หลายวันก่อนผมได้นั่งคุยเล่นกับเด็กกลุ่มหนึ่ง
และบอก (คุยโม้) ว่าผมก็มีเว็บไซค์เป็นของตนเองนะ
ซึ่งผมได้ส่ง Link ของ Blog นี้ไปให้ดูในภายหลัง

เด็กประถม 6 เหล่านี้ต่างมองว่าเรื่องการเงินเป็นเรื่องไกลตัว
อีกทั้งเนื้อหาในเว็บค่อนข้างจะหนักเกินรับรู้สำหรับเด็กในวัยนี้
สาเหตุที่ผมส่ง Link ไปให้ดูนั้น เพียงเพื่อจะให้ดูเล่น ๆ เฉย ๆ

หลังจากกลับมาคิดดูอีกรอบก็รู้สึกว่า
การให้ความรู้ทางการเงินแบบพื้นฐานตั้งแต่เด็กนั้นเป็นเรื่องจำเป็น
ผมจึงสัญญากับเด็กประถม 6 เหล่านั้นว่า
จะเขียนเรื่องสำคัญเกี่ยวกับการเงินที่เข้าใจง่าย ๆ ให้ฟัง

สาเหตุที่ผมเข้ามาในตลาดหุ้นนั้น
คือการได้มาซึ่ง  Passive Income หรือเงินที่ไม่ได้มาจากการทำงาน

เงินที่ไม่ได้มาจากการทำงานไม่ได้หมายถึง นั่ง ๆ นอน ๆ เกาะสมาชิกในครอบครัวกิน

ผมได้แนวคิดเกี่ยวกับ Passive Income จากหนังสือ "พ่อรวยสอนลูก เล่ม 2 : ตอนเงินสี่ด้าน"

เป็นเรื่องราวเกี่ยวกับช่องทางของเงินทั้ง 4 แบบ

ซึ่งผมคิดว่าเรื่องเงินสี่ด้านนี้
เป็นสิ่งแรกสุดที่ควรจะเข้าใจให้ดีก่อนที่จะลงมือสร้างเนื้อสร้างตัวเสียด้วยซ้ำไป
และเป็นสิ่งที่ทำให้ผมหันมาสนใจเรื่องการเงินการลงทุนต่าง ๆ และได้มาพบกับตลาดหุ้น

ผมจะสรุปใจความสำคัญด้วยภาษาที่ชาวบ้านอ่านรู้เรื่อง โดยตัดความซับซ้อนทั้งหลายทิ้งไป

แหล่งที่มาของเงินทั้งสี่ด้าน แบ่งได้ ดังนี้
1. เงินเดือน
2. ธุรกิจส่วนตัว
3. เจ้าของกิจการ
4. นักลงทุน

1. เงินเดือน
แม้ว่าภารโรงและผู้บริหารจะมีระดับชั้นยศแตกต่างกันมากสักแค่ไหนก็ตาม

ห้ามหยุด ห้ามลา ห้ามแก่ ห้ามป่วย ห้ามเกษียณ

แต่ข้อเสียนั้นไม่ต่างจากการเป็นลูกจ้างรับเงินเดือนสักเท่าไหร่นั่นคือ

ห้ามหยุด ห้ามลา ห้ามแก่ ห้ามป่วย ห้ามเกษียณ เมื่อใดที่ไม่ได้เปิดร้าน เงินก็จะไม่มี

3. เจ้าของกิจการ
เจ้าของกิจการมีส่วนที่คล้ายคลึงกับธุรกิจส่วนตัว สิ่งที่ไม่เหมือนกัน คือ

ธุรกิจส่วนตัวนั้น ธุรกิจจะเดินได้ด้วยเจ้าของ เช่น ถ้าวันไหนเจ้าของมาเปิดร้านขายของถึงจะได้เงิน ถ้าวันไหนร้านปิด เงินก็ไม่มี

สำหรับเจ้าของกิจการนั้น ธุรกิจเดินได้ด้วย “ระบบ” เช่น
ร้านขายอาหารที่มีการจ้างพนักงานเอาไว้และมอบหมายงานให้พนักงานเหล่านั้นว่า
ใครเป็นคนเปิดร้าน ใครทำอาหาร ใครคอยบริการลูกค้า ใครเป็นคนเก็บเงิน ใครดูแลความสะอาดในร้าน ใครเป็นคนปิดร้าน เป็นต้น
แม้ว่าเจ้าของร้านจะหยุด แต่พนักงานในร้านไม่ได้หยุด ร้านจึงยังคงเปิดขายต่อไปได้ และทำเงินให้ตลอดเวลา โดยที่เจ้าของไม่ต้องไปทำงาน
ทุกวันนี้เจ้าของร้านไก่ทอด KFC หรือร้านขายแฮมเบอร์เกอร์ McDonald
คงไม่ได้มานั่งเปิดร้านด้วยตนเอง ลูกจ้างในร้านทำงานแทนให้ทั้งหมด
ว่ากันตามจริงแล้วเจ้าของร้านเหล่านี้อาจจะไม่ต้องทำงานแล้วด้วยซ้ำไป แต่ก็ยังมีเงินเข้ามาอยู่ตลอดเวลา

คำว่า "ระบบ" นั้น ไม่ได้ใช้กับร้านค้าใหญ่โตที่มีสาขามากมายเพียงเท่านั้น
แค่ซุ้มขายกาแฟเล็ก ๆ ที่มีการฝึกลูกจ้าง หรือร้านก๋วยเตี๋ยวที่มีลูกน้องมาทำงานแทนเจ้าของร้าน
ก็ถือว่าเป็นระบบได้เช่นกัน

เงินที่ไม่ได้มาจากการทำงานเหล่านี้ เรียกว่า Passive Income ดังที่ได้กล่าวไว้ในข้างต้น

คำว่านักลงทุนนั้นไม่จำเป็นว่าต้องเป็นนักลงทุนในตลาดหุ้น
การลงทุนมีมากมายไม่ว่าจะเป็นตลาดหุ้นหรืออสังหาริมทรัพย์ต่าง ๆ เป็นต้น

ผมขอยกตัวอย่างจากตลาดหุ้นก็แล้วกัน
ผมมองเอาไว้ว่าตลาดหุ้นนั้นเป็นแหล่งสร้าง Passive Income จากเงินปันผล

คล้ายกับว่าเอาเงินไปฝากธนาคารแล้วได้ดอกเบี้ยตลอดเวลาโดยที่เราไม่ต้องลงมือทำอะไร
เงินที่ไม่ได้มาจากการทำงานเหล่านี้เรียกว่า Passive Income

สมัยก่อนมีคนบอกว่ามีเงินล้านแค่ฝากธนาคารแล้วกินดอกเบี้ย เป็นเสือนอนกิน สบายไปทั้งชีวิต ไม่ต้องทำงาน
นี่คือวิถีแห่ง Passive Income ที่ผมต้องการ

เพียงแต่ว่าดอกเบี้ยธนาคารสมัยนี้มันลดน้อยลงไม่มากมายเหมือนสมัยก่อนแล้ว
ถ้าดอกเบี้ยสูงจนทำให้อยู่รอดได้โดยไม่ต้องทำงาน
ผมคงไม่ต้องมานั่งค้นหุ้นในตลาดหลักทรัพย์
แค่ยัดเงินเข้าธนาคารก็จบแล้ว

ยกตัวอย่างเพื่อให้เห็นภาพง่าย ๆ เช่น
การเป็นหุ้นส่วนเปิดร้านอาหารกับเพื่อน
เรานำเงินไปให้กับเพื่อน ส่วนเพื่อนก็บริหารร้านอาหาร
เราไม่ต้องเข้าไปช่วยทำงานที่ร้าน ทุกเดือนเพื่อนจะแบ่งผลกำไรมาให้เรา

การที่เราไม่ต้องทำอะไรเลยแล้วมีเงินมาให้ตลอดเวลาแบบนี้เรียกว่า Passive Income

หมายเหตุ : คนที่เล่นหุ้นโดยการซื้อหุ้นตอนราคาถูก เพื่อมาขายตอนราคาแพงแล้วไม่มีเวลาว่างเป็นอิสระ
ต้องมาเกาะติดข่าวสาร เฝ้าหน้าจอตลอดเวลานั้น ผมไม่ถือว่าเป็น"นักลงทุน" ผมถือว่าเป็น"ธุรกิจส่วนตัว"

สรุป

1. เงินเดือน ไม่มี Passive Income ต้องทำงานตลอดเวลา ห้ามเลิก ห้ามหยุด

2. ธุรกิจส่วนตัว ไม่มี Passive Income ต้องทำงานตลอดเวลา ห้ามปิดร้าน

3. เจ้าของกิจการ ได้ Passive Income ไม่ต้องทำงานก็ได้เงิน เพราะมีระบบทำงานแทนเรา ทำให้มีเวลาว่างให้กับชีวิต

4. นักลงทุน ได้ Passive Income ไม่ต้องทำงานก็ได้เงิน เพราะใช้เงินทำงานแทนเรา มีเวลาว่างให้กับชีวิต

สิ่งที่ควรจะเป็นให้ได้คือการเป็นเจ้าของกิจการหรือเป็นนักลงทุน

สิ่งที่พึงหลีกเลี่ยงคือการกินเงินเดือนและธุรกิจส่วนตัว เพราะถ้าเราอายุมากจนทำงานไม่ได้เมื่อไหร่ เมื่อนั้นจะไม่มีเงิน ไม่มีรายได้

แต่สิ่งที่เลี่ยงไม่ได้คือการเป็นลูกจ้างรับเงินเดือนไปก่อน เพราะเรายังต้องกินต้องใช้ และฝึกฝนวิชาความรู้ หาประสบการณ์

จำที่ครูสอนให้ดีนะ
ปูเป้ ป๋อม นุ่น ลูกหยี

เรื่องต่อไปที่ต้องอ่าน "อิสรภาพทางการเงิน"

อ่านได้จากที่นี่
//www.bloggang.com/viewdiary.php?id=pantipstory&month=08-2012&date=17&group=11&gblog=2