Bloggang.com : คุณย่าเซ็กซี่ : วันเกิดเมื่อ 2 ปีที่แล้ว

วันเกิดเมื่อ 2 ปีที่แล้ว

อันนี้เอามาจากไดอารี่เก่านะคะ เป็นเรื่องราวที่เขียนเมื่อวันเกิดปี 48 เอามาเขียน
เพื่อจะได้ไม่ลืมว่าเคยมีความสุขเพียงใด

วันเกิดฉัน 14 พ.ย. 2548 23:07:07

วันนี้เป็นวันครบรอบวันเกิดฉัน อายุ 20 ปีพอดี
มีเรื่องราวน่าแปลกใจตั้งแต่เช้า

ฉันเดินไปจะไปกินอาหารเช้าที่ข้าง ๆ คณะประมง
ผ่าน ศร.1 เจอเจ้า "สารคดี" ซึ่งมันเป็นหมาประจำ ศร. (ศูนย์เรียนรวม)
ทั้ง ๆ ที่เราทั้งคู่ไม่เคยได้สนิทสนมพูดคุย ทักทายกันมาก่อน
แต่มันวิ่งมาหาฉัน กระดิกหาง และเดินเคียงข้างฉันไปจนเกือบถึงบัณฑิตวิทยาลัย
(ทางผ่านไปคณะประมง)
พอเดินไปถึงบัณฑิต ฯ มันก็เดินจากไป

ฉันเจอกับหมาขี้เรื้อนมากอีกตัวหนึ่ง
ไม่ทราบชื่อ มันก็เดิน ระรี้ ระริก กระดิกหางมาหาฉัน
แล้วก็เดินตามฉันไปจนถึงคณะประมง แล้วมันก็จากไป
(งงมาก วันนี้มันเกิดอะไรขึ้น)

ระหว่างที่ทานอาหารเช้าอยู่นั้น
ก็มีหมาอีกตัวหนึ่ง สีน้ำตาล เตี้ย ๆ ขี้ตาเยิ้ม
มานั่งข้าง ๆ โต๊ะที่ฉันทานข้าวอยู่
มันไม่ได้มาขออะไรกิน มันแค่มานอน
พอฉันทานหมด ก็กะจะไปซื้อหมูปิ้งมากินต่อ ก็เดินลุกไป
ทันใดนั้นเอง มันก็ลุกและเดินตามฉันมา
มานั่งอยู่ข้าง ๆ ฉัน ตอนที่ฉันยืนสั่งหมูปิ้งอยู่
แล้วพอฉันเดินกลับมานั่งที่โต๊ะ
มันก็มานอนข้าง ๆ ตามเดิม

--------------------------------------------------------------------------------

ระหว่างที่กินหมูปิ้ง สังเกตได้ชัดว่า
เครื่องบินวันนี้บินต่ำมากและผ่านมามากกว่าปกติ
ประมาณ 5 นาทีต่อลำ
บินผ่านไป 6 - 7 ลำได้
มันบินต่ำมากจนเห็นรูปร่างของล้อได้อย่างชัดเจนว่ามีดอกยางเป็นแบบใด
เห็นควันที่พ่นออกมาทางใต้เครื่องด้วย
นับเป็นเรื่องยากสำหรับฉันที่จะเห็นมัน แต่ฉันก็เห็นมันจนชินชาไป ในวันนี้นี่เอง

--------------------------------------------------------------------------------

ฉันนึกแล้วว่าวันนี้จะไม่ได้เอามือถือไปมหา'ลัย จริงอย่างที่นึก
ตอนบ่ายน้องปิ่นกับน้องฝนเอาของขวัญมาให้ด้วย
เป็นอะไรไม่ขอบอก มันไม่สำคัญว่ามันคืออะไร ฉันก็ขอบคุณอยู่ดี
แปลกใจ ฉันไม่เคยบอกใคร ว่าวันไหนคือวันเกิด
ฉันไม่ชอบที่จะรู้ว่า เค้าจำไม่ได้
เพราะฉะนั้น ก็อย่ารู้เลยดีกว่า
แปลกใจ ว่าทำไมน้อง ๆ รู้
เมื่อวานน้องไอซ์ก็โทรมา HBD
ขณะที่ฉันนั่งอยู่บนรถเมล์เสียงดังมาก !
น้องไอซ์บอกว่า อยาก HBD ก่อนใคร ๆ
แปลกจริง

--------------------------------------------------------------------------------

พอถึงบ้าน รีบวิ่งขึ้นมาดูโทรศัพท์
เผื่อว่าจะมีข้อความจากพี่ป๊อป
ไม่มี.......จบ
ก็มีเมสเสจเข้ามา 5 เมสเสจ
เป็นของน้อง ๆ และพี่มั่น
ขณะที่อ่านอยู่ก็เป็นเมสเสจ HBD ต่าง ๆ
ทั้งอนิเมชั่นและเขียนเอง
น้ำตามันไหล...ขอโทษเจ้าของเมสเสจที่ส่งมาด้วย
แต่ฉันมีใจคิดอยู่กับแค่
ไม่มี.....จบ

ไม่มี ไม่มี ไม่มี
ไม่มีความจริง ฉันก็คงไม่ได้สนใจหรอก
ว่าเค้าจะระลึกถึงฉันบ้างไหม
แต่ฉันไม่ทราบจริง ๆ
ว่าเหตุใดน้ำตาจึงไหลออกมา
ช่างมันเถอะ ก็อย่างที่บอก
คนอย่างฉัน ไม่มีค่าพอ ไม่มีแล้ว.......

--------------------------------------------------------------------------------

นั่งฟังเพลง "เธอรู้หรือเปล่า" ของใหม่ เจริญปุระ ได้ประมาณ 40 กว่ารอบ
เปลี่ยนมาฟังวิทยุแทน เปิดเปลี่ยนคลื่นไปเรื่อย
หยุดที่คลื่นเก่า คลื่นเดิม 89 BANANA FM
อยู่ดี ๆ เพลง "ปลายทาง" ของไอ้วงบ้าบอร์ดี้สแลมบ๊องบ้าบอไรนั่นก็เปิดขึ้นมา
ฉันบังคับตัวเองให้เปลี่ยนคลื่นหนี เหมือนแต่ก่อนไม่ได้ ไม่รู้ทำไม

เพลง ๆ นี้ เพลงที่ทำเจ็บช้ำมาจนทุกวันนี้
วงที่เกลียดมากจนถึงทุกวินาทีนี้
เพลงที่ตรงที่สุด ณ ตอนนั้น จนถึงทุกเวลานี้
ฟังไปร้องไห้ไปเหมือนคนบ้า
เอาหน้ากดลงไปบนที่นอนเพราะไม่อยากให้มีเสียง
แต่อยากกรี๊ดมาก อยากร้องไห้ออกมาให้หมด
บางทีเผื่อว่ามันจะหมกเสียทีกับความเจ็บช้ำต่าง ๆ ที่พี่ป๊อปให้มา

เหนื่อยไหม กับการที่ต้องคอยรับอารมณ์พี่ ?

คำถามนี้ ยังวนเวียนมาทุกวันในหัว
ถึงพี่ไม่อยู่ตรงนี้แล้ว บุ้งก็เป็นเหมือนเดิม
ก็รองรับอารมณ์เหมือนเดิม
แต่เป็นการรองรับอารมณ์ที่มันค้างไว้ ไม่หายไปไหน

เพลงจบ เปลี่ยนคลื่น.....88 PEAK FM
ก็เจอเพลง "เธอรู้หรือเปล่า" ที่ฉันเพิ่งฟังไป 40 กว่ารอบ ก็หยุดฟังอีกที
พอเพลงจบ เค้าให้มีเล่นเกมชิงบัตรของขวัญมูลค่า 1000 บาท
ที่ INCH Club เป็นผับใหม่ ที่ไหนฉันยังไม่รู้เลย
ก็เลยกดไปงั้น ๆ เพราะตอบได้ (ก็ฟังอยู่ ตอบไม่ได้ ได้ไง)
เวรเอ้ยย โทรติดเฉย ๆ กลุ้มเลย
ไม่อยากวางด้วย

เสียงก็เพิ่งร้องไห้มาเมอื่กี๊ อู้อี้มาก
แต่ก็ดัดเสียงให้ปกติสุดฤทธิ์
เมอื่ 3 ทุ่มกว่า ๆ ใครฟังพีคช่วง Dj PK อยู่ นั่นล่ะฉันเอง ... ผักบุ้ง
นาง สาว ดัด เสียง !!

ได้บัตรมา เข้าได้แล้วด้วยสิ 20 แล้ว
ถ้าบัตรมันไม่หมดอายุ
ฉันไปเองแน่
อยากไปบ้า ๆ เสียบ้าง

--------------------------------------------------------------------------------

สักพักมานั่งร้องไห้ต่อ ตาบวมแล้ว เสียใจจัง
ฉันผิดจริง ๆ ที่จริงฉันไม่ควรแม้แต่หวังว่าเค้าจะระลึกถึงฉัน
ฉันพยายามแล้ว แต่น้ำตามันก็ไหล ใจมันก็เสียได้ไงไม่รู้
จึงส่งเมสเสจไป เพราะความเป็นห่วง
แต่ไม่อยากให้เค้าจำได้ (ไม่แน่ใจตัวเอง ใจมันเถียงกันอยู่)
ส่งไปว่า

I keep myself far to
you
to make u satisfied
it seems nothing happend
but I promiss
you
will always see wonderful things outside
in everyday of your life, so sweet
dream na ka

นั่นแหละ ............ฉันเสียใจ
แต่ฉันพอใจแค่นี้

--------------------------------------------------------------------------------

สักพักน้องปิ่น เมสเสจมาอีก ระรอก 2
เมื่อคืนส่งมาให้ เฉียดเที่ยงคืนไป 3 นาที HBD
วันนี้ ส่งเมสจเสจมาอีก ให้ของขวัญอีก
แอบรักพี่หรือเปล่า 555+ น้องปิ่นจ๋า :)

--------------------------------------------------------------------------------

--PS--
ชีวิตฉันโตขึ้นอีกปี
แต่หัวใจฉันแย่ลงอีกปี
จะนานแค่ไหน
ที่จะมีใครมารดน้ำซะที......รออยู่เสมอ

--PS--
วันเกิดฉัน
ฉันมีอำนาจให้พรใคร ๆ ได้ใช่ไหม ??
ฉันขอให้คนที่ฉันรักมีแต่ความสุขทุก ๆ ชาติ
ฉันขอให้คนที่รักฉันเจอคนที่ดีกว่าและเปลี่ยนใจไป และเค้าก็มีความสุขในทุก ๆ ชาติ
สุดท้าย....ฉันขอให้ตัวฉันมีความสุขบ้างนิดหน่อย...เสียที แค่วินาทีนี้ วินาทีเดียวพอ

--PSPSPSPSPSPS--
ขณะที่พิมพ์นี้ 23.58
แอม เพื่อนรักตั้งแต่อนุบาล ส่ง เมสเสจ HBD มา
ดีใจมาก
คิดว่ามันยุ่งเรียนจนลืม
มันไม่ลืม มันไม่ลืม มันไม่ลืม...........
ขอบใจนะแอม
สำหรับทุกอย่างที่มีให้กันและกันเสมอตั้งแต่อนุบาล 2
บุ้งก็ไม่ลืมแอมหรอก อีกอย่าง
แอมเกิดวันเดียวกับพี่ป๊อป น่าอิจฉาเสียจริง
ขอบคุณนะที่เป็นเพื่อนกัน
คนสุดท้ายที่คิดถึงฉัน......ขอบคุณ

Create Date : 20 พฤศจิกายน 2550

Last Update : 20 พฤศจิกายน 2550 9:48:20 น.

1 comments

Counter : 467 Pageviews.

ชีวิตที่เหลือของผมก็ไม่รู้ว่าจะทำให้คุณมีความสุขแบบนี้ได้อีกไหมจะพยายามๆๆๆๆทำให้ได้ชีวิตเลวๆของผมทำให้คุณมีความสุขสักครั้ง

โดย: เป็ดและผักบุ้ง IP: 222.123.57.182 วันที่: 20 พฤศจิกายน 2550 เวลา:18:36:35 น.