เจ็บแค่ไหน ต้องยอมแค่ไหน
ใครเขาจึงแคร์กัน
ต้องเสียใจซ้ำๆ กี่วัน
คนฮักกันเขาจึงแคร์ใจ
เหนื่อยรู้ไหม เมื่อใครเขาถาม
ช้ำแล้วยังต้องอาย
จนน้ำตาหมดแรงจะไหล
หมดกับใจที่ไม่เคย..พอ

สุขแท้น้อ..กับการหลายใจ
ยังจะมีใครอีกใช่ไหมใจคอ
คงไม่แคร์กันแล้วสิหนอ
ทนอยู่เป็นตอที่มีลมหายใจ

ไม่ได้ร้องไห้ ไม่มีน้ำตา ไม่ได้แปลว่า
ไม่เจ็บรู้ไหม
เมื่อความเป็นเรา มีเงาคนอื่น

ได้แต่ฝึกกลืน ก้อนความเสียใจ
ไม่มีน้ำตาต่อหน้าใคร
เพราะรู้ว่าความหมายไม่มี

ขอร้องเขา จะห้ามใครเขา ก็คนของเราใจดี
เปิดประตูให้เขาเข้าฟรี
ทุกๆทีที่มีใครมาเคาะ..

สุขแท้น้อ..กับการหลายใจ
ยังจะมีใครอีกใช่ไหมใจคอ
คงไม่แคร์กันแล้วสิหนอ
ทนอยู่เหมือนตอที่มีลมหายใจ

ไม่ได้ร้องไห้ ไม่มีน้ำตา ไม่ได้แปลว่า
ไม่เจ็บรู้ไหม
เมื่อความเป็นเรา มีเงาคนอื่น
ได้แต่ฝึกกลืน ก้อนความเสียใจ
ไม่มีน้ำตาต่อหน้าใคร
เพราะรู้ว่าความหมายไม่มี

อยากถอนตัวจากความรักนี้