+ + = = = + + รีวิว เก็นติ้ง มาเลเซีย ตอนที่ 10 ไร่สตรอเบอรี่และลาเวนเดอร์ กินทุเรียน + + = = = + +








สวัสดีค่ะ








เอนทรี่ล่าุสุด รีวิว เก็นติ้ง มาเลเซีย ตอนที่ 9 ร้านอาหาร Imperial Rama อร่อยที่สุดค่ะ











หลังจากปล่อยมหากาพย์เก็นติ้งมาเลเซียไปแล้วดังนี้

1. รีวิว Genting Malaysia ตอนที่ 1 ปฐมบท+ข้อมูลเบื้องต้น+สนามบิน LCCT

2. ตอนที่ 2 PAO XIANG BAH KUT TEH

3. ตอนที่ 3 First World Hotel ส่วนของห้องพัก

4. ตอนที่ 4 First World Hotel ส่วนบริการต่างๆ

5. ตอนที่ 5 Coffee Terrace บุฟเฟท์นานาชาติ

6. Lobby Cafe อาหารเช้าง่ายๆ

7. Snow World : Minus 5 ํC Time

8. ธีมปาร์ค

9. ร้านอาหาร Imperial Rama อร่อยที่สุดค่ะ








วันนี้ก็จะพาไปเที่ยวกันบ้างนะคะ ซึ่งเป็นการไปเที่ยวชมไร่สตรอเบอรี่และแปลงลาเวนเดอร์ค่ะ รวมทั้งหลังจากที่นี่แล้ว เจ้าถิ่นก็ยังพาไปแวะหม่ำทุเรียนที่หมู่บ้านกลางทางด้วย ซึ่งขอบอกว่า เป็นการกินทุเรียนที่แพงที่สุดในชีวิตเลยหละค่ะ

ซึ่งพวกเราก็นั่งรถกันไปประมาณสัก 40 นาทีได้ค่ะ ก็ถึงเจ้าสวนสตรอเบอรี่แล้ว เห็นป้ายข้างหน้าเขียนไว้ว่า Taman Santai Strawberri Genting นะคะ

























ด้านหน้าทางเข้าก็มีเจ้านี่ยิ้มเผล่ต้อนรับอยู่ค่ะ จะเห็นว่าด้านล่างเขียนไว้ว่าค่าเข้าฟรีค่ะ






















หลังจากนั้นเราก็เดินเข้าไปกันค่ะ จะเห็นว่ามีรถลายสตรอเบอรี่จอดอยู่ด้วย น่ารักอ้ะ

แต่เราก็ไม่ได้ใช้บริการหรอกนะคะ ไม่รู้ว่าเค้าเอาไว้สำหรับพาไปไหนเหมือนกัน

เพราะตัวสวนสตรอเบอรี่ก็เดินเข้าไปนิดเดียวเองอะค่ะ ไม่ต้องใช้รถเล้ย



























ส่วนทางซ้ายมือก็มีกระท่อมกับน้ำพุสตรอเบอรี่อยู่ค่ะ กระท่อมนี่เป็นออฟฟิศของเค้านะคะ

สำหรับธรรมเนียมพี่น้องชาวไทย ถ้าอยากถ่ายรูปกับป้าย ก็ไปถ่ายกับป้ายหน้ากระท่อมนี้ได้เลยนะคะ






















ทางเจ้าหน้าที่เอาสติกเกอร์มาแปะให้เราด้วยหละค่ะ ได้เบอร์ 67 (ไม่ได้ใบ้หวยนะ )





















แผนผังของที่นี่ค่ะ






















จากนั้นเราก็เดินไปตามทางเดินซึ่งเค้าปลูกเจ้าไม้เลี้อย (ไม่รู้จักง่ะ) ให้เป็นร่มเงาแทนหลังคาด้วยค่ะ

สองข้างทางก็เริ่มเห็นแปลงสตรอเบอรี่แล้ว






















เงยหน้าไปซูมภาพมาให้ดู มีใครรู้จักมะคะว่ามันคือต้นอะหยังเนี่ย























เดินไปตามทางจนสุดทาง ก็จะเจอร้านค้าของที่นี่ตามรูปเลยนะคะ

ตรงนี้มีขายสตรอเบอรี่ ผลิตภัณฑ์บางอย่างของสตรอเบอรี่

แล้วก็แม้ว่าที่นี่จะไม่เก็บค่าเข้า แต่ถ้าจะเข้าไปเก็บสตรอเบอรี่ด้วยตัวเองในสวน ก็ต้องเสียค่าใช้จ่ายค่ะ (ตรงนี้บล็อกเกอร์เสียเองนะคะ ทางเจ้าถิ่นไม่ได้จ่ายให้)

























สำหรับค่าใช้จ่าย เค้าคิดเป็นน้ำหนักของสตรอเบอรี่ค่ะ

คือเก็บมาก็คิดขีดละ 6 ริงกิต (ประมาณ 60 บาท) และอย่างน้อยต้อง 1 ขีดขึ้นไปค่ะ

กำหนดด้วยว่า 1 ตะกร้าเนี่ย ให้ต่อ 3 คนนะคะ

ส่วนราคาสตรอเบอรี่ที่เค้าขายอยู่ก็กล่องละ 15 ริงกิต (ประมาณ 150 บาทค่ะ)
























ระหว่างรอก็แอบส่องสวน (ตกลงจะเรียกสวนหรือไร่ดีอะเนี่ย) สตรอเบอรี่มาค่ะ ที่นี่เค้าจะปลูกให้ไม่ถูกดินนะคะ ยกพื้นขึ้นมาตามภาพค่ะ ซึ่งคิดว่าน่าจะช่วยเหลือการป้องกันโรคได้ดีกว่า เห็นหลายๆ ประเทศก็ปลูกคล้ายๆ อย่างนี้ อย่างเกาหลีก็ยกพื้นขึ้นมาค่ะ ที่ไทยเปลี่ยนยังอะเนี่ย
























และแล้วเค้าก็มอบอุปกรณ์มาให้นะคะ เป็นตะกร้าพร้อมกรรไกรค่ะ























สตรอเบอรี่ตอนที่เราไป ลูกไม่ใหญ่นักนะคะ ลองเทียบขนาดนิ้วให้ดูค่ะ

มีลูกใหญ่ๆ เหลืออยู่แค่ไม่กี่ลูกเองแหละค่ะ ที่ใหญ่ก็ยังไม่สุกอีก เลยไม่ว้าวกันเท่าไหร่























ถ่ายช่อนี้มาให้เห็นพัฒนาการตั้งแต่เด็กจนแก่ของสตรอเบอรี่ค่ะ




















เดินหาเหยื่อ เอ๊ย! หาสตรอเบอรี่ที่สุกแล้วต่อไปค่ะ

























นี่คือหน้าตาของสตรอเบอรี่ที่ตกเป็นของเราค่ะ (พี่จะรับผิดชอบหนูเองนะ...เอ่อ...ไม่ใช่แล้วเจ๊ )

มีหลายขนาดแตกต่างกันไปฮับ
























ตอนกำลังถือตะกร้าจะเอาไปชั่งน้ำหนักนั่นเอง

ก็เจอสาวคนหนึ่งแต่งตัวเหมาะกับการมาไร่สตรอเบอรี่มาก เลยขออนุญาตเค้าถ่ายภาพมาฝากค่ะ























ไปชั่งน้ำหนักกันดีกั่ว

เค้าจะใส่กล่องพลาสติกใสแล้วก็ขึ้นชั่งให้แบบนี้นะคะ

ของเราเจอไปสองขีดกว่า แฮ่...15.96 ริงกิต ก็ประมาณ 160 บาทอะค่ะ





















ส่วนนี่คือที่เค้าขายๆ อยู่ค่ะ โดยประมาณจากสายตา น้ำหนักน่าจะเยอะกว่าที่เราตัดเองนะคะ (กล่าวคือ ถูกกว่าเราน่ะแหละ) แต่เค้าคงคิดค่าเข้าไปตัดด้วยตัวเองด้วย ถ่ายรูปด้วยนั่นแหละค่ะ























ต่อไปเป็นส่วนของทุ่งลาเวนเดอร์บ้างนะคะ จากด้านหน้าร้านค้า หันหน้าเข้าร้านค้าแล้วเดินไปทางซ้ายมือค่ะ เดินไปเรื่อยๆ หน่อยหนึ่งก็จะเริ่มเห็นสวนลาเวนเดอร์อยู่ทางขวามือแล้วค่ะ























เราก็ต้องเลี้ยวขวาผ่านเจ้าเครื่องกั้นแบบนี้ไปก่อน เพื่อไปเดินเลาะรอบๆ แปลงลาเวนเดอร์ค่ะ























แต่ปรากฏว่าเมื่อไปแล้วก็เจอเจ้านี่ค่ะ ไม่คุ้นกับลาเวนเดอร์ที่เคยเห็นแฮะ






















หน้าตาเป็นประมาณนี้ค่ะ เจ้าถิ่นบอกว่าเป็นลาเวนเดอร์สายพันธุ์หนึ่ง

แต่ข้าพเจ้าก็ไม่มีความรู้เรื่องพันธุ์ไม้มากพอจะรู้ว่ามันใช่หรือเปล่านะคะ

ถ้าท่านใดทราบ ก็รบกวนบอกด้วยแล้วกันค่ะ






















เออ...อันนี้สิ ที่เราคุ้นว่าน่าจะเป็นลาเวนเดอร์ แต่พันธุ์นี้มันยังไม่ออกดอกเลยง่ะ

เห็นแค่ดอกเดียวค่ะ เลยซูมๆ มาให้ชมกัน แหะๆ

























หลังจากนั้นเราก็เดินย้อนเข็มนาฬิกาไปอีกฝั่งหนึ่ง ก็จะเจอผักกาดยักษ์ค่ะ


รวมทั้งกำแพงดอกไม้สวยๆ เหล่านี้ด้วย (ฝั่งโน้นจะมีกุหลาบด้วยนะคะ แต่มีหน้าเจ้าของบล็อกอยู่ด้วย เลยขอไม่ลงแล้วกัน เดี๋ยวคนอ่านจะสยองขวัญสั่นประสาทกันมากเกินไป)
























เสร็จสรรพก็เตรียมออกกันค่ะ เดินย้อนกลับไปตรงส่วนสตรอเบอรี่เหมือนเดิม แต่เดินต่อไปอีกหน่อยหนึ่ง


ระหว่างกำลังเดินออกก็เห็นต้นมะละกอด้วย (เพิ่งรู้ไม่นานนี้เองค่ะว่า มะละกอมันไม่ใช่พืชพันธุ์ดั้งเดิมของไทย แหะๆ เชยจังเลยเนาะ )






















เดินตามป้ายทางออกไปเลยฮับ























ระหว่างเดินออกชุนชุนก็เอามาให้ดูว่า เมื่อเช้าตอนที่พวกเราส่วนใหญ่ไปสนุกกับเครื่องเล่นอยู่นั้น

ชุนชุนซึ่งเหมือนจะป่วย และไม่อยากผจญกับอากาศเย็นๆ ภายนอก จึงขอตัวไปเดินเล่นแทน

ได้ไปซื้อซิมเพื่อมาเล่นเน็ตแล้วฮับ ราคาเดียวกับเรา แต่ซื้อจากร้านชั้น 3 (ชั้นเดียวกับซาซ่าหละค่ะ)

ถ้าใครไปก็ลองซื้อมาใช้ได้นะคะ

แต่พอเราลงมาที่กัวลาลัมเปอร์แล้ว มันเชื่อมต่อไม่ได้เลยหละค่ะ ไม่รู้ว่าทำไมเหมือนกัน เหอๆ





















แล้วก็จะเจอห้องน้ำแยกหญิงชายเยี่ยงนี้ค่ะ เสียค่าเข้าด้วยนะคะแต่จำราคาไม่ได้แว้ว

ห้องน้ำสะอาดพอได้ค่ะ





















จากห้องน้ำ เลี้ยวขวา ก็จะเจอร้านค้าขายน้ำและผลิตภัณฑ์สตรอเบอรี่นะคะ

เช่นสตรอเบอรี่เสียบไม้ น้ำสตรอเบอรี่ เยี่ยงนี้ค่ะ






















ก็เลยอุดหนุนมาค่ะ น้ำสตรอเบอรี่ของเรา (3 ริงกิตหรือไงเนี่ย) ซาสี่ของชุนชุนค่ะ






















เดินเลยไปอีกนิดก็จะเจอไอติมสตรอเบอรี่คล้ายๆ ที่เราเคยกินสมัยเด็กๆ อะค่ะ






















เดินต่ออีกหน่อยจะเจอร้านขายของที่ระลึกที่เป็นรูปสตรอเบอรี่นะคะ

เห็นร่มแล้วอยากได้มาก แต่ต้องห้ามใจตัวเองไว้ 555





















เดินต่อมาอีกหน่อยก็เจอแปลงมะเขือเทศด้วยค่ะ ลูกเล็กๆ น่ารักน่าเอ็นดู






















แล้วก็โรงเรือนเพาะเห็ด























ต่อมานี่น่าจะเป็นร้านค้าภายนอกมาขอตั้งร้านแล้วหละค่ะ

ขายพวกของที่ระลึกต่างๆ แต่ไม่ได้เข้าไปสำรวจนะคะว่าราคาเป็นอย่างไรบ้าง





















หลังจากเสร็จสิ้นจากไร่สตรอเบอรี่และแปลงลาเวนเดอร์แล้ว

เจ้าถิ่นก็พานั่งรถต่อมายังหมู่บ้านที่มีชื่อว่า Gohtong Jaya เพื่อภารกิจการกินทุเรียนค่ะ (ห้ะ? )






















ที่นี่จะมีร้านขายของสะดวกซื้อด้วยนะคะ

เห็นเพื่อนบางคนไปเดินได้ขนมติดไม้ติดมือมาด้วยหละค่ะ




















เจ้าภาพพาเราเดินไปนิดหนึ่งก็เจอร้านทุเรียนแล้ว เจ้าของร้านยิ้มแป้นรอรับอยู่เลย





















โดยเจ้าภาพเป็นคนไปเลือกและไปสั่งฮ่ะว่าเอากี่ลูก ลูกไหนยังไงนะคะ

โอ้ววว มีปอกด้วยมือเปล่าๆ ข้างหนึ่งด้วยอ้ะ ไม่กลัวหนามหรือไงนั่น





















วิธีแกะของเค้ายังเหมือนวิธีที่พ่อเราแกะค่ะ

คือแกะตามรอยแยกของพู ไม่ใช่ใช้มีดปาดๆ เลาะออก

ซึ่งการแกะแบบนี้จะทำให้พูยังสวยอยู่ แล้วก็สามารถรินน้ำลงพูเพื่อดื่มแก้ร้อนในได้นะคะ





















ทุเรียนมาแว้ววว





















มีที่นั่งแบบนี้ให้กินเป็นเรื่องเป็นราวด้วยนะคะ

บ้านเรายังไม่มีเนาะ ร้านแบบนี้เนี่ย ส่วนใหญ่ก็ขายเพื่อเอากลับไปกินทั้งนั้นอ้ะ





















บนโต๊ะจะมีทิชชู่ไว้ให้ รวมทั้งกล่องพลาสติกนั่นใส่ถุงมือแบบใช้แล้วทิ้งให้เราใส่เพื่อหยิบทุเรียนมาหม่ำ จะได้ไม่เปื้อนมือด้วยหละค่ะ























วันนั้นเจ้าภาพสั่งมาให้กินสองพันธุ์ค่ะ คือพันธุ์ Musang King และ XO

แต่ตอนนี้ดูจากรูปแล้วก็จำไม่ได้แล้วค่ะว่าพันธุ์ไหนเป็นพันธุ์ไหน ฮา
























ปิดท้ายเอนทรี่นี้ด้วยการชนทุเรียนค่ะ (ทำยังกะชนแก้วกันเนาะ ฮา)














ราคาทุเรียน ณ วันนั้นนะคะ ตัวเอกซ์โอนี่โลละร้อยกว่าบาท ขณะที่มูซางคิง (ออกเสียงถูกมั้ยหละนี่) จะโลละสามร้อยกว่าบาท (แพงมากมายอ้ะ)


สำหรับรสชาติของทุเรียนนะคะ อาจจะเป็นเรื่องของความคุ้นเคยว่าเรารู้สึกว่าทุเรียนบ้านเราคุ้นลิ้นกว่า อีกอย่างหนึ่งทุเรียนที่เค้ากินกัน เค้าชอบแบบสุกมากพอควรอ้ะ ขณะที่ทางบ้านเราจะกินแบบไม่สุกนิ่มขนาดนั้น ก็เลยทำให้ไม่คุ้นเท่าไหร่อะค่ะ แหะๆ

แต่ก็ถามเค้าว่า อย่างนี้เนี่ย คนปลูกทุเรียนขายก็รวยเลยสิ เค้าก็บอกว่า ไม่หรอก เพราะบางปีผลผลิตก็ไม่ดีเลย แล้วก็เหมือนบ้านเค้าจะไม่มีการใช้ฮอร์โมนหรือสารเร่งอื่นให้ทุเรียนออกผลนอกฤดูกาลด้วย ปล่อยไปตามธรรมชาติน่ะค่ะ (ซึ่งเราว่าอันนี้อ้ะ ดีกว่าเราค่ะ เหอๆ)





สำหรับเอนทรี่หน้าจะพาไปชม Visitor Galleria ของที่นี่กันค่ะ









ปฏิทินธรรม








วันเสาร์ที่ 3 พฤศจิกายน 2555

1. ตักบาตรพระกรรมฐานสายหลวงปู่มั่น วัดพุทธบูชา (ทุกวันเสาร์แรกของเดือน)


2. งานทอดกฐิน ณ วัดผาซ่อนแก้ว (หลวงพ่ออำนาจ โอภาโส) จ.เพชรบูรณ์



วันอาทิตย์ที่ 4 พฤศจิกายน 2555

1. ทำบุญกับพระกรรมฐานสายพระอาจารย์มั่น ภูริทัตโต
ณ มูลนิธิพระอาจารย์มั่น ภูริทัตโต ถ.จรัญสนิทวงศ์ซอย 37 (กิจกรรมจัดทุกวันอาทิตย์แรกของเดือน)
เวลา 06.30-10.30 น.


ดูรายละเอียดพระที่มารับบาตรและแผนที่ได้ที่
//www.watpa.com/board_detail.asp?board_id=3447




2.ร่วมสวดมนต์ถวายเป็นพุทธบูชา เฉลิมฉลอง ๒๖ สัมพุทธศตวรรษ : ๒๖๐๐ ปี แห่งการตรัสรู้ธรรมขององค์สัมมาสัมพุทธเจ้า (กิจกรรมทุกวันอาทิตย์ตลอดทั้งปี)

เวลา ๑๕.๐๐ น. - ๑๗.๐๐ น. ณ ห้องพระบรมสารีริกธาตุ ชั้น ๔ อาคารบุญยง ว่องวานิช ยุวพุทธิกสมาคมแห่งประเทศไทยฯ ซ.เพชรเกษม ๕๔

สอบถามรายละเอียดเพิ่มเติมได้ที่เคาน์เตอร์ประชาสัมพันธ์ โทร. ๐๒ ๔๕๕ ๒๕๒๕

หน้าเว็บรายละเอียดกิจกรรม
//www.ybat.org/v4/activity_view.asp?id=229



3. งานทอดกฐิน ณ วัดมเหยงคณ์ จ.พระนครศรีอยุธยา (หลวงพ่อสุรศักดิ์ เขมรังสี)







วันเสาร์ที่ 3 - อาทิตย์ที่ 4 พฤศจิกายน 2555 (กิจกรรมทุกวันเสาร์-วันอาทิตย์แรกของเดือน)

1. เชิญทุกท่านร่วมปฏิบัติธรรมแบบเนสัชชิก เจริญสติแนวหลวงพ่อเทียน จิตฺตสุโภ ณ มูลนิธิบ้านอารีย์

เช้าวันเสาร์ เวลา ๐๙.๓๐ - เย็นวันอาทิตย์ เวลา ๑๖.๐๐ น.
เชิญทุกท่านร่วมปฏิบัติธรรมแบบเนสัชชิก (ไม่นอน ทานอาหารมื้อเดียว และภาชนะเดียว) การปฏิบัติเจริญสติแนวหลวงพ่อเทียน จิตฺตสุโภ นำปฏิบัติโดย พระอาจารย์โกศิล ปริปุณฺโณ วัดปลายนา จ. ปทุมธานี และ พระอาจารย์วรวิทย์ วรธมฺโม สำนักปฏิบัติธรรมอู่ตะเภา จ. เพชรบุรี

เว็บไซต์บ้านอารีย์
//www.baanaree.net/index.php


2. งานทอดกฐิน ณ วัดสุนันทวราราม จ.กาญจนบุรี (พระอาจารย์มิตซูโอะ คเวสโก)

รายละเอียดตามลิงก์นี้นะคะ

https://www.facebook.com/photo.php?fbid=428291750565491&set=a.115953131799356.14646.115726131822056&type=1&theater





วันจันทร์ที่ 5 พฤศจิกายน 2555 (ทุกวันจันทร์)

1. เรียนอภิธรรมเบื้องต้น บรรยายโดยพระครูสมุห์ทวี เกตุธมฺโม
ณ บ้านอารีย์ เวลา ๑๗.๓๐-๑๙.๓๐ น.

เว็บไซต์บ้านอารีย์
//www.baanaree.net









วันเสาร์ที่ 10 พฤศจิกายน 2555 (กิจกรรมทุกวันเสาร์ที่สองของเดือน)

1. ขอเชิญร่วมฝึกสมาธิวิปัสสนาเบื้องต้น โดยพระครูปลัดมงคลวัฒน์ (พระมหาสุพล ขันติพโล) ผู้อำนวยการสถาบันพลังจิตตานุภาพ มูลนิธิหลวงพ่อวิริยังค์ สิรินธโร วัดธรรมมงคล กรุงเทพฯ
เวลา 13:00 น. – 15:00 น. ณ มูลนิธิบ้านอารีย์

เว็บไซต์บ้านอารีย์
//www.baanaree.net/index.php



วันพฤหัสบดีที่ 15 พฤศจิกายน 2555

1. ฟังธรรมจากหลวงพ่ออินทร์ถวาย สันตัสสโก วัดป่านาคำน้อย จ.อุดรธานี
ณ อาคารเล้าเป้งง้วน ชั้น 26 เวลา 17.00-20.00 น.

รายละเอียดอ่านได้ที่ลิงก์ด้านล่างนะคะ
https://www.facebook.com/photo.php?fbid=384800581594076&set=a.101009116639892.2552.100001924116324&type=1&theater



วันศุกร์ที่ 16 พฤศจิกายน 2555

1. ฟังธรรมจากพระอาจารย์อำนาจ โอภาโส

18.30 น. - สวดมนต์ ทำวัตรเย็น / 19.00-21.00 น. - นั่งสมาธิ และ ฟังธรรม (เน้นการปฏิบัติ ตามแนวมหาสติปัฏฐาน 4)

ณ หอประชุมพุทธคยา ชั้น 22 อาคารอัมรินทร์พลาซ่า

รายละเอียดอ่านได้ที่ลิงก์ด้านล่างนะคะ

https://www.facebook.com/events/441436632583633/?ref=ts&fref=ts




วันอาทิตย์ที่ 18 พฤศจิกายน 2555

1. ตักบาตรพระกรรมฐาน (นิมนต์พระสายหลวงปู่มั่น) ที่วัดบรมนิวาส (ไม่มีรายละเอียดอย่างอื่นค่ะ) (กิจกรรมจัดทุกวันอาทิตย์ที่สามของเดือน)


2.งานทอดกฐิน ณ วัดบุญญาวาส จ.ชลบุีรี (พระอาจารย์อัครเดช (ตั๋น) ถิรจิตโต)

3. งานทอดกฐิน ณ วัดป่าสันติพุทธาราม จ.ราชบุรี (หลวงพ่อสงบ มนัสสันโต)







วันเสาร์ที่ 24 พฤศจิกายน 2555 (กิจกรรมทุกวันเสาร์ที่สี่ของเดือน)

1. เชิญทุกท่านร่วมทำบุญตักบาตร ถวายภัตตาหาร และสดับธรรม เมตตารับบาตร โดย พระอุดมธรรมสุนทร (หลวงปู่แปลง สุนทโร) วัดป่าอุดมสมพร จ. สกลนคร หลวงปู่คูณ สุเมโธ วัดป่าภูทอง จ. อุดรธานี

เวลา ๐๗.๐๐-๑๐.๐๐ น. ณ ศาลาปันมี มูลนิธิบ้านอารีย์

เว็บไซต์บ้านอารีย์
//www.baanaree.net/index.php






















ขอบคุณทุกท่านที่แวะมาค่ะ

1,469,696+331934=1801630/8125/734




 

Create Date : 23 พฤศจิกายน 2555
35 comments
Last Update : 23 พฤศจิกายน 2555 7:45:00 น.
Counter : 15753 Pageviews.

 

ไม่รู้ว่าที่มาเลย์ มีสวนสตอเบอรีด้วย น่าสนใจมากค่ะ
ทีแรกนึกว่า สาวแว่นดำคือคุณเต้ยเสียอีก

 

โดย: รักแรกคลิก IP: 204.136.218.8 23 พฤศจิกายน 2555 8:17:40 น.  

 

ที่อดคิดไม่ไ่ด้ก็คือ
อะไรทำให้มาเลเซียแซงเราไปไกลสุดกู่ในเรื่องของการท่องเที่ยว

ตัวเลขล่าสุด
ของเขามีนักท่องเที่ยวปีละ 24 ล้านคน

แซงเราไปเยอะเลยครับ

หลายปีนี้การท่องเที่ยวของเราถดถอยไปเยอะ
ทั้งเรื่องของภัยธรรมชาติและการเมืองนะครับคุณเต้ย

 

โดย: กะว่าก๋า 23 พฤศจิกายน 2555 8:21:47 น.  

 

เดินซะแทบหลงไร่สตอเบอรี่เลย

 

โดย: นิราลัย 23 พฤศจิกายน 2555 8:59:21 น.  

 

สวัสดีครับ ทักทาย




 

โดย: ต้นกล้า อาราดิน 23 พฤศจิกายน 2555 9:07:36 น.  

 

แวะมาทักทายและมาตามเดินชมไร่ด้วยคนครับ เห็นแล้วอยากหม่ำเลย

 

โดย: กัปตันลูกชุบ 23 พฤศจิกายน 2555 9:44:46 น.  

 

มนาโป โหติ ขนฺติโก

ผู้มีความอดทน ย่อมเป็นที่ชอบใจของบุคคลอื่น

ใช้ความอดทนให้เกิดประโยชน์สูงสุดต่อชีวิต ตลอดไป...นะคะ



 

โดย: พรหมญาณี 23 พฤศจิกายน 2555 10:48:19 น.  

 

แวะมาตามไปเที่ยวไร่สตรเบอร์รี่ด้วยคนค่ะ

ต้นที่ต้องเงยหน้าซูมมาให้ดู ที่บ้านหวานเย็นก็ปลูกค่ะ จำไม่ได้แล้วค่ะว่าเรียกว่าอะไร

 

โดย: หวานเย็นผสมโซดา 23 พฤศจิกายน 2555 11:31:36 น.  

 

มาเที่ยวไร่สตรอเบอร์รี่ ด้วยคนน้าค้า

น่าทานทั้งสตรอเบอร์รี่และก้อทุเรียนเลยค่า

 

โดย: tayya tatar 23 พฤศจิกายน 2555 12:11:27 น.  

 

แปลงสตรอเบอรี่ที่นี่ดีจังเลยค่ะ
ทำเป็นหลายๆ ชั้นด้วย
ไม่เหมือนบ้านเรา
ทำแปลงที่พื้น เวลาก้มเก็บเมื่อยสุดๆ

แล้วรสชาติเป็นยังไงบ้างคะ
เหมือนของบ้านเรามั้ย

ลาเวนเดอร์แบบนั้นแปลกจริงๆ ด้วย
ไม่เคยเห็นอ่ะ

เห็นทุเรียนแล้วนึกถึงสมัยเด็กๆ
จำได้ว่าญาติจากปีนังมาเยี่ยมทีไร
เค้าชอบกินทุเรียนแบบเละๆ นี่ล่ะ
เอาแบบปกติให้กิน เค้าไม่ชอบ
คงเป็นเพราะกว่าจะส่งไปถึงโน้นมันก็เละแล้วมั้ง
เค้าก็เลยคุ้นเคยกับแบบเละๆ มาตลอด

ยินดีที่เอาบล็อกท่องเที่ยวของหนึ่งไปแชร์ค่ะ
เผื่อเป็นแรงบันดาลใจให้ใครหลายๆ คนได้ออกท่องเที่ยวเนอะ

 

โดย: chenyuye 23 พฤศจิกายน 2555 13:36:11 น.  

 

อยากกินสตรอเบอร์รี่รี่รี่รี่รี่รี่

 

โดย: หัวใจสีชมพู 23 พฤศจิกายน 2555 14:46:27 น.  

 

ดูดู๊ เจ้าเต้ยเอ๊ย...สำหรับธรรมเนียมพี่น้องชาวไทย ถ้าอยากถ่ายรูปกับป้าย ก็ไปถ่ายกับป้ายหน้ากระท่อมนี้ได้เลยนะคะ


พี่คนนึงแหละเต้ย ชอบถ่ายป้าย ก็กลัวลืมเนาะ

ต้นที่เต้ยว่าเงยหน้าขึ้นไปป๊ะ น่าจะเป็นโฮย่านะ (เก่งๆ ด้วยนะเรื่องดอกไม้ ยังอยากแสดงความคิดเห็นกับเค้า )

ทุเรียนเหมือนจะเละๆ เนอะ พี่ก็ไม่ค่อยชอบแบบนี้ ชอบห่ามๆ มากกว่าจ้ะ เอาน่า ไปถึงถิ่นเค้าแล้วนี่ ว่าไป เต้ยยังลองชิมโน่นชิมนี่นะ ไม่เสียเที่ยวที่ไปเที่ยวเลยแหละ

สตรอเบอรี่เค้ารสชาติสู้ของทางเหนือบ้านเราได้มั้ย


 

โดย: สายหมอกและก้อนเมฆ 23 พฤศจิกายน 2555 15:08:19 น.  

 

คิดว่าคงอ่านเพลินซะตาลายน่ะครับ

ขอบคุณที่ชมนะครับ แต่เองพิมพ์เอง แต่ไม่ได้ทำบล็อกเองน่ะ

 

โดย: นิราลัย 23 พฤศจิกายน 2555 15:55:11 น.  

 




More Great Time Comments

-----------------------------------
ช่วงนี้งานยุ่งมากกกกกกกกกกก ทั้งงานแสดง ทั้งแต่งหน้าทำผม ส่งเด้กรำแข่งขันระดับภาค มั่วไปหมดค่ะ ถ้าเห็นหายเงียบไปอย่าน้อยใจเคืองขุ่นกันนะคะ วันนี้แวะมาทักทายพร้อมดอกไม้แห่งความปราถนาดีค่ะคุณเต้ย

 

โดย: เกศสุริยง 23 พฤศจิกายน 2555 19:02:10 น.  

 

บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้

ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต
สาวไกด์ใจซื่อ Travel Blog ดู Blog
Don't try this at home. Funniest Blog ดู Blog
Katai_Akiko Craft Blog ดู Blog
ระบบจะบันทึกคะแนนโหวต เฉพาะการโหวต 3 ครั้งล่าสุดในแต่ละวันเท่านั้น
--------------------
สตอรเบอี่จากต้นน่าทานมากกกกกกกกค่ะคุณเต้ย

 

โดย: เกศสุริยง 23 พฤศจิกายน 2555 19:21:03 น.  

 

มาเที่ยวกับพี่เต้ยด้วยคน ทุเรียนสีเหลืองสวยเชียวค่ะ แต่อยากกินสตอเบอรี่มากว่า และชอบทุ่งลาเวนเดอร์มากๆค่ะ

 

โดย: sawkitty 23 พฤศจิกายน 2555 20:19:16 น.  

 

แวะมาเยี่ยมยามค่ำคืน...สวัสดีครับ่

สตอเบอรี่ น่าทานครับ

 

โดย: **mp5** 23 พฤศจิกายน 2555 21:46:13 น.  

 

ไปกินสะไกลเลยยย

 

โดย: gutswallow 23 พฤศจิกายน 2555 23:33:24 น.  

 

~ มาเที่ยว มาเที่ยว ~

 

โดย: ~ sิมน้ำ_VoUฟ้า ~ (rimnam_kobfa ) 23 พฤศจิกายน 2555 23:47:19 น.  

 

สวัสดียามเช้าค่ะ

ขอตามมาเที่ยวด้วยคนค่ะ

ทุเรียน น่าทานจัง(แพงนะ)








ขอให้มีความสุขกับวันหยุดนะคะ.emo

 

โดย: iamorange 24 พฤศจิกายน 2555 7:26:30 น.  

 


มาเยี่ยมชม มาทักทาย

มาตามเที่ยวมาเลเซียด้วยคนครับ

เห็นไร่สตอเบอร์รี่แล้วก็ชอบครับ ผมก็อยากจะเข้าไปเดินเก็บผลสตอเบอร์รี่แบบนี้บ้างจังเลยครับ

ส่วนต้นไม้ที่เป็นไม้เลื้อยที่ออกดอกเป็นช่อกลม ๆ ที่ถามนั้น มันคือ โฮย่า ครับ เดี๋ยวนี้ในเมืองไทยมีกลุ่มคนที่ชอบต้นโฮย่าเยอะเลยนะครับ ผมก็เป็นอีกหนึ่งคนที่ชอบต้นโฮย่าครับ ดอกมันเป็นช่อกลมสวยดีครับ

ส่วนทุเรียนเห็นแล้วคิดว่าหากินที่บ้านเราน่าจะราคาถูกและโอเคในเรื่องรสชาติมากกว่าครับ แต่ว่าปีนี้ราคาทุเรียนในบ้านเรามันแพงเกินครับ เดี๋ยวนี้บางปีทุเรียนก็เยอะเลยราคาถูก แต่ว่าบางปีก็มีน้อยราคาเลยแพงครับ

อิอิ

 

โดย: อาคุงกล่อง 24 พฤศจิกายน 2555 11:16:30 น.  

 

สวัสดีวันเสาร์ค่าพี่เต้ย.

ตามมามั่มทุเรียน ค่า

บ้านเค้ากินทุเรียนแบบ งอมๆ นี่เอง

งั้น บ้านเราน่าจะ อร่อยกว่า :)

โหวตให้พี่เต้ยแล้วน้าค้า








 

โดย: tayya tatar 24 พฤศจิกายน 2555 12:18:41 น.  

 

GENTING เห็นแล้วนึกถึงมาเลเซียเลย เพราะมันมีคำนี้บนซื้อนักบอลที่เศรษฐีมาเลไปซื้อทีมด้วย

ไม่ได้ใบ้หวย ถ้าไม่ซื้อแล้วมันเกิดออกขึ้นมาคงขำไม่ออกกันแน่

ดูน่าไปเดินจริงๆ ครับ ดูน่าสนใจดี พวกของสดๆ ที่พึ่งเก็บมานี่แหละอร่อยนักแล แถมมีอย่างอื่นนอกจะสตอเบอรี่ด้วย

+

 

โดย: คุณต่อ (toor36 ) 24 พฤศจิกายน 2555 13:42:24 น.  

 

ไดัรู้จักมาเลย์ฯเพิ่มขึ้นอีกแล้ว ขอบคุณครับ

 

โดย: HUNNALL 24 พฤศจิกายน 2555 21:03:43 น.  

 


ตามมาเที่ยวไร่สตรอเบอรี่ที่มาเลเซียด้วยคนค่ะ
บรรยากาศน่าไปหยิบนั้นชิมนี่
อยากกินทุเรียน 555

ตรงนี้ทัวร์ไม่ได้พาไปค่ะ

สาวไกด์ใจซื่อ Travel Blog ดู Blog

 

โดย: ข้ามขอบฟ้า 24 พฤศจิกายน 2555 22:56:51 น.  

 

อรุณสวัสดิ์ครับคุณเต้ย







 

โดย: กะว่าก๋า 25 พฤศจิกายน 2555 6:32:13 น.  

 

ไว้ต้องตามรอยแน่ๆค่ะ สตอเบอรี่ปลอดสารน่าทานจัง

 

โดย: never the last 25 พฤศจิกายน 2555 7:37:33 น.  

 

มะละกอคนไทยกินซะจนเป็น
ผลไม้ประจำชาติไปแล้วค่ะ พี่เต้ย
ดิบ ๆ เอามาทำส้มตำ สุก ๆ กิน
เปล่า ๆ อิอิ





 

โดย: ปรัซซี่ 25 พฤศจิกายน 2555 8:18:01 น.  

 

ผมเจอทั้งครูที่ดีและไม่ดี
ครูที่ไม่ดีสร้างบาดแผลในใจได้ยาวนานครับ

กว่าจะรู้ กว่าจะให้อภัยได้
ผมใช้เวลาเยียวยาตั้งหลายปี

 

โดย: กะว่าก๋า 25 พฤศจิกายน 2555 10:50:33 น.  

 

น้องคนหนึ่งเขาทำให้น่ะครับ เขาเห็นบทความที่ผมเขียนใน "ร้อยบท" เลยอยากทำให้ แต่ทำแล้วก็เลยมีกลอนอื่นลามปามมาด้วยน่ะ

 

โดย: นิราลัย 25 พฤศจิกายน 2555 15:31:27 น.  

 

ใช่ๆ เขาน่ารักมาก ไม่มีเขาทำให้ก็ไม่รู้เรื่องเหมือนเดิม

 

โดย: นิราลัย 25 พฤศจิกายน 2555 17:44:09 น.  

 

สดชื่นกับดอกไม้มากๆ เลยค่าพี่เต้ย

และตื่นเต้นมาก ๆ ที่ได้เข้าไปเก็บสตอบอรี่เองแบบนี้
เราเลือกขนาดเองได้เลยทำให้ราคาแพงกว่านิดหนึ่งหรือป่าวคะ
รวมค่าเข้าไปถ่ายรูปด้วยแหละเนอะ
แต่ก็ทำให้เราสนุกไปอีกแบบน้า
ไปเก็บเองแบบนั้นได้เลือกเอง
และก็การันตีเองทุกลูกค่า อิอิ


เห็นแล้วนึกถึงสะเมิงเชียงใหม่ตอนนี้เค้าก็ว่า ลูกแดงๆ กันเพียบแล้ว น่าไปมากกกกก

เด๋วมาโหวตให้น้า

 

โดย: Rinsa Yoyolive 25 พฤศจิกายน 2555 23:56:05 น.  

 

โหวตท่องเที่ยวให้พี่เต้ยค่า

บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้

ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต
สาวไกด์ใจซื่อ Travel Blog ดู Blog


ส่วนที่ถามว่าถ่ายรูปปรับตรงไหนจะได้สีนวลๆ จะมีปุ่มวกแสง ลบแสงเครื่องหมาย บวกลบในกล้อง
หลายๆ ตัวอยู่ค่า ปรับบวกเข้าไปปุ๊ป สว่างทันตาเห็นเลย
แบบนี้ก็ต้องถ่ายตามแสงด้วยนะคะ
ถ้าถ่ายแบบย้อนแสง หน้าออกมามืดสนิืืท อิอิ


 

โดย: Rinsa Yoyolive 26 พฤศจิกายน 2555 0:06:06 น.  

 

อรุณสวัสดิ์ครับคุณเต้ย




 

โดย: กะว่าก๋า 26 พฤศจิกายน 2555 6:39:08 น.  

 

ทรมานมากๆ ค่ะคุณเต้ย
ตอนเห็นมาถึงทุเรียนนี่หล่ะคะ

 

โดย: Sweety-around-the-world 26 พฤศจิกายน 2555 17:28:04 น.  

 

อู๊ย! ไม่ยักรู้ว่าเขามีไร่สตรอว์เบอรี่ แถมยังปลูกลาเวนเดอร์ได้ด้วย
ชอบๆค่ะ อยากไป ๆ ชอบท่องเที่ยวเชิงเกษตรแบบนี้ที่สุดค่ะ

 

โดย: ฝากเธอ 10 มกราคม 2556 19:39:57 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 


สาวไกด์ใจซื่อ
Location :
กรุงเทพ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 203 คน [?]




ชอบอ่านหนังสือและดูหนังค่ะ ตอนนี้ทำงานด้านการท่องเที่ยวอยู่ นิสัยดีบ้างร้ายบ้าง แล้วแต่สภาวการณ์และคนที่เจอ


เนื้อหาและรูปภาพทั้งหมดในบล็อกสงวนลิขสิทธิ์ตามกฎหมาย ไม่อนุญาตให้นำไปใช้โดยไม่ได้รับอนุญาตจากเจ้าของบล็อก


ติดต่อเจ้าของบล็อกได้ที่ theworpor@yahoo.com
หรือ
https://www.facebook.com/saoguide






Group Blog
 
<<
พฤศจิกายน 2555
 123
45678910
11121314151617
18192021222324
252627282930 
 
23 พฤศจิกายน 2555
 
All Blogs
 
Friends' blogs
[Add สาวไกด์ใจซื่อ's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.