|
|
| 1 | 2 | 3 |
4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 |
11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 |
18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 |
25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 | 31 |
|
|
|
|
|
|
|
|
ช้างกระ
ชื่อภาษาไทย : ช้างกระ
ชื่อภาษาอังกฤษ : Rhynchostylis gigantea (Lindl.) Ridl.
แหล่งกำเนิด : ภาคตะวันตก: กาญจนบุรี ภาคตะวันออก: ปราจีนบุรี ภาคกลาง: นครสวรรค์ ชัยนาท ภาคตะวันออกเฉียงเหนือ: นครราชสีมา เลย สกลนคร มุกดาหาร หนองคาย ภาคเหนือ: เชียงใหม่
การกระจายพันธุ์ : เมียนมาร์ จีนตอนใต้ ไทย ลาว เขมร เวียตนาม อินโดนีเซีย หมู่เกาะในทะเลจีนใต้
ลักษณะการเกิด : เป็นกล้วยไม้อิงอาศัย มีการเติบโตทางยอด ในประเทศไทยพบอยู่ในป่า ระดับความสูงประมาณ 260 - 350 เมตรจากระดับน้ำทะเล
ลักษณะทั่วไป : ช้างกระมีรูปร่างใหญ่โตกว่ากล้วยไม้ชนิดอื่นในสกุลเดียวกัน ไม่ว่าจะเป็นลำต้น ใบรากและดอก ใบหนาค่อนข้าง แข็งยาว 20 - 30 ซม. กว้าง 5 - 7 ซม. ปลายเป็นแฉก 2 แฉก มน และสองแฉกของปลายใบไม่เท่ากัน ช่อดอกทั้งช่อ เป็นรูปทรงกระบอก โค้งพองาม ช่อดอกยาว 20 - 40 ซม. มีดอกแน่นช่อ ๆ ละ 25 - 60 ดอก ขนาดดอก 2.5 - 3.0 ซม. สีพื้นของกลีบดอกและกลีบเลี้ยงเป็นสีขาวประด้วยจุดสีม่วงแดง กลีบเลี้ยงบนยาวประมาณ 1.5 ซม. กว้างประมาณ 0.8 ซม. ส่วนกลีบเลี้ยงคู่ล่างกว้างยาวพอ ๆ กันกับกลีบเลี้ยงกลีบบนหรือ กว้างกว่าเล็กน้อยโดยเฉพาะอย่างยิ่งส่วนที่อยู่ใกล้โคนกลีบ กลีบดอกกว้างประมาณ 0.5 ซม. ยาวประมาณ 1.4 ซม. ปลายกลีบเป็นส่วนที่กว้างมากที่สุด เส้าเกสร ยาว 0.6 - 0.7 ซม. กลีบปากยาวประมาณ 1.2 ซม. ตอนใกล้ปลายกลีบปากกว้างประมาณ 0.7 ซม. ปลายกลีบปากหนาและแข็ง เหยียดตรงไปข้างหน้า ปลายกลีบปากมี 3 แฉก มน แฉกกลางมีขนาดเล็กกว่าสองแฉกข้างมาก ใกล้โคนกลีบปากด้านบนมีสันนูนเตี้ย ๆ 2 สัน ดอกมีกลิ่นหอมฉุน หอมไกล ดอกบานทนได้ประมาณ 2 - 3 สัปดาห์
ระบบราก : รากดิน
ฤดูดอกบาน : เดือนธันวาคม ถึง เดือนกุมภาพันธ์
Create Date : 07 ธันวาคม 2554 |
Last Update : 7 ธันวาคม 2554 18:18:43 น. |
|
1 comments
|
Counter : 705 Pageviews. |
|
|
|
โดย: วลิน IP: 171.4.226.235 วันที่: 8 ธันวาคม 2554 เวลา:9:57:08 น. |
|
|
|
| |
|
เหลืองอร่าม งามล้ำ ดอกเอื้องผึ่ง
ปานประหนึ่ง ราชินี แห่งไพรสณฑ์
แต้มสีสัน ในป่าเหนือ ดั่งต้องมนต์
ทุกแห่งหน ผลิแย้ม แจ่มใสพลัน
..
ลมแล้งโปรย โชยพัด เอื้องสั่นไหว
หอมชื่นใจ คลายร้อน พาสุขสันต์
เสียงน้ำตก นกร้อง ก้องทุกวัน
คือสวรรค์ แดนดิน ถิ่นพงไพร
..
งามเอื้องผึ้ง หวานตราตรึง ดั่งสาวเหนือ
แก้มแดงเรื่อ เนื้อนวล ผิวผ่องใส
ยามแย้มยิ้ม พาแช่มชื่น ระรื่นใจ
สาวเหนือไทย อ่อนช้อย น่านิยม
..
เอื้องเปราะบาง ช้ำง่าย ควรถนอม
ภู่ผึ้งตอม หอมกลิ่น อย่างสุขสม
อย่าเด็ดเอื้อง ดมแล้วทิ้ง ให้เศร้าซม
รักษ์และชม แม้ค่า..เอื้องเพียงดิน
|
|
|
|
|
|
|
|