เย่!! ได้ไปแล้ว เขาคิชฌกูฏ

เย่!! ได้ไปแล้ว เขาคิชฌกูฏ

ปีนี้ถือเป็นการเริ่มต้นที่ดี ปีนี้ได้มีโอกาสเดินทางไปไหว้รอยพระบาทเบื้องขวา ณ.เขาคิชฌกูฏ ที่นี่นับเป็นรอยพระบาทที่ตั้งอยู่สูงที่สุดในประเทศไทย

ต้องขอบคุณครอบครัวพี่ต่ายพี่อุ้ย ที่ใจดีให้ติดรถเดินทางไปแสวงบุญในครั้งนี้ด้วย (^/i^)




เขาคิชฌกูฏ คำนี้เคยได้ยินมานาน นานมาก ตั้งแต่เด็ก เพราะจำได้ว่าแม่ บอกว่าแม่จะไปเขาคิชฌกูฏนะลูก....ในใจตอนนั่นไม่อยากให้แม่ไปเลย(ไใาเข้าใจตำวเองเหมือนกัน นะว่าทำไมไม่อยากให้แม่ไป) แม่จะไปทำไม แม่ไปกลับมาเห็นรูปที่แม่ถ่ายมามืดๆนั่งอยู่แถวๆก้อนหินและมีผ้าแดงๆผูกไว้เยอะๆ
และคำว่าเขาคิชฌกูฏก็อยู่ในใจเสมอมา


รูปแม่คะ นานมากๆจำไม่ได้ว่าปี พ.ศ.อะไร




มาตอนนี้เราโตขึ้นก็ได้มีโอกาสได้ขึ้นไปบนเขาคิชฌกูฏแล้ว แม้ว่าจะไปไม่ถึงผ้าแดงก็ตาม แต่ก็เรียกได้ว่า ปลื้มใจ
ที่วันนี้มีโอกาสได้ขึ้นไป กราบไหว้บูชารอยงพระบาทเบื้องขวา ที่ว่ากันว่าตั้งอยู๋สูงที่สุดในเมืองไทย





การเดินทางการขึ้นเขา เรียกได้ว่าสร้างความตื่นเต้นให้มากๆ
เราต้องนั่งรถ 4 วิว ขึ้นเขา ทางขึ้นมันสุดยอด เลี้ยวลดคดเคี้ยว
สนุกตื่นเต้นเปรียบได้ดั่ง รถไฟเหาะตีลังกาในสวนสนุกกันเลยทีเดิน

เราขึ้นไปในช่วงประมาณ 4 ทุ่มกว่าๆ ค่อยๆเดินขึ้นไปนั่งพักบ้างถ่ายรูปบ้าง ไหว้พระบ้าง



ขึ้นไปถึงรายพระบาท ก็เวลาประมาณ ตี 2 คะคนเยอะเลย อากาศก็กำลังดีคะ

แต่ต้องระวังในการเดินไปตรงบริเวณก้อนหินและรอยพระบาทนะคะ เพราะพื้นก้อนหินค่อนข้างลื่นคะ ใครที่ใส่ถุงเท้าไป แนะนำว่าพอถึงตรงนี้ให้ถอดนะคะ เดินเท้าเปล่าน่าจะปลอดภัยว่า


ได้กราบไหว้ขอพระ จนประมาณเกือบตี 4 ก็เดินทางลงคะ
แอบเสียดายเหมือนกันที่ไม่ได้อยู่ทำวัตรเช้า ก่อนลง คะ




แต่ยังไงแค่นี้ก็ปลื้มใจแล้วคะ

แม่กับลูก ณ.เขาคิชกูฏ เพียงแค่ต่างเวลากัน คิดถึงแม่นะจ๊ะ


ส่วนใครที่ยังไม่ได้เดินทางไป นะคะ ต้องรีบหาโอกาส ไปนะคะ
ร่วมงานเทศกาลนมัสการปิดทองรอยพระพุทธบาทพลวง เขาคิชฌกูฏ จ.จันทบุรี ประจำปี 2556 ระหว่างวันที่ 11 ก.พ. ถึงวันที่ 11 เม.ย.2556 หรือขึ้น 1 ค่ำ เดือน 3 ถึงขึ้น 1 ค่ำ เดือน 5 รวม 60 วัน
การ นมัสการ รอย พระพุทธบาท เปรียบ เหมือน ได้ เข้า เฝ้า องค์ พระ ศาสดา ซึ่ง ถือ เป็น กุศล
อัน ยิ่ง ใหญ่ ผู้คน นับ พัน จึง พา กัน ดั้น ด้น มา ที่ นี่ จุด หมาย คือ ยอด เขา คิชฌกูฏ อัน สูง ลิบ
เพื่อนมัสการ รอย พระพุทธบาท อัน งดงาม

ก่อนกลับก็แวะนั่งเล่นที่หาดเจ้าหลาว สักนิดก่อนกลับบ้านคะ