|
คิดถึงจัง...
"คิดถึงแกจัง..ปอเปี๊ยะ" ผ่านมาเกือบปีแล้วนะเนี่ย..ที่พวกเราต้องแยกกันไปคนละทาง ..คิดถึงแกจัง... เส้นทางแต่ละทางที่พวกเราเลือกไม่ตรงกัน. ฉันรู้ ..แต่ละคนก็มีความฝันของตัวเอง ฉันก็มีความฝันของฉัน แกก็มีความฝันของแก.. แต่รู้มั้ย บางครั้งฉันอยากให้ความฝันของเราตรงกัน.. เพราะฉันไม่อยากแยกจากแกเลยจริงๆ
....
....
ถึงแกจะไม่ใช่เพื่อนคนแรก.. แต่แกก็เป็นเพื่อนคนแรกที่ฉันคุยได้ทุกเรื่อง เป็นคนแรก ..ที่ฉัน "กล้า" ที่จะปรึกษา แกรู้มั้ย..ในชีวิตฉัน มีเพื่อนไม่กี่คนหรอกนะ.. ถ้านับเพื่อนสนิท ฉันแทบไม่มี.. แกคงทำหน้าเบื่อโลก แล้วก็พูดเนือยๆ อย่างที่แกชอบทำ -- อย่างแกเนี่ยนะเพื่อนน้อย -- แต่แกรู้มั้ย ..ผู้คนที่ผ่านมาเค้าก็จะผ่านไป..
ถึงฉันจะรู้จักผู้คนมากมาย ถึงทางที่ฉันเดินไป.. ฉันจะทักทายกับผู้คนเหล่านั้นเหมือนรู้จักกันมาเป็นชาติ
แต่..แกรู้มั้ย เค้าเหล่านั้นก็คงเหมือนกับฉัน.. คนรู้จักผ่านมาก็ต้องทัก.. ไม่เคยมีอะไรที่ผูกพันลึกซึ้ง ..ถึงบางครั้งฉันจะโกรธแก.. บางทีฉันขาดเรียน แกก็ไม่เคยโทร.มาถามว่าทำไมฉันถึงไม่ไปเรียน.. เวลาฉันนัดจะไปไหนกับแก แกกลับอยากไปเที่ยวกับเพื่อนคนอื่น แล้วก็บอกปฏิเสธฉันหน้าตาย
..บ่อยครั้ง ที่แกทำฉันร้องไห้ ทั้งที่แกรู้ แล้วก็ไม่รู้.. บ่อยครั้งที่พี่มันเห็นฉันนั่งซึม มันก็ชอบมาถาม -- ใครทำอะไรแก เดี๋ยวพี่ไปจัดการมันให้เอง -- แต่ถ้าฉันบอกว่าแกทำ.. พี่มันคงทำหน้าไม่ถูกแน่ๆ ..แล้วฉันก็ไม่อยากนึกหน้าแกตอนพี่ฉันไปเอาเรื่อง ฉันดีใจนะ.. ที่ถึงแม้ฉันกับพี่จะทะเลาะกันไม่เว้นวัน แต่เมื่อฉันเดือดร้อน พี่คนนี้ก็ไม่เคยทอดทิ้งฉันซักครั้ง
ส่วนแกเอง.. ถึงจะมีบ้างที่ทอดทิ้งฉัน..ทั้งที่แกตั้งใจ แล้วก็ไม่ตั้งใจ ..ทำให้ฉันน้อยใจแทบตาย ..แต่พอรุ่งขึ้นวันถัดมา เราก็กลับมาพูดกันเหมือนเดิม..อย่างกับไม่มีอะไรเกิดขึ้น
ไม่ใช่ว่าแกมาง้อ ฉันรู้..จะให้คนอย่างแกมาง้อเพื่อนนะเหรอ.. ให้โลกแตกแกก็คงไม่ยอม ขนาดฉันแกล้งแก ..หาเรื่องทำให้แกพูดคำ -- ได้โปรด -- แกก็จะทำหน้าบึ้ง ปิดปากเงียบอยู่อย่างนั้น จนเป็นฉันนี่แหละที่ต้องหยุดเซ้าซี้แกไปเอง
เป็นฉันที่ต้องง้อแกอยู่เรื่อย.. แต่หลังๆ ฉันก็รู้แกวแกแหละน่า.. ฉันรู้ว่า ระหว่างแกกับฉัน.. คำว่าขอโทษ..ได้โปรด มันไม่จำเป็น เพื่อนๆ รอบข้างชอบหาว่าเรามันคู่เลสเบี้ยน เราก็ได้แต่หัวเราะ.. เพราะยังไงพวกมันก็เดาไม่ออกอยู่ดีว่าระหว่างแกกับฉัน ใครเป็นทอมใครเป็นดี้ ก็เพื่อนมันเห็นว่าไอ้คู่นี้ มันเหมือนทอมทั้งคู่
แกน่ะชอบทำตัวเป็นทอมอยู่เรื่อย.. หน้าตาแกก็น่ารักนะดูเป็นผู้หญิงจะตายไป ตอนประถมแกยังเป็นนางรำให้โรงเรียนอยู่เลย แล้วไหงตอนนี้แกกลับอยากเป็นทอม พอพวกเราเถียงเรื่องนี้กันทีไร คงเถียงได้เป็นชั่วโมงๆ แต่แกก็แพ้ฉันทุกทีล่ะน่า.. เรื่องเถียงน่ะ..ฉันไม่เคยแพ้ใครนะจะบอกให้..
ส่วนฉัน..จะทำตัว หรือแต่งตัวให้มันหญิงสักเท่าไร.. ก็โดนมองเป็นทอมอยู่วันยังค่ำ แกเคยให้เหตุผล -- ก็อย่างแกมันลิงชัดๆ -- เออ..ก็ฉันไม่ได้เรียบร้อยเหมือนผ้าพับไว้.. ไม่ได้ดูน่าทะนุถนอมเหมือนผู้หญิงทั่วๆไปนี่หว่า.. เชอะ อยู่ด้วยกันเลยถูกมองว่าเป็นทอมกันทั้งคู่ซะงั้น..เฮ้อ..
แกเป็นคนไม่คิดมาก.. ไม่คิดอะไรเลยจริงๆ จนบางทีฉันอยากเป็นอย่างแก ฉันเป็นคนคิดมาก.. แต่พอมาอยู่กับคนที่ไม่คิดอะไรเลยอย่างแก.. แปลกที่ก็อยู่ด้วยกันได้.. แถมกลายเป็นเพื่อนสนิทกันตั้งแต่เมื่อไรไม่รู้ อยู่กับแกแล้วสบายใจว่ะ.. ไม่แปลกใจเลยที่คนอย่างแกจะเข้ากับคนอื่นง่าย แถมมีเพื่อนเยอะแยะ จนฉันอิจฉา
..เรารู้จักกันมาตั้งแต่ประถมปลาย เพราะอยู่ห้องเดียวกัน.. แล้วก็แยกกันเพราะมอต้นเราเรียนกันคนละที่ แต่สุดท้ายเราก็ต้องมาเจอกันตอนมอปลายอยู่ดี.. แปลกจัง ทั้งๆ ที่เราก็รู้จักกันมานาน.. พี่พวกเราก็สนิทกันจะตาย แต่ทำไม คนเป็นน้องอย่างพวกเราถึงเพิ่งจะสนิทกันได้ละ..
รู้มั้ย.. วีรกรรมครั้งสุดท้ายของพวกเรา.. มันเป็นสิ่งที่ฉันจะไม่มีวันลืมเลยจริงๆ เพราะฉันก็ไม่รู้ว่าเมื่อไรเราจะได้กลับมาร่วมทุกข์ร่วมสุขกันอีก
รุ่นน้องคนนั้น ป่านนี้ก็อยู่มอหกแล้วสินะ.. ไม่รู้จะยังขี้อายอยู่รึป่าว. ครั้งสุดท้ายที่เจอกัน.. เรายังไม่วายแกล้งน้องเค้าเป็นการเลี้ยงส่ง ฉันยังจำได้เลยนะแก
เมื่อไม่กี่เดือนก่อน แกกลับมาที่นี่.. แถมไม่บอกฉันอีก..โกรธนะแก แกบอกว่าแกขับรถผ่านหน้าโรงเรียนเก่าของพวกเรา แล้วก็เห็นรุ่นน้องคนนั้น.. แกกรี๊ดกร๊าดใหญ่ บอกว่าน้องคนนั้นดูดีขึ้นเป็นกอง.. แถมอยากให้น้องเค้าไปเรียนที่ตรังเหมือนแกอีก
เชอะ.. ถ้าน้องเค้ามาเรียนที่นี่ละก็ ฉันจะแกล้งให้แกอิจฉาอยากกลับมาที่นี่เลย..คอยดู..หึ
....
....
จะปีนึงแล้วนะ.. ที่แกหนีฉันไปเรียนที่จ.ตรัง.. ฉันก็ยังอยู่ที่หาดใหญ่นี่ ทำไมแกไม่เชื่อฉันเนี่ย วจก.ที่นี่ก็มีให้เรียน ไปเรียนทำไมที่ตรังน่ะ.. แล้วแกก็ชอบโทร.มาบ่น.. อยู่นู่นไกลบ้าง รุ่นพี่โหดบ้าง ก็แกไม่เชื่อฉันตั้งแต่แรกนี่นา
แล้วเป็นไงล่ะ.. เชอะ.. แล้วแกอย่ามาง้อฉันนะโว้ย.. ถ้าฉันได้เพื่อนใหม่ที่สนิทกว่าแกละก็..ไม่รู้ด้วย หึ.. แต่สุดท้ายอยู่ที่นี่มาเกือบปี เพื่อนที่สนิทที่สุดของฉัน ก็ยังไม่ได้ครึ่งของแกเลยว่ะ.. หรือว่าต้องเป็นฉันอีกล่ะเนี่ยที่ต้องง้อให้แกกลับมา...เฮ้อ.. ฉันเหนื่อยนะโว้ย
..รีบกลับมานะ.. ฉันคิดถึงแกว่ะ..
**Guest Book**
|
Create Date : 25 ธันวาคม 2548 |
|
13 comments |
Last Update : 25 ธันวาคม 2548 17:21:46 น. |
Counter : 538 Pageviews. |
|
|
|
|
| |
โดย: ชายคา 25 ธันวาคม 2548 18:04:10 น. |
|
|
|
| |
โดย: ชณัฐ IP: 84.101.187.89 27 ธันวาคม 2548 3:08:36 น. |
|
|
|
| |
โดย: TopFee 28 ธันวาคม 2548 15:29:03 น. |
|
|
|
| |
โดย: มาริอา 29 ธันวาคม 2548 22:23:51 น. |
|
|
|
| |
โดย: TopFee 29 ธันวาคม 2548 23:51:04 น. |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
....
...
หวัดดีวันคริสต์มาสคับ..
ในที่สุดสถานการณ์น้ำท่วมที่บ้านของเราก็ดีขึ้นมากแล้วฮะ.. ตอนนี้ศูนย์ช่วยเหลือผู้ประสบภัยที่ตั้งอยู่ที่มหาลัยของเราก็ปิดลงเมื่อเวลาตีสี่เช้าวันนี้นี่เองคับผม.. เป็นอันจบภาระกิจของเรา และในวันพรุ่งนี้เราก็จะกลับไปเรียนตามปกติ..ซึ่งหมายถึงการสอบวิชาภาคของเราก็จะมีในวันพรุ่งนี้ด้วยอ่ะ...-_-"..
..และเนื่องจากวันนี้เราก็ต้องกลับมาอัพบล็อคต่อ...ไม่มีข้ออ้างอู้แล้วง่ะ..แหะๆๆ..
....
....
อ้า... อากาศวันนี้สดชื่นแจ่มใสผิดกับหลายๆวันที่ผ่านมา.. ที่บางวันก็หนาวจนปากซีด บางวันฝนก็ตักหนัก..
ได้ยินว่าที่ภาคเหนือก็หนาวเอาเรื่องเหมือนกันใช่มั้ยฮะ.. ยังไงก็รักษาสุขภาพกันด้วยนะฮะ