หลังจากอู้มานานวันนี้เริ่มขายของอีกสักเล่มดีกว่า อิอิ

เร่เข้ามา เร่เข้ามา มาฟังที่มากันเร็ววววววว






คำโปรยปกหลัง...

รายละเอียด: เมืองฟ้า...หนุ่มมาดเข้มเจ้าระเบียบผู้อยู่ในกรอบความคาดหวังที่ตัวเองเป็นผู้กำหนดขึ้นกำลัง ประสบปัญหาหนักใจเพราะว่าคนรักเก่าติดต่อกลับมาทั้งๆ ที่ไม่ได้ข้องเกี่ยวกันนานแล้ว

เขาสับสนว่าถ้าได้พบเธออีกครั้ง ความรู้สึกที่มีต่อเธอจะเป็นเช่นไร และแม้ว่าเธอจะมีคู่หมั้นแล้วแต่ทุกวันนี้เขาก็ยังคงรอเพียงเธอและไม่ยอมคบผู้หญิงอื่น แบบนี้หมายความว่าเขายังรักเธออยู่ใช่หรือไม่ ในเมื่อเธอเป็นผู้หญิงในอุดมคติของเขาทุกประการ

เอื้อมตะวัน...สาวสวยร่าเริงผู้ห่างไกลจากคำว่าเรียบร้อยได้ก้าวเข้ามาสู่ชีวิตของเมืองฟ้า เพราะคำแนะนำของรุ่นน้องที่สนิทกับทั้งสองฝ่าย


เธอเข้ามาสั่นคลอนทั้งความคิดและจิตใจของเมืองฟ้าทีละน้อยๆ จนเจ้าตัวแทบจะไม่รู้ตัว และเมื่อรู้สึกตัวอีกที หัวใจก็อยู่ในกำมือของเจ้าของดวงตากลมโตพราวระยับประดุจแสงตะวันเข้าเสียแล้ว


ตามธรรมเนียมต้องอวดปกเเบบเต็มๆ ซะก่อน อิอิ






เล่มนี้ได้ปกสีน้ำเป็นครั้งแรก เป็นคอนโดมิเนียมของพระเอก แล้วหลายๆ คนก็ถามว่า นางเอกเราไปไหนเนี่ย พอมานั่งดู เอิ่มมม มีพี่เมืองฟ้า มีโอบนทีคือแม่น้ำที่ตัดผ่าน แต่...ไม่มีประอาทิตย์ หงิงๆๆๆๆ แล้วพอมาคิดในแง่ดี คือ พระอาทิตย์ อยู่ในใจท้องฟ้าเรียบร้อยแล้ว เลยไม่ต้องมีก็ได้ วิ้วววววววววว เน่ากันได้อีก


เรื่องนี้เป็นอีกสไตล์การเขียนที่ออกแนวเรื่อยๆ เรียบๆ แต่อุ่นๆ เน้นเรื่องครอบครัวในหลายๆ แบบ อันนี้ออกจะส่วนตัวไปนิด คืออยากอ่านเรื่องแนวครอบครัว เลยลงมือเขียนเองซะเลย เรื่องนี้เป็นครั้งแรกอีกเช่นกันที่เขียนความรักของคนสองคู่ ซึ่งแตกต่างกันออกไป


โดยคาแรกเตอร์ของโอบนทีนี่แอบชอบเป็นการส่วนตัว คือการนำเพื่อนตัวเองมาขาย ฮา


เรื่องของเรื่องคือชอบนิสัยเพื่อนคนนี้คือเป็นคนมองต่างมุมแทบรักอิสระ กวนนิดๆ สบายๆ ไม่กดดัน ไม่คาดหวังอะไรกับใครทั้งนั้น เหมือนกับเอื้อมตะวันที่ได้รับนิสัยนี้มา อีกอย่างการที่โอบนทีเป็นเด็กที่ขาดพ่อ แต่ยังมีพ่อเลี้ยงคอยดูแล เกิดมาภายใต้ครอบครัวที่พร้อมมากกว่าคนที่มีพร้อมทั้งพ่อแม่อย่างเมืองฟ้า ทำให้เขากลายเป็นคนสุขภาพจิตดี


ตรงนี้อยากจะชี้ให้เห็นว่า ครอบครัวจะพร้อมหรือไม่พร้อมแต่ถ้ามีความรักให้แก่กัน ลูกก็จะเป็นคนที่จิตใจดีได้โดยไม่ต้องง้อองค์ประกอบที่คนในสังคมคาดหวังได้


รู้สึกว่ามีสาระกันเนอะๆๆๆ นานๆ จะเป็นอย่างนี้ที


แรงบันดาลใจอีกอย่างก็มาจากเรื่องใกล้ๆ ตัวมากกว่า มันเป็นเรื่องที่อาจจะเกิดขึ้นกับตัวเราหรือคนรอบตัวเราได้


ลองอ่านกันดูนะคะ ชอบไม่ชอบแนวนี้ยังไงลองบอกได้เลย จะได้นำไปปรับปรุงงานเขียนเรื่องต่อไป


แล้วมาลองลุ้นกันต่อไปว่า เรื่องหน้าจะเขียนเรื่องแนวไหน สไตล์อะไรกัน


เเสดงความคิดเห็นเกี่ยวกับ โอบฟ้าล้อมตะวัน ที่นี่เลยจ้า


ขอบคุณข้อมูลจาก //www.jamsai.com