Bloggang.com : บรรณภรณ์ : มือที่มองไม่เห็น

มือที่มองไม่เห็น

10 ตุลาคม 2548

มือผ่ายผอมที่ฉันมองเห็นนั้น มีเพียงหนังหุ้มกระดูกเหลืองและซีดเซียว ด้วยเลือดที่หล่อเลี้ยงร่างกายอันมีน้อยนิด ยกขึ้นและกวักเรียกฉันช้าๆ ฉันคุกเข่าแล้วคลานเข้าไปนั่งพับเพียบลงตรงหน้าเก้าอี้ตัวนั้น

หญิงสูงอายุ ร่างกายผ่ายผอม เรี่ยวแรงถดถอย เพราะโรคภัยที่รุมเร้ามาตลอดเวลายี่สิบกว่าปี นั่งอยู่ที่นั่น ฉันพนมมือพลางกราบลงที่ตัก และซบหน้าลงบนที่อันอ่อนนุ่ม อบอุ่นและอ่อนโยน อันฉันไม่เคยได้รับจากใครอื่นใดในโลกเลย "ตักของแม่"

"แม่" ยกมืออันสั่นระริก ของท่านวางบนหัวฉัน พลางลูบเบาๆอย่างอ่อนโยน "วันเกิด มีความสุขมากๆนะลูก ให้ทำมาค้าขึ้น แล้วก็ต้องดูแลรักษาสุขภาพด้วย ตัวเองขี้โรคกว่าเพื่อน แม่เป็นห่วงนะ"

ฉันเงยหน้าขึ้น มองสบเข้าไปในดวงตาขุ่นมัวและฝ้าฝางของแม่ น้ำตาหล่อรื้นและคลอครองอยู่ในเบ้าตา ก่อนจะค่อยๆหยาดหยดลงลงบนเรียวแก้มผอมตอบ หากแต่ริมฝีปากของแม่ยังคงมีรอยยิ้มน้อยๆฉาบฉายอยู่

ฉันจับมือซีดเซียวข้างนั้นขึ้นมาแนบแก้ม มือ....ที่อุ้มชูฉันมาแต่เล็กแต่น้อยนั้น เคยอบอุ่นแต่บัดนี้เย็นเยียบ น้ำตาฉันไหลพรากด้วยความตื้นตัน ระคนเป็นสุข แต่ก็รู้สึกใจหายแปลกๆ โดยที่ฉันเองก็บอกไม่ถูกว่ามันเป็นความรู้สึกเช่นไร

วันนั้น..เป็นวันเกิดของฉันกับพี่สาวฝาแฝด ซึ่งบังเอิญกับที่บ้านหลังใหม่ที่พ่อซื้อไว้สร้างเสร็จพอดี ก่อนหน้านั้น 1 สัปดาห์พ่อกำลังหาฤกษ์ขึ้นบ้านใหม่ เราตกลงกันว่าจะทำแค่นิมนต์พระมาฉันท์เพลที่บ้านพอเป็นพิธี แม่เองเป็นคนที่เสนอให้ทำเสียในวันเกิดของฉันกับพี่สาว โดยให้เหตุผลว่าฉันกับพี่จะต้องมาอยู่ที่นี่ และงานวันนั้นผ่านไปด้วยความเรียบร้อย

แต่หลังจากนั้นเพียง 57 วัน แม่ก็เจ็บหนัก โรคประจำตัวซึ่งรุมเร้ามานาน ประกาศสงครามขั้นแตกหักเอากับท่าน หลังจากพยายามยื้อยุดกับมันมานานหลายปี ท่านถูกส่งตัวเข้าโรงพยาบาลและนอนอยู่นั่น 19 วัน โดยที่ต้องใส่เครื่องช่วยหายใจตลอดเวลา ก่อนที่ท่านจะยอมแพ้ให้กับมันในที่สุด

วันนั้นฉันกับน้องชายอยู่กับท่านและได้เห็นแม่หายใจเป็นครั้งสุดท้าย มันเป็นวันที่ 6 ธันวาคม 2548 ไม่ถึงสามเดือนดีหลังวันเกิดฉันกับพี่สาว

10 ตุลาคม 2549

ฉันก็คงทำได้แค่เพียงนำอาหารที่แม่ชอบใส่ปิ่นโตไปวัด ทั้งที่ก็ยังไม่รู้ด้วยซ้ำว่าจะถึงแม่อย่างที่ฉันหวังหรือไม่ วันเกิด...ที่จริงมันก็ไม่ค่อยจะมีความหมายกับฉันมากเท่าไหร่ และอาจมีน้อยลงอีกเมื่อไม่มีแม่แล้ว เพราะที่จริงวันแม่ในความหมายของฉัน แตกต่างจากคนอื่น ฉันถือเอาวันนี้เป็นวันที่มีความหมายยิ่งใหญ่สำหรับเเม่ เป็นวันของแม่...ไม่ใช่วันของฉัน ฉันจึงไม่เคยมีงานเลี้ยงวันเกิดกับใครเขา

นับแต่นี้ต่อไป...ทุกครั้งที่วันนี้มาถึง ฉันจะเหลือเพียงภาพๆหนึ่ง ที่ติดอยู่ในความทรงจำอย่างไม่มีวันลืม ภาพสุดท้ายที่งดงามของแม่ "หญิงสูงวัยร่างกายผ่ายผอม กวักมือเรียก และฉันคลานเข้าไป กราบลงที่ตักท่าน ทั้งที่ร้องไห้แต่ในรอยน้ำตาของแม่ฉันก็ยังเห็นรอยยิ้ม"

มือผ่ายผอมที่วางไว้บนหัวฉันด้วยความรัก ใช่....มือนั้นของแม่ไม่ได้หายไปไหน นั่นเพราะฉันยังคงสัมผัสได้ถึงความอบอุ่น อ่อนโยน และความรู้สึกนั้นไม่เคยจางหายไปจากใจ มันยังคงประทับอยู่ในหัวใจ ในความทรงจำของฉัน แม้ว่าต่อไปจะเป็นเพียง มือที่มองไม่เห็นก็ตาม

ป.ล. 1 อัพบล็อกก่อนล่วงหน้าหนึ่งวัน พรุ่งนี้กลับบ้านไป ทำบุญ จ.ข.บ. ไม่อยู่ฝากบล็อกด้วยนะคะ

ป.ล. 2 ขอบคุณภาพสวยๆจากบล็อกคุณป้าติ๋วค่ะ

Create Date : 09 ตุลาคม 2549

Last Update : 18 มีนาคม 2550 12:41:26 น.

45 comments

Counter : 785 Pageviews.

โดย: PADAPA--DOO

วันที่: 9 ตุลาคม 2549 เวลา:14:33:11 น.

พรุ่งนี้ไปวัด ... นึกให้ถึงแม่ ก็ถึงแม่ครับ
ไม่ว่าแม่จะอยู่ที่ไหนก็ตาม ไม่สำคัญแล้ว
เพราะว่าแม่อยู่ตรงนี้ ... อยู่ในใจติ๊ก ... ตลอดกาล

โดย: อยากมีครอบครัวอบอุ่น ... กรุ่นไอความรัก (สะเทื้อน

) วันที่: 9 ตุลาคม 2549 เวลา:14:59:14 น.

สวัสดีวันจันทร์สีเหลืองค่ะ สีเดียวกะบีจีวันนี้เลย

โดย: 304 คอนแวนต์ (304 คอนแวนต์

) วันที่: 9 ตุลาคม 2549 เวลา:15:20:21 น.

เสียใจด้วยนะค่ะ....
ภาพสวยจัง..
เนื้อหากินใจ..
วันนี้อากาศแย่จัง....

แม่คือคนที่อยู่ในหัวใจลูกตลอดกาลค่ะ....

โดย: catt.&.cattleya.. (catt.&.cattleya..

) วันที่: 9 ตุลาคม 2549 เวลา:16:48:36 น.

พี่บรรณภรณ์ คะ

เรื่องราววันนี้กินใจมากๆเลย อยากบอกพี่ว่าแจงอ่ะไม่เคยได้สัมผัสความอบอุ่นจากแม่แท้ๆค่ะ
เห็นก็แต่ในภาพที่ลางเลือนเต็มที
แต่ความอบอุ่นทั้งหมดทั้งมวลสัมผัสได้จากคนที่เลี้ยงแจงมา
ท่านรักและหวังดี รักโดยบริสุทธิ์มากๆ
รักแบบไม่ต้องการสิ่งตอบแทน แค่ขอให้เราเป็นคนดี

คิดถึงแล้วอยากจะร้องไห้...
---
พรุ่งนี้วันเกิดพี่บรรณภรณ์ใช่เปล่าคะ
งั้นแจงขออำนวยพรให้คุณพระคุ้มครองป้องกันภัยให้พี่อยู่ดีมีสุข
ปราศจากโรคภัยและอันตรายมาเบียดเบียน
ร่ำรวยความสุข ทรัพย์สินเงินทอง...สาธุ

มีความสุขมากๆ เลยนะคะพี่

โดย: เลดี้อลิเซีย

วันที่: 9 ตุลาคม 2549 เวลา:17:40:27 น.

แม้แม่จะจากไป
ก็อย่าเสียใจนาน
เพราะจะทำให้แม่เป็นห่วง

โดย: 9A

วันที่: 9 ตุลาคม 2549 เวลา:19:55:31 น.

แม่โสมโต้คลื่นชีวิต รุดปัดรังควาญ เสริมดวงชะตา

ทีมงาน แฉหลุดโลก แอกแล้วจ้า

เชิญอ่าน

โดย: โสมรัศมี

วันที่: 9 ตุลาคม 2549 เวลา:20:22:44 น.

May your day be filled with Fun and your Wishes all come true!

โดย: random-4

วันที่: 9 ตุลาคม 2549 เวลา:21:03:32 น.

ฝากทำบุญเผื่อฝนด้วยนะคะ

ฝนกำลังจะอัพบล๊อกค่ะ ดองไว้หลายวันแล้วจ้ะ ขี้เกลือขึ้น อิอิ

โดย: Malee30

วันที่: 9 ตุลาคม 2549 เวลา:23:05:00 น.

ทำเอาผมน้ำตาคลอได้ทีเดียว แต่เสียใจด้วยนะที่ไม่ได้เห็นน้ำตาผมหรอก
มันออกมาแค่คลอเบ้าเท่านั้นแหละ (ก็อยู่ที่ทำงานนี่ขืนไหลออกมาก็เขินแย่ดิ)

อย่าปล่อยให้รับรู้ว่าสิ่งใดมีค่าก็ต่อเมื่อได้สูญเสียมันไปนั่นแหละดีที่สุดครับ

โดย: ST.Exsodus

วันที่: 10 ตุลาคม 2549 เวลา:13:02:27 น.

ตอนนี้แม่ยังอยู่ ชอบเล่นมือเหี่ยวๆของแม่เหมือนกัน...

มือของแม่...น่ารักมากกก มากมาย

มีบางเรื่องที่ไม่อยากนึกถึง
แล้วก้อไม่อยากให้มาถึง..

เพราะถ้าถึงวันนั้น..
ไม่รู้ว่า..

ความเข้มแข็งที่เรามีอยู่

จะเพียงพอ..
ต่อการรองรับความเจ็บปวดหรือเปล่า....

Hbd ด้วยจ้า...มีความสุขมากๆนะครับ

โดย: ตี๋สีชมพู

วันที่: 10 ตุลาคม 2549 เวลา:18:42:30 น.

ไม่มีรักไหนจะยิ่งใหญ่เท่ากับรักของแม่เราจริง ๆ นะคะ..

สุขสันต์วันเกิด จขบ.ด้วยค่ะ มีความสุขเยอะ ๆ คิดอะไรก็ขอให้สมความปราถนานะคะ

โดย: i'm not superman

วันที่: 10 ตุลาคม 2549 เวลา:19:09:19 น.

คำว่า “แม่” นั้นยิ่งใหญ่หาใดเปรียบ
สุดจะเทียบเทียมได้ในโลกหล้า
เพราะแม่นั้นให้กำเนิดเกิดลูกมา
คุณของค่าน้ำนมหาใดปาน
คำว่าแม่มีแต่ให้ไม่คิดรับ
แม่ให้ทรัพย์ให้วิชาให้อาหาร
ให้ชีวิตให้ความคิดให้วิญญาณ
สุดประมาณจะนับได้มากมายจริง
แม่ลำบากตรากตรำทุกค่ำเช้า
หนักก็เอาเบาก็สู้ไม่รู้หนี
แม่เหน็ดเหนื่อยเมื่อยล้าทั้งตาปี
แม่ยอมพลีชีวิตทั้งจิตใจ
ก็เพื่อลูกผูกพันกระสันรัก
แม้ดวงตาแม่รักควักให้ได้
เมื่อลูกโศกแม่เล่ายิ่งเศร้าใจ
ทั่วแดนไตรคุณแม่เลิศประเสริฐเอย
----------------------------------
พระคุณแม่นั้นใหญ่หลวงยิ่งนัก อยากที่จะอธิบายกันได้หมดสิ้น
เรามาร่วมรำลึกพระคุณแม่กันอีกสักครั้งด้วยบทเพลง บทนี้.......
แม่นี้มีบุญคุณอันใหญ่หลวง
แม่เฝ้าหวงห่วงลูกแต่หลังเมื่อยังนอนเปล
แม่เราเฝ้าโอละเห่ กล่อมลูกน้อยนอนเปล ไม่ห่างหันเหไปจนไกล
แต่เล็กจนโตโอ้แม่ถนอม
แม่ผ่ายผอมย่อมเกิดแต่รักลูกปักดวงใจ
เติบโตโอ้เล็กจนใหญ่ นี่แหละหนาอะไรมิใช่ใดหนา เพราะค่าน้ำนม
ควรคิดพินิจให้ดี ค่าน้ำนมแม่นี้จะมีอะไรเหมาะสม
โอ้ว่าแม่จ๋าลูกคิดถึงค่าน้ำนม เลือดในอกผสม กลั่นเป็นน้ำนมให้ลูกดื่มกิน
ค่าน้ำนมควรชวนให้ลูกฝัง
แต่เมื่อหลังเปรียบดังผืนฟ้าหนักกว่าแผ่นดิน
บวชเรียนพากเพียรจนสิ้น หยดหนึ่งน้ำนมกิน ทดแทนไม่สิ้นพระคุณแม่เอย......
----------------------------------

ผมรักแม่ครับ...

ขอขอบคุณ..คุณบรรณภรณ์
ที่ให้ข้อคิดและความรู้สึกที่ดีกับผมนะครับ และขอแสดงความเสียใจกับคุณ ที่ต้องสูญเสียคุณแม่..ด้วยนะครับ ...สุดท้ายนี้
ขออวยพรให้คุณจงพบแต่ความสุข..พบแต่สิ่งดีๆในชีวิตนะครับ

โดย: เอเจ ไอโอว่า (AJIOWA) IP: 221.128.110.234 วันที่: 11 ตุลาคม 2549 เวลา:0:09:08 น.

ความรักที่แท้จริง แม้เราเจ็บปวดจากคนอื่น จะมีอีกหนึ่งคนที่จะรักเราตลอดไปไม่ทอดทิ้ง คือคุณแม่ของเรา ถึงแม้ท่านจากไปแต่ความรักระหว่างแม่กับลูก จะคงอยู่ด้วยกันตลอดไปค่ะ...

โดย: Maihom (Maihom

) วันที่: 11 ตุลาคม 2549 เวลา:11:56:31 น.

ยังไงก็ขออวยพรวันเกิดนะค่ะว่าขอให้พี่ติ๊กมีความสุขมากๆ น๊า สิ่งใดหวังเอาไว้ ก็ขอให้ประสบผลสำเร็จค่ะ ...

เข้ามาทักทายช้าไปแต่ว่าไฟดับก็ไม่ใช่สาเหตุค่ะ .. เมื่อวานนี้เกิดเบื่อๆ เน็ตก็เลยไปนั่งอ่านหนังสือซะแล้วมันก็ติดลม เลยเมินไปเลยบล็อก ... (หาโอกาสแบบนี้ไม่ได้บ่อยนะค่ะเนี่ย

)

อนุโมทนาบุญด้วยนะค่ะพี่ติ๊ก กลับบ้านไปแล้วอยากไปทำบุญเหมือนกันค่ะ เข้าวัดเข้าวาจิตใจจะได้สบายๆ หน่อย แวะมาปัดป้องบล็อกให้หนึ่งวันค่ะ

โดย: JewNid

วันที่: 11 ตุลาคม 2549 เวลา:12:54:05 น.

ฝนมาเยี่ยมจ้า สบายดีไม๊คะ? ที่สุราษฏร์เจอปัญหาน้ำท่วมไม๊คะ? ที่โคราชบ้านฝนน้ำท่วมค่ะ

โดย: Malee30

วันที่: 11 ตุลาคม 2549 เวลา:14:31:35 น.

ขอให้มีความสุขมากๆ นะคะ

โดย: อัญชา

วันที่: 11 ตุลาคม 2549 เวลา:23:14:50 น.

อ่านแล้วเศร้าจังค่ะ

ยังไงก็ขอให้จขบ.มีความสุขมากๆด้วยนะค่ะ

โดย: Sugar and spice

วันที่: 12 ตุลาคม 2549 เวลา:18:50:25 น.

มาป่วนๆๆๆๆๆ อิอิ ดีขึ้นแล้วคับ เพราะกำลังใจจากคุณนี่แหละ...ทำให้หายวันหายคืน..ขอคุณมากๆนะคับ...ไม่ได้แวะมาเยี่ยมตั้งนาน ..ครบรอบวันเกิดเหรอคับ..ขอให้มีความสุขมากๆ

โดย: pooktoon

วันที่: 12 ตุลาคม 2549 เวลา:20:29:34 น.

แวะมาอวยพรวันเกิดสาวราศีตุลย์นะคะ
อ่านแล้วสะเทือนใจจังค่ะ

แต่ก้อประทับใจนะคะ
ขอให้มีความสุขมากๆ ค่ะ

โดย: ทูน่าค่ะ

วันที่: 12 ตุลาคม 2549 เวลา:21:15:12 น.

ขอบคุณสำหรับมิตรภาพที่มอบให้ค่ะ..

สุขสันต์วันเกิดนะค่ะ
ขอให้มีความสุขในสิ่งที่คิดค่ะ

โดย: catt.&.cattleya.. (catt.&.cattleya..

) วันที่: 12 ตุลาคม 2549 เวลา:22:13:30 น.

อนุโมทนาบุญด้วยนะค่ะพี่ติ๊ก ..ไม่ได้ไปทำบุญด้วยแต่ก็อิ่มเอิบกับ
บุญที่เพื่อนๆ นำมาฝากกันค่ะ

โดย: JewNid

วันที่: 13 ตุลาคม 2549 เวลา:2:25:20 น.

สวัสดีเช้าวันศุกร์จ้ะ

โดย: อัญชา

วันที่: 13 ตุลาคม 2549 เวลา:7:44:45 น.

ขอแสดงความเสียใจอย่างสุดซึ้งกับคุณแม่ด้วยนะคะ

และก็สุขสันต์วันเกิดแด่คุณบรรณภรณ์ด้วยนะคะ ขอให้มีความสุขมากๆค่ะ

โดย: ปูขาเก เซมารู

วันที่: 13 ตุลาคม 2549 เวลา:9:02:48 น.

โดย: random-4

วันที่: 13 ตุลาคม 2549 เวลา:19:58:09 น.

เพิ่งทราบว่าเป็นวันเกิดติ๊ก ...

สุขสันต์วันเกิด
ขอให้มีความสุขมากๆ
สุขทั้งกาย สุขทั้งใจ จ้า ...

ขอบคุณที่ไปทักทาย และไปฟังเพลง
วันหลังจะหาเพลงเพราะๆ มาให้ฟังอีกครับ

โดย: สะเทื้อน

วันที่: 13 ตุลาคม 2549 เวลา:20:54:11 น.

แหม ยังไม่รู้เลยว่าคุณทำอะไรที่สุราษ

ว่าแต่เดี๋ยวผมจะลงไปอีกและ คงอยู่ซัก 2 เดือน งืมๆๆ

โดย: BaLL182

วันที่: 13 ตุลาคม 2549 เวลา:21:01:10 น.

อ่านแล้วเศร้าค่ะ ยิ่งแม่เราสุขภาพไม่ค่อยดีด้วย พอจะเข้าใจหัวอกลูกนะคะ
เห็นข้างบนเขียนว่าวันเกิดคุณเพิ่งผ่านไป ก็ขออวยพรวันเกิดย้อนหลังนะคะ ขอให้มีความสุข สมหวังในทุกสิ่งนะคะ

โดย: brasserie 1802

วันที่: 14 ตุลาคม 2549 เวลา:8:19:52 น.

สุขสันต์วันเกิดนะคะ
เราเชื่อนะคะว่าคุณแม่ของคุณไม่ได้จากไปไหน
คุณแม่ยังอยู่ในนี้...ในใจเราเสมอค่ะ
เป็นกำลังให้คนเข้มแข็งอย่างคุณบรรณภรณ์นะคะ
ขอให้มีเรื่องดีๆ เข้ามาในชีวิต ที่สำคัญที่สุด สุขภาพแข็งแรงค่ะ

โดย: สลิลลา No.1

วันที่: 14 ตุลาคม 2549 เวลา:8:32:15 น.

โอ้โห.. ไม่เจอกันนาน

สวยจนจำไม่ได้เลยค่ะ
นึกว่ามาผิดแห่ง อิอิ...

ล้อเล่นน่า.. ช่วงนี้ก็อย่างที่เล่าให้ฟังค่ะ
แต่ไม่ได้หมายความว่า ไม่คิดถึงนะคะ

โดย: สีน้ำฟ้า IP: 61.7.157.119 วันที่: 14 ตุลาคม 2549 เวลา:10:57:26 น.

ขอบคุณเช่นกันครับ

เสาร์ อาทิตย์ นี้ยุ่งมากครับ
มีงานให้สะสางเยอะเลย ....
ติ๊กไปเที่ยวพักผ่อนที่ไหนหรือเปล่าครับ

โดย: สะเทื้อน

วันที่: 14 ตุลาคม 2549 เวลา:13:23:45 น.

วันหยุดพักผ่อนเย๊อะ ๆ น๊ะ

โดย: maxpal

วันที่: 14 ตุลาคม 2549 เวลา:15:12:04 น.

เสียใจด้วยนะคะ
คิดถึงแม่เหมือนกันค่ะ อยู่ไกลขนาดนี้แม่คงคิดถึงเรามากเหมือนกัน

ภาพสวยมาก ดูแล้วมีความหมายดีเหลือเกินค่ะ

โดย: the Vicky

วันที่: 14 ตุลาคม 2549 เวลา:17:45:45 น.

แม่จะยังคงยิ่งใหญ่เสมอครับ

โดย: ดำรงเฮฮา

วันที่: 14 ตุลาคม 2549 เวลา:19:13:19 น.

สวัสดีค่ะคุณ บรรณภรณ์
เรื่องราวซึ้ง มากๆค่ะ

คุณบรรณภรณ์ สบายดีนะคะ
คิดถึงมากๆนะคะ

โดย: tu_bong

วันที่: 15 ตุลาคม 2549 เวลา:1:07:35 น.

เสียใจด้วยค่ะ เรื่องคุณแม่...
คิดถึงแม่จัง...

โดย: Tante Ta

วันที่: 16 ตุลาคม 2549 เวลา:4:25:33 น.

กลับมาสุขสันต์วันเกิดอีกรอบค่ะ...รักษาสุขภาพนะคะ...

คิดถึงค่ะ

โดย: Tante Ta

วันที่: 16 ตุลาคม 2549 เวลา:4:27:37 น.

สวัสดีค่ะ...
มาเยี่ยมเจ้าของบ้าน พร้อมกำลังใจค่ะ....

โดย: Maihom (Maihom

) วันที่: 16 ตุลาคม 2549 เวลา:12:16:22 น.

แวะมาเยี่ยมครับ
ไปฉลอง(ทำบุญ)วันเกิดที่ไหนมาครับ

โดย: 9A

วันที่: 16 ตุลาคม 2549 เวลา:19:54:34 น.

แวะมาเยี่ยมครับ ...

โดย: สะเทื้อน

วันที่: 16 ตุลาคม 2549 เวลา:21:12:52 น.

แวะมาครับ

สงสัยจะได้ไป สุราษฎร์อีกแล้ว

โดย: BaLL182

วันที่: 16 ตุลาคม 2549 เวลา:21:46:53 น.

ผมแวะมาเยี่ยมคร้าบบ

รักษาสุขภาพนะคับ ..

โดย: Malee30

วันที่: 17 ตุลาคม 2549 เวลา:5:18:49 น.

แวะมาสวัสดีพี่สาวคนสวยจ้ะ .. เมื่อคืนนี้นั่งรอพี่อัพบล็อก เห็นบอกว่าจะอัพแต่ก็ยังไม่เห็นเลยอ่ะจ้ะ สงสัยว่าบล็อกใหม่อาจจะยาว ^: "

แอบมาแซวอ่ะจ้ะไม่มีอะไรหรอก วันนี้อากาศดีแต่ว่าไม่ได้ออกไปไหนเพราะว่าขนเสื้อผ้าเก่าเก็บ เสื้อหนาวทั้งหลายเอาออกมาตากแดดรับวันหนาวๆ ที่จะมาถึงอ่ะจ้ะ ... คิดถึงน๊า

โดย: JewNid

วันที่: 17 ตุลาคม 2549 เวลา:16:37:52 น.

สวัสดีวันอังคารค่ะ...
มาเยี่ยมค่ะ เจ้าของบ้านทำใจให้สบายนะคะ เดินทางไป-กลับ ขอให้ปลอดภัยทุกครั้งค่ะ

โดย: Maihom (Maihom

) วันที่: 17 ตุลาคม 2549 เวลา:19:05:01 น.

โดย: Juk63

วันที่: 21 ตุลาคม 2549 เวลา:17:19:51 น.