รักเลยนะ...เชียงคาน
วันหยุดยาวที่ผ่านมากลับไปเยี่ยมพ่อแม่ที่สุโขทัย และตั้งใจจะไปต่อที่ชายทะเลที่ไหนซักแห่ง แต่ครอบครัวและคณะญาติกลับลงมติสวนเราซะงั้น ว่าจะไปเลย แล้วเลยไปถึงเชียงคาน ติดชายแดนลาวปู๊น!! อันที่จริงเป็นเราเองที่พูดถึงเชียงคานก่อน เพราะได้ดูรูปมา หะแรกนึกว่าเป็นประเทศจีนหรือลาว แต่ที่แท้ก็เป็นประเทศไทยแลนด์ แดนที่ผู้คนส่งยิ้มให้เฉพาะพวกเดียวกันนี่เอง (พวกใครพวกมันว่างั้นเถอะ) ภาพในความคิด คิดว่าเป็นบ้านเมืองย้อนยุค แบบที่เคยไปลาว แต่ที่ไหนได้ เชียงคานค่อนข้างจะทันสมัยทีเดียว บ้านเรือนไม้ติดแม่น้ำโขงที่อนุรักษ์ไว้ ก็มีเสน่ห์ไม่ใช่น้อย ขี่จักรยานไปโน่นนี่ได้ทั้งวัน เชียงคานทำให้เรามีความสุข มาถึงเชียงคานเอาตอนดึกแล้ว ได้โฮมสเตย์ยายศรีพรรณ โฮมสเตย์แห่งแรกของเชียงคาน ยายเล่าว่าไปเห็นที่อัมพวามา เลยเอามาทำเมื่อ 5 ปีก่อน หลังจากนั้น ก็มีโฮมสเตย์โผล่ขึ้นมากมาย จนกลายเป็นเสน่ห์เรือนไม้ของเชียงคาน..... อยากให้ผู้อ่านนึกถึงภาพบ้านเรือนที่นี่ ฝั่งหนึ่งโน่นเป็นพี่น้องลาว ได้ยินเสียงเพลงลาวแว่วมา ถัดมาเป็นแม่น้ำโขงที่กว้างใหญ่ เรือนไม้เรียงเป็นแถวติดแม่น้ำอยู่ฝั่งไทย รวมทั้งบ้านยายศรีพรรณที่เราพักด้วย ถัดมาเป็นถนนขนานแม่น้ำ และบ้านเรือนไม้อีกฟากหนึ่ง ถนนเส้นนี้ จึงเป็นเสน่ห์ที่ดึงนักท่องเที่ยวให้มารู้จักเชียงคาน ยายศรีพรรณเตรียมข้าวเหนียวให้เราตักบาตรเช้า ยายว่าพระมาบิณทบาตรทุกวัน นักท่องเที่ยวตั้งแถวกันทำบุญหน้าตาอิ่มเอม จนเป็นที่มาของการตักบาตรข้าวเหนียวที่เชียงคาน ทำบุญเสร็จสาวน้อยคนนี้ก็ม้วนเสื่อเก็บ เราก็เคยทำเมื่อครั้งอดีตที่เคยเป็นเด็ก (มาก่อน) เสื่อบนศาลาวัดยาวมาก เสร็จจากทำบุญ ก็ขี่จักรยานไปตามตรอกซอกซอย กินข้าวปุ้น ข้าวเปียกเส้นไปตามเรื่อง แม่น้ำโขงเช้านี้ เห็นแต่หมอก ไม่เห็นน้ำ แล้วก็ถึงเวลา ขี่จักรยานชมบ้านเรือนกันเต็มอิ่ม ดูของที่ระลึก เผลอใจควักจ่ายไปหลายอัฐ บ้านเรือนไม้อาจเห็นได้ทุกที่ในเมืองไทย แต่ความทันสมัยก็พาเรือนไม้เก่าแก่จากไป ที่เชียงคานอนุรักษ์ไว้ หยิบจัดมาปัดฝุ่น จนดึงดูดสายตาผู้คน ภาพนี้ จริง ๆ มีสาวน้อยวัยใสมากับคณะเขาด้วยอีกคน ขอให้เป็นนางแบบให้หน่อย อย่างไรเธอก็ไม่ยอม ไม่เหมือนสองคนนี้ ไม่รู้จักเขาหรอก แอบถ่ายไปเรื่อย แค่อยากได้ประตูห้องแถว.... มาถึงภู่ เชียงคาน ราชาภาพยนตร์ (เป็นโฮมสเตย์) เหมือนนิทรรศการภาพยนตร์ในอดีตเลย มีเครื่องฉายหนัง มีโปสเตอร์หนัง สมัยก่อน เวลาหนังไปเร่ฉายปิดวิก ก็มีโฆษณา แปะโปสเตอร์ แล้วก็มีภาพจากฟิล์ม (เขียนไงหว่านิ) หนังขึงให้ดูอยู่หน้าวิก ที่นี่แหละที่ทีมงาน "ที่นี่หมอชิต" มาพัก แอบเห็นดาราหลายคนเลย เลยขอถ่ายรูปคู่กับคุณดู๋ สัญญา คุณากร ไว้เป็นหลักฐาน เกี่ยวกับรูปตัวเองนี่... เขียน Blog มาราวสี่ปี ไม่เคยโชว์ มาสติแตกตอนปีนดอยหลวงเชียงดาวเมื่อปลายปีก่อน ลุ่มหลง หลงใหล (ธรรมชาติ) เลยเริ่มใส่รูปตัวเองแต่นั้นมา จากนั้นก็กระมิดกระเมี้ยนใส่รูปเรื่อยมา หลังจากสรุปด้วยตัวเองได้ว่า หน้าตา ไม่กวนบาทาใครนัก (จะพยายามไม่ให้บ่อย จนอ่านไม่ลง) เสาวรส (กระทกรก) สองลูก ห้าบาท ใส่น้ำตาลเกลือนิดหน่อย อร่อย ปะแล่ม ๆ ... มาแล้วเชียงคาน ไตเติ้ล ตุ๊กติ๊ก ฝากข้อความไว้เป็นที่ระลึก ส่วนเรา เอาหัวใจมาฝากไว้ที่นี่แล้วนะ... บ้านหลังนี้เป็นของยายบุญมี ที่ทำผ้านวมขาย รายการที่นี่หมอชิตมาถ่ายทำที่นี่ด้วย (ออกอากาศวันไหนน้า) เราเลยซื้อผ้านวมมา 1 ผืน เอาไว้ห่มที่เฮือนผ่อดอย บ้านเราที่เชียงดาว ยายบุญมี อายุ 83 ปี กรรมวิธีการผลิตผ้านวม กลับมานั่งสบาย ๆ ใกล้ที่พัก เตรียมตัวกลับสุโขทัย แล้วเลยไปถึงเชียงใหม่ จำไว้นะ...เลย รีบเขียนมาก ๆ ... เตรียมภาพ เตรียมเพลงไว้วันก่อน ต้องบอกว่า ต้องใช้เวลาเตรียมค่อนข้างมาก แถมอัดภาพมาจนรู้สึกเกรงใจคุณผู้ชม ค่อย ๆ อ่านกันนะ ส่วนฉันต้องไปล่ะ จากเชียงใหม่จะไปเชียงคาน เอ๊ย! ไม่ใช่ ...ไปเชียงดาว บ้านที่เรารัก...
Create a MySpace Music Playlist at MixPod.com
Create Date : 18 ธันวาคม 2553 |
Last Update : 20 ธันวาคม 2553 8:58:54 น. |
|
46 comments
|
Counter : 966 Pageviews. |
|
|
อดใจไม่ได้สักที ที่จะต้องมาแอบดู มาเม้นต์
ขอบคุณรูปภาพงามๆ นะพี่
ชอบข้อความนี้มั๊กๆ เลย
"จากนั้นก็กระมิดกระเมี้ยนใส่รูปเรื่อยมา
หลังจากสรุปด้วยตัวเองได้ว่า หน้าตา ไม่กวนบาทาใครนัก"
คิดได้งัย 5555
(สงสัยเป็นคนแรกแหง๋ๆเลยเรา คิกๆๆ)
ขอบคุณมั๊กๆ ลุงใส