สำเร็จแล้วคร้าบบบ

จะเข้ามาเจิมซะหน้อย
โดนป้าปาดหน้า



พี่แป๋วครับเรียนเชิญที่แสงแรกด้วยครับ

อจ.สุจิตรา แม่น้องรันก็เคยพบ
แต่เอ๊ะ ไม่แน่ใจว่า สุจิตรา รึ นิตยา
นานแล้วค่ะคุณแป๋ว พาปันปันไปตรวจการได้ยินหนะค่ะ

ส่วนของแม่น้องรันมานไม่ใช่น้ำในหูอ่ะดิ
แต่เป็นเรื่องของช่องระหว่างปากกะหู ไม่เปิดค่ะ
จะเรียกว่าพิการก็ได้
การได้ยิน การทรงตัวปกติ
แต่ดำน้ำไม่ได้ เพราะการดำน้ำต้องหุบปากแล้วปล่อยลมออกหู
แต่แม่น้องรันออกไม่ได้ ลมจะดันจนแก้วหูแตกค่ะ
เคยมาแล้ว ดีที่แค่แก้วหูร้าว แต่แค่ร้าวก็เจ็บจนร้องขอความตายแล้วค่ะ
เวลาทานน้ำ รึกลืนอาหารก็ต้องระวัง
เพราะถ้ากลืนแรงเกินไปลมจะอักแก้วหูอีกค่ะ

นี่ถ้ามีเงินมากหน่อยจะไปตรวจให้จริงจังสักที
แต่มีเงินทีไรนึกถึงแต่เรื่องเที่ยว5555

ขอบคุณสำหรับบทความดีๆค่ะ แม่น้องรันจะเก็บไปให้ท่านแม่
เพราะดูเหมือนท่านแม่จะมีอาการคล้ายๆกันนี้เรย

ปลาก็ได้อ่านคอลัมส์นี้เหมือนกันค่ะ โดยปกติปลาจะชอบอ่านหนังสือคู่สร้างคู่สมอยู่แล้ว ปลาว่าหนังสือนี้มีประโยชน์สาระดีมากๆ อ่านได้ทุกหน้าเลยล่ะค่ะ เห็นพี่แป๋วบอกว่าลูกๆ ผลัดกันไม่สบายยังไงปลาก็อยากให้พี่แป๋วต้องดูแลตัวเองด้วยนะค่ะ เดี๋ยวจะไม่มีแรงดูแลลูกๆ นะ คิดถึงพี่แป๋วเสมอค่ะ

มาสวัสดีตอนเย็นค่ะ ว่าจะไปหาอะไรอัพบล็อกซักหน่อย แบบว่า อายป้าแป๋วกะคุณกะก๋าอะ

ขอบคุณสำหรับสาระดีๆค่ะป้าแป๋ว

อัพบล็อกท่ามกลางสายฝน ฝนตกแล้วอากาศดีจังเลยค่ะป้าแป๋ว หลังจากที่ร้อนจนตับจาแตกมาซะหลายวัน

หวัดดีวันเสาร์ค่ะ ป้าแป๋วขา
โอ..มินโชคดีจังที่ป้าแป๋วเอาเรื่องนี้มาลงพอดี
โรคน้ำในหูนี่ มินรู้จักมา 10 กว่าปีแล้วค่ะ
แต่ไม่ได้ละเอียดขนาดนี้ เพราะสมัยก่อนหมอก็ยังพูดถึงสาเหตุแบบคลุมเครือ
แต่มันก็3-4 ปี ถึงจะมาทีนึง ถ้ามันมาบ่อย ๆ มินคงตายแน่ ๆ
เพราะทำไรไม่ได้เลยค่ะ ต้องอยู่นิ่ง ๆ เท่านั้น บางจังหวะที่เป็นนอนก็ไม่ได้
เหมือนใครจับเราหมุน ๆ ๆ แบบนั้นเลย มินว่ามันทรมานมากกว่าการปวดหัวซะอีกนะ
ถ้าความเครียดเป็นสาเหตุนึงมันก็อาจเป็นไปได้ค่ะ
เพราะช่วงที่ผ่านมา มินเครียดทั้งเรื่องงานและเรื่องที่บ้าน
งานมินตอนนี้เยอะมาก ๆ จับมาแต่ project ใหญ่ ๆ ทั้งนั้นเลย ส่วนเรื่องที่บ้านก็คือ มีเรื่องกับน้อง(ลูกของอา) อ่ะค่ะ
เถียงกัน ไม่เข้าใจกัน คือก่อนหน้าทำบุญครบรอบ
เขาก็ไม่โทรมาหาปรึกษาเลย
หลังจากทำบุญแล้วก็ไม่โทรมา
ลำพังแค่นี้มินก็ไม่สบายใจแล้วค่ะ
ทีนี้กลายเป็นเรื่องราวใหญ่โตเพราะแม่ของมิน
เข้ามาเกี่ยวด้วย คือแม่มินก็ไม่พอใจที่น้องทำแบบนี้
เพราะแต่ไหนแต่ไรมา มินก็เป็นหลักของทุก ๆ เรื่องอยู่แล้ว
วันไปทำบุญที่บ้านอา แม่มินเขาทนไม่ได้ที่เห็นท่าทางน้องอ่ะ
เลยเป็นเรื่องเป็นราวขึ้นมา และแม่มินก็ประกาศไม่ให้มินมายุ่งเกี่ยวอีก
เมื่อวานมินนอน รพ.ทั้งวันเลย แต่ไม่ได้โทรบอกใครเลยค่ะ ไม่อยากวุ่นวาย มินไม่ชอบ
พอน้ำเกลือหมดถุงที่ 2 มินก็ขอหมอกลับ บอกหายแล้ว
แต่จริง ๆ ก็ดีขึ้นนะคะ ความดันมินตอนออกจากรพ.เมื่อวาน 184/122 วัด 3 ครั้ง มีแต่สูงขึ้นเรื่อย ๆ ขนาดนอนอยู่บนเตียงแท้ ๆ
กลายเป็นตอนนี้มินต้องเอายาคุมความดันมาทานอีกด้วย
ขอบคุณแม่แป๋วนะคะ ที่มินได้ข้อมูลเรื่องนี้พอดี นี่หมอนัดศุกร์หน้าอีกแล้วค่ะ
ให้อดอาหารหลัง 2 ทุ่ม เพื่อเจาะเลือด..รับใบนัดไปแล้ว
ก็นึกได้ว่ามินต้องไปพิษณุโลกนี่นา
เดี๋ยวเช้านี้คงต้องโทรไปขอเลื่อนเป็นวันพะหัสแทนอ่ะค่ะ
ปล.ปิดเทอมแล้ว แม่แป๋วคงวุ่น ๆ กับเด็ก ๆ น่าดูเลยนะคะ อิ อิ น้อง ๆ ยังเด็กเกินไป ที่จะไปดูหนังปิดเทอมใหญ่หัวใจว้าวุ่นอ่ะค่ะ

น้องมินคะ ความเครียดเป็นเรื่องที่ต้องค่อย ๆแก้ไขนะคะ เริ่มจากน้องมินเข้าไปกอดคุณแม่ให้แน่นๆ ถ้าให้ดีนั่งคุยเรื่องดีๆ ในครอบครัวของน้องมินเองกับคุณแม่ ประมาณว่าคุยกันเรื่องความหลัง เรื่องที่น่ารักๆ หรือให้แม่เล่าเรื่องที่น้องมินเป็นเด็กๆ คุยกับคุณแม่ให้มากๆ เพื่อกู้สภาพจิตใจให้น้องมินกลับมามีพลังใจ มีพลังความรักเป็นพื้นฐาน แล้วค่อยปรับเรื่องการกิน ขอให้น้องมินงดชากาแฟ น้ำอัดลม ช็อคโกแลตและขนมหวานทุกชนิด ลดอาหารรสจัด ถ้าเป็นไปได้ ทุกเช้าขอเป็นอาหารเบาๆ กับน้ำผักผลไม้สลับกันไป มื้อเช้าห้ามลืมเด็ดขาด

เป็นคำแนะนำเบื้องต้นที่อาจพอช่วยอะไรน้องมินได้ไม่มากนัก ป้าแป๋วก็ไม่ได้มีความรู้อะไรมากมาย แต่คิดว่าถ้าจิตใจเข้มแข็งก่อน แล้วเริ่มปรับอาหารอีกนิดนึง บางทีอะไรอาจจะดีขึ้น ส่วนเรื่องความสัมพันธ์ที่เปราะบาง ป้าแป๋วก็แนะนำแบบที่ไม่เหมือนการแนะนำ คือ ปล่อยวางให้มันผ่านไปเรื่อยๆ เวลาที่ค่อยๆ ดำเนินไปจะช่วยให้เรื่องราวต่าง ๆ ผ่านไปได้ด้วยตัวของมันเอง น้องมินทำเท่าที่ตัวเองทำได้ก็พอค่ะ อย่าคิดถึงปัญหาล่วงหน้าให้มากนัก มันมีแต่บ่อนทำลายสุขภาพของน้องมินเองนะคะ สู้ๆ ค่ะ

ขอบพระคุณสำหรับบทความดีๆ คะ

ตอนนี้สิงห์ฯ ไม่มีอาการคงจะไปว่ายน้ำได้ใช่ไหมคะ (เริ่มเป็นห่วงตัวเอง)