BlogGang.com : : OutOfMyMind : คุณเคยรู้สึกหรือเปล่าครับ ว่าคุณมีเทวดาประจำตัว

คุณเคยรู้สึกหรือเปล่าครับ ว่าคุณมีเทวดาประจำตัว

ผมไม่ทราบว่าคนอื่นจะเป็นแบบผมหรือไม่ แต่ผมรู้สึกว่าผมมีเทวดาประจำตัว คอยดูแลอยู่ ผมลองถามคนรู้จักหลายคน หลายคนที่เกิดปีเถาะเหมือนผม ก็บอกว่าเขารู้สึกแบบเดียวกัน

ทุกครั้งที่จะเกิดเรื่องไม่ดีขึ้น จะต้องมีเหตุการณ์บางอย่างสะกิดเตือน หรือเมื่อกำลังจะตกในภาวะลำบาก กลับมีบางสิ่งดลใจให้เราได้พบกับความช่วยเหลือ

ในชีวิตของผมพบว่า ผมได้รับโชคดีอย่างไม่น่าเชื่อหลายครั้ง

ตอนเด็กผมเป็นคนที่ค่อนข้างขี้เกียจเรียน ในช่วงที่เรียนชั้น ม6 แต่เพื่อนมาชวนให้เข้าทีมลงเลือกตั้งเป็นประธานนักเรียน ธรรมดาผมจะไม่สนใจเรื่องตำแหน่งหรือเรือ่งภาพพจน์พวกนี้ แต่มีอะไรบางอย่างดลใจให้ผม ตัดสินใจช่วยเพื่อนหาเสียง ทีมของเราชนะเพื่อนได้เป็นประธานนักเรียน ส่วนผมได้เป็นรองประธาน

เพราะผมได้เป็นรองประธาน ก็เลยมีโอกาสได้สนิทกับอาจารย์แนะแนวและเพราะความกรุณาของอาจารย์เขาได้ส่งผมเป็นตัวแทนโรงเรียนไปสอบโควต้าเรียนดีของมหาลัยรัฐแห่งหนึ่ง

ตัวแทนจากโรงเรียนต่าง ๆ ร้อยกว่าคน เพื่อคัดเหลือคนเดียว ผมไม่ใช่คนเรียนดีอะไร ผมไม่มีหวังอยู่แล้ว หนังสือก็ไม่ค่อยได้อ่าน แต่ไม่ว่าเพราะอะไรก็ตาม ส่วนใหญ่ที่ผมหยิบขึ้นมาอ่านในคืนก่อนสอบนั้น มันอยู่บนข้อสอบทั้งหมด และ พระเจ้าจอร์จ ผมสอบติด ได้สิทธิเข้าเรียนมหาลัยในคณะที่ผมอยากเรียนทันทีโดยไม่ต้องเอนทรานซ์

เข้ามหาลัยได้ ผมก็ยังเป็นคนเดิมที่ไม่ค่อยเข้าเรียนหนังสือ ผมไม่ได้เกเร แต่ผมชอบอ่านหนังสือเองมากกว่าเรียนในห้อง เพื่อน ๆ จะหาผมได้ที่สนามบอล หรือ ไม่ก็ห้องสมุด

ผมยังคงล่องลอยต่อไปเรื่อย เป็นจังหวะที่มหาลัยของผมกำลังจะก่อตั้งชมรมใหม่ขึ้นมา ชมรมหนึ่งเกี่ยวกับการเมือง อีกชมรมเกี่ยวกับการร้องประสานเสียง ชะตาทำให้ผมเดินผ่านแล้วเข้าไปช่วยอาจารย์และพี่ ๆ ล่ารายชื่อ ทำกิจกรรมเพื่อขอมหาลัยอนุมัติและก่อตั้งชมรมสำเร็จ ทำให้ผมมีสิ่งดี ๆ เขียนใน resume ว่าตอนเรียนมหาวิทยาลัย ผมเป็นสมาชิกชุดก่อตั้งชมรมขึ้นถึงสองชมรม

ผมยังโชคดีต่อไปด้วยการมีเพื่อนมาชวนสนุก ๆ ให้ลองสมัครเป็นตัวแทนคณะ (เหมือน สส) เพื่อเข้าไปเป็นตัวแทนออกเสียงให้คณะใน สภานิสิต เดชะบุญ ผมเป็นพวกนอกคอก ไม่เข้าคณะ ไม่เคยนั่งโต๊ะของเมเจอร์ รู้จักรุ่นพี่รุ่นน้องในคณะไม่กี่คน แต่สงสัยรูปผมในใบโฆษณาจะดูไม่เป็นพิษเป็นภัย ผลการเลือกตั้ง ประกฏว่าผมได้

ด้วยเหตุนี้หรือไรไม่ทราบได้ เมื่อเรียนจบ มีบริษัทใหญ่ตราช้างแถวบางซื่อ ก็ได้รับชื่อของผมมาจากอาจารย์และโทรมาชวนผมให้เข้าไปสัมภาษณ์ และรับผมเข้าทำงานในบริษัทในเครือ โดยที่ผมยังไม่ทันจะส่งใบสมัครไปเลย (จริง ๆ ผมตั้งใจจะไปสม้ครอยู่แล้ว ให้เป็นยามก็ยอม เพราะเป็นบริษัทในฝันของผมในขณะนั้น) แต่ก็ด้วยโชคดีอีกนั่นแหล่ะ ที่เกรดเฉลี่ยผมมัน 2.8 เปะ ๆ หมิ่นเหม่สุด ๆ เกือบไม่ qualify ซะแร้ว

ทำงานได้ปีกว่า ก็ได้เวลาที่ผมจะต้องเดินตามความฝันของผมในการเรียนต่อโท ภาษาอังกฤษของผมนั้นเข้าขั้นลำบาก ตังค์ก็ไม่ค่อยมี ผมมีทางเลือกเดียวคือ tofle ต้องผ่านเข้า U ที่นั่นให้ได้ ผมไม่มีตังไปนั่งเรียนภาษาที่นั่น อีกแล้วครับ เทวดาประจำตัวผม แผลงฤทธิ์ ผมสอบผ่านทั้ง ๆ ที่ผมแทบไม่ได้เตรียมตัวสอบ ที่ผมมั่นใจว่าเทวดาช่วยผม ก็เพราะอีกสองเดือนต่อมา ผมตั้งใจอ่านหนังสือเต็มที่กะว่าจะทำคะแนะให้ถึง 580 แต่ประกฏว่า ผมได้ 460 เองครับ นั่นแสดงว่าความจริงภาษาอังกฤษผมอ่อนมากในขณะนั้น แต่ไหงสอบครั้งแรกดันได้คะแนะผ่านเกณฑ์เข้าไปได้หนอ อะไรดลใจให้ผม มั่วถูก ได้ถึงปานนั้น

ผมตัดสินใจไปเรียนที่เมกา แบบเร่งรัดคือ บินวันนี้ อีกสองวันเปิดเทอม เพื่อประหยัดตังสุด ๆ ฟังภาษาอังกฤษก็ไม่ออก ขณะที่รอเปลี่ยนเครื่องที่ Texas เจ้าหน้าที่ประกาศปาว ๆ ว่าเที่ยวบินของผม delay มาก และต้องวิ่งไปเปลี่ยนอีกเครื่องที่ gate ไรไม่ทราบซึ่งไกลมากทันที ซึ่งผมฟังไม่ออกหรอกครับ ยังเดินงง ๆ อยู่ว่าเอาไงดี เทวดาของผมช่วยอีกแลว้ ญาติของผมโผล่มาจากไหนไม่รู้ ไม่ได้นัดกัน ไม่ได้ติดต่อกันเลย แต่เขาทราบมาว่าผมจะต้องมาเปลี่ยนเครื่องที่นี่และลองมาเผื่อเจอผม แล้วก็เจอจริง ๆ เขาบอกผมว่าเที่ยวบินผม final call ไปนานแล้ว gate ก็อยูอีกซึกนึงต้องนั่งรถไป โชคดีที่เขาเอารถมาจึงไปส่งผมได้ทันอย่างหวุดหวิด ถ้าไม่มีเขาวันนั้นผมจะเป็นอย่างไรก็ไม่รู้ เพราะยังพูดภาษาอังกฤษไม่ได้ฟังก็ไม่ได้

เมื่อเริ่มเรียน ผมฟังไม่ออก แต่ก็ได้รู้จักกับเพื่อนที่มีน้ำใจเข้ามาช่วย เขาจะถามผมเสมอว่า รู้ป่าวว่าอาจารย์ให้การบ้าน ซึ่งผมจะเหรอหราทุกครั้ง เทอมแรกต้องให้เขาติวให้ตลอด แต่หลังจากนั้นเมื่อภาษาผมดีขึ้น ผมจะเป็นฝ่ายติวเขาแทน

เมื่ออยากหางานทำ เพราะตังที่บ้านส่งมาไม่พอ ทั้งค่าเรียน ค่าเบียร์ ผมตัดสินใจสมัครทำงานกับห้องคอมของ U เพราะงานสบายคอยสอนนักเรียนที่นั่นใช้พวก ms office ซึ่งจะช่วยให้ผมได้ฝึกภาษาไปในตัวด้วย แน่นอน ไม่เคยมีคนไทยทำงานนี้มาก่อน ส่วนใหญ่จะเป็นแขก กับ เมกัน เพราะมันต้องสอบเข้า ผมไปสอบและทำไม่ได้ ผมเสียใจ ผมไม่ได้งานแน่เลย แต่ทว่า เทวดาของผมแผลงฤทธิ์อีก ข้อสอบของผมอาจารย์ดันลืม save ทำให้คำตอบหายหมด อาจาย์ขอโทษและขอให้ผมทำอีกรอบ หวานผมสิครับ ทำรอบสองมันจะไปพลาดได้อย่างไร สุดท้ายผมก็ได้งาน ทั้ง ๆ ที่เพื่อน ๆ ที่มันเก่งภาษาและเก่งคอมกว่าผมเป็นร้อยเท่ามาสอบ ก็ไม่มีใครทำได้

เรื่องโชคดีของผมยังมีต่อเนื่องมาเรื่อย ๆ ตอนนี้อายุก็สามสิบก็ยังอยู่ ถึงวันนี้ ผมกลับรู้สึกไม่สบายใจว่า เอ ผมใช้โชคของผมในวัยเด็กมากไปหรือเปล่า กลัวว่า เทวดาท่านจะเหนื่อยและจะหยุดช่วยผมเมื่อผมแก่ตัว ฮาฮาฮา

Create Date : 24 กันยายน 2548

Last Update : 24 กันยายน 2548 12:22:49 น.

10 comments

Counter : 1289 Pageviews.

คุณคงมีสัมผัสที่ 6 นะคะ

โดยส่วนตัวแล้ว

ก็ไม่ค่อยแน่ใจเรื่องนี้มากนัก

เคยคิดเสมอว่า คนเราดำเนินชีวิตไปตามครรลองแห่งบุญกรรม ครึ่งนึง อีกครึ่งนึงเป็นกรรมใหม่ทั้งดีและไม่ดีที่คุณสร้างขึ้นมาเอง

เช่นคุณไม่อ่านหนังสือ คุณอาจสอบตก

บุญเก่าไม่ช่วย หรือช่วยไม่ได้ ต้องทำเอาเอง ( อ่านหนังสือเอง จึงจะสอบผ่าน )

เหตุการณ์บางอย่างต้องถูกกำหนดว่า คุณต้องมีเงินมากมาย ( บุญเก่ามาส่งผล ทำให้คุณมีการได้เงินมามากมายจาก หลายสาเหตุ )

โดย: รักดี

วันที่: 24 กันยายน 2548 เวลา:13:04:36 น.

ถ้ามีก็ดีสิคะจะได้มีเพื่อนปลอบใจเวลาเหงาๆๆอ่ะอิอิอิ

โดย: oryzaja

วันที่: 24 กันยายน 2548 เวลา:18:45:20 น.

มีแน่ค่ะ เป็นคนหนึ่งที่เชื่อเรื่องนี้
สำเร็จในทุกๆเรื่องก็ด้วยกำลังใจจากเทวดาประจำตัวนี่แหละค่ะ

แล้วอีกอย่างนะ เขาว่ากันว่าผู้ที่นอนตื่นสาย ก้นโด่งยันบ่าย
เขาเหล่านั้นมักไม่ค่อยประสบความสำเร็จในชีวิต

เพราะช่วงเช้าเทวดาท่านต้องขึ้นไปรับพรเื้บื้องบนเพื่อที่จะนำได้มาปกปักรักษาเราต่อไป
เหมือนทำวัตรเช้าไง

ฟังเหมือนเพ้อเจ้อ ไม่เชื่ออย่าลบหลู่นะจ๊ะ

โดย: แตนต่อย

วันที่: 24 กันยายน 2548 เวลา:19:03:50 น.

โอ้ว หรอครับง๊านต้องตื่นเช้าหน่อยแร้ว
ไม่ทราบว่าคุณเกิดปีเถาะหรือเปล่าครับ เพราะหลายคนที่เกิดปีเถาะจะมีความรุ้สึกทำนองนี้หน่ะ

โดย: OutOfMyMind IP: 61.91.208.151 วันที่: 26 กันยายน 2548 เวลา:12:28:06 น.

เทวดาเค้าไม่มาช่วยคุณหรอก
กินบุญเก่าอะแหล่ะ55
ถ้ามีจริง คุณ ต้องรุ้จักเค้าซิ
แนะนำว่า บุญเหมือนเงินนะ เบิกมาใช้แล้วมีวันหมดไป
บุญหมดมะไหร่ ตัวช่วยๆไม่มี เดียวจะน้ำตาตกเด้อ

เกิดปีเถอะเร๊อะ ปีเดียวกับบักเวปโนว์(รู้จักป่าวหว่า) เหอๆๆ
คนปีนี้ เท่าที่รู้จักก็ใจดี ขี้ตกใจ จินตนาการสูงส่ง แอบเพี้ยน ตรงป่าวฟระ55
แต่ดูโหวงเฮ้ง คุณแล้ว คงไม่อดตายหรอก

โดย: ซะงั้น IP: 203.188.22.9 วันที่: 27 กันยายน 2548 เวลา:23:51:14 น.

ตอนนี้เร่งฝากบุญเพิ่มอยู่ครับ กลัวหมดเหมือนกัน :)

โดย: OOMM IP: 61.91.207.136 วันที่: 28 กันยายน 2548 เวลา:10:19:26 น.

พอดี ไปเจอ ทู้นึง ในลานธรรม..หวังว่าคงจะเป็นประโยชน์
กับคุณ อู้มม..(ฮี่ๆ)

//larndham.net/index.php?showtopic=16674&st=0#top
ป.ล. เข้ามาอัพบ่อยๆดิ เราชอบคุณเขียนนะ
หนุกดี แต่เราไม่ค่อยได้ไปแถวสีลมเท่าไหร่
พอดี มะใช่พวกนักการตลาด นักธุรกิจน่ะ..อิอิ

โดย: imm- - - - ->inmymind..ฮี่ๆๆ..เราเอง ..ซะงั้น IP: 203.188.45.170 วันที่: 28 กันยายน 2548 เวลา:23:19:35 น.

ขอบคุณครับ คุณ imm (ฮาฮา)

โดย: OOMM IP: 61.91.206.160 วันที่: 29 กันยายน 2548 เวลา:2:24:24 น.

เกิดปีเถาะด้วย และก็มีความคิดแบบนี้เหมือนกันล่ะ
แต่ไม่อยากจะคิดเข้าข้างตัวเองมากเกินไป

ถึงจะดูเป็นคนโชคดีเหมือนคุณ OOMM
ถึงจะสอบเข้าได้ที่เรียนดีๆ ทั้งๆทีไม่ตั้งใจเรียน

แต่ตอนที่โชคไม่ช่วย มันก็มีเหมือนกัน
เช่น ตอนที่รีบไปสอบ แต่อดสอบ เพราะมัวเอารถไปหมุนอยู่บนโทลเวย์
หรือจนป่านนี้แล้ว เราก็ยังหาตัวเองไม่เจอ ยังไม่พอใจกับตัวเอง
จบคณะดีๆ มีชื่อเสียงมา แต่จบมาก็ไม่ได้เอามาใช้ต่อ จับฉ่าย เป็นเป็ดไปเรื่อยๆ ฯลฯ

เลยคิดว่าสุดท้ายแล้ว เราเองก็เป็นที่พึ่งของตัวเองเท่านั้น
และผลของการกระทำของเรา มันก็ส่งผลต่อตัวเราในเวลาต่อมาเกือบทุกครั้งค่ะ

โดย: kednoi

วันที่: 24 ตุลาคม 2548 เวลา:17:15:10 น.

ทุกคนมีเทวดาประจำตัวอยู่แล้ว ท่านจะคุ้มครองเราตลอดเวลา เพียงแต่มีข้อแม้ว่า เทวดาท่านไม่ชอบสุรา ถ้าท่านดื่มเข้าไปจะทำให้เทวดาท่านหนีไปชั่วขณะ
เทวดาที่คุ้มครองเรามีอยุ๋4องค์
1.ศีล ประจำทิศขวา
2.ปัญญา ประจำทิศซ้าย
3.หิริ ประจำทิศเบื้องหน้า
4.โอตัปปะ ประจำทิศเบื้องหลัง
ถ้าเราดื่มสุราแล้วเทวดาทั้ง4องค์จะหนีไปเริ่มจาก ศีล เพราะผิดศีลที่ว่าด้วยการดื่มสุรา ต่อมาคือ ปัญญา จะหายไป ต่อมา หิริก็จะกระโดดหนีไป คือเราจะไม่ละลายต่อบาป และองค์สุดท้ายคือ โอตัปปะ เกรงกลัวต่อบาปก็จะไม่มี ซึ่งเป้นสาเหตุให้เกิดอะไรต่างๆมากมาย
นี่หละคับ เทวดา ของจริง

โดย: Chininter IP: 202.44.8.100 วันที่: 20 กุมภาพันธ์ 2549 เวลา:20:05:35 น.