รถเมล์รัก วิ่งฉิว ปลิวตามฝัน
ผ่านคืนวัน หม่นหมาง ลาร้างหาย
เกิดจากท่อ ความรัก มาหักปลาย
เจ็บไม่คลาย วอนฟ้า พารักคืน
วันฟ้าสวย แดดใส ของวัยสาว
แม้รอบข้าง ว่างเปล่า ใช่เราฝืน
จะเดิน..นั่ง วิ่งไป ไม่กล้ำกลืน
ยังยิ้มรื่น ให้กัน ไม่หวั่นใจ
ในวันนี้ มองฟ้า เหมือนครานั้น
เป็นท้องฟ้า เดียวกัน แต่หวั่นไหว
ด้วยไม่อาจ ทัดทาน วันวาน..ไกล
น้ำใสๆ เ่อ่อล้น...พ้นขอบตา
ภาพวันคืน ลอยฟุ้ง คละคลุ้งหนัก
สะอื้นฮัก...หนาวใจ อาลัยหา
เราต้องเลิก ครวญคร่ำ กับน้ำตา
จงศรัทธา กับใจ ที่ไม่เกรง.
โดย ณ ปลายฉัตร
ชอบภาพนี้จังเลยคุณเนยขา ^o^
<ขอขอบคุณภาพทุกชิ้นจากบล๊อกคุณเนยสีฟ้าค่ะ>
โดยรีเควสท์ของคุณครู อยากให้ลองแต่งหกบท แหะๆ ..
ขอแค่ีนี้่ก่อนนะคะคุณครู กลัวว่าบล๊อกจะยาวเกินไปจนคนอ่านตาลาย ^ ^
(อ้างไปข้างๆ คูๆ จริงๆ แล้วแต่งได้แค่นี้ค่ะ )
ขอบคุณทุกการเยี่ยมชมนะคะ ช่วงนี้น้ำท่วมจิตตกเล็กน้อยถึงปานกลาง
ขอให้เพื่อนร่วมโลกที่ประสบภัยได้ัรับการช่วยเหลืออย่างเต็มที่ และปลอดภัยนะคะ
กลอนเศร้าจับจิตเลยนะครับ