บักพริกเผ็ดเป็นแฮรรี่ฟอตเตอร์ไปแย้วววว แอบชอบภาพสนทนาประสาเด็ก
ชุดสีชมพูกางเกงในสีม่วงน่ะโดนใจจัง อิ อิ

....วันนี้ประธานาธิบดีโอบามา...Speech
ให้นักเรียนทั่วสหรัฐฟัง....ตาสตีฟบอกให้อีชั้นเอากระดาษที่แกเขียนรายชื่อไปให้ครูห้ามให้เด็กๆฟัง...แต่อีชั้นให้เค้กแคร์ฟังเลยเราจะได้รับรู้ข้อมูลส่วนรายเจ้าพริกเผ็ดครูดีใจมากที่มีจม.ยืนยันไป...การสื่อสารรวดเร็วมาก...ส่งจม.ให้ครูทางบอร์ดโรงเรียน..ทั่วอาำเภอโทรมาหาอีชั้นและตาสตีฟให้โทรกลับ...เขาคงอยากฟังความคิดเห็นของตาสตีฟ..ส่วนข้าน้อยผู้ไม่รู้ข้อมูล....อยู่เฉยๆดีกว่า..
พวกอเมริกันชนนี้พวกเขามีสิทธิ์เสรีภาพแม้แต่การฟังนะ..."ไฮสคูลเค้กแคร์..สองพันคน..อยู่รับฟังทีวีที่ห้องเรียน...พวกที่ไม่ไปฟังก็ไปห้องสมุดจากสองพันคน..ไม่ไปฟังแค่ยี่สิบคน....ตาสตีฟผู้เป็นแฟนคลับพรรครีพลับลิกันมาแต่เกิด..เลยต้องรับโทรจากเจ้าหน้าที่เขา...

เห็นเด็ก ๆ แล้วอยากกลับไปเป็นรุ่นนี้อีกครั้ง เผื่อเราจะได้เก่ง ไอที ได้มากกว่านี้ เย่วชนรุ่นใหม่เค้าเน้นเทคโนโลยีมาก ๆ ผิดกับแต่ก่อนเรียนพิมพ์ดีดนี่เท่ห์แล้วล่ะ แม่พริกเผ็ดมีโครงการจะกลับมาบ้านที่เมืองไทยบ้างมะคะ อยู่ทางโน้นคงไม่เหงามีบริวารเยอะดี อิ อิ

คิดถึงจ้า
เมื่อวานมีเรื่องตลกอ่ะ
เค้ามีแข่ง ขันการหาข้อมุล
เค้าได้ เป็น Champ แต่ไม่ได้เก่งนะ
ที่ได้เป็นเพราะคนอื่นตอบผิดหมดเลย
เหลือเค้าคนสุดท้ายเลยได้เป็น Champ อ่า ฮาป่ะล่ะ
อยู่เฉยๆ เค้าเรียกว่า คนเหนือดวง
ตอนนี้ก็เป็น คนดัง ไปแระ หุหุ

....ดีใจที่ได้เป็นแชมป์..พี่ว่าที่ได้เป็นเพราะอยู่มานานมากกว่า..เหนื่อยนะกับการเป็นคนดัง...แต่ก็สุขใจนะ..ขอบอก..

เหนื่อยจริงๆ ค่ะปลาบปลื้มด้วย
ตอนนี้ทำตัวไม่ถูก
แต่อีกหน่อยก้คงชิน
เพราะว่าจะมีให้ดังกว่านี้อีกนะ

....ตึกมีกี่ชั้น...วัดขนาดความดังให้ฟังหน่อย..หรือดังเฉพาะแผนกที่ตัวเองทำงานอยู่...อย่าลืมปรับใจ..ไว้..พี่ลงทะเบียนเรียนก็เตรียมปรับใจว่าจะสอบไม่ผ่าน..คะแนนกลางเดือนก็ไม่ผ่าน..วันนี้เลยมึนทั้งวัน..
ในห้องเรียนครูพูดเรื่องอาชืพพยาบาลของรัฐฟรอริด้า....เจเรเนชั่นรุ่นที่สามของคนอเมริกันจะรีไทร์กัน..หนึ่งในนั้นก็มีตาสตีฟอยู่ด้วย....ทำไมพวกยูต้องใช้ศัพท์คำว่า..เบบี้ บูมด้วย..ยายชารอนเพื่อนเีรียนอายุ๖๑เท่าตาสตีฟได้พูดปัญหาการชึมเศร้าของคนรุ่นนี้..ชารอนเสนอความคิดให้ครูฟัง..."นี้ชารอนยูนี้พูดอะไรคล้ายสามีไอ..ประเภทความคิดคล้ายกันเลย...."ไอไม่อยากฟังยูหรอก..มันคนละรุ่นกัน..ฟังตาสตีฟเสนอความคิดเห็นแทบทุกวัน"....ฟังแล้วมันคนละวัยกัน..

....ตาสตีฟอเมริกันรุ่นสาม..เป็นวัยรุ่นยุคฮิปปี้..เบบี้บูมเป็นบุคคลที่เกิดหลังจากพ่อกลับจากสงครามโลกครั้งที่สอง...หรือไม่อีกพวกก็ไม่กล้ามีลูกเพราะกลัวสงคราม..พอสงครามหยุดเด็กเกิดพร้อมกันเป็นพันๆเลย..รายตาสตีฟพ่อกลับจากสงครมโลกครั้งที่สอง..ถูกเกณฑ์ไปเป็นทหารเรือ..จบคะจบ

กลับมาดู มิสเตอร์สตีฟอเมริกันชน รุ่น 3 ยุคฮิปปี้ ถ้าเป็น baby boom คงมีอายุมากกว่านี้ อิ อิ ที่เมืองไทยก็ได้เรียนเหมือนกัน อเมริกันชนพวกเราต้องศึกษาประวัติศาสตร์ของเค้า ยิ่งเรียนรัฐรัศศาสตร์การเมืองการปกครอง ยิ่งแล้วใหญ่ ว่าแต่ตอนนี้คืนอาจารย์ไปหมด เก็บเข้ากรุล๊อคกุญแจแน่นหนา ไม่ยอมเปิดออกมาใช้อีกเลย อย่าเครียดกับการเรียนมากนัก ปล่อยไปตามสบาย แล้วทุกอย่างจะดีเอง.......

ได้กลับมาเป็นนักเรืยนอีกครั้งดีใจด้วยนะ
เค้าก็ได้กลับไปเป็นนักเรียนอีก
แต่ไม่เหมือนกัน
ก็ตรงที่ วันนี้มีคนที่แอบชอบมาเปิดประตูให้ แค่นี้ก็ยิ้มทั้งวัน
เป็นอาการเหมือนตอนอยู่ ม.6 5555
Poppy Love กำเริบ

....ชีวิตนี้เกิดมาเพื่อเป็นนักเรียน..ไม่อยากเป็นเลย...อยากเป็นนางงามมากกว่า...
....พี่ก็เป็นเมื่อสองปีที่แล้วไปชื้อของที่ร้านจีน...ผู้ชายหน้าตาออกจีนๆเห็นหน้าหัวใจหล่นมาที่เท้าแล้ว...กลับมาบ้านมาเล่าให้ตาสตีฟฟัง..ฉันไปตกหลุมรักผู้ชายคนหนึ่งอาการนี้เป็นตอนอายุ ๑๘..แล้วก็ไม่เคยเป็นอีกเลย...ดีใจมากตาสตีฟว่า..ไม่ต้องตกใจแกมีอาการนี้เป็นประจำเมื่อเจอสาวสวยๆ..แปลเป็นไทยว่า..วูบตลอด..แต่พี่ชอบแปลใ้ห้แกว่า..อายุอย่างตาสตีฟเขาเรียกว่า.."ตาเฒ่าหัวงู"..ต่อให้อีก.."แก่แล้วไม่เจียมตน".. ๕๕๕