อื้ม...พุธที่แล้วเป็นวันเกิดของแป้นคะ

นอกจากอายุที่เพิ่มขึ้นอีกปีแล้ว รู้สึกว่าทั้งอายุ ความคิด

นิสัย ต่างก็เติบโตขึ้นด้วย

ปีหนึ่งที่ผ่านมา แป้นได้เรียนรู้อะไรหลายๆอย่าง

จากประสบการณ์ของตนเองและคนรอบข้าง

ปีนี้แป้นได้ค้นพบคนๆหนึ่งที่ทำให้แป้นได้รู้จัก “ความรัก”อีกครั้ง

ขอบคุณนะ ที่อยู่เคียงข้างแป้นมาจนถึงวันเกิดและกำลังจะผ่านเข้าปีใหม่

อยากให้ปีหน้าและปีต่อๆไป มีเราสองคนแบบนี้นะคะ

เล่าถึงวันเกิดดีกว่า ตัวเล็กขึ้นรถมาจากบ้าน ใช้เวลาห้า ชม โดยประมาณ

ก็มาถึงนครปฐมที่ๆแป้นกำลังเรียนเทอมสุดท้ายอยู่

วันเกิดของแป้นนอกจากจะเป็นวันที่ตัวเล็กจะมาหาแล้ว

ยังเป็นวันแสนยุ่งที่แป้นมีสอบสองวิชาและรายงานหน้าห้องอีกหนึ่งวิชา

อีกทั้งยังมีเพื่อนมาเซอร์ไพร์สหนึ่งคน มากินข้าวด้วยกันตอนเที่ยงอีก

แล้วแป้นยังต้องไปเปิดห้องไว้ล่วงหน้า
เพื่อที่ตัวเล็กมาจะได้เข้าพักได้ทันที

ทั้งวันแป้นเลยหัวหมุนมากกก....แต่ก็มีความสุขมากๆที่จะได้เจอตัวเล็ก

แต่...เรื่องไม่คาดฝันก็เกิดขึ้น...เมื่อตัวเล็กได้รับโทรศัพท์ด่วนจากพี่ปอโท

ว่าต้องไปพีเซนท์งานกับอาจารย์ตอนวันศุกร์แต่เช้า

อ่ะ...ทำเอาตัวเล็กหัวเสียไปเหมือนกันที่เกิดเรื่องด่วนแบบนี้

แป้นเองก็คิดไม่ออกว่าจะทำยังไงดี เพราะเหลือแค่หนทางเดียว

คือ ตัวเล็กจะต้องกลับบ้านในวันพฤหัส
เพื่อให้ทันพีเซนต์งานตอนเช้าวันศุกร์

แต่เพิ่งเจอกันแป๊ปเดียว...ยังไม่ทันหายคิดถึงเลย

ตอนแรกแป้นกะว่าจะตามกลับไปด้วย เพราะตัวเล็กจะได้ไม่ต้องไปๆมาๆ

แต่แป้นไม่อยากพักที่บ้านตัวเล็กเท่าไหร่

ก็ปีนี้ไปติดต่อกันมาสี่ห้าเดือนได้แล้ว....ไม่อยากให้พ่อแม่ตัวเล็กสงสัย

แต่ถ้าไม่เข้าบ้าน พักที่ห้องเช่ารายวัน
เราสองคนก็จะไม่มีรถที่จะไปไหนมาไหน

อีกทั้งตัวเล็กเบื่อที่จะเที่ยวแต่แถวบ้านแล้ว

ก็เลยตัดสินใจที่จะกลับ แล้วมาใหม่ในวันศุกร์ หลังพีเซนท์งานเส็ด

โดยที่แป้นจะไปรับที่หมอชิต เราสองคนจะได้มีเวลาอยู่ด้วยกันเยอะขึ้น

วันพฤหัส หลังจากแป้นเรียนเสร็จ

แป้นก็เลยพาตัวเล็กไปทัวร์กินเล็กน้อย ก่อนที่จะกลับมาพักที่ห้อง

แต่ฝนตกเลยทำให้ออกไปถ่ายรูปกันไม่ได้

ตอนเย็นๆ ก็รีบกันเช็คเอาท์ เพราะแป้นดูเวลารถทัวร์ผิด

เกือบพาตัวเล็กตกรถเลย พอส่งตัวเล็กขึ้นรถเสร็จ

แป้นก็กลับไปกินข้าวกับที่บ้าน

พอวันศุกร์ แป้นก็ไปรับตัวเล็กที่หมอชิต

นั่งรถมาด้วยกัน เล่นกันตลอดทาง

ถึงที่พักเอาก็เย็นแล้ว พักพอหายเหนื่อย ฟ้าก็เริ่มมืด

ออกไปทานข้าวกันที่องค์พระ...ซื้อสตอร์เบอร์รี่

และขนมครกเจ้าอร่อยของที่นี่...ตัวเล็กติดใจมาก

สงสัยที่มาหาแป้นเนี่ย จะมาหาเพราะของกินอร่อยรึเปล่านะ

วันเสาร์ เราสองคนขึ้นรถไปตลาดน้ำดำเนินกัน

ทั้งที่อยู่ใกล้ๆ แต่แป้นกลับไม่เคยไป...แต่ตัวเล็กเคยไปมาแล้ว

พอไปถึงก็สายหน่อยๆ ผู้คนยังเยอะอยู่ เราสองคนหาของทานกันริมน้ำ

อิ่มท้องก็นั่งเรือพายชมรอบตลาดน้ำ

มีกันสองคน เรือพายเลยลดราคาจากสามร้อยเป็นสองร้อยให้

ค่อยหายเหงื่อตกหน่อย...

แต่เจอการจารจรทางเรือติดขัด ด้วยความที่เรือขายของก็เยอะ

เรือชมวิวก็แยะ ต่างฝ่ายต่างอยากไป เลยติดๆอยู่ซะตั้งนาน แง่มๆ

แป้นไม่ค่อยอยากซื้ออะไรนัก เพราะของก็คล้ายๆกับแถวบ้าน

จังหวัดใกล้เคียงกันนี่น่า แต่ตัวเล็กซื้อบ้างเล็กน้อย
เอาไปเป็นของฝาก

ตกเที่ยงๆก็นั่งรถกลับที่พักกัน ทริปนี้เหนื่อยเหมือนกันแหะ

ถึงนครปฐม กินข้าวพักผ่อนนิดหน่อย ตัวเล็กก็ต้องกลับ

เห้อ ต้องห่างกันอีกแล้ว...ไม่อยากห่างกันแบบนี้จริงๆ

แต่ทำไงได้...เราสองคนยังมีหน้าที่ของตัวเอง

คงต้องรอวันที่ว่างตรงกัน ถึงจะได้เจอกันอีก

รักทางไกล แต่หัวใจใกล้กัน ถึงจะเหนื่อยหน่อยๆ

แต่พอได้อยู่ด้วยกันก็ช่วยกันเติมเต็มช่วงเวลาที่ห่างกัน

วันเกิดปีนี้ มีความสุขจริงๆ ได้เจอเธอ ได้อยู่กับเธอ

ได้กอดเธอ อิงแอบชิดใกล้ เป็นความสุขที่บรรยายไม่ถูกจริงๆ

เค้ารักตัวนะคะ ที่รักของเค้า....

Create Date : 26 ธันวาคม 2553
Last Update : 26 ธันวาคม 2553 16:14:11 น.		2 comments
Counter : 599 Pageviews.
Share Tweet