโบตั๋นเมื่อไหร่ ซื้อแบบไม่ต้องคิดเลยค่ะ มีอยู่ที่ตัว 7 เรื่อง นิยายเรื่องนี้จบไม่เศร้านะคะ ถึงเนื้อเรื่องจะดราม่า แต่ไม่หนักค่ะ ได้ความกุ๊กกิ๊กของพระนางมาเบรกไว้ นายเม่นพระเอกเรื่องนี้น่ารักมาก (จีบนางเอกด้วยการเปิดเพลงสามสิบยังแจ๋ว พอนางเอกบอกให้เปลี่ยนเพลงมั่ง ฮีเปิดนางฟ้าจำแลง ฮา...)

Create Date : 11 สิงหาคม 2556		8 comments
Last Update : 11 สิงหาคม 2556 0:53:09 น.
Counter : 2844 Pageviews.
Share Tweet