Group Blog All Blog
|
ช่วงเวลาที่หายไป เอาซะหน่อยก็แล้วกันเนาะ แต่ขอเล่าเรื่องราวก่อนก็แล้วกันค่ะ แล้วจะเอาภาพมาให้ชมอีกครั้งนึง กับช่วงเวลาหลายวันที่หายไป คิดว่าเป็นการเล่าสู่กันฟังค่ะ ออกเดินทางจากจังหวัดนครศรีฯ จุดหมายปลายทางของการเดินทางในครั้งนี้คือ มหาวิทยาลัยเชียงใหม่ แต่ก่อนแวะเข้าเชียงใหม่ก็ไปเชียงรายก่อนเลย นั่งรถกันเมื่อยน่าดูเลยค่ะ จากเมืองใต้สู่เมืองเหนือ...  ภาพนี้ถ่ายระหว่างทางค่ะ ช่วงจ.เพชรบุรี ถ่ายซูมจากในรถขณะที่รถวิ่ง ได้มาแค่นี้แหละค่ะ รู้ไหมเอ่ยที่ไหน เคยผ่านหลายครั้งแต่ไม่เคยได้แวะเลยค่ะ บริการของทัวร์ก็ไม่ดีเลยสักนิด วันแรกก็รู้สึกไม่ประทับใจซะแล้ว ก่อนออกเดินทางมีการประชุมและคุยกันแล้วว่าปัญหาทุกอย่าง ที่เราเคยเจอในแต่ละทัวร์ เราคงไม่เจอในทัวร์นี้ ทัวร์ก็รับปากเป็นแม่นมั่นแต่รู้ไหมคะพอเอาเข้าจริง ทุกอย่างที่เราเคยเจอ มารวมกันอยู่ทัวร์ครั้งนี้หมดเลยค่ะ บอกได้อย่างเดียวเลยว่า >>>> อย่างเซ็ง <<<<   ระหว่างทางฝนตกหนักเหมือนกันค่ะ...กำลังสร้างทางด้วย เข้าพักที่เชียงราย 1 คืน รุ่งเช้าเดินทางต่อสู่เชียงใหม่ และที่นี้เราก็เจอปัญหามากขึ้น เมื่อทัวร์พาพวกเราเข้าพักโรงแรมที่ห่วยสุดๆ แต่ละห้องเจอปัญหาสารพัด สุดท้ายพวกเราก็ไม่สามารถทนได้ ไม่ใช่สิทนได้ ทนนอน 1 คืนเพราะดึกแล้ว อีกอย่างที่พักก็เต็มหมด รุ่งเช้าทุกคนพร้อมใจกัน เก็บสัมภาระ เสร็จสรรพตั้งแต่ 6 โมงเช้า ลืมบอกไปการเดินทางครั้งนี้มีผู้ร่วมชะตากรรม 40 ชีวิตค่ะ พวกเราขอย้ายที่พัก เพราะรับสภาพไม่ได้จริงๆ ทัวร์บอกพวกเราเรื่องมาก..หุหุ งงมากค่ะ เราเป็นผู้ใช้บริการ เราจ่ายตังค์ ราคาก็ไม่ใช่บาทสองบาท แต่ในที่สุดเค้าก็เปลี่ยนโรงแรมให้ค่ะ เค้าบอกเค้าต้องจ่ายค่าเสียหาย ให้โรงแรมเดิมเป็นหมื่น (อันนี้ไม่รู้จริงป่าว) แต่มันก็ไม่ใช่ความผิดของเรานี่นา เพราะโรงแรมที่ให้เราเข้าพัก ไม่ได้อยู่ในโรงแรมที่ทางผู้จัดอบรมแนะนำเลยสักนิด พักเชียงใหม่ 2 คืน หลังประชุมเสร็จเดินทางต่อจุดหมายปลายทางคือ จังหวัดสุโขทัย ตั้งใจจะไปพักที่สุโขทัย 1 คืน แต่แล้วผิดหวัง เมื่อรถทัวร์เสีย และไม่มีใครอยากเสี่ยงชีวิตนั่งรถทัวร์คันเดิมอีกแล้ว เลยต้องเปลี่ยนแผน เข้าพักที่ลำปาง 1 คืน ไปทานอาหารก็ต้องนั่งกระบะท้ายรถปิคอัพของทางร้านไป ร้อนก็แสนร้อน รุ่นน้องบอก นี่ถ้าเจ้าของร้านอาหารมีเกวียน พวกเราคงได้นั่งเกวียนกัน 55 หลายคนบอกสรุปนี่เรามาเข้าค่ายกันเหรอ..มิหนำทัวร์ก็ยึกยักไม่ยอมหารถ ให้เพวกเราเข้า กรุงเทพ เพื่อกลับนครศรีฯ (ไม่ทงไม่เที่ยวมันแล้ว..หงุดหงิด)  ภาพนี้คงไม่ต้องบอกว่าเกิดอะไรขึ้น... และเค้าบอกทัวร์เข้าเมืองทอง หมด ไม่มีรถ (คาดว่าคงมีประชุมที่นั่นเช่นกัน) ต่อรองกันนาน สุดท้ายก็ได้รถของบริษัทลำปางไปส่งพวกเราที่ กรุงเทพ กว่าจะถึงกรุงเทพก็ห้าทุ่มกว่าแล้วค่ะ ทัวร์หารถมาให้อีกคัน เพื่อพาพวกเรากลับสู่นครฯ แต่ไม่ยอมจ่ายยตังค์ให้เค้า ก็คุยกันนาน กว่าจะได้กลับ ปางหวันไม่ได้กลับพร้อมเค้าหรอกค่ะ แค่ฝากกระเป๋าพี่เค้าไป ตัดสินใจแวะ กทม. เพราะนั่งรถต่อคงไม่ไหว เหนื่อยและล้าเหลือเกินค่ะ ฝากรุ่นน้องจองตั๋วเครื่องบินให้ ตอนแรกจะกลับนครวันอาทิตย์บ่ายสาม พร้อมกับรุ่นน้อง สามหน่ม แต่โทรหาน้องชาย น้องมีสอบไม่ว่างมาส่ง เลยให้รุ่นน้องช่วยโทรเปลี่ยนตั๋วให้ ได้รอบทุ่มกว่า.. โทรให้แม่และน้องชายมารับแต่กว่าจะได้เจอกันเก็เหนื่อยใจเหมือนกัน ตอนแรกเค้าบอกจะเข้าสายใต้บอกน้องรอพี่ที่สายใต้ สักพักเปลี่ยนอีก เป็นเซ็นทรัลลาดพร้าว โทรบอกน้องอีก สักพักเปลี่ยนอีกค่ะ คราวนี้เป็นเซ็นทรัลบางนา สุดท้ายก็ไปจอดที่ปั๊มแห่งนึง เลยเซ็นทรัลนาไปเยอะเหมือนกัน แม่กับน้องชายตามกันจนเหนื่อย หลานก็หลับอยู่ในรถ กว่าจะได้ถึงบ้านน้องชายก็ดึกดื่น...หลับเป็นตาย เพราะความเหนื่อย แต่ในที่สุดกลับถึงนครศรีฯโดยสวัสดิภาพในวันอาทิตย์ กลับมาก็มีงานรออยู่เพียบ...เหนื่อยทั้งกายและใจเลยตอนนี้ ของที่แต่ละคนซื้อไว้ ยังไม่ได้รับกันเลยค่ะ เพราะของอยู่ในรถคันที่เสีย รุ่นน้องโทรมาบอกเค้าให้ไปรับของที่สำนักงานวันนี้ . ..ไม่รู้จะได้ครบและสภาพดีหรือป่าว เข็ดหลาบกับทัวร์ครั้งนี้เลยค่ะ....ถ้ามีคนรู้จักก็จะแนะนำว่าอย่าเลือกทัวร์นี้เด็ดขาด ***ปล.ไว้จะเอาภาพสถานที่ที่ไป และภาพเหตุการณ์ชุลมุนมาให้ชมกันค่ะ ตอนนี้ของได้ถูกลำเลียงมาสู่สำนักงานและมีการไปรับของกันบ้างแล้ว แต่ปางหวันยังไม่ได้รับ เพราะมีน้องที่หวังดีเค้าช่วยรับไว้ให้ และเอาไปฝากพี่อีกคนนึงไว้..หุหุ (ถ้าเค้าไม่รับไว้ป่านนี้ของคงถึงที่บ้านแล้วนิ) แต่ไม่เป็นไรน้องเค้าหวังดี ได้ช้าไปอีกหน่อยก็ไม่ไปไรเนอะ น้องเล่าให้ฟังว่า เจ้าของทัวร์ว่าทำไมพวกเราไม่เอาของกลับมากันด้วย ไม่ยอมจบสิ้นกันเสียที ของจะเอามาได้ยังไง รถจากลำปางมากรุงเทพ เล็กนิดเดียว ไม่สามารถบรรทุกสัมภาระของทุกคนได้หมด...พูดจาพร่อยมาก คิดแล้วอยากเอาบริษัทนี้ประจานจริงๆเลย ไม่อยากให้ใครเจออย่างพวกเรา ไม่ได้ไปตามแผนที่วางไว้ตั้งหลายแห่ง แต่ดีนิดนึงตรงที่รถเสียหลังจากประชุมเสร็จแล้ว นี้ถ้าเสียก่อน พวกเราคงไม่ได้เข้าประชุมกันซะละมั๊ง...  รถคันที่นำเราจากลำปางสู่ กรุงเทพค่ะ (นั่งภาวนาว่าคันนี้คงไม่เสียอีกนะ) อ่านคำทิ้งท้ายของประโยคในใบรายการที่เค้าแจกให้แล้วอยากหัวเราะให้ฟันร่วงจริงๆ เค้าบอกว่า...นำท่านสู่นครศรีธรรมราชโดยสวัสดิภาพ พร้อมความประทับใจที่มิอาจลิม 555 ไม่อาจลืมจริงๆค่ะ ส่วนสโลแกนของเค้า (คิดออกมาได้ไงไม่รู้) บอกว่า... ทัวร์คุณภาพ เที่ยวดี กินดี อยู่ดี พักหรู รับรองความประทับใจ... ไม่รู้ยังจะกล้าโปรโมตแบบนี้อีกหรือป่าว... 
มารอดูรูปการเดินทางอันยาวไกล จากเมืองใต้สู่เมืองเหนือ
 โดย: batzgirl
 วันที่: 14 กันยายน 2550 เวลา:8:15:41 น.เป็นประสบการณ์ที่รู้สึกเหนื่อยแทนเลยค่ะ แต่อ่ะน๊า ผ่านไปแล้ว....มาเล่าสู่กันฟังค่ะ ดี.รอดูรูปน๊า โดย: d__d (มัชชาร
) วันที่: 14 กันยายน 2550 เวลา:10:55:15 น.ขอต้อนรับกลับบ้านนะปางหวัน โถน่าสงสารค่ะเจอทัวร์แย่ก็อย่างนี้แหละ ที่ตั้งใจจะสนุกก็เลยกลายเป็นทุกข์
ยังไงก็กลับมาสู่ครอบครัวชาวบลอกเรานะคะ คอดถึงปางหวันกันทั้งนั้น โดย: เนระพูสี
วันที่: 14 กันยายน 2550 เวลา:10:58:27 น.อย่างนี้ที่เขาเรียกว่าประทับใจจ๊อด น่าฉงฉาน
 จังโดย: ลุงแมว
วันที่: 14 กันยายน 2550 เวลา:13:21:11 น.สวัสดีค่ะคุณbatzgirl จะนำรูปมาให้ชมในเร็วๆนี้ค่ะ
 ขอบคุณค่ะคุณเปิ้ล ประสบการณ์ที่มิอาจลืมจริงค่ะคุณดี..อย่าลืมมาชมภาพที่เกือบสวยจากการเดินทางครั้งนี้ของปางหวันนะคะ ขอบคุณค่ะพี่นุช ว่าไปแล้วบางช่วงก็สนุกเหมือนกันค่ะ..แม้จะไม่มากตามคาดหวัง  มิอาจลืมเลือนเลยค่ะพี่แมว...ว่างๆลองไปใช้บริการดูสิคะ เค้ารับรองความประทับใจ้ด้วยล่ะ  โดย: ปางหวัน
วันที่: 14 กันยายน 2550 เวลา:14:21:37 น.ดีใจด้วยนะคะที่เดินทางกลับมาโดยสวัสดิภาพ
กระซิบหน่อยได้ป่ะ..ทัวร์อะไรเอ่ย  โดย: กระจิบหญ้าสีเรียบ IP: 58.9.77.104 วันที่: 14 กันยายน 2550 เวลา:15:14:21 น.
หวัดดีค่ะสาวตาคม
ไปกับทัวร์ก็สะดวกคนละแบบกับขับรถไปเองนะค่ะ แต่อย่างไรก็ขอให้เดินทางโดยสวัสดิภาพดีกว่านะค่ะ ขอบคุณมากค่ะที่ไม่ลืมเราเลย แวะทักทายเสมอ ไกลเหมือนกันนะค่ะนิ จากใต้มุ่งสู่เหนือ นั่งรถเมื่อยเลยนะค่ะ มีความสุขนะค่ะพรุ่งนี้ก็หยุดอีกแล้วววว  โดย: catt.&.cattleya.. IP: 58.9.57.157 วันที่: 14 กันยายน 2550 เวลา:17:30:30 น.
อ่านแล้วเซ็งและปวดใจแทนเลยค่ะ
ทัวร์ไหนกันนะเนี่ย.. (คุณปางหวัน ใช้โค้ดอะไรเปลี่ยนฟร้อนอักษรนะ ชอบจังตัวแบบนี้น่ะค่ะ พอบอกได้ไหมคะ) โดย: ยิปซีสีน้ำเงิน
วันที่: 14 กันยายน 2550 เวลา:17:40:34 น.เซ้งไปด้วยเลยค่ะคุณปางหวัน
โชคดีที่เราไปไหนเราไม่ไปกับทัวร์ไปเอง หรือไม่ก็เอารถที่ทำงานไป น้าคองพลขับ...ขับแจ่ม สั่งได้จะเอาแบบไหน....จัดให้ ถือว่าฟาดเคราะห์เน๊าะ.... ยินดีที่กลับถึงบ้านด้วยความปลอดภัยค่ะ โดย: อุ้มสี
วันที่: 14 กันยายน 2550 เวลา:18:02:25 น.ขวัญเอ๊ย...ขวัญมาอยู่กับเนื้อกับตัวนะ
เลิกเซ็ง...เลิกรมณ์บูดนะจ๊ะ กลับถึงนครฯ ด้วยอวัยวะที่ยังอยู่ในสภาพดี ครบ 32 ...ก็ OK.แล้วนะ น่านน่ะซี หายไปนาน นึกว่าไปไหน ไปผจญภัยสุดขอบฟ้านี่เอง.... ชีวิตมีรสชาติมาก ๆ (น่าอิจฉา...เอ๊ย...น่าฉงฉานจัง...) โดย: ชิงดวง
วันที่: 14 กันยายน 2550 เวลา:19:54:18 น.คิดว่าหายไปไหน ที่แท้ไปผจญภัยมานี่เอง ท่าทางจะสนุกนะคะ แล้วจะรอชมภาพนะคะ แต่ก็ดีแล้วค่ะ ที่กลับมาอย่างปลอดภัยนะคะ
วันนี้เอาคำตอบที่ถามไว้ที่บล็อกมาตอบให้ด้วยค่ะ คนที่จะต้องไปสาบานตนก็คือคนที่สอบได้เป็นพลเมืองอเมริกันแล้วค่ะ หรือที่เราคุ้น ๆ กันในคำว่า citizen นั่นแหละค่ะ พอสอบได้ เขาก็จะนัดวันไปสาบานตนพร้อม ๆ กันค่ะ หากสนใจลองอ่านตามลิงค์นี้นะคะ แจงเคยเขียนเรื่องสอบ citizen เอาไว้ค่ะ เล่าเรื่องสอบซิติเช๋นค่ะ  โดย: shnkitty
วันที่: 15 กันยายน 2550 เวลา:7:28:17 น.โห ยังอุตส่าห์ตั้งสโลแกนได้น่า รัก (ขนาดนี้)
ยังไงก็ขอให้ กลับถึงบ้านอย่างสวัสดิภาพนะคะ ถือว่า สะเดาะเคราะห์ละกันอ่ะ ต่อไปจะได้ไม่เจอแบบนี้อีกโดย: เชอรี่ (JAN_CHERRY
) วันที่: 15 กันยายน 2550 เวลา:9:39:43 น.หลังไมค์ไปแล้วนะ............
โดย: oldcat IP: 125.27.175.145 วันที่: 15 กันยายน 2550 เวลา:12:14:24 น.
แค่รู้ว่าเดินทางจากใต้ขึ้นเหนือก็รู้สึกเหนื่อยแทนแล้ว
ยังมาเจออะไรอย่างนี้อีก เห็นใจจริงๆ กลับมาคราวนี้ขอให้พบโชคสองชั้นทดแทนเลยนะคะ โดย: หยุ่ยยุ้ย
วันที่: 15 กันยายน 2550 เวลา:20:25:14 น.สาวน้อยหน้าใส ใครกันนะที่พูดคำนี้ออกมาได้
ป่านนี้คงไปลองวิชาแถวสนามกีฬาอยู่นะ โดย: ลุงแมว
วันที่: 15 กันยายน 2550 เวลา:21:13:00 น. ขอบคุณครับปางหวัน...ที่แวะไปเยือนและกำลังใจที่มอบให้ เช่นกันนะครับ สู้ ๆๆ ครับผม
โดย: Tonfearn. (ต้นเฟิร์น หาดใหญ่
) วันที่: 15 กันยายน 2550 เวลา:22:23:43 น.แวะมาทักทายค่ะ
อ่านแล้วก็นะ เป็นตัวเองเจอแบบนี้ก็ลืมไม่ลงเหมือนกันค่ะ แต่ก็ดีนะคะที่กลับมาโดยสวัสดิภาพ เหนื่อยก็หาเวลาพักผ่อนบ้างค่ะ รักษาสุขภาพด้วยน๊า  โดย: เราสองคน (ฝากเธอ
) วันที่: 16 กันยายน 2550 เวลา:11:40:07 น.อ่านแล้วเหนื่อยแทนเลยค่ะ เราเคยเจอคล้ายๆแบบนี้เหมือนกัน แต่ไม่ถึงขนาดนี้ จริงๆรักจะทำบริษัททัวร์น่าจะมีใจให้กับอาชีพมากกว่านี้เนอะ ยิ่งเจ้าของทัวร์ด้วยแล้ว
เห็นภาพเขาวังแล้วคิดถึงค่ะ โดย: เยี่ยมรุ้ง
วันที่: 16 กันยายน 2550 เวลา:14:57:39 น.เหนื่อยใจแทนค่ะ
นึกถึงภาพจากลาดพร้าวไปบางนาโถคนละมุมของเมืองเลยนะคะ ยิ่งถ้าเจอรถติด....เหนื่อยค่ะเหนื่อย โดย: เอื้องศาลา
วันที่: 16 กันยายน 2550 เวลา:18:50:53 น.สวัสดีคะปางหวัน
คิดถึงเสมอคะ แต่ว่างานรัดพุงเหลือเกิน โดย: เป็นกำลังใจให้คุณ
วันที่: 16 กันยายน 2550 เวลา:20:55:24 น.  สวัสดี ครับ น้องปางหวันที่แสนดี .ขอบคุณที่แว๊ะไปเที่ยวบ้านเราน๊ะแม้ว่าจะมีคนชมว่ามันดองจนเค็มแล้วก๊อเถอะ.... ขอเวลาอีกสัก5วันคงจะมีเวลาล้างเกลือที่ดองปล๊อคออกครับ ....ตอนนี้ทนๆกันหน่อยน๊ะ อิอิ ปล ...รักษาสุขภาพกายใจให้แข็งแรง ...จะได้ไม่เจ็บป่วย อ๊ะจ๊ะ . .. ** ช่วงเวลาที่หายไปของพี่อ๊ะน๊ะก๊อคงเป็นเวลาที่นอนหลับ...อุตุน๊ะแหละไม่รู้เหนือรู้ใต้เลย....น่าเสียดายเวลาน๊ะ... ต่อไปว่าจะม่ายหลับแล้วล๊ะ. โดย: พี่ป๊อด
วันที่: 16 กันยายน 2550 เวลา:23:50:45 น.โอ้ ใต้ไปเหนือ เมื่อยสุดๆเลยนิ ดีที่ไม่นั่งรถอย่างเดียว  โดย: p_tham
วันที่: 17 กันยายน 2550 เวลา:3:06:51 น.สวัสดีจ๊ะปางหวัน
วันนี้ขอให้น้องมีความสุขกับการทำงานนะคะ โดย: เนระพูสี
วันที่: 17 กันยายน 2550 เวลา:16:17:11 น.ปางหวัน..ปางหวานเอ๊ย...หายไปไหนอีกป่าว
ผ่านประสบการณ์อันโชกโชนมาได้เนี่ยย...ท่าทางจะเข้มแข็งแล้วนะ คิดถึงน่ะ ..อยากอ่านต่อ (ติดยังกะนิยายลุงเขาแน่ะ...) โดย: ชิงดวง
วันที่: 17 กันยายน 2550 เวลา:19:45:09 น.คงยุ่งเรื่องทำภาพงานกีฬาอยู่กระมัง
แอบน้อยใจนิดๆ เวลามาเยี่ยมบล็อกนี้ ตอนเปิดบล็อกมีป๊อบอัพบอกว่า ขอบคุณที่ให้"เกียรติ"แวะมา ความจริงผมแวะมาด้วยตนเองทุกทีนะ มิได้ไหว้วานให้ "เกียรติ" แวะมาแทนแต่ประการใด  โดย: ลุงแมว IP: 125.27.172.146 วันที่: 17 กันยายน 2550 เวลา:22:08:23 น.
ม่าม๊าแวะมาดูรูปถ่าย ได้เท่านี้ก็เจ๋งแล้วสวยทั้งนั้นเลย
เก่งมากๆๆเลย โดย: mamamodern
วันที่: 17 กันยายน 2550 เวลา:23:08:38 น. ตั้งใจมาขอบคุณสำหรับกำลังใจและความห่วงใยที่มีให้เราค่ะ ขอบคุณจริงๆค่ะคุณปางหวันโดย: เพียงแค่เหงา
วันที่: 19 กันยายน 2550 เวลา:12:06:12 น.อุ้ย....น่าสงสารพี่สาวจัง...
แต่เป็นการเที่ยวที่ได้ประสบการณ์ดีน๊า...น้องว่างั้น โดย: อนันตลัย
วันที่: 19 กันยายน 2550 เวลา:20:32:28 น.หุหุ อยู่ไหนล่ะทัวร์นี้ ลุงจะได้ไม่เสียท่าหากคิดใช้บริการทัวร์แถวทางใต้
ก็ผ่านไปแล้ว คงมีเรื่องให้จำ มีเรื่องให้เล่ากันอีกนานนะ ปางหวันนะ นี่แหละประสบการณ์ชีวิตอย่างหนึ่ง ที่ควรจดจำ เอิ๊กๆ โดย: เขาพนม
วันที่: 20 กันยายน 2550 เวลา:8:36:09 น.55555
ขำเม้นท์ลุงแมว กำลังซึมๆอยู่ ฮาพรวดพราดเลยอ่ะ คิดถึงคุณปางหวันนะคะ โดย: หยุ่ยยุ้ย
วันที่: 20 กันยายน 2550 เวลา:20:21:11 น. |
ปางหวัน
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?] นครศรีรรมราช นครอันงามสง่า แห่งพระราชาผู้ทรงธรรม Link MY VIP Friend                                                                  |
|||||||||||||
กำลังทยอยไปเยี่ยมเพื่อนๆค่ะ
แต่อาจช้าหน่อยได้วันละ สองสามคน แหะๆ
ขอให้มีความสุขในวันศุกร์นะคะ
ฉันมีความรักมาให้ ฉันมีดอกไม้มาฝาก