more than in exile : Dead,

more than dead : Forgotten.

ใช่แล้ว...นี่แหละ Forgotten อันแสนเศร้าน่าใจหาย

เราอยากเป็นที่จดจำของใครบางคนอันเป็นที่รัก

แต่ใครเล่าจะทำสำเร็จทุกครั้งได้

อยากเป็นที่จดจำจึงเอาใจคนอื่นมากไป

เราต้องสูญเสียตัวเองอย่างไม่ต้องสงสัย

หากตามใจตัวเองมากไป

เราอาจไม่เหลือใคร แม่แต่คนใจร้ายที่จะมาตำหนิติด่า

ยอมตายดีกว่าถูกลืม-เก๋และเฉียบขาดไม่ใช่เล่น

หากใครทำและเป็นเช่นนั้นได้

แต่เราเอาชีวิตไปผูกติดกับคนอื่นขนาดนั้นได้อย่างไร

คงไม่เพียงเราเองที่อึดอัดคับข้องใจ

คนที่เราต้องแบกความเป็นตายของเราไว้

ก็คงอยากฆ่าตัวตายวันละหลายหน

สำคัญแค่ไหนว่าเราจะต้องเป็นที่จดจำของใครหรือเปล่า

บางชีวิตก็ไม่ได้เรียกร้องอะไรจากเรามากล้ม

นอกจากขอเพียงเราจดจำใครบางคนไว้....ตลอดไป---เท่านั้น

by ฉันเกลียดเธอ ฉันรักเธอ...ชีวิต

ปราย พันแสง