ผมได้พาเพื่อนๆพี่ๆไปดู สวนสัตว์เลี้ยง มาแล้วเมื่อคราวก่อน ที่นั่นมีสุนัขจรจัดที่นำมารวมกันไว้กว่า 2000 ตัว มีกลิ่นและวุ่นวาย พอสมควรทีเดียวครับเมื่อออกจากที่นั่น ผมเดินทางผ่านเส้นทางสาย 3445 (พุเลียบ-ลำทราย)เพื่อเดินทางกลับบ้านครับ ในระหว่างเส้นทางกลับบ้าน ก็ไม่มีไรน่าสนใจเท่าใดนัก ที่จะกี่ยวกับสถานที่ท่องเที่ยว มีแต่ป่าเขาริมสองข้างทาง หมู่บ้านแบบบ้านนอก แต่เมื่อผ่านไปเห็นโน่นนี่ ก็จะเล่าเพื่อนๆพี่ แบบร้อยกรองละนะครับตะวันหาย คงใกล้พลบ หลบศิงขรแสงแดดอ่อน เหมือนจะลา ยิ่งพาหมองเมฆครึ้มมา ฟ้าเหมือนฝุ่น พิรุณครองลุงจำลอง ผมเห็นท่า จะลาไปสุนัขขลาด หวาดกลัว ฟ้ามัวครึ้มบางตัวซึม บ้างก็ซน ฉงนฉงายบางตัวหมอบ บางตัวลุก เข้าซุกในใต้พุ่มไม้ หลืบซอก ไม่ออกมาด้วยสัญญาณ ชาติพันธุ์ มันต้องกลัวทุกถ้วนทั่ว สัตว์คน จนตัวข้าจะอยู่เมือง ป่าเขา ราวพนาก็มิกล้า ท้ารับ กับความตายเดินทางผ่าน บ้านช่อง ร่องขุนเขาถึงบ้านเก่า เค้าฝน ก็วนหายเมฆมาหลอก ฟ้าหลอน มาผ่อนคลายดูกลับกลาย เป็นแดดจ้า โธ่ฟ้าเอยเรื่องหลอกหลอก เช่นนี้ นั้นมีทั่วฟ้าครึ้มมัว กลับกลอก เป็นหลอกเฉยเรานั้นหลอก ฟ้าเล่า ก็เปล่าเลยแค่เปรียบเปรย ก็มิกล้า อายฟ้าดินผ่านดงสัก ริมทาง ดูห่างถี่ทุกต้นมี จีวรสงฆ์ ลงห่มสิ้นบวชต้นสัก เข้าพรรษา ล้างราคินแล้วสึกสิ้น ทั้งดง คงเหลือตอเห็นลำทราย ธารโศก วิโยคนักคนไม่รัก มักทำลาย ร้ายจริงหนอธรรมชาติ จึงลงโทษ เสียโหดพอลำธารท้อ น้ำลด จรดทรายจะทำนา ทำไร่ ก็ไร้ผลเพาะปลูกบน กองไฟ โธ่ใจหายถ้ามีแหล่ง แอ่งน้ำ ขอทำนายว่าจะได้ โภชน์ผล ไว้ยลยินจะพึ่งพิง อิงองค์ กรของรัฐก็กระบัด สัตย์ซึ่ง ถึงท้องถิ่นไม่ช่วยเหลือ ชาวชน คนทำกินแถมยังหมิ่น เหยียดย้ำ ว่าต่ำชนก็ชาวเรา มันจน คนรากหญ้าจะไถนา ยกร่อง ต้องรอฝนเขาไม่มา เกลือกกลั้ว มัวกมลจะเป็นคน ชั้นดี ต้องมีเงินจะไหว้เรา อีกที ไม่มีเลี่ยงตอนหาเสียง มากราบไหว้ ไม่เคอะเขินเลือกตั้งเสร็จ สัมพันธ์แตก แยกทางเดินปัญหาเมิน หมกไว้ ซุกใต้พรมมาถึงบ้าน ย่านพนา กลางป่าเขาบ้านของเรา พุน้ำร้อน มานอนข่มถนนแย่ ทางช้ำ ตามฟ้าลมสุดระทม ย่ำทาง อย่างคลานคลาน
Music Playlist at MixPod.com
ขออภัยแวะมาทักทายกันช้าไปหน่อยจ้า
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 4 คน [
...............
เปลี่ยนกะทำงานมาช่วงตี2 ถึง6โมงเช้า
ทำให้มี่ยังปรับตัวนอนไม่ทันใน2-3วันนี้
ทำให้บ่ายวันนี้มี่หลับยาวได้ถึงทุ่มกว่าๆ
พอออกไปวิ่งสักครู่ฝนก็เทลงมาอีก มี่
ค่อยๆเดินกลับ เพราะวิ่งไปถึงช่วงทาง
ตีนเขา ดินบริเวณนั้นนิ่มจนเละแล้ว
ระหว่างเดินไป ตาก็มองไปบนฟ้า
ดูสายฝนขาวๆใสๆไหลอย่างว่องไว
ทันใดนั้น เอ๊ะ! มาลอยได้อย่างไรเนี๊ยะ
มี่จ้องมันนานมาก ลงทุนหยุดเดินเลย
พระจันทร์ค่ะ อิอิ ไม่เคยเห็นชัดขนาดนี้เลย
ระหว่างฝนฟ้าลง พระจันทร์ยังลอยเฉย
ไม่มีการกลัว(ไฟตัวเองดูด ไม่มีการกลัวเปียก
กลัวช็อต555 มี่ชักเพี้ยนแล้ว)
เลยอยากถามพี่ๆดู จริงๆแล้ว
พระจันทร์กลัวฝนไหมคะ? อิอิ
ตั้งแต่เกิดมาเพิ่งเห็นชัดมากๆว่า
พระจันทร์(เสี้ยว)ยิ้มท่ามฝนสิ
จันทรามาเล่นล้อ...........ฝอยฝน
ดูแปลกตาชอบกล..........ค่ำนี้
ท่ามฝนหล่นจันทร์วน......เวียนเล่น
ราวเด็กวิ่งกระซิกกระซี้....หยอกเย้าฝนใส