รสนิยมสูง-รายได้ต่ำ-รัศมีการท่องเที่ยวกว้างไกล
Group Blog
 
<<
มีนาคม 2553
 
 123456
78910111213
14151617181920
21222324252627
28293031 
 
12 มีนาคม 2553
 
All Blogs
 
อกหักจากเกรดแงๆๆๆๆๆ

ตอนนี้ปิดเทอมได้สองอาทิตย์แล้วกำลังพักผ่อน
อยู่บ้านแบบสบายใจเพื่อนร่วมชั้นเรียนโทรมาบอกว่า
เกรดออกแล้วนะ จะให้ดูให้ป่าว ?
ไอ้เราก็ปลงๆแล้วล่ะว่าเกรดต้องไม่สวยแน่ๆเทอมนี้
เพราะว่าปล่อยวางไปหลายอย่าง งานไหนที่ทำได้ก็ทำ
ที่ทำไม่ได้หรือยากและใช้เวลามากเกินไปก็ตัดใจทำเท่าที่ทำได้
ไม่กดดันตัวเองมากเพราะเทอมที่แล้วกดดันตัวเองมาก
อะไรก็อยากทำให้ดีที่สุด อะไรก็เต็มที่ จนตัวเองเครียด
เหนื่อย โรคต่างๆก็ถามหามีทั้งกรดไหลย้อน ปวดหลัง ปวดมือ
ปวดหัว และสุดท้ายที่หนักใจทึ่สุดในตอนนี้คือ แสบตามาก
จากการใช้สายตาทั้งอ่านหนังสือ ทั้งจ้องคอมพิวเตอร์
และอดนอน สงสัยจะเป็นต้อซะแล้วเราคิดว่าวันจันทร์นี้
จะไปหาหมอซะหน่อยเพราะอาการมันเริมหนักขึ้นเรื่อยๆ
กว่าจะจบจะได้มากี่โรคเนี่ย...หลังจากเปิดดูเกรดก็เป็นไป
ตามที่คาดจริงๆ น้อยกว่าเทอมที่แล้วใจหายเหมือนกัน
เสียใจนิดๆ แต่ก็ช่างเหอะเอาแค่ต่อเอกได้ก็พอละกัน
(ยังคิดจะต่ออีกเหรอเนี่ย 555) แต่มันมีอยู่วิชานึงที่ทำยังไง๊
ยังไงก็ไม่เคยเข้าใจเลยว่าทำไมไม่ได้ A ว้า...
เราทำอะไรผิดตรงไหน งานเรามันไม่ได้เรื่องหรือไง
ไม่เคยได้รู้เลยว่าส่วนไหนของงานที่มันไม่โดนใจอาจารย์
เฮ้อ! ทั้งที่วิชานี้เหนื่อยก็เหนื่อยที่สุด งานก็สั่งเยอะที่สุด
สั่งทุ๊กวันให้ส่งทุ๊กวัน ใครมันจะไปทำทัน...ทั้งต้องเสี่ยงชีวิต
ออกไปเยี่ยมบ้านอีกเพราะบ้านของกรณีศึกษาแต่ละคนก็เป็น
แหล่งที่น่ากลัวๆ ทั้ง่นั้น ต้องไปเยี่ยมทุกวันมีการจัดกิจกรรม
ของแต่ละกรณีศึกษาแล้วยังไม่พอต้องทำโครงการใหญ่อีก
ตอนที่ไปทำกิจกรรมที่วัดก็เป็นอะไรที่ยากเหลือเกิน
ทั้งการวางตัวการพูดการจากับพระและการติดต่อนัดหมายก็ยาก
แถมที่น่าเจ็บใจที่สุดก็คือวิชานี้ทำให้เราไม่มีเวลาไปทำงาน
ของวิชาอื่นเลย ทำให้งานของวิชาอื่นออกมาแบบขอไปที
ขอแค่มีส่งและเกือบชุ่ย เฮ้อ! ช่างเหอะเตรียมใจไว้แล้วนิว่า
มันต้องเป็นแบบนี้ ก็เอาหลักการพอเพียงมาปลอบใจตัวเองละกัน
เทอมหน้าได้ข่าวจากรุ่นพี่ว่ามันจะหนักขึ้นอีกยิ่งกว่าเดิมและ
จะหนักขึ้นอีกเรื่อยๆๆๆ เง้อ........จะรอดชีวิตกลับไป่ทำงานมั๊ยเนี่ยตรู




Create Date : 12 มีนาคม 2553
Last Update : 12 มีนาคม 2553 17:28:04 น. 2 comments
Counter : 468 Pageviews.

 
ยังจะคิดจะต่อเอกอี๊กกก...

ขยั๊น..ขยัน..จังเลยค่ะพี่บุ๋ม

แค่นู๋แนนเรียนตรีก็สาหัสจะแย่แระ....กลัวไม่จบ 555+

เหมือนนู๋แนนเทอมที่แล้วเลยค่ะ...เสียเวลาทำการบ้านที่โค-ตะ-ระ จะเยอะ แล้วก็ไม่ได้เอ..เซ๊งง..เซ็งง


โดย: มองด้วยตา...หาไม่เจอ วันที่: 13 มีนาคม 2553 เวลา:14:53:55 น.  

 
ขอบคุณพี่บุ๋มมากๆเลยนะค่ะ..

ที่เข้าไปอวยพรเบิร์ดเดย์ย้อนหลังให้..

จะว่าไป...พี่บุ๋มก็พูดถูกค่ะ..

ความเหงา ทำให้เราได้อยู่กับตัวเองมากขึ้น..

มีเวลาให้คิดอะไรต่อมิอะไรเยอะดีเนอะ..

ฉลองวันเกิดตัวเองกับช่วงที่อยู่มหาลัยทุกปีแบบนี้..

แอบคิดว่าจะมาร์คเครื่องหมายว่าเป็นวันครอบครัวแล้วล่ะค่ะ กลับไปกินข้าวกะครอบครัวจะดีกว่าค่ะ..จะได้ไม่เหงา

ปล.ขอให้พรข้อสุดท้ายที่พี่บุ๋มอวยพรให้ เป็นจริงด้วยเท๊อดดดด สาธุๆๆ อิอิ


โดย: มองด้วยตา...หาไม่เจอ วันที่: 13 มีนาคม 2553 เวลา:14:55:10 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

BooM_W
Location :
เชียงราย Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




" In-my-memory "

ขอบคุณทุกๆ กำลังใจ
ที่ทำให้เข้มแข็งขึ้นมาได้อย่างวันนี้
ขอบคุณทุกๆ มิตรภาพที่แสนดี
เป็นพลังใจให้คนอ่อนแอคนนี้...ก้าวเดินต่อไป

ขอบคุณที่แวะมาเยี่ยมกันนะคะ
Friends' blogs
[Add BooM_W's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.