Bloggang.com : pangkaru : คนที่คู่กัน..ไม่จำเป็นต้องอยู่ด้วยกันเสมอไป.. ตอนที่ 2

คนที่คู่กัน..ไม่จำเป็นต้องอยู่ด้วยกันเสมอไป.. ตอนที่ 2

ตอนที่ 2

เปิดเทอมแรกของเรา..ที่ไม่มีเค้าอยู่..ช่างเงียบเหงาจริงๆ แต่ดีที่..ที่เรียนของพี่เค้ามีเพื่อนเราเรียนอยู่ เราจึงโทรถามความเคลื่อนไหวตลอด
(ออกแนวโรคจิตรึเปล่าเนี่ยเรา)

แต่ในที่สุด เพื่อนของเพื่อนรักก็มาหักเหลี่ยมโหดซะงั้น จากที่ให้คอยดู กลายเป็นเฝ้าดู..จนมันกลายเป็นแอบรักในที่สุด เข้าใจเลยที่ว่า อย่าเอาปลาย่างไปฝากไว้กับแมว... แต่ก็ไม่โทษใคร เพราะความรักมันเป็นเรื่องซับซ้อน...คิดอยู่แล้วว่าซักวันมันต้องมาถึง รักห่างไกล มันยากยิ่งกว่าอะไร

....มีอยู่วันนึง..เพื่อนบอกว่า พี่เค้ามีแฟนใหม่แล้ว ทั้งๆที่เราสองคนก็ยังไม่ได้บอกเลิกกัน...เราจึงตัดสินใจโทรไปบอกเลิก 555 บ้าไปแล้ว เค้าคงจะดีใจสุดฤทธิ์อ่ะ...คงงงยายคนนี้เป็นไร...มีสิทธิ์ไร

.....แล้วมันก็จบลง..ระหว่างพี่เค้ากับฉัน.........

แต่ฉันไม่เคยจบ หรือลืมมันแม้แต่วินาทีเดียว................

1 ปีต่อจากนี้ ปูก็ไปเรียนต่อที่ใหม่ซึ่งก็คือที่เดียวกับพี่เค้า
(แอบตามไปหลอน)..... แต่พี่เค้าไม่ใช่คนเดิมอีกแล้ว..

(รูปประกอบ ไม่เกี่ยวกับเนื้อหา)
เค้ากลายเป็นหนุ่มฮอตไปซะแล้ว 555 แถมมีแฟนสวยซะด้วย เรานี่ชิดซ้ายตกขอบไปหลายตลบ...น่ารัก อ่อนหวาน ก็ได้แต่ดีใจกับเค้า แต่ก็แอบอิจฉาบ้าง ธรรมดาของมนุษย์..ถ้าที่ตรงนั้นเป็นฉัน..ก็คงดี

แต่ก็ยังตัดใจไม่ได้ แอบมองหาพี่เค้าเสมอ ไม่ว่าจะเป็นตอนเช้า ตอนพักเที่ยง ตอนเรียน ตอนกลับบ้าน.. อยากนั่งรถมาเรียนพร้อมเค้า เพราะว่าใช้เวลาประมาณ 1 ชั่วโมงจากบ้านมาถึงที่เรียนแห่งนี้ แต่รถก็ไม่ค่อยจะเป็นใจ เพราะเต็มตลอด ถ้าอยากจะขึ้นก็ต้องยืน 555.. แต่ก็ยืน

บางวันมาแต่เช้า มายืนรอที่ป้ายรถเมล์คนเดียว มืดก็มืด แต่ก็ไม่ยอมไปซะที เพื่อที่จะรอพี่เค้า เผื่อฟลุ๊คได้นั่งด้วยกัน บางที่ระยะห่างของเราอาจจะแคบลงบ้าง

...เชื่อมั้ย...เราแอบมองลอดช่องเล็กๆ ระหว่างตึก จนกระทั่งจำได้แม้แต่ขากางเกงเลยทีเดียว555...(ไม่รู้จะมองให้ได้อะไร แต่มันสุขใจ..

กีฬาสีครั้งแรกที่เราได้อยู่สีเดียวกัน... แต่มันไม่ได้หวานแหววเลย มันออกจะขมด้วยซ้ำ ก็พี่เค้าก็อยู่สีเดียวกับแฟนเค้าเหมือนกัน
มาจู๋จี๋กระหนุงกระหนิงอยู่ในสายตาเรา..มันเจ็บปวด เพราะที่ตรงนั้นมันเคยเป็นของเรา แต่เราไม่รักษามันไว้.. ( แต่เราก็ยังแอบมองเสมอ...เพราะเรามันโรคจิต)

ทุกวันตอนเช้า เราก็จะวานให้เพื่อนไปขอเพลงที่ห้องส่งให้พี่เค้า เช่น เพลงรึเปล่า ของ..สคัป.. นอกสายตามั่งล่ะ รักแท้ ของพี่บอยมั่งละ ...
(ที่ต้องใช้เพื่อนก็เพราะ ดีเจรุ่นน้องคนนี้ก็ชอบพี่เค้าเหมือนกัน555)

ชีวิตวัยเรียนช่วงนี้ของเรามันจืดชืดมาก เพราะเราไม่เคยมองใครเลย สายตาเราจะจับจ้องอยู่ที่เค้าเสมอ ช่วงหลังๆ เราทำกิจกรรมเยอะก็คิดว่าดีแล้ว จะได้ไม่ต้องหมกมุ่นกับความรักที่คนอื่นเค้ามองว่ามันไร้สาระ แต่ก็ไม่วาย เพราะเราเรียนแผนกเสื้อผ้า มีแสดงเสื้อผ้า ก็ต้องมีนางแบบ และในจำนวนนั้น ก็มีคนที่สนใจพี่เค้าอยู่ และมากรี๊ดกร๊าดข้างหูเราทั้งวัน เราก็ได้แต่เก็บไว้ในใจ...อยากโบกซักทีสองที แต่เราก็ต้องเก็บไว้ในใจตามเคยเพราะเราต้องง้อเค้ามาเดินแบบให้ (เราเป็นพี่เลี้ยงนางแบบคนนั้น)

1 ปี มันสั้นมากๆ ..แล้วเค้าก็จากไปเรียนต่ออีกครั้ง...โดยที่ไม่มีอะไรดีขึ้น

....................................................

Create Date : 22 กุมภาพันธ์ 2552

Last Update : 23 กุมภาพันธ์ 2552 22:24:59 น.

1 comments

Counter : 230 Pageviews.

อืม ความรักนี่แหล่ะน๊า

โดย: โยเกิตมะนาว

วันที่: 22 กุมภาพันธ์ 2552 เวลา:15:16:42 น.