ในที่สุด ....มันก็มา







เช้าตรู่วันที่ 14 มิถุนายน อาบน้ำแต่งตัวขับรถออกจากบ้านแต่เช้าตรู่
กะว่าจะไปให้ถึงโรงพยาบาลก่อน 8 โมงเช้า เมื่อคืนงดน้ำอาหารมาแล้วตั้งแต่สองทุ่ม
เมื่อปีที่แล้วเราขาดการตรวจสุขภาพไปปีนึง
เพราะความขี้เกียจไม่ใส่ใจเลยหาข้ออ้างให้กับตัวเองว่างานยุ่ง
ครั้งนี้ขอแก้ตัวด้วยโปรแกรมตรวจสุขภาพชุดใหญ่ที่สุดของโรงพยาบาลบำรุงราษฏร์เลย
ฝนตกแต่เช้า เช้าวันเสาร์แบบนี้คาดการณ์ไม่ได้เลยว่ารถจะติดรึเปล่า
ชั้นที่ 11 ของอาคารสร้างใหม่ ใช้เป็นศูนย์ตรวจสุขภาพของโรงพยาบาล
สะอาด ตกแต่งใหม่เอี่ยมตามสไตล์โรงพยาบาลแบบขาย service
มีคนลงทะเบียนอยู่เกือบ 10 คนแล้ว ส่วนใหญ่เป็นคนต่างชาติโดยเฉพาะตะวันออกกลาง

กรอกประวัติดัวเอง อย่างละเอียด
มีประวัติแพ้ยามั๊ย....ซัลฟา อาหารทะเล (บางครั้งชนะ)
มีโรคประจำตัวมั๊ย..ไม่ต้องกาเลย...ผ่านหมด
คนในครอบครัวมีใครเป็นโรคร้ายเหล่านี้มั๊ย....

แน่นอน...เขียนลงไปอย่างบรรจงในช่องโรคมะเร็ง...น้องสาว และป้า !





จากนั้นก็เข้าสู่กระบวนการตรวจสุขภาพ
เริ่มด้วย วัดความดัน ชั่งน้ำหนัก วัดไข้ ตรวจวัดสายตา ตาบอดสี
เจาะเลือด ตรวจอุจจาระปัสสาวะ อัลตร้าซาวน์ตับไตใส้พุง
อัลตร้าซาวน์หน้าอก อัลตร้าซาวน์มดลูก อัลตร้าซาวน์กระเพาะปัสสาวะ
x-ray ปอด เมมโมแกรม ตรวจคลื่นหัวใจ ตรวจมะเร็งมดลูก

ทุกอย่างจบลงเมื่อบ่ายกว่าๆ เราเข้าไปฟังหมอสรุปผลการตรวจในวันนี้
หมอผลัก monitor มาให้เรามองด้วย ทุกอย่างอยู่ในเกณฑ์ใช้ได้
นอกจากไตรกลีเซอร์ไรด์ ซึ่งแน่นอนอยู่แล้ว (ก็เธออ้วนซะขนาดนี้)
มาถึงรูปอัลตร้าซาวน์ หมอกด next ไปเรื่อยๆเพราะไม่มีอะไรผิดปกติ
มาหยุดอยู่หน้าจอ x-ray ปอดเนิ่นนาน แล้วชี้ให้ดูรอยฝ้ากลุ่มหนึ่งในปอดซ้าย
หมอว่าอันนี้..น่าจะมีปัญหา หันไปบอกพยาบาลให้ขอผลยืนยันมา
แล้วบอกให้เราออกไปรอสักครึ่งชั่วโมง...เดี๋ยวผลมาจะเรียกใหม่.....


เป็นครึ่งชั่วโมงที่ยาวนานมากกว่าปกติ
เมื่อต้องนั่งปรับใจให้ยอมรับในสัจธรรมแห่งชีวิต
เคยปลอบใจคนอื่นมาเยอะแล้ว....ย่อมรู้หมดแล้วว่าควรจะพูดอย่างไรคิดอย่างไร

ในที่สุดผลก็มา...หมอว่า x-ray lab ยืนยันว่ามีก้อนเนื้อเยื่อบางอย่างที่ปอดซ้าย
ถามหมอว่าควรเป็นอะไร ?....หมอมองหน้าแล้วยิ้มแบบพยายามจะให้ธรรมดาที่สุด

...มีอยู่ 3 อย่าง...วัณโรค เนื้องอก หรือ มะเร็ง !!!

15 มิถุนายน 2551







16 มิถุนายน 2551

วันนี้เริ่มกระบวนการด้วยการงดน้ำงดอาหารเช่นเคย
เมื่อวานถามหมอว่า ทำอย่างไรจึงรู้ได้ชัดเจนขึ้นว่าป็นอะไรแน่
และอยู่ระนาบไหน หมายถึงในปอด ผิวปอด หรือ ซี่โครง
หมอบอกต้องสแกนคอมพิวเตอร์ ก็บอกหมอ..นัดพรุ่งนี้เลย

ไปถึงโรงพยาบาล รู้มาว่าต้องฉีดสารทึบสีเข้าเส้นเลือดด้วย
และในบางรายมีอาการแพ้สารดังกล่าว คนที่แพ้อาหารทะเลมีสิทธิ์แพ้มาก
เพราะสารนี้มีส่วนประกอบของไอโอดีน
เรานั้น แพ้บ้างชนะบ้าง...ทำไงดี
หมอบอก ไม่เป็นไร ให้นอนสังเกตอาการหลังฉีดเสร็จ
ถ้าแพ้จะฉีดยาแก้ให้...

เครื่อง x-ray เป็นวงแหวนกลมๆเคยเห็นแต่ในทีวี
วันนี้ต้องเจอกันแล้ว
หายใจเข้า กลั้นใจไว้ หายใจออก ตามเสียงบอกอยู่ 10 ครั้ง
เสียงบอกว่าจะเริ่มฉีดสีแล้ว...
โอ..ปวดเส้นตอนเดินยามาก ร้อนผ่าววิ่งทั่วร่างเลย
เครื่องก็หมุน เราก็กลั้นใจเข้าออกเข้าออกอีกพัก
เป็นอันเสร็จ...รอผล 3 ชั่วโมง..เฮ้อออ


หมอนั่งดูฟิล์ม ซึ่งคราวนี้เป็น3มิติ
มาหยุดที่ปอดซ้าย หันมาทำหน้าแสดงความเห็นใจ (เหมือนในละครหลังข่าว)
..เป็นก้อนจริงๆครับ...หมอต้องบอกว่า..ไม่สบายใจเลย
ผล lap เขาเขียนมาว่า CA MOST LIKELY..
เอาละ..รู้แล้ว ว่าจะบอกอะไร ไม่สบายใจก็ไม่ต้องบอก
ทีนี้ขอถามคำถามเด็ดเลย...ถ้าเป็นตัวหมอ หมอจะทำอย่างไร ?
หมอดูดีใจ ที่ไม่ต้องเยิ่นเย้อ...หมอจะตัดปอดส่วนนี้ทิ้งเลยครับ !!!

เราหยุดหายใจไป 1 นาที ขณะหมอหยิบกระดาษมาวาดรูปปอด
ปอดคนเราเป็นกลีบๆ เราจะตัดกลีบที่มีเจ้าก้อนนี้ออก
ที่เหลือยังทำงานได้ปกติ แทบจะไม่รู้สึกว่าหายใจไม่เหมือนเดิม
อ่ะ..น่าฟังขึ้นหน่อย
ถ้าเราตัดออกอย่างเร็วที่สุด หมอเชื่อว่า ไม่ต้องคีโม หรือ ฉายแสงซ้ำ
โอ...แพคเกจนี้น่าสนใจจริงๆ..
อย่างไรก็ดี เราขอหอบข้อมูลทั้งหมดกลับบ้านเพื่อคุยกับเครือญาติก่อน

...และตัดสินใจว่า..มีบุคคลอยู่สองพวกที่เราจะไม่บอกเรื่องนี้ให้เขารู้เด็ดขาด

....ลูก กับ แม่








17 มิถุนายน 2551

วันนี้พากันหอบฟิล์มอย่างเยอะมาพบหมอเฉพาะโรคที่ รพ.กรุงเทพ
บังเอิญคุณหมออยู่บ้านติดกัน แล้วแฟนคุณหมอตีเทนนิสกับน้องสาว
หลังจากคุณหมอรีวิวฟิล์มและเชิญคุณหมออาวุโสอีกท่านมาดูแล้ว
ก็ถึงเวลาที่ต้องคุยกัน....
คุณหมอว่า..ตอนนี้เห็นแล้วว่า มันหน้าตาเหมือนผู้ร้าย
แต่การที่ใครสักคนหน้าตาเหมือนผู้ร้าย ไม่ได้แปลว่าเขาเป็นผู้ร้าย อาจจิตใตดีก็ได้
อ่ะ...คำคมๆ..
หมออยากเห็นละเอียดมากขึ้นกว่านั้น...
อันว่า CT SCAN ของบำรุงราษฎร์ที่ทำมานั้น
เป็นx-ray คอมพิวเตอร์ที่เห็นความละเอียดระดับเนื้อเยื่อกายวิภาค
แต่ที่ รพ.กรุงเทพของเรา แฮ่ม!..มี PET/CT SCAN เครื่องแรกในประเทศไทย
ความละเอียดระดับโมเลกุล....
(ครั้งละ 90,000 บาท....ทำบัตร member ของโรงพยาบาล เหลือ 57,000 )

เอาละ...นัดวัน scan วันพฤหัส
เพราะมีข้อปลีกย่อยต้องเตรียมตัวถึง 2 วันล่วงหน้า
ห้ามออกกำลัง ห้ามกินหวานกินแป้งกาแฟแอลกอฮอล์ ดื่มน้ำมากๆ

คงมีคนอยากรู้ว่ารู้สึกอย่างไร...เศร้า เสียใจ ตกใจมั๊ย
แน่นอน..เพราะยังไม่บรรลุนิพพานนะคะ..
แต่สติเต็มร้อย..ไม่เสียสติไป...
และผลบุญจากที่เคยศึกษาเพื่อช่วยปลุกปลอบใจผู้ป่วยมะเร็ง
ทำให้เหมือนเป็นการเตรียมตัวเองไว้พร้อมล่วงหน้าแล้ว
รู้หมดแล้วว่าจะต้องคิดต้องทำใจอย่างไร ดำเนินชีวิตอย่างไร
ความคิดในแง่บวกของป้าวีผุดขึ้นมากมายตลอดเวลา
อันดับแรกเลย....

ถ้าให้คุณเลือก..เมื่อคุณขับรถไปทำงานแล้วเกิดอุบุติเหตุเสียชีวิตบนถนน
กับคุณทราบว่าคุณเป็นมะเร็ง คุณเลือกเอาแบบไหน

เมื่อรู้ว่าเป็นมะเร็ง...ไม่ได้หมายความว่าพรุ่งนี้คุณจะต้องนอนแบบใกล้ตาย
แต่หมายถึงคุณต้องรวบรวมกำลังใจ..รักษาร่างกายของคุณไว้ให้นานที่สุด
อาจ 3 ปี 5ปี หรือ 10ปี...ซึ่งถึงตอนนั้นคุณอาจเสียชีวิตจากเรื่องอื่นไปแล้วก็ได้







20 มิถุนายน 2551

กลับจากไปนอนเปล่งรังสีอยู่โรงพยาบาลมา 1 คืน
เพราะก่อนทำต้องฉีดสารเภสัชรังสีเข้าเส้นเลือด
ตอนพยาบาลนำเข็มมาฉีดนี่ ต้องมีโล่พลาสติคบังพยาบาลไว้
ฉีดเสร็จก็ต้องดื่มน้ำทึบรังสีอีก 1 ลิตร
คนที่ตื่นเต้นมากๆ คงมีสิทธิ์อ้วกได้!

เครื่องเป็นวงกลมเหมือนโดนัท 2 วงซ้อนอยู่
เป็น pet เครื่องหนึ่งและเป็น ct เครื่องหนึ่ง
แอบเห็นยี่ห้อ Phillips (ราคาร้อยห้าสิบล้านอ่ะ..อาคุงก่อง!)
ในระหว่างนอนไหลเข้าไหลออกอยู่ในเครื่องนั้น
ก็คิดถึงคนที่รู้ตัวว่าเป็นมะเร็งแต่ไม่มีเงินรักษา
เขาจะเครียดแค่ไหนหนอ...

หลังจากขึ้นไปพักบนห้อง 2 ชั่วโมง
หมอก็เข้ามาคุยถึงผลการตรวจ มีหมออีกท่านตามเข้ามาด้วย
อ่ะ...ไม่ใช่ข่าวดีซะแล้ว
หมอบอก เห็นก้อนที่ข้างซ้ายชัดเจน 1.6 cm
และเห็นจุดเล็กๆที่ข้างขวา 2 จุด
............................
...........................
จึงวางแผนการรักษาว่าจะผ่าเอาก้อนเล็กออกมาดูว่าคืออะไร
ถ้าไม่ใช่เนื้อร้ายก็ผ่าข้างซ้ายด้วย
ถ้าใช่ก็ไม่เอาออก หันมารักษาด้วยคีโม
เราพยักหน้า..เอาซิ แล้วหมอจะผ่าเมื่อไหร่
หมอบอก พรุ่งนี้หมอว่างพอดี
เฮ้ยยย...เดี๋ยวซิ ขอตั้งหลักก่อน..อาทิตย์หน้าละกัน..แฮะๆ

สองสามวันนี้ก็ เคลียร์งาน กิน นอน และออกกำลัง
....ให้พร้อม!








 

Create Date : 20 มิถุนายน 2551
31 comments
Last Update : 25 มิถุนายน 2554 19:59:21 น.
Counter : 5470 Pageviews.

 


เข้ามาเป็นกำลังใจให้นะค่ะ สู้ๆ ค่ะ บางทีมันอาจจะทำให้เรารักตัวเอง รักคนอื่นมากยิ่งขึ้น และเห็นความสำคัญของเวลาก็ได้นะค่ะ



โดย: หนูอยากผอม (Mpum ) 16 มิถุนายน 2551 9:18:47 น.

 

โดย: AuntieV 21 มิถุนายน 2551 10:57:56 น.  

 


ป้าวีอย่าเพิ่งหมดกำลังใจนะครับ
อาจไม่ได้เป็นอะไรร้ายแรงมาก สำคัญคงต้องคอยเข้าตรวจร่างกายให้ต่อเนื่องเรื่อยๆ
เจออะไรยังแก้ไขรักษาได้ทัน
จิตใจสำคัญกับร่างกายมากนะครับ ถ้าใจเสียร่างกายจะทรุดไปด้วย

ขอภาวนาว่าไม่ได้เป็นอะไรเกินการเยียวยาครับ

ปล.ผมก็เพิ่งเจาะเลือดตรวจเมื่อ 11 มิย.
sugar
cholesterol
triglyceride
สูงกว่า ค่าปกติไปนิดหน่อยทุกตัว
โดนหมอสั่งให้ควบคุมอาหารและให้ออกกำลังกาย



โดย: ลุงแอ๊ด 16 มิถุนายน 2551 10:14:52 น.

 

โดย: AuntieV 21 มิถุนายน 2551 10:58:32 น.  

 


ขอภาวนาให้เป็นแค่เนื้องอกธรรมดา ที่สามารถรักษาหายได้อย่างปลอดภัยนะคะ เอาใจช่วยค่ะ



โดย: mawantha 16 มิถุนายน 2551 16:51:55 น.

 

โดย: AuntieV 21 มิถุนายน 2551 10:58:58 น.  

 


ป้าวีคะ..เป็นกำลังใจให้ค่ะ เมื่อปลายปีที่แล้วไปตรวจสุขภาพประจำปีของบริษัท ฯ พบก้อนเนื้อขนาดเท่าลูกแอปเปิ้ล หมอสั่งให้ผ่าตัดทันที เตรียมตัวแทบไม่ทัน แต่ก็ผ่านไปด้วยดี เป็นเนื้องอกธรรมดา ตอนนี้ร่างกายแข็งแรงเป็นปกติ

เอาใจช่วยให้ป้าวีไม่เป็นอะไรนะคะ



โดย: วรรณา คำหวาน IP: 124.120.88.104 16 มิถุนายน 2551 18:01:07 น.

 

โดย: AuntieV 21 มิถุนายน 2551 10:59:31 น.  

 


สวัสดีค่ะพี่วี แล้วตกลงว่าเป็ฯอะไรคะ เป็นห่วงเสมอนะคะ

เสียดายจังค่ะ วันก่อนนัดเจอกัน ไม่ได้ไปด้วยเลย เพราะบีต้องปิดยอดวันสิ้นเดือนพอดีเลยค่ะ แง๊ว ๆ ๆ แย่จังเยย ว้า อดเจอพี่วีเลย

รักษาสุขภาพ และขอให้หายเร็ว ๆ นะคะ คิดถึงเสมอค่ะ ^_^



โดย: นู๋ Beee จอมแก่น (//beee.bloggang.com) IP: 124.120.143.18 16 มิถุนายน 2551 19:18:28 น.

 

โดย: AuntieV 21 มิถุนายน 2551 11:00:26 น.  

 


ป้าวีคะ อยากให้ป้าวีคิดในทางที่ดีก่อนนะคะ บางทีอาจไม่เป็นอะไรมากมายก็ได้ค่ะ
ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น ก็ขอให้ป้าวีเข้มแข็งมีกำลังใจเสมอค่ะ เชื่อว่าถ้าเราตั้งสติมั่นคงดีแล้ว ไม่ว่าสิ่งใดก็ไม่สามารถทำร้ายเราได้ค่ะ



โดย: เนระพูสี 16 มิถุนายน 2551 21:24:00 น.

ป้าวีคะ แม้ร่างกายจะป่วย แต่ใจต้องไม่ป่วยนะคะ



โดย: เนระพูสี 16 มิถุนายน 2551 21:24:46 น.

 

โดย: AuntieV 21 มิถุนายน 2551 11:01:26 น.  

 


ป้าวีคะ ขอส่งกำลังใจให้นะคะ

เหมี่ยวเคยเป็นอาสาสมัครของ Canadian Cancer Society สามปีซ้อน ช่วยเขาหารายได้สมทบทุนให้กับการวิจัย ศึกษา ต่อต้านโรคมะเร็ง ได้ความรู้โรคมะเร็งอย่างมาก และอื่น ๆ

มีคนรอดจาก( survivor) จากมะเร็งมากมายและพวกมีอายุอยู่ต่อหลายปีหลังที่ทราบว่าเป็นมะเร็ง พวกเขามีกำลังใจแข็งแรง ไม่เครียด สิ่งนี้ที่สำคัญ อารมณ์เครียดมีผลต่อสุขภาพไม่เฉพาะโรคร้ายนี้เท่านั้นนะคะ

ทานอาหาร ผัก ผลไม้ ที่มีแคลเซี่ยมเยอะ ๆ นะคะ รวมทั้งพืชผักผลไม้สีเหลืองด้วยค่ะ และก้อพวกที่มี vitamin D ค่ะ อ่านบทความ เขาค้นพบว่าช่วยต่อต้านโรคมะเร็ง

cheer up...take care!




โดย: fulgurant 16 มิถุนายน 2551 22:10:29 น.

 

โดย: AuntieV 21 มิถุนายน 2551 11:02:54 น.  

 


สวัสดีครับ ป้าวีแวะมาเยี่ยมและเป็นกำลังใจให้ คิดว่าคงไม่มีอะไรนะครับ น่าจะแก้ไขได้ ขนาดแฟนของ dj booboo ยังไม่ได้แต่งงานกัน หมอยังให้ไปตรวจมะเร็งเต้านมเลย แต่ก็ไม่มีอะไร หรือวันก่อนอ่านหนังสือพิมพ์ นักข่าวกีฬาดังแกก็ไปตรวจสุขภาพประจำปีเหมือนป้าวี แล้วโรงพยาบาลก็ให้แกไปวิ่งตรวจเครื่องอะไร แล้วก็มาบอกว่ามีปัญหาเกี่ยวกับหัวใจ ต่อมาก็ตรวจเช็คใหม่ก็ไม่เป็นอะไร แถมยังเสียค่าใช้จ่ายแพงอีก
ขอให้ป้าวีมีสุขภาพแข็งแรงตลอดไปนะครับ



โดย: dj booboo 16 มิถุนายน 2551 23:43:19 น.

 

โดย: AuntieV 21 มิถุนายน 2551 11:03:50 น.  

 


ป้าวีจ๋า ป้าวีสัญญากะเมย์นะ ว่าป้าวีจะสู้ เหมือนที่เมย์สู้อยู่ทุกวันนี้
ไม่ว่าเขาจะเป็นอะไร ป้าวีต้องเอาชนะเขาให้ได้ ป้าวีเป็นคนเก่งนี่นา

เมย์เคยบอกกะพี่ชายว่า เมย์ขอยกความโชคดีครึ่งหนึ่งให้พี่ชาย หรือหากไม่พอเมย์ขอยกทั้งหมดให้
และวันนี้ เมย์ขอยกทั้งหมดให้ป้าวีค่ะ

เมย์จะขอป้าวีมากไปหรือเปล่า ถ้าจะบอกว่าสู้เพื่อเมย์ เสมือนเมย์เป็นลูกสาวคนหนึ่งนะคะ







โดย: เด็กหญิงพันไมล์ 16 มิถุนายน 2551 23:56:08 น.

 

โดย: AuntieV 21 มิถุนายน 2551 11:04:43 น.  

 


เราจะผ่านไปด้วยกันนะคะ




ป้าวีจ๋า ป้าวีสัญญากะเมย์นะ ว่าป้าวีจะสู้ เหมือนที่เมย์สู้อยู่ทุกวันนี้
ไม่ว่าเขาจะเป็นอะไร ป้าวีต้องเอาชนะเขาให้ได้ ป้าวีเป็นคนเก่งนี่นา

เมย์เคยบอกกะพี่ชายว่า เมย์ขอยกความโชคดีครึ่งหนึ่งให้พี่ชาย หรือหากไม่พอเมย์ขอยกทั้งหมดให้
และวันนี้ เมย์ขอยกทั้งหมดให้ป้าวีค่ะ

เมย์จะขอป้าวีมากไปหรือเปล่า ถ้าจะบอกว่าสู้เพื่อเมย์ เสมือนเมย์เป็นลูกสาวคนหนึ่งนะคะ







โดย: เด็กหญิงพันไมล์ 16 มิถุนายน 2551 23:56:08 น.

 

โดย: AuntieV 21 มิถุนายน 2551 11:06:32 น.  

 


ป้าวีได้กำลังใจเยอะแยะเลย ขอตามมาเป็นหนึ่งในกำลังใจให้ป้าวีด้วยคนนะคะ
โรคภัยมักมาตามวัย แยกจิตออกจากกาย กายไม่ใช่ของเราค่ะ
ดูแลจิตใจของเราให้ดีนะคะ





โดย: แก้ว คำหวาน IP: 203.144.130.176 17 มิถุนายน 2551 14:43:34 น

 

โดย: AuntieV 21 มิถุนายน 2551 11:07:25 น.  

 


เจอข้อมูลแบบนี้แล้วมันไม่รู้จะพูดยังไงคะป้าวี พูดไม่ออก
หวังว่าทุก ๆ อย่างจะสามารถแก้ไขได้ รักษาได้

เท่าที่ทำได้ คงเป็นกำลังใจนะคะ เดี๋ยวนี้วงการแพทย์พัฒนามากขึ้น
และนั่นขอให้เป็นเรื่องดีสำหรับเรานะคะ

เป็นกำลังใจเสมอนะคะ มองไปทางไหนก็จะเจอ "เพื่อน" นั่นคือความหมาย




โดย: แม่มด (GreenWitch ) 17 มิถุนายน 2551 15:36:07 น.

 

โดย: AuntieV 21 มิถุนายน 2551 11:07:59 น.  

 


สวัสดีค่ะคุณป้าวี

ไม่ว่าจะอะไรจะเกิดขึ้นก็ตาม มันต้องรักษาได้ค่ะ กำลังใจสำคัญที่สุด เพื่อนๆที่นี่มีให้ร้อยเปอร์เซ็นต์
ทุกคนรักคุณป้าวี และพร้อมจะปัดเป่าสรรพโรคสรรพภัยไปด้วยกัน

ทุกครั้งมาที่นี่จะได้ความรื่นรมณ์และเพลิดเพลินใจ แต่มาในวันนี้รู้สึกไม่ดีเลยค่ะ ทำไมต้องเป็น"ป้าวี"

รัตน์เป็นกำลังใจให้คุณป้าวีด้วยใจจริงนะคะ ผ่านมันไปด้วยกันค่ะ แล้วจะมาเยี่ยมบ่อยๆ (อ้อพอดีโดนเด็กวับรุ่นชิงมือถือไปต่อหน้า เบอร์โทรทุกคนเลยหายไปด้วย ถ้าสะดวกแล้ว จะขอรบกวนโทรหารัตน์เพื่อเซฟเบอร์ไว้ใหม่ค่ะ

คิดถึงเสมอแล้วจะสวดมนต์ภาวนาให้ทุกคืนนะคะ
แม่เกรซ



โดย: henggy IP: 118.172.228.231 18 มิถุนายน 2551 8:23:51 น.

 

โดย: AuntieV 21 มิถุนายน 2551 11:09:00 น.  

 


ป้าวีขา

ขอโทษค่ะ รุ่งเข้ามาอ่าน ห้องสีขาว ช้ากว่าใครเลย

จะไม่กล่าวคำว่า "เสียใจ" แต่จะบอกว่า "กำลังใจ" เป็นสิ่งมหัศจรรย์
หลายสิ่งหลายอย่างที่เข้ามาในชีวิต (..ทั้งที่ดีและไม่ดี..) ก็สามารถ
ผ่านพ้นไปได้ด้วย "กำลังใจ"

รุ่ง ขอเป็นอีกหนึ่งกำลังใจให้ ป้าวีค่ะ



โดย: รุ่ง (kamwarn ) 18 มิถุนายน 2551 8:26:45 น.

 

โดย: AuntieV 21 มิถุนายน 2551 11:09:34 น.  

 


ขอเป็นกำลังใจให้ค่ะ ป้าวีมีกำลังใจที่เข้มแข็งมาก จะต้องชนะโรคร้ายได้อย่างแน่นอน



โดย: วรรณา คำหวาน IP: 124.120.79.64 18 มิถุนายน 2551 16:44:00 น.

 

โดย: AuntieV 21 มิถุนายน 2551 11:10:02 น.  

 


ติดตามข่าวของป้าวี .... มาเป็นกำลังใจให้อีกครั้งค่ะ

จะคอยสวดมนต์ให้ป้าวีผ่านพ้นวิกฤตินี้ได้อย่างราบรื่นนะคะ

อย่าลืมนะคะ "เสียใจ" ได้ แต่ต้องไม่ "ใจเสีย" นะคะ

พวกเราทุกคนเป็นกำลังใจให้เสมอค่ะ










โดย: แก้ว คำหวาน IP: 203.144.130.176 18 มิถุนายน 2551 17:24:38 น.

 

โดย: AuntieV 21 มิถุนายน 2551 11:10:45 น.  

 



หวังว่า จะไม่ใช่ ผู้ร้าย



โดย: prancing pony 18 มิถุนายน 2551 21:07:55 น.

 

โดย: AuntieV 21 มิถุนายน 2551 11:11:57 น.  

 

มาเยี่ยมชม มาทักทายครับ

มาเป็นกำลังใจให้อีกคนครับ

ขอให้คุณดราก้อนวี สามารถต่อสู้และเอาชนะโรคร้ายได้นะครับ จะคอยเป็นกำลังใจให้นะครับ

จะบอกว่า เมื่อประมาณ 15 ปีที่แล้ว สมัยที่ค่าเงินบาทอยู่ที่ 25 บาท/เหรียญสหรัฐ ลูกค้าของผมที่เป็นเจ้าของโรงพยาบาลเอกชนแห่งหนึ่ง เคยนำเข้าเครื่อง ซีที สแกนเนอร์แบบครึ่งตัวมา 1 เครื่องครับ ราคาตอนนั้นเครื่องละ 15 ล้านบาทครับ เพราะฉะนั้นจึงบอกได้ว่า ค่าเอ็กซ์เรย์ด้วยเครื่อง ซีที สแกนเนอร์ทำไมมันถึงได้แพงขนาดนั้น

อิอิ



โดย: อาคุงกล่อง (อาคุงกล่อง ) 18 มิถุนายน 2551 22:59:04 น.

 

โดย: AuntieV 21 มิถุนายน 2551 11:12:25 น.  

 



ได้ทราบข่าวของป้าวีจากเพื่อนท่านหนึ่ง
เมื่อวานตอนเย็น
รู้สึกตกใจและเป็นห่วง
แต่ก็ทำอะไรไม่ถูกเพราะไม่กล้าเข้ามาโพสต์ที่นี่
ได้แต่เข้ามาอ่าน
ด้วยว่าเคยทำสิ่งไม่ดีมากๆไว้กับป้าวี
ถ้าเข้ามาเขียนอะไรไว้ อาจจะทำให้ไม่สบายใจมากขึ้น
บางทีเราก็ไม่รู้ตัวว่าทำไมเราต้องเป็นมารทั้งๆที่ไม่เคยอยากเป็นเลย

เมื่อเวลาผ่านไปหนึ่งคืน
ผมก็นึกได้ว่ามีสิ่งหนึ่งที่ผมใช้เป็นกำลังใจเสมอ
เมื่อหมดเรี่ยวแรงที่จะดำเนินชีวิตต่อไป
นั่นก็คือ กระทู้ของ dragonV ใน Big Brother
ไม่รู้ว่าเข้ามาอ่านไปกี่สิบครั้ง
แต่คราวนี้ได้เข้าใจอย่างเต็มความรู้สึก
ขอบคุณมากครับ
สำหรับประโยคสุดท้ายที่ว่า

"มนุษย์เป็นสัตว์สังคมที่แปลกประหลาด
พร้อมที่จะทำร้ายกันและพร้อมที่จะช่วยเหลือกันโดยไม่ลังเล"

สิ่งที่ชาวพุทธอย่างผมจะทำได้
ก็คงจะเป็นการกระทำตามความเชื่อ
ถึงจะไม่มีอะไรมายืนยันว่าจะมีประโยชน์
แต่ก็จะขอทำกุศลทุกวิธีที่สามารถสร้างเป็นพลัง
และขอส่งไปเป็นกำลังใจให้ป้าวี
แม่ผลบุญจะมองไม่เห็นเป็นรูปธรรม
แต่ผมก็เชื่อเรื่องปาฏิหาริย์และ
ความสามารถของวิทยาศาสตร์การแพทย์สมัยปัจจุบัน
ว่าจะช่วยเรื่องนี้ได้แน่นอน

ขอให้ป้าวีเชื่อเรื่องนี้ด้วย
เหมือนอย่างทีผมเชื่อมาเสมอ

"เราจะผ่านมันไปด้วยกัน...อีกครั้ง"





โดย: zoomzero (chauphya ) 19 มิถุนายน 2551 13:31:36 น.

 

โดย: AuntieV 21 มิถุนายน 2551 11:13:52 น.  

 


Dear Pa Wee

You've never been alone ka.



โดย: Kaew Kamwarn IP: 203.144.130.176 19 มิถุนายน 2551 15:14:11 น.

 

โดย: AuntieV 21 มิถุนายน 2551 11:14:29 น.  

 


เป็นห่วงนะคะ



โดย: แม่เกรซ (henggy ) 19 มิถุนายน 2551 15:15:21 น.

 

โดย: AuntieV 21 มิถุนายน 2551 11:14:53 น.  

 


เป็นกำลังใจให้นะครับ




โดย: ชรันจ์ 19 มิถุนายน 2551 20:09:49 น

 

โดย: AuntieV 21 มิถุนายน 2551 11:15:19 น.  

 



โดย: ปลาทูน่าสีชมพู 20 มิถุนายน 2551 10:00:06 น.

 

โดย: AuntieV 21 มิถุนายน 2551 11:16:22 น.  

 

..ขอบคุณทุกท่านค่ะ(ทุกท่านจริงๆ)
เพิ่ง out ออกจากโรงพยาบาลเมื่อ 9 โมงเช้าหลังตรวจ PET/CT scan
ตรงมานั่งโต๊ะทำงานเลย เพราะไม่ได้เข้ามาเลยตั้งแต่วันที่ไปตรวจสุขภาพวันเสาร์
คงต้องเคลียล์ ต้องสั่ง ต้องสอนงานคนอื่นเอาไว้ เพราะต้องหยุดยาว

รายละเอียดเดี๋ยวย้ายบล็อกแล้วจะค่อยๆเล่านะคะ(กลัวลูกมาอ่านจริงๆ)

ตั้งแต่เมื่อวันเสาร์....ไม่เคยมีน้ำตาสักหยดจากตาป้าวี
เพิ่งมีเมื่ออ่านโพสต์ zoomzero นี่แหละ....





 

โดย: AuntieV 21 มิถุนายน 2551 11:17:02 น.  

 


...

ป้าจ๋า . . .

มาเป็นอีกหนึ่งกำลังใจให้ป้าจ๋า
มีคาถาคำนึงมาฝากด้วย
"อย่างน้อย"...

คำนี้แหละจ่ะ...
เวลาที่รู้สึกไม่สบายใจ ทุกข์ใจ ถ้านึกถึงคำนี้ ก็จะ อือมม...
อย่างน้อย...

อย่างน้อย... เราก็พอจะรู้ตัวก่อน
อย่างน้อย... เรายังพอมีเรี่ยวแรง พอมีกำลังใจ
อย่างน้อย...

"ถ้าให้คุณเลือก..เมื่อคุณขับรถไปทำงานแล้วเกิดอุบัติเหตุเสียชีวิตบนถนน
กับคุณทราบว่าคุณเป็นมะเร็ง คุณเลือกเอาแบบไหน

เมื่อรู้ว่าเป็นมะเร็ง...ไม่ได้หมายความว่าพรุ่งนี้คุณจะต้องนอนแบบใกล้ตาย
แต่หมายถึงคุณต้องรวบรวมกำลังใจ..รักษาร่างกายของคุณไว้ให้นานที่สุด
อาจ 3 ปี 5ปี หรือ 10ปี...ซึ่งถึงตอนนั้นคุณอาจเสียชีวิตจากเรื่องอื่นไปแล้วก็ได้"

อย่างน้อย... เรายังขับรถไปไหนมาไหนได้
อย่างน้อย... เราไม่ได้เป็นผักลวกอยู่บนเตียง
อย่างน้อย... เราได้ทำอะไรเยอะแยะ มีเพื่อนฝูงเยอะแยะด้วย
และ อย่างน้อย... อะไรอีกมากมาย...

ไม่รู้ดิ ขำไม่ค่อยออก...
เออ เกือบลืม อย่างน้อยเราก็ได้รู้จักกัน...เนอะ...
เป็นความรู้สึกที่...อือม... ดีจัง...vbvbvb

ขอให้ป้าจ๋าหนังเหนียวๆ อยู่ยงคงกระพัน
แข็งแรงๆ สู้ๆ ทั้งกายทั้งใจนะจ๊ะ


"แม้ทดท้อ ขอเพียงว่า อย่าท้อแท้
แม้อ่อนแอ ขออย่าแพ้ แลสิ้นหวัง
แม้เหนื่อยล้า ฤาใช่เธอ หมดพลัง
คนข้างหลัง ยังเติมเต็ม กำลังใจ

เราจะผ่าน อุปสรรค ทีละชั้น
จะฝ่าทุก ภัยภยันต์ เกินคาดหมาย
เราจะผ่าน ด้วยเข้มแข็ง ทั้งใจกาย
เราจะผ่าน ทุกภัยร้าย ไปด้วยกัน"

เป็นอีกหนึ่งกำลังใจให้จ่ะ

นิ้ง

...







โดย: loykratong 21 มิถุนายน 2551 4:32:10 น.

 

โดย: AuntieV 21 มิถุนายน 2551 11:17:39 น.  

 



"แม้ทดท้อ ขอเพียงว่า อย่าท้อแท้
แม้อ่อนแอ ขออย่าแพ้ แลสิ้นหวัง
แม้เหนื่อยล้า ฤาใช่เธอ หมดพลัง
คนข้างหลัง ยังเติมเต็ม กำลังใจ

เราจะผ่าน อุปสรรค ทีละชั้น
จะฝ่าทุก ภัยภยันต์ เกินคาดหมาย
เราจะผ่าน ด้วยเข้มแข็ง ทั้งใจกาย
เราจะผ่าน ทุกภัยร้าย ไปด้วยกัน"


...ขอบคุณค่ะนิ้ง...

 

โดย: AuntieV 21 มิถุนายน 2551 11:34:25 น.  

 

ป้าวีเป็นยังไงบ้างคะ



เวลาหายไปนานๆบางทีก็ไม่รู้จะทักทายยังไง (เหมือนทำผิดอะไรซักอย่าง แหะๆ)

แต่ความรู้สึกยังเหมือนเดิมนะคะ^^

นึกถึงทุกครั้งก็หวังว่าป้าๆที่รักของลิงทุกคนจะสบายดี




รักษาสุขภาพด้วยนะคะ
ตอนนี้คุณป๋าป๊าก็เป็นไข้หวัดใหญ่
แม่ก็เริ่มบ่นๆปวดๆเมื่อยๆมากขึ้น
ยิ่งเวลาไปเดินได้ซักหน่อยก็จะปวดต้องนั่งพัก
ก็เลยแอบห่วงสุขภาพญาติๆผู้ใหญ่อีกหลายๆท่าน
แต่ก็ไม่ได้พูดอะไร (ตามประสาลิง= =)



........ไว้จะมาหาป้าวีอีกนะคะ



โดย: ลิงๆๆ ([*นู๋~Noon*] ) 22 มิถุนายน 2551 16:57:35 น.

 

โดย: AuntieV 23 มิถุนายน 2551 9:24:32 น.  

 

มาให้กำลังใจครับ ป้าวีต้องสู้นะครับ

 

โดย: ลุงแอ๊ด 23 มิถุนายน 2551 9:52:23 น.  

 

.....ในระหว่างนอนไหลเข้าไหลออกอยู่ในเครื่องนั้น
ก็คิดถึงคนที่รู้ตัวว่าเป็นมะเร็งแต่ไม่มีเงินรักษา
เขาจะเครียดแค่ไหนหนอ...

..............................................................................................
คงไม่เครียดหรอกค่ะป้าวี
มันคงยิ่งกว่าเครียด!!!!!!!

เย็นวันอาทิตย์ คุยโทรศัพท์กะไอ้เจ้าตุ๊ก นินทาป้าวีแหละค่ะคือหัวข้อ
แล้วก็พูดกันถึงเรื่องประเด็นข้างต้น......
ป้าสุบอกกับไอ้เจ้าตุ๊กว่า ก็คงกลับไปรับชะตากรรมอยู่บ้านอย่างสงบ
แล้วก็ดำเนินชีวิตต่อไปพร้อมกับเจ้ามะเร็ง....จนกว่าจะตายกันไปข้างนึง

แต่จะอย่างไรก็ตาม ป้าวีมีโอกาศที่จะสู้แล้ว ต้องสู้ให้ถึงที่สุดนะคะ

แต่ก็ขอพรจากพระและภาวนาทุกๆ วันว่าขอให้เป็นข่าวดี แค่เนื้อธรรมดา
ไม่ใช่เนื้อร้าย.......

พวกเราจะพร้อมใจกันส่งกำลังใจให้ป้าวีค่ะ

 

โดย: ปลาทูน่าสีชมพู 23 มิถุนายน 2551 11:26:01 น.  

 

ป้าวีคะ
ป้าวีสู้ๆ นะคะ ตั้งจิตให้มั่นค่ะป้าวี แล้วอะไรจะเกิดขึ้นเราก็จะจัดการกับมันได้ด้วยปัญญา
เชื่อว่าป้าวีเข้มแข็ง เอาใจช่วยป้าวีเสมอค่ะ

 

โดย: เนระพูสี IP: 222.123.45.229 26 มิถุนายน 2551 21:49:45 น.  

 

ขอเป็นกำลังใจให้พี่และครอบครัวค่ะ
***ไม่รู้ทำมัยรู้สึกผูกพันธ์กับพี่จังเลยค่ะ***

 

โดย: นู๋จอย IP: 124.120.60.4 9 กรกฎาคม 2553 10:04:07 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 


AuntieV
Location :


[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




Free Hit Counter
online counter
Group Blog
 
 
มิถุนายน 2551
1234567
891011121314
15161718192021
22232425262728
2930 
 
20 มิถุนายน 2551
 
All Blogs
 
Friends' blogs
[Add AuntieV's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.