เมื่อแรกเกิดลืมตามองดูโลก
แสนวิโยคด้วยความหิวทั้งชิวหา
ปากน้อยๆ กรีดร้องก้องชายคา
แม่รีบมาอุ้มเจ้าไว้ในทันใด
รีบปลอบโยนด้วยความรักสลักจิต
เฝ้าจุมพิตด้วยเมตตาจะหาไหน
เจ้าหิวหรือ เจ็บปวดร้าว หรืออย่างไร
แม่จะกอดลูกไว้ใกล้อุทร
เมื่อเจ้าเริ่มเดินได้ตามวัยสอน
จะกินนอนเดินนั่งดังใจหมาย
แม่ยังเฝ้าคอยดูแลไม่เสื่อมคลาย
ลูกเหนื่อยไหม?..เจ็บหรือเปล่า? เฝ้าระวัง
ในหนึ่งปี มี..หนึ่งวัน เรียก"วันแม่"
จะจริงแท้ได้อย่างไรไฉนหนอ
มี"วันลูก"ให้แม่เหนื่อยมากเกินพอ
มี"วันแม่" น้อยเกินพอให้ตอบแทน
"รักแม่....แสดงออกทุกๆ วัน ให้แม่ยิ้มนะคะ"
ทั้งหมดทั้งมวลนี้
โดย
"ณ ปลายฉัตร"
ขอบคุณภาพประกอบจากอินเทอร์เน็ตที่ฉัตรเอามาแต่งเพิ่มเติม
และขอบคุณเสมอ...ไอคอนแสนน่ารักจากบล๊อกคุณเนยสีฟ้าค่ะ จุ๊ฟๆๆ
......................................
รักวันเดืยวไม่พอครับ...รักแม่ทุกๆวันนะครับ
............................................................