❤++++++❤ United 93 และหม่ำบุฟเฟท์ที่คุโรดะ❤++++++❤ United 93 กำกับและเขียนบทโดย Paul Greengrass ภายหลังโศกนาฏกรรมที่มีผลกระทบต่อทั้งประชาชนชาวอเมริกาและคนทั่วโลก (แต่ความมากน้อยต่างกัน) เมื่อวันที่ 11 กันยายน แล้ว แม้รัฐบาลอเมริกันจะพยายามที่จะบอกกับประชาชนตัวเองว่า ให้ทำตัวเป็นปกติ ใช้ชีวิตเป็นปกติ อย่าเสียขวัญ อย่าทำให้ผู้ก่อการร้าย ‘ได้ใจ’ (ตามสำนวนไทยบ้านเราน่ะนะ) แต่กระนั้น..โลกภาพยนตร์เองก็ได้รับผลกระทบไม่น้อย หนังหลายเรื่องที่มีฉากที่เกี่ยวข้องกับเวิร์ลด์เทรดเซนเตอร์ ถูกเลื่อน หรือถูกให้หั่นฉากนั้นออก (ถ้าจะไม่ผิดนี่ Spider Man ภาคแรก ดูเหมือนจะได้รับผลกระทบนี้ด้วยกระมัง) แต่เคยมีคนพูดว่า เมื่อใดก็ตามที่เรากล้าพูดถึงเหตุการณ์เลวร้ายเรื่องไหน แสดงว่า เราเริ่มที่จะยอมรับมันได้ และเมื่อใดที่พูดถึงมันได้อย่างมีอารมณ์ขันนั้น แสดงว่า เราทำใจยอมรับมันได้มากที่สุดแล้ว เวลาล่วงเลยมาถึงสี่ปี (หรือเปล่าหว่า?) และแล้วหนังอเมริกาก็แสดงการยอมรับถึงเหตุการณ์ในวันนั้นได้ ด้วยการสร้างภาพยนตร์ที่บอกเล่าเหตุการณ์ในวันนั้น (เพียงแต่ยังไม่สามารถคุยถึงมันได้แบบมีอารมณ์ขันเท่านั้น) ซึ่งนอกจาก World Trade Center (อันมีนิโคลาส เคจแสดงนำ – แบบฮอลลีวู้ดจ๋าซึ่งไม่รู้จะผิดคาดหรือเปล่า) แล้ว เรื่อง United 93 ก็เป็นอีกเรื่องที่กล่าวถึงเหตุการณ์ในวันนั้น แต่เลือกที่จะเล่าเรื่องถึงเครื่องบินลำที่สี่ ที่ไปไม่ถึงจุดหมายอย่างที่ตั้งใจเหมือนเครื่องบินสามลำแรกที่ทำได้สำเร็จไปแล้ว Note - จริงๆ เราเคยได้ฟอร์เวิร์ดเมล์เกี่ยวกับไฟลท์บินนี้มาก่อน ภายหลังเหตุการณ์ 9/11 ไม่นานนัก ในทำนองที่ว่า (สปอยล์บางส่วนของหนังนิดหน่อยนะคะ) มีผู้โดยสารบางคนบนเครื่องโทรมาบอกว่ามีไฮแจ็คบนเครื่องและเขากำลังทำอะไรบางอย่าง – ขอบอกค่ะว่า ด้วยความอคติบางประการ ตอนนั้นเราคิดว่าเป็นเมล์นี้มีมาเพื่อเป็นการแก้ตัวของกองทัพสหรัฐอเมริกาที่คงเป็นคนยิงให้ร่วงซะเองมากกว่าหละกระมัง แต่พอดูหนังเรื่องนี้ประกอบการคิดอีกทีก็พอจะเชื่อได้อยู่บ้างอะนะคะ เนื้อเรื่อง (สปอยล์นิโหน่ย) เป็นเรื่องราวของไฟลท์บินของสายการบินยูไนเต็ดแอร์ไลน์ เที่ยวบินที่ UA 93 ซึ่งเป็นหนึ่งในเครื่องบินที่ถูกไฮแจ็คเพื่อปฏิบัติการทำลายขวัญอเมริกาเมื่อวันที่ 11 กันยายน โดยเครื่องลำนี้มีจุดหมายปลายทางที่ทำเนียบขาว (สามลำก่อนหน้านั้นคือ สองลำที่เวิร์ลด์เทรดเซนเตอร์ และหนึ่งลำที่เพนตาก้อน) ทว่าด้วยการร่วมมือร่วมใจกันของคนบนเครื่อง (แบบหมาจนตรอก) ทำให้มันไปไม่ถึงจุดหมาย ถ้าใครได้ดูสารคดีก่อนหน้านี้ทางยูบีซี (ราวๆ ๒ อาทิตย์ก่อน) เกี่ยวกับการควบคุมการจราจรทางอากาศที่ต้องพยายามเคลียร์เครื่องบินเป็นพันๆ ลำลงหลังเกิดเหตุในวันนั้น คงยิ่งอินมากขึ้นเมื่อได้ดูหนังเรื่องนี้ค่ะ เพราะเป็นภาพที่ชัดเจนและมี ‘แอคชั่น’ ให้เห็นได้ชัดเจนกว่ามาก (จากบรรทัดนี้ไปจะกล่าวถึงหนังโดยละเอียดค่ะ หากไม่อยากรู้เรื่องใดๆ กรุณาข้ามไปอ่านความรู้สึกที่ได้ดูนะคะ) เรื่องเปิดด้วยภาพของฝ่ายผู้ก่อการ ที่มีการเตรียมตัวก่อนการขึ้นเครื่อง การสวดโดยมีพระคัมภีร์และการทำละหมาด จวบจนกระทั่งได้เดินทางขึ้นเครื่อง ขณะที่ฝ่ายต่างๆ ที่เกี่ยวข้องกับการด้านการจราจรทางอากาศ ไม่ว่าจะเป็นหอบังคับการบิน ฝ่ายควบคุมการจราจรทางอากาศ กองทัพ ฯลฯ ก็กำลังดำเนินการตามปกติ จวบจนเมื่อเริ่มมีเครื่องบินลำหนึ่งหายไป และทางฝ่ายดูแลพยายามติดต่อแต่ติดต่อไม่ได้ แล้วก็ได้เบาะแสว่า เครื่องลำดังกล่าว AA (American Airlines) 11 นั้น ได้ถูกไฮแจ็ค และต่อเมื่อมีการนำเทปไปฟังปรากฏว่ามีคำพูดว่าพวกเขามีหลายลำ (Planes - มีเสียงเอสต่อท้าย) ไม่ใช่แค่ลำเดียว (หลังจากกรอฟังหลายรอบ ทำให้นึกเลยว่า อืมม์..ภาษาไทยเรานี่ชัดเจนกว่าจริงๆ แฮะ เหอๆ ) ทำให้เริ่มมีการเช็คไปยังเครื่องบินทุกลำว่ามีลำใดที่มีท่าทางที่จะโดนไฮแจ็คอีกบ้าง ขณะเดียวกัน ก็เกิดเหตุการณ์แรกขึ้นคือมีเครื่องบินชนตึกเวิลด์เทรดตึกแรก ตอนแรกมีข่าวว่าเป็นเครื่องบินเล็ก แต่เมื่อได้เห็นภาพ ฝ่ายที่ดูแลเรื่องการบินอยู่ก็ทราบทันทีว่า ไม่น่าจะใช่เครื่องบินเล็ก และต่อจากนั้นไม่นาน เครื่องบินอีกลำที่กำลังอยู่ระหว่างการติดต่อเพื่อให้ทราบแน่ว่าโดนไฮแจ็คหรือไม่ก็หายไป และพบอีกครั้งก็คือชนกับตึกเวิร์ลด์เทรดอีกตึก และบัดนั้นเอง ความวุ่นวายที่มีอยู่แล้วก็ยิ่งวุ่นวายมากขึ้น กล่าวถึงเครื่องยูไนเต็ด 93 เอง ตอนแรกเมื่อมีการไฮแจ็คนั้น คนบนเครื่องคิดเพียงว่าอาจเป็นเรื่องของการต่อรองเรียกร้องค่าไถ่ แต่เมื่อมีแอร์โฮสเตสเห็นภาพการเคลื่อนย้ายนักบินที่นอนแน่นิ่งอยู่ (แต่คนดูทราบแล้วล่ะค่ะว่าตายแล้ว) จึงได้ทราบว่า ไม่ใช่เพียงแค่การไฮแจ็คธรรมดาเสียแล้ว และประกอบกับการติดต่อโทรศัพท์ของผู้โดยสารบนเครื่องทำให้ทราบข่าวเรื่องเครื่องบินชนตึกเวิร์ลด์เทรด และ เพนตาก้อน (ที่ตอนนั้นยังคลุมเครือว่าเป็นระเบิดเฉยๆ หรือเปล่า) ทำให้ทุกคนตระหนักแล้วว่า นี่ไม่ใช่การไฮแจ็คธรรมดาเสียแล้ว หลังจากรู้ว่าตัวเองจนตรอกจนถึงที่สุดเพียงไหน ปฏิกิริยาของคนบนเครื่องจึงเริ่มชัดเจนขึ้นไปในทิศทางเดียวกัน (หลังจากตอนแรกยังมีคนลังเลอยู่บ้างว่า ยอมๆ ไปเถอะ เดี๋ยวก็จบแล้ว) จนท้ายที่สุดพวกเขาก็ทำได้สำเร็จ (หรือเปล่า?) นั่นคือทำให้เครื่องบินลำนี้ไม่สามารถไปถึงจุดมุ่งหมายได้อย่างที่ตั้งใจ และช่วยชีวิตคนอีกมากที่จะต้องเสียไปหากเครื่องบินลำนี้ไปถึงจุดหมายได้ (หมดการกล่าวถึงเนื้อเรื่องค่ะ อ่านต่อได้) สำหรับหนังเรื่องนี้ ไม่มีการใช้ดาราที่มีชื่อเสียงแต่อย่างใด จุดเด่นของหนังอยู่ที่ ‘เหตุการณ์’ ภายในเรื่อง การดำเนินเรื่อง การถ่ายทอดเรื่องราวจนกระทั่งถึงจุดจบ ซึ่งข้อดีมากๆ ของหนังเรื่องนี้คือ มันดำเนินเรื่องให้เราแทบจะไม่สามารถเกลียดใครได้อย่างเต็มตัว เพราะกระทั่งฝ่ายก่อการเอง เราก็รู้สึกว่า เขาทำด้วยหน้าที่ที่ต้องกระทำจริงๆ ทำด้วยความเชื่อและศรัทธาอย่างสุดจิตสุดใจ (แม้จะมีบางคนที่กระเหี้ยนกระหือรือเป็นพิเศษ แต่ก็ดูเหมือนเป็นความคะนองด้วยวัยของเขา) และความเป็นนักฆ่ามืออาชีพก็แทบไม่ปรากฏอยู่เลย (เพราะไม่เช่นนั้น คงมีหลายคนตายไปแล้วล่ะค่ะ เพราะพฤติกรรมหลายอย่างไม่ว่าจะคุยปรึกษาหารือกันให้เห็น เดินไปรวมตัวกันท้ายเครื่องเอย ฯลฯ ถ้าเป็นพวกมืออาชีพจริงๆ คงขัดขวางและฆ่าทิ้งไปแล้ว) ขณะเดียวกันฝ่ายผู้โดยสารที่เปรียบเสมือนฮีโร่เอง ก็ไม่ได้ถูกทำให้แบบ “ฮีโร้..ฮีโร่” แต่อย่างใด เพราะทั้งวิธีการ (ช่วยกันรุมน่ะแหละ) และความโดดเด่นของผู้ลงมือนั้น ไม่ได้ถูกทำให้เป็นไปในลักษณะของการเชิดชูใครคนหนึ่งคนใด แต่ผลของการกระทำต่างหากเล่าที่ทำให้มันกลายเป็น ‘ตำนาน’ และการกระทำที่เป็นตำนานนั้น ก็ภายหลังจากที่ทราบว่าตัวเองจนตรอกแล้วจริงๆ มันจึงก้ำกึ่งระหว่างช่วยคนอื่นและช่วยตนเองด้วย (ซึ่งเราว่าเป็นมุมมองที่โอเคมากๆ) เพราะฉะนั้นการให้น้ำหนักของทั้งสองฝ่าย ถือว่าทำได้ดีค่ะ สำหรับหนังแนวนี้ นอกจากไม่ใช่ดาราดัง (ซึ่งเป็นส่วนหนึ่งที่ทำให้เราเข้าถึงความเป็น ‘คนธรรมดา’ ที่ได้ช่วยขัดขวางวิกฤติครั้งนี้) แล้ว วิธีการสื่อด้วยกล้องก็ทำให้คนดูเกิดอารมณ์ร่วมด้วย การถือกล้องแบบสั่น (ที่ชวนมึนมาก) ที่ทำให้เรารู้สึกถึงความหวั่นกลัว ไม่แน่นอนต่อสถานการณ์ อึดอัด และการคล้ายคลึงกันกับรูปแบบภาพยนตร์สารคดี (ซึ่งทำให้ดู ‘จริง’ มากขึ้นไปอีก) รวมถึงการใช้ภาพแบบ ‘แน่นเฟรม’ ก็ทำให้คนดูอึดอัดและถูกกดดันอยู่ไม่น้อยเลย ดังนั้นจึงถือได้ว่าหนังเรื่องดังกล่าวนี้ ‘ประสบความสำเร็จ’ ในทิศทางและระดับที่หนังคาดหวังที่จะสื่อให้คนดูได้รับ (หรือเปล่าน้อ?) มีวิธีการสื่อสารที่ดี แม้ว่าถ้าใครไม่ถนัดดูหนังที่ตัดไปตัดมาเยอะๆ อาจจะงงๆ และตามหนังไม่ทันบ้างในบางช่วง รวมทั้งช่วงแรกที่อึดอัดมากมาย แต่คิดว่าน่าจะได้รับสารที่สำคัญไปได้โดยไม่ขาดตกบกพร่องแต่อย่างใดค่ะ โดยสรุป ถ้าใครชอบดูหนังแนวเข้มข้น เคร่งเครียด กดดัน และไม่ฟูมฟายมากมาย (แม้ฉากตอนท้าย ที่ใครต่อใครโทรไปร่ำลาคนที่ตัวเองรักจะชวนน้ำตาตกอยู่ไม่น้อย) น่าจะชอบหนังเรื่องนี้ค่ะ แต่ถ้าใครที่ชอบหนังที่ต้อง built มากๆ อาจจะไม่ค่อยชอบเท่าไหร่นะคะ หลังจากดูหนังกันเรียบร้อยแล้ว สามสหายอันได้แก่ hungjang rebel และข้าพเจ้าก็ไปรอ คามอส (KMS&หมาป่าสำราญ) กับ The White Rider พอครบปุ๊บก็เดินทางไปที่ร้านคุโรดะเพื่อหม่ำ (ตามสโลแกน จน..เครียด..บุฟเฟท์ ) โดยที่ตอนแรกกะว่าจะนั่งรถไฟฟ้าไป แต่พอนับแล้วได้ ๕ ศีรษะ ก็เลยคิดว่า เอ่อ..นั่งแท็กซี่จะดีกว่ามั้งคะ (ซึ่งคิดถูกค่ะ เพราะค่าแท็กซี่แค่แปดสิบบาทเองง่ะ ถูกกว่าครึ่งๆ เลย) ระหว่างทางก็หลอกล่อ The White Rider ให้ทายล็อกอินเรา ซึ่งน่าปลื้มมาก (หรือเปล่าหว่า? ) ที่โดนทายว่าเป็น rebel ไปๆ มาๆ สองสาว hunjang กับ rebel ก็เลยช่วยกันใบ้ว่า ชื่อล็อกอินที่ดูเหมือนเป็นคนดี แต่ตัวจริงไม่ใช่น่ะ - ขอบใจมากนะเพื่อน ก็ยังทายไม่ถูก จนสุดท้ายก็เลยใบ้ว่า ล็อกอินนะบอกทั้ง “เพศ” / “อาชีพ” และ “นิสัยที่ดูเหมือนเป็นคนดี” นั่นแหละ The White Rider จึงทายได้ถูกต้องงงงงง เมื่อถึงร้านก็ไปนั่งที่โต๊ะ จากนั้นไม่นานแพนด้ามหาภัย ก็ตามมาซึ่งก็ร่วมหม่ำ แม้เจ้าตัวจะเน้นที่กุ้งก็ตาม (พร้อมกับหนังสือของมูราคามิอีกเล่มที่เรายังไม่ได้อ่านก็คือ After the Quake ) อ่านรายละเอียดการกินได้ ที่ บล็อก rebel ค่ะ (คลิกที่ชื่อได้เลย) สรุปแล้ววันนั้นก็อิ่มทั้งหนัง อิ่มทั้งพุง กลับมาอ้วนอืดอยู่ที่ห้องอีกสองชั่วโมงได้ พร้อมกับการนัดหมายว่า ครั้งหน้าเอาอีกกกกกกก ขอบคุณทุกท่านที่มาเยี่ยมชมนะคะ สำหรับท่านใดที่แวะมาบ้านสาวไกด์เป็นครั้งแรก (หรือเคยมาแล้วแต่มีหนังสือกับหนังที่อยากแนะนำเพิ่มเติม) เรียนเชิญ ที่นี่ค่ะ   Create Date : 14 สิงหาคม 2549 70 comments Last Update : 14 สิงหาคม 2549 15:05:01 น. Counter : 1812 Pageviews. Share Tweet

อืมคุ้นๆๆ นะ หังเรื่องเนี๊ย ตามมาดูด้วยคน ครับ..   โดย: pooktoon 14 สิงหาคม 2549 14:59:35 น.

นาตาลี ต้องขอโทษด้วยน่ะค่ะ ขอบคุณที่เข้ามาแจ้งค่ะ .   โดย: นาตาลี ณ โนนหินแห่ (fluffyboy101 ) 14 สิงหาคม 2549 15:39:02 น.

สวัสดีค่ะพี่สาวไกด์ที่นู๋คิดถึง (อีกตามเคย) อ่านจนจบเลยนู๋ แต่ไม่อยากดูค่ะเรื่องนี้ แต่อยากหม่ำคุโรดะค่ะ แหม๋พี่ไม่ชวนกันมั่งเล้ย +55 นู๋ยังคงดองบล้อกไว้ค่ะพี่ อย่าเสียเวลาเปิดเข้าไปนะคะ เอิ้กส์ เด๋วนู่อัพมะไหร่ วิ่งมาบอกพี่ค่ะ   โดย: สาวหน้าใส 14 สิงหาคม 2549 15:50:59 น.

โอ้โห พี่ up blog ได้รวดเร็วทันใจมากๆค่ะ เมื่อใดก็ตามที่เรากล้าพูดถึงเหตุการณ์เลวร้ายเรื่องไหน แสดงว่า เราเริ่มที่จะยอมรับมันได้ และเมื่อใดที่พูดถึงมันได้อย่างมีอารมณ์ขันนั้น แสดงว่า เราทำใจยอมรับมันได้มากที่สุดแล้ว -- ชอบประโยคนี้จัง เห็นด้วยสุดๆ อ่านแล้วอยากดูมากขึ้นไปอีกแฮะ เพราะเราชอบหนังเครียด กดดัน แต่ไม่ฟูมฟายค่ะ ปล. ศรัทธาพี่จิกมากๆเช่นกันค่ะ มาเชียร์ให้พี่เขียน blog ถึงเฉลียง อยากอ่านน่ะ   โดย: azzurrini 14 สิงหาคม 2549 16:06:17 น.

แอบมาอ่านเรื่องนี้เป็นครั้งที่สอง เพราะแอบเข้ามามองสองมุมของ คนที่ได้ดูหนังเรื่องนี้ค่ะ ... สรุปว่า คงมะได้ดูแน่ๆ เรื่องนี้ หรือว่าไม่ก็ คงอีกสักพักหนึ่งอ่ะค่ะ แต่ก็น่าสนใจ สงสัยว่าคนข้างๆ ชอบแหงๆ เพราะ ชอบอะไรแนวกดดันจริงๆ แต่ว่าคุ้มค่านะค่ะหนังกดดัน เครียด เล็กๆ แต่ปิดท้ายด้วยอิ่มปาก อิ่มท้อง แบบเราต้องร้องเพลง "ดัง นรกชังหรือสวรรค์แกล้ง " ที่สหาย หลายท่านได้เดินสายทานอาหาร อร่อยๆ .. อิจฉานา ขอบอก   โดย: JewNid 14 สิงหาคม 2549 16:07:25 น.

ว้า พลาดๆๆๆ แต่เค้าว่า third time lucky ใช่มั้ยฮะ   โดย: Nutty Professor 14 สิงหาคม 2549 16:25:48 น.

ไม่ได้มาบล็อกพี่เต้ยหลายวัน เพราะ bloggang เกเร เลยลืมไปเกือบหมดแล้วว่าจะเม้นต์อะไร เรื่องคุณพี่ขาพิการที่ขายผัก กุ้งยังไม่เจอเค้าอีกเลยค่ะ ไม่รู้แกกลับไปก่อนหรือไม่ได้มาทุกวัน เลยคิดว่าซื้อขนมไปฝากคงลำบาก แต่ก็คงจะอุดหนุนเขาไปเรื่อยๆ น่ะค่ะ เรื่องเป้กะพี่เต้ยนี่ วันก่อนเป้ก็คุยๆให้ฟังเหมือนกัน แต่บอกว่าเห็นรูปแล้วไม่คุ้นหน้า เลยไม่แน่ใจว่าใช่ไหม เห็นเป้บอกว่าสวยขึ้นมากจนจำไม่ได้ ยังไม่ได้ดู United 93 เลยค่ะ ช่วงนี้ยุ่งๆ ไม่ค่อยได้มีเวลาดูอะไรเลย กำลังคุมอาหารแต่เห็นบุฟเฟต์แล้วอยากกิน พยายามลดอาหารเย็นล่ะค่ะ แต่มื้ออื่นๆ ก็กินเต็มที่อยู่เลย แหะๆ อ้อ ว่าจะมาถามพี่เต้ยเรื่องทำ detox ว่าพี่ทำแบบไหนอ่ะคะ ใช้กาแฟ หรือดื่มน้ำผลไม้อย่างเดียว อยากทำเหมือนกัน ตอนแรกว่าจะทำวันหยุดนี้ แต่ดันท้องเสียซะก่อนเลยต้องเลื่อนไปก่อน   โดย: เดอะ กั้ง 14 สิงหาคม 2549 16:27:20 น.

นาตาลี ไม่ แอนกรี้ หรอกค่ะ สวยๆๆ อย่างนี้ แอนกรี้ ไม่เป็นหรอกน่ะค่ะ คิๆๆ   โดย: นาตาลี ณ โนนหินแห่ (fluffyboy101 ) 14 สิงหาคม 2549 16:27:22 น.

...เจนนี่แวะมาทักทายค่ะ ไม่ได้แวะมาหาซะหลายวัน ( พอดีช่วงนี้ ไม่ค่อยสบายนะคะ ท้องใส่ปั่นป่วน อิอิ )..... ....ไม่ทราบว่า วันแม่ที่ผ่านมา คุณๆพาคุณแม่ไปเที่ยวที่ไหนมาบ้างหรือเปล่าเอ่ย....   โดย: สาวอิตาลี 14 สิงหาคม 2549 16:33:15 น.

แวะมาทักทายค่ะ อ่านแล้วเพลินดีจังค่ะ เขียนเก่ง น่าสนุกและน่าติดตามดีจังเลยนะคะ   โดย: ทูน่าค่ะ 14 สิงหาคม 2549 16:53:39 น.

ก่อนหน้าจะเข้ามาบล็อกคุณสาวไกด์ นิดแวะไปบล็อกน้องแข แฟนนักเตะแข้งทอง พี่คล้าววววววว มาน่ะค่ะ แล้วก็แว๊บไป บล็อกของฮันจังมาด้วย เสียดายนะค่ะที่ไปตะลุยกันมาแบบ ไม่มีรูปประกอบ ไม่อย่างนั้นแล้ว ก็คงชวนหิวยิ่งกว่าหลายเท่า เลยค่ะ   โดย: JewNid 14 สิงหาคม 2549 16:58:53 น.

ผมชอบมากครับภาพยนตร์เรื่องนี้เอา A- ไปเลยจากผม   โดย: stawahna (stawahna ) 14 สิงหาคม 2549 17:17:16 น.

สวัสดีนะครับ ไว้จะไปดูหนังเรื่องนี้เหมือนกัน   โดย: ปลายเทียน 14 สิงหาคม 2549 17:17:45 น.

โอ้ มีนาตาลีในบลอกด้วย ไว้พรุ่งนี้อัพมั่งดีกว่า อีกหน่อยจะเปลี่ยนสโลแกนเป็น ... จน...เครียด ... ปีเตอร์ เคร้าช์   โดย: rebel 14 สิงหาคม 2549 18:42:45 น.

อ่านผ่านๆ เน้อ อาจจะแวะไปดูหนังเรื่องนี้ อเมริกาสารภาพบาปหรือไร   โดย: grappa 14 สิงหาคม 2549 18:52:40 น.

จน เครียด บุฟเฟต์!   โดย: แพนด้ามหาภัย 14 สิงหาคม 2549 19:03:52 น.

แอบมาเก็บข้อมูล   โดย: somnumberone 14 สิงหาคม 2549 20:41:08 น.

เรื่องนี้ก็อยากดูนะคะ แต่สงสัยจะได้ดูในดีวีดีแฮะ จริงๆ ในยูบีซีนะคะมีสารคดีเรื่องเหตุการณ์นี้บ่อยมากๆ เลยล่ะค่ะ แต่มีอีกเรื่องนึงที่ยังไม่มีใครตามหาพบคือ เคยมีคนไปปล้นเครื่องบินแล้วขอเงินแลกตัวประกันบนเครื่อง ซึ่งพอได้เงินมา เค้าก็โดดร่มชูชีพหนีไปพร้อมกับเงิน แล้วจนทุกวันนี้ยังไม่เคยมีใครตามเค้าเจอเลยค่ะ ทั้งๆ ที่ก็สันนิษฐานว่าอาจจะเสียชีวิต แต่ก็หาศพไม่พบด้วยอะค่ะ   โดย: fonkoon 14 สิงหาคม 2549 20:51:26 น.

ต้องไปหามาดูแล้ว   โดย: อ้วนดำปื๊ดปื๊อ 14 สิงหาคม 2549 22:25:06 น.

ยังไม่ได้ดูเรื่องนี้เลยค่ะ แต่กะว่าพรุ่งนี้จะไปเก็บ Sophie Scholl ก่อนที่จะออกจากโรง DVD ที่ซื้อมาก็อีกเพียบ ยังไม่ได้ดูเลย ชีวิตลำบากจริงๆ   โดย: Chapter 1-17 14 สิงหาคม 2549 23:45:50 น.

อืมม์ อยากไปกินด้วยจัง   โดย: เซียวเปียกลี้ 15 สิงหาคม 2549 0:02:34 น.

โมไม่ได้ดูหนังนานมากเยยค่ะ ยุ่งๆๆๆ ตั้งแต่พี่ซุปแย้วอะ   โดย: Love U forever. 15 สิงหาคม 2549 0:03:12 น.

บางคนไม่ชอบช่วงต้นของหนัง แต่พี่กลับชอบนะ   โดย: keyzer 15 สิงหาคม 2549 0:21:44 น.

ทีแรกผมเจอ Trailer หนังเรื่องนี้ก็แอบอคติกับมันไว้ก่อนเลยครับ ว่าคราวนี้อีพวกเผือกมะกัน มันต้องทำหนังเชิดชูฮีโร่เข้าข้างตัวเองอีกแน่ (เพลง ifwhiteamericantoldthetruthonedayitsworldwouldcollapse ของ Manic Street Preachers ดังแต่ว ๆ อยู่ในหัว) แต่พอได้มาอ่านพี่สาวไกด์ Review ก็พบว่า เอ่อน่ะ...มันอาจไม่เลวร้ายขนาดนั้นก็ได้   โดย: ShadowServant 15 สิงหาคม 2549 2:41:21 น.

อยากดู แต่หาโรงดูยากจังอะ สงสัยต้องรอ ดีวีดี ซะแล้วว   โดย: poser (poser ) 15 สิงหาคม 2549 2:41:41 น.

อยากดู แต่ไม่มีเวลา อยากกิน แต่ไม่มีตังค์ สรุป ตะกายข้างฝากีกกกกกกกกกกว่า   โดย: ลูกสาวโมโจโจโจ้ (the grinning cheshire cat ) 15 สิงหาคม 2549 6:31:19 น.

หนังก็น่าสนค่ะ แต่สนบุฟเฟต์มากกว่า เอิ๊กกกก ตอนเครื่องบินชกตกเวิร์ลเทรด จำได้ว่าตัวเองอยู่มอต้นเองค่ะ (เว่อร์ไปไหมคะ ฮา) แต่ที่แน่ๆ ตกใจมากๆ กำลังคิดว่า เฮ้ย มันเอพริล ฟูล เดย์หรือเปล่า (ทั้งๆ ที่ไม่ใช่เดือนเอพริลซะหน่อย ตรึงงงง) อ่านรายละเอียดของหนังหมดแล้วค่ะ เพราะคาดว่าคงไม่ได้ไปดู ข้อดีของการใช้ดาราที่ไม่ดังมากอีกอย่างก็คือ จะไม่มีการเทน้ำหนักไปที่ใครคนใดคนหนึ่ง แล้วเราก็จะไม่รู้สึกเหมือนเขาเป็นฮีโร่อยู่คนเดียว... มั้งคะ เอิ๊กกก   โดย: สายลมโชยเอื่อย 15 สิงหาคม 2549 7:25:23 น.

ชอบนะ ... ลุ้นทั้งเรื่อง ดูจากคนข้างๆ นั่งแทบไม่ติด อ๊ะๆ อย่าเถียง ลป. แมทช์ต่อไปมีแผนตัดกำลังพวกไม่กินผัก ด้วยอาหารเวียดนามดีมะ =)   โดย: hunjang 15 สิงหาคม 2549 7:55:34 น.

น่าดูจัง..... ปล. คุณสาวไกด์ฯ ไปเที่ยวไหนมามั่งจ๊ะ   โดย: อย่ามาทำหน้าเขียวใส่นะยะ 15 สิงหาคม 2549 10:36:10 น.

หวัดดีค่าพี่สาวไกด์ สุขสันต์วันแม่ย้อนหลังนะคะ   โดย: Kitsunegari 15 สิงหาคม 2549 11:27:18 น.

หนัวน่าดูค่ะ แต่หาโรงดูยากมากอ่ะ   โดย: BeNuTe23 15 สิงหาคม 2549 11:38:01 น.

ถ้าออกมาเป็น DVDเมื่อไหร่ เสร็จผมแน่ครับ   โดย: Cymry 15 สิงหาคม 2549 13:56:06 น.

ชอบเหมือนกันเลยครับ หนังดีมาก เพราะที่หนังไม่ฟูมฟายนี่แหละเลยทำให้ดูไปน้ำตาไหลไปอะ   โดย: sikhara (sikhara ) 15 สิงหาคม 2549 14:16:25 น.

ตั้งแต่มีเจ้าตะโก้..พ่อกะแม่ก็ไม่ได้ดูหนังเลยละค่ะ ตะโก้แวะเอาขนมตะโก้มาหม่ำๆ   โดย: ขนมตะโก้ 15 สิงหาคม 2549 14:53:47 น.

ตั้งแต่มีเจ้าตะโก้..พ่อกะแม่ก็ไม่ได้ดูหนังเลยละค่ะ ตะโก้แวะเอาขนมตะโก้มาหม่ำๆ   โดย: ขนมตะโก้ 15 สิงหาคม 2549 15:04:39 น.

แฮ่ๆ ตอนที่อ่านความสุขของกะทิเล่มแรก อารมณ์กำลังซึมเศร้ามั้งคะ ก็เลยยิ่งมืดหม่นไปกันใหญ่ อิจฉาคนไปบุฟเฟ่ท์จัง แต่ตอนนี้ท้องเสียอยู่ (เนื่องจากส้มตำทำพิษเมื่อวาน---ไปกินกับครอบครัว) แย่เลย   โดย: quin toki 15 สิงหาคม 2549 16:29:56 น.

... ชื่อล็อกอินที่ดูเหมือนเป็นคนดี แต่ตัวจริงไม่ใช่ อิอิ   โดย: The Legendary Midfielder 15 สิงหาคม 2549 17:09:50 น.

วันหลังจะไปร่วมทำพิธีหม่ำๆๆๆด้วยนะคะ   โดย: ตุ๊กตาไขลาน 15 สิงหาคม 2549 18:07:26 น.

ดูแล้ว ความรู้สึกมันติดเลยครับ ฉากอีกฉากที่สะเทือนใจผมไม่แพ้ฉากจบก็คือ ตอนที่เครื่องบินลำที่สองพุ่งเข้าชนตึก แม้จะเคยเห็นเป็นสิบๆครั้งแล้วก็เถอะ แต่พอขึ้นจอใหญ่ด้วยบรรยากาศแบบนี้ จุกในลำคอครับ   โดย: keano (jonykeano ) 15 สิงหาคม 2549 19:01:38 น.

น่าดูจัง แต่ตอนนี้อยากดู เรื่องที่เกี่ยวกับเครื่องบินเหมือนกัน ที่บนเครื่องมีแต่งูง่ะ เห็นโฆษณาแล้วหยองดี ไม่รู้ว่าเข้าเมื่อไหร่   โดย: LEE (lyfah ) 15 สิงหาคม 2549 19:01:41 น.

ไม่คิดจะดูหนังเรื่องนี้ เพราะกลัวภาพลักษณ์ "ฮีโร้ ฮีโร่ มะกัน" นั่นล่ะค่ะ แต่เพื่อนที่ไปดูมาก็บอกเหมือนพี่เต้ยล่ะค่ะว่า... มันไม่มาแนวนั้นเลย และก็ดูจะให้น้ำหนักกับทั้งสองฝ่ายซะด้วย ท่าทางคงทำออกมาดีกว่าที่คิดไว้นะคะ ปล.ไว้จะขุดหารูปสมัยมหาลัยมาอัพบล็อกนะคะ เผื่อจะจำกันได้ค่ะ   โดย: กาน้ำชากะเชี่ยนหมาก 15 สิงหาคม 2549 19:46:39 น.

สาวไกด์เขียนได้ดีจังค่ะ แต่หนังแนวนี้ไม่ค่อยถูกจริตเท่าไหร่เล้ย ชอบแนวดราม่าร้องไห้เป็นเผาเต่ามากกว่า ไม่ก็ตลกบ้าบอไปเลย ดูรายการโลกยามเช้าทางช่องสามเมื่อไม่นานมานี้ อาจาร์ยสมเกียรติเคยรีวิวหนังสือที่ฝรั่งเขียนถึงเหตุการณ์นี้ บอกว่าเป็นฝีมือมะกันด้วยกันเอง ฟังแล้วน่าเชื่อถือมาก ไม่รู้ว่าความจริงเป็นยังไง ถ้าใช่ก็อนาถใจเหลือหลาย แล้วก็ไม่เข้าใจเหมือนกันว่าทำไปทำไม "จน...เครียด...บุฟเฟ่ต์"   โดย: haiku 15 สิงหาคม 2549 20:35:19 น.

เรื่องนี้จะทันได้ดูในโรงมั้ยน้า   โดย: เจ้าชายไร้เงา 15 สิงหาคม 2549 21:07:03 น.

ตกลงงวดหน้ากินไรดี   โดย: rebel 15 สิงหาคม 2549 21:10:35 น.

อ่านสปอยล์อย่างสบายจาย เพราะคงไม่เข้าโรงไปดูหนังอีกนาน ... ตื่นไม่ทัน ... อ่านบล็อกนี้แล้วเลยได้รู้จักจขบ. เพิ่ม อ๋อ ที่จริงไม่ใช่คนดีหรอกเหรอ? (เชื่อได้แน่ ขนาดเพื่อน ๆ ยังรับรองเนี่ย )   โดย: ยาคูลท์ 15 สิงหาคม 2549 21:59:32 น.

น่าสนใจดีนะคะ หนังตื่นเต้นๆ กินกันอีกแร่ะ   โดย: prncess 16 สิงหาคม 2549 0:04:30 น.

น้อง *ชาม* เดินสายขอบคุณสื่อมวลชนค่ะ เพิ่งกลับมาจากเมกาค่ะ *ชาม* ทำดีที่สุดแล้วค่ะเข้ารอบยี่สิบคนสุดท้าย สวัสดี จขบ. PL, ขอบคุณที่แจ้งข่าวด้วยค่ะ ไม่งั้นโดนด่า ระบมแน่ ชามส์ คิๆๆ   โดย: น้อง ชาม ณ โนนหินแห่ (fluffyboy101 ) 16 สิงหาคม 2549 0:52:09 น.

วันนี้กาแฟเย็นแก้วยักษ์ กับข้าวมันสังขยา....กินด้วยกันมั๊ยจ๊ะ   โดย: อย่ามาทำหน้าเขียวใส่นะยะ 16 สิงหาคม 2549 10:43:01 น.

เค้าจะก็อป ไปอ่านที่บ้านนจ๊ะ 25-27 ไปเสม็ดเด้อค่ะ   โดย: ก้อนหินก้อนหนึ่ง 16 สิงหาคม 2549 11:30:21 น.

ด้านบนมีข้อความล่องหนด้วยนะจ๊ะ คุณเจ้าของบ้าน   โดย: ก้อนหินก้อนหนึ่ง 16 สิงหาคม 2549 11:32:11 น.

......... อัพแล้วค่ะ (เบื่อแล้วมั้ง หุหุ)   โดย: The White Rider 16 สิงหาคม 2549 13:35:57 น.

ว่างๆจะหาโอกาสดูนะครับ น่าสนใจเชียว   โดย: wanwitcha 16 สิงหาคม 2549 13:58:25 น.

ลิงค์ตามคำขอจ้ะ - "Rosso-Blu : ระหว่างความเยือกเย็นและร้อนแรง" โดย เซียวเปียกลี้ https://www.bloggang.com/viewdiary.php?id=martini&month=04-2006&date=06&group=3&blog=1 - "Blu & Rosso : ระหว่างความเยือกเย็นและคนที่ลืมไม่ลง" โดย แพนด้ามหาภัย https://www.bloggang.com/viewdiary.php?id=pandapanda&group=10&month=06-2006&date=15&blog=1   โดย: แพนด้ามหาภัย 16 สิงหาคม 2549 14:02:06 น.

เศร้าจังค่ะอรเพิ่งได้ดูเรื่องนี้เมื่อวันจันทร์เนี่ยค่ะโหลดมาจากเน็ต ร้องไห้มากๆ ถึงจะไม่เข้าใจเพราะเป็นภาษาคุณสามีก็เถอะ เพราะเรารู้เหตุการณ์มาก่อน จำได้ว่าร้องไห้เยอะมากๆ กับตอนที่หลายคนบนเครื่องรู้ชะตากรรมว่าไม่รอดแน่ ๆแล้วเลยโทรหาครอบครัวหรือคนที่ตัวรัก แล้วที่เศร้าและอินมากๆเพราะว่าเพื่อนร่วมงานสามีมีป้าที่จบชีวิตกับสายการบินนี้ด้วย และก่อนจะเสียชีวิตคุณป้าของเพื่อนสามีโทรมาบอกว่าคงไม่ได้กลับบ้านนะ ฝากลูแดลุงด้วยนะ อย่าลืมรดน้ำต้นไม้ ตอนเพื่อนคุณสามีเล่าให้ฟังเศร้ามาก ๆ น้ำตานี่ไหลได้ไหลดี ยิ่งเซ้นซิทีฟอยู่ด้วย พอดูหนังยิ่งคิดว่าถ้าเป็นเราไม่รู้ว่าจะโทรไปหาครอบครัวโทรหาคนรักแล้วพูดว่าอะไร หนังดีมากๆ ค่ะ รู้สึกเหมือนคุณสาวไกด์ว่าค่ะ ทุกคนไม่ไม่ใครเด่นใครด้อยกว่าใครทำได้เหมือนจริงดีค่ะ ตอนนี้กลัวเครื่องบินเหมือนกัน เพราะว่าเมื่ออาทิตย์ที่ผ่านมาได้รับจดหมายจากหน่วยงานป้องกันของอิตาลีเตือนให้ประชาชนหลีกเลี่ยงสายการบินที่เสียงต่อการก่อการร้ายและไม่ปลอดภัย ขอบอกว่ามีสายการบินภูเก็ตแอร์ไลน์ของเราด้วยค่ะ เพราะว่าความปลอดภัยไม่ได้มาตรฐานไม่ได้มีใครจะไปก่อการร้านหรอกค่ะ แต่ให้หลีกเลี่ยงของอินโดก็ติดโผ ที่ห้ามเลยคือสายการบินของอัฟกานิสทุกสาย อินเดียเพราะว่าใกล้วันสำคัญอะไรสักอย่างเขากลัวจะเกิดเหตุการณ์ก่อการร้านขึ้น ของ สหรัฐและอังกฤษ แต่ขอตินิดหนึ่งค่ะ อรน่ะโกรธมากๆ ตอนที่พวกที่ควบคุมการจราจรและพวกที่มีอำนาจทั้งหลายรู้ว่ามีไฮแจ็คบนเครื่องไม่เห็นจะทำไรได้เลย นอกจากเดินไปมาโทรศพท์เห็นแล้วเสียอารมณืจริง ๆ ค่ะ   โดย: สะใภ้อิตาลี (caramella ) 16 สิงหาคม 2549 14:56:07 น.

เอาไว้หนังเรื่องนั้นถ้าไปดูแล้วจะกลับมาเล่นให้ฟังนะคะ ว่าสยองแค่ไหน แต่ตอนนี้อยากดูการ์ฟิวด์ แต่ว่าสอบอยู่ อาทิตย์หน้าถึงจะสอบเสร็จ ไม่รู้จะออกโรงไปแล้วหรือยัง   โดย: LEE (lyfah ) 16 สิงหาคม 2549 15:27:38 น.

แวะมาเยี่ยมคุณสาวไกด์ฯ จ้า ทำอะไรจ้าวันนี้   โดย: Malee30 16 สิงหาคม 2549 15:49:42 น.

จากหลักฐานการบินซึ่งก็คือกล่องดำ เค้าบอกว่า...ยังไม่สามารถเข้าไปในห้องกับตันได้ค่ะ มีคนสันนิษฐานให้ฟังว่า อาจเข้าไปได้แต่ยังไม่สารถทำอะไรได้ เพราะตอนนั้นคนขับเครื่องบินได้พุ่งหัวเครื่องแทบจะแนวดิ่งแล้วตอนที่เริ่มรู้ว่าผู้โดยสารคิดยึดเครื่องคืน เพื่อให้ผู้โดยสารเสียหลักไม่สามารถปฎิบัติการได้(มั้งคะ)   โดย: cestlavie (รักกันรักกัน ) 16 สิงหาคม 2549 18:14:49 น.

อุ้ย สวัสดีค่ะ พอดี นิโคล และ ปารีส แวะผ่านมาแถวนี้น่ะค่ะ คือว่าจะมาถามว่าเห็นพี่ บุช สามีของพวกเราไหม ค่ะ คิๆๆ   โดย: ปารีส และ นิโคล ณ โนนหินแห่ (fluffyboy101 ) 16 สิงหาคม 2549 19:23:02 น.

แวะเข้ามาทักทายค่ะ แต่ยังไม่ได้อ่านบล็อกละเอียด กลัว spoil ค่ะ (ถึงแม้จะพอรู้เรื่องมาบ้างจากตามสารคดีก็เหอะ)... ตั้งใจว่าจะดูเรื่องนี้น่ะค่ะ   โดย: หวัน (หวันยิหวา ) 16 สิงหาคม 2549 20:13:11 น.

อัพทริปฮ่องกงต่อแล้วจ้า   โดย: LEE (lyfah ) 16 สิงหาคม 2549 20:17:37 น.

update หนังสือเพิ่มสองเล่มเด้อ หุหุ   โดย: แพนด้ามหาภัย 16 สิงหาคม 2549 21:01:23 น.

ก็อปไปแล้วแต่ยังมะได้อ่านเลยคร่า เด๋ววันนี้ปริ้นไปอ่านก่อนนอนนะคะ ไม่ได้กัวใครเห็นนะ แต่กัวเจ้านายจับได้เฉยๆ   โดย: ก้อนหินก้อนหนึ่ง 17 สิงหาคม 2549 9:19:39 น.

เข้ามาเก็บรายละเอียดรีวิวสิงคโปร์อีกทีค่ะ ขอบคุณพี่สาวไกด์ใจดี(อิอิ)มากเลยนะคะ สำหรับข้อมูลที่เป็นประโยชน์ พรุ่งนี้ก็จะเหินฟ้าไปสิงคโปร์แล้วค่ะ มะรู้จะต้องไปเจออะไรมั่ง   โดย: มาริอา 17 สิงหาคม 2549 9:55:17 น.

ดีจ้า..... วันนี้ง่วงนอนจังเลย   โดย: อย่ามาทำหน้าเขียวใส่นะยะ 17 สิงหาคม 2549 10:28:24 น.

คาดว่า จะจบประมาณพ.ย.ปีหน้าค่ะ ถ้าสอบไปแล้วคิดว่าจบแน่นอน ก็จะรีบเดินเรื่องไปเรียนภาษาให้ทันตอนธันวาค่ะ เพราะใช้วุฒิม.6 เอาก็ได้ แล้วก็เดินทางประมาณกุมภาปี 2008 นู่นแหนะค่ะ สงสัยจะไม่ทันคุณสาวไกด์ไปปีหน้าแน่เลย   โดย: LEE (lyfah ) 17 สิงหาคม 2549 14:14:57 น.

อ้าววว พี่สาวไกด์ ใจตรงกะคุณแขเลยนี่คะ.... แบบว่าอ่านแล้วไม่กล้าดูอ่ะค่ะ ............................ พี่สาวไกด์สบายดีไม๊คะ....   โดย: largeface 17 สิงหาคม 2549 15:07:33 น.

สาธุขอได้ดูเรื่องนี้ทีเถอะครับ   โดย: Johann sebastian Bach 17 สิงหาคม 2549 20:15:56 น.

มาแล้วแก้วตาสัญญาเอาไว้ยังจำ   โดย: เจ้าหญิงวีนัส (ohvenus ) 18 สิงหาคม 2549 2:05:17 น.

ไม่ต้องเครียดเลย ทำอย่างเรา ... ทิ้งการทิ้งงาน มาอ่านอย่างเดียว ! รับรอง แป๊บเดียวหมด   โดย: ยาคูลท์ 18 สิงหาคม 2549 10:51:47 น.

รีวิวได้น่าชมมากๆ ครับ เรย์ไม่รู้จักหนังเรื่องนี้เลยจนวันนี้...อยากดูขึ้นมาเลยครับ ป.ล. : คุโรดะอร็อยอร่อย อิอิ   โดย: เรย์ (เบนโตะ...โนบิตะ ) 18 สิงหาคม 2549 23:39:52 น.