|
| 1 | 2 | 3 | 4 | 5 |
6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 |
13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 |
20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 |
27 | 28 | 29 | 30 | 31 | |
|
|
|
|
|
|
|
~Be with you ~ :: รักฉันนั้นเพื่อเธอ ..
เรื่องบางเรื่องนั้นเริ่มต้นด้วยความสุข และจบลงด้วยความสุข บางเรื่องเริ่มต้นด้วยความสุข แต่กลับจบลงด้วยความเศร้า น้อยครั้งที่จะเริ่มต้นด้วยความเศร้า แต่กลับจงลงด้วยความสุข หนังเรื่องนี้คือส่วนน้อยนั้น แล้วก็เป็นส่วนน้อยที่ยอดเยี่ยมด้วย
" Be with you " ... คือการผสมผสานระหว่างจินตนาการความรักเข้ากับการเล่าเรื่องแบบมีชั้นเชิงของการลำดับเรื่องราวที่มีส่วนของการสร้างปมปัญหาให้เกิดขึ้นในหมู่ผู้ชม ทับถมกันจนปมมันขมวดเข้าสู่จุดที่ผู้ชมนั้นหาคำตอบด้วยตนเองไม่ได้ จนกระทั่งเรื่องราวต่าง ๆ นั้นถูกเฉลยออกมาจากตัวละครของเรื่องเองนั่นแหล่ะ ที่ทำให้หนังเรื่องนี้มีการเล่าเรื่องที่เฉียบขาดและสร้างความประทับใจให้กับผู้ชมได้เป็นอย่างดี
หนังเปิดเรื่องด้วย ภาพของชายหนุ่มที่เปิดประตูต้อนรับคนส่งของที่นำเอา เค้กวันเกิดมาส่ง ก่อนที่จะจากไปพร้อมกับบอกลา ชายหนุ่ม ว่านี่เป็นครั้งสุดท้ายที่เขาจะมาส่ง เค้กวันเกิดให้เด็กหนุ่มแล้ว หลังจากนั้นก็มีเสียง ๆ หนึ่งที่เล่าเรื่องย้อนอดีตไปสู่วัยเด็กของชายหนุ่มคนนั้น และนำพาให้เราได้พบกับ เด็กผู้ชายคนหนึ่งที่ต้องมาร่วมงานศพของแม่ตนเอง ด้วยความไม่เข้าใจในการ “จากไป” ของผู้เป็นแม่ ทำให้ผู้เป็นพ่อพลอยได้รับผลกระทบจาก “ช่องว่างของชีวิต” เช่นเดียวกับเด็กชาย ทั้งสองพยายามปรับเข้าหากันในส่วนที่ขาดไป แต่กลับดูเหมือนว่าเป็นเรื่องที่ยากลำบากเกินไป จนกระทั่งวันหนึ่งที่ ผู้เป็นแม่ ได้กลับมาตามสัญญาที่เคยให้ไว้กับเด็กชายว่า เธอจะกลับมาเมื่อฤดูฝนมาถึง ....
หากมองย้อนกลับไปในอดีตของวัยเด็ก เชื่อว่าทุกคนคงมีเรื่องเล่าที่อยู่ในใจของตนเกี่ยวกับแม่ หนังเรื่องนี้ก็เช่นกัน ที่เลือกที่จะนำเสนอเรื่องราวของ “แม่” ผ่านทางสายตาเด็กชาย และ สายตาของ พ่อ ที่เหมือนกับไม่รู้จักโตเท่าไหร่ของเขา นั่นเป็นสิ่งที่น่ารักที่สุดของหนังเลยก็ได้สำหรับการเล่าเรื่องผ่านทางสายตาของ “คนที่ยังไม่เป็นผู้ใหญ่แท้” เพราะด้วยมุมมองใส ๆ แบบเด็ก ๆ นี่เอง ที่ทำให้บรรยากาศของเรื่องผ่อนคลาย แม้กระทั่ง ความเศร้าของงานศพที่เป็นฉากแรก ๆ ของเรื่อง ก็ถูก คำถามในสายตาของเด็ก ๆ ปกคลุมเอาความเศร้าหมองไว้เหลือแต่เพียงม่านหมอกจาง ๆ ภาพของหนังจึงเต็มไปด้วยความสดใสของฤดูฝน ที่พลอยทำให้ผู้ชมรู้สึกสดชื่นไปพร้อม ๆ กับตัวละคร ถึงการกลับมาของ “แม่” เช่นเดียวกับ ตัวเอกทั้งสอง ที่รอคอยการกลับมาของเธออย่างใจจดใจจ่อและพลอยไม่อยากให้ฤดูฝนจากไป
ความน่ารักของหนังนอกจากมุมมองการนำเสนอของเรื่องแล้ว ต้องยกความดีให้กับตัวบทภาพยนตร์ .. และเป็นบทภาพยนตร์ดัดแปลงซะด้วย (ตัวหนังดัดแปลงมาจากหนังสือชื่อ " いま、会いにゆきます " ของ อิชิคาว่า ทาคุจิ มีัแปลเป็นไทยแล้ว ของสำนักพิมพ์ เจ - บลิส ชื่อ "..แล้วฉันจะกลับมา " ) ...เพราะบทที่มาพร้อมกับลูกเล่น ๆ ง่าย ๆ การขยายตัวละครให้คนดูค่อย ๆ รู้จัก คุ้นเคยกับเขา (และเธอ) ไปพร้อม ๆ กับที่ตัวละครสร้างความสนิทสนมกันนั้น ... ..เราซึ่งคอยติดตามทั้งคู่ราวกับเป็นเพื่อนอีกคนหนึ่ง ไม่ใช่เพียงผู้สังเกตการณ์ที่คอยดูห่าง ๆ .. อันเป็นความสนิทสนมระหว่างผู้ชมกับตัวละครในเรื่อง ที่บทภาพยนตร์ช่วยเกลี่ยช่องว่างระหว่างกันไว้ด้วย การสร้างพัฒนาการความสัมพันธ์ของตัวละครและการได้รู้จักตัวละครมากขึ้นเรื่อย ๆ นั่นเอง ... ทำให้เมื่อถึงจุดที่หนังต้องการจะก้าวเดินต่อไป .. เราก็พร้อมจะก้าวไปด้วย โดยไม่พะวักพะวงใจอะไรในสิ่งที่เพิ่งจะผ่านสายตาไป และนั่นทำให้หนังสามารถที่จะเผยลูกเล่นที่ชวนให้เรารู้สึกทึ่งไปกับความฉลาดของตัวหนังเอง ...
หนังเรื่องนี้ ก้าวข้ามจากหนังรักเรียกน้ำตาอย่างทั่ว ๆ ไป .. สู่การเป็นหนังที่พร้อมจะสร้างความประทับใจให้กับทุกคนในครอบครัวอย่างไม่น่าเชื่อ ... ก็ด้วยความฉลาดของบทภาพยนตร์ และอารมณ์ของหนังที่ละมุนละไม ชวนให้เราเองก็พลอยจะรู้สึกสบาย , อบอุ่น อย่างที่บรรยากาศในหนังเป็นอยู่ตลอด ...
----------------------------------------------------------------
น่าแปลกที่หนังที่เล่าถึงสังคมเล็ก ๆ อย่างสถาบันครอบครัว มักจะสะท้อนถึงปัญหาความขัดแย้งภายในครอบครัว มากกว่าที่จะมีหนังที่สนับสนุนสถาบันครอบครัว ทั้งที่ในความเป็นจริง สภาพของสังคมในปัจจุบันต้องการรากฐานที่สำคัญยิ่งของสถาบันครอบครัวที่จะสร้างและผลิตให้เยาวชนของชาตินั้น เติบโตเป็นผู้ใหญ่ที่ดี และ แน่นอน... เป็นผู้ใหญ่ที่ไม่ลืมมุมมองแบบเด็ก ๆ ของตนอีกด้วย ...
เพราะแม้เด็กในวันนี้จะเติบโตเป็นผู้ใหญ่ในวันหน้า .. แต่ผู้ใหญ่ในวันหน้าก็ไม่ควรจะลืมด้วยว่า ...
...เมื่อตอนที่เราเป็นเด็กนั้น สิ่งที่เราต้องการและคาดหวัง รวมทั้งผลที่เราได้นั้น คืออะไร ?
เพราะถ้าหลงลืมไปเสีัย ว่าวัยเด็กเคยเป็นยังไง ..
ก็คงยากจะทำตัวให้เข้าใจเด็กในวันนี้ได้ว่า สิ่งที่พวกเขาต้องการ กับสิ่งที่เราหยิบยื่น (หรือยัดเยียดให้)
... มันใช่สิ่งที่พวกเด็ก ๆ ต้องการจริงหรือ ..??
(มีฉบับที่สร้างเป็น ซีรี่ส์ ด้วยนะครับ แต่ผมไม่เคยดูง่ะ - -")
Create Date : 16 พฤษภาคม 2550 |
|
3 comments |
Last Update : 16 พฤษภาคม 2550 1:34:20 น. |
Counter : 1663 Pageviews. |
|
|
|
|
| |
โดย: Blitzer 16 พฤษภาคม 2550 2:03:43 น. |
|
|
|
| |
โดย: ต.เต่าหลังตุง (pintakai ) 18 พฤษภาคม 2550 14:37:41 น. |
|
|
|
|
|
|
|
Location :
[ดู Profile ทั้งหมด]
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]
|
คุยกันได้นะครับ ออน M บ่อยอยู่แล้วผม ยิ่งกับคอหนังเก่า ๆ เหมือนกัน Add มาเลยครับ ฮ่า ๆ
อาจพบตัวบ่อย ๆ ที่ห้องศุภฯ นะครับและบางครั้งที่ ห้องเฉลิมไทย ...
|
|
|
|
|
|
|