แค่ผู้หญิงธรรมดาๆสองคน...
Group Blog
 
<<
กรกฏาคม 2554
 12
3456789
10111213141516
17181920212223
24252627282930
31 
 
23 กรกฏาคม 2554
 
All Blogs
 

เวิ่งไม่อยู่ แป้นเหงาหง่าว

หวัดดีคะ แป้นเองงับ Smiley
ไม่ได้มาอัพไดอารี่นานเลย
มัวแต่นั่งทำงาน กลับหอมาก็เหนื่อยSmiley
กินข้าวแล้วก็นอน ช่างเป็นกิจวัตรของมนุษย์เงินเดือนจริงๆเลย
บางทีก็เบื่อกับกิจวัตรแบบนี้นะคะ อยากจะพักบ้างเหมือนกัน
แต่ทำไงได้ เรียนจบแล้วก็ต้องทำงาน หาเงินใช่ไหมละ สู้โว้ยSmiley

แต่แป้นก็มีโอกาสได้หยุดยาวด้วยคะSmiley
เพราะแป้นต้องไปเตรียมพร้อมสำหรับการรับปริญญา
(ซึ่งการลาหยุดนี้ ก็โดนหักเงินไปตามระเบียบ เห้อ จนอีกแล้ว)
ช่วงรับปริญญาที่ผ่านมา เหนื่อยมากเลย
เพราะต้องตื่นแต่เช้าไปแต่งหน้าแต่ตี่สี่ตีห้า
ทั้งวันซ้อมรับปริญญาและในวันรับจริง

แต่แป้นก็รู้สึกดีมากๆที่ได้เข้าร่วมกินกรรมนี้นะคะ
เพราะแป้นคิดว่าวันนี้ วันรับปริญญา
ไม่ใช่วันของแป้นแค่คนเดียว
แต่ยังเป็นวันแห่งความภาคภูมิใจของพ่อแม่ด้วยSmiley
ที่ท่านส่งแป้นจนถึงฝั่ง รักพ่อกับแม่จัง
อีกทั้งช่วงเวลาที่ผ่านมาแป้นยังได้เจอน้องๆเพื่อนๆ
พูดคุยแบ่งเบาปัญหาที่ได้พอเจอจากการทำงาน
รู้สึกดีใจจริงๆที่ได้กลับมาเยือนมหาวิทยาลัยที่รักของแป้นอีกครั้ง ><

ถึงช่วงรับปริญญาจะค่อนข้างเหนื่อย
แต่ว่าแป้นมีผู้ช่วยละคะSmiley
เป็นทั้งผู้ช่วยถือของ ช่วยซื้อของกิน และช่างภาพ
คนนั้น จะเปนใครไปไม่ได้นอกจากที่รักของแป้น เวิ่งเองละคะ
เวิ่งมาช่วยแป้นตั้งแต่วันแรก จนวันสุดท้าย
ช่วงซ้อมรับปริญญาจึงเปนช่วงที่เราได้อยู่ด้วยกันนานที่สุดด้วยละคะ
และเปนช่วงที่แป้นมีวามสุขที่สุดเลย Smiley
ถึงแม้ว่าเราจะทะเลาะกันนิดๆหน่อยๆ
เพราะแป้นเหนื่อย ซ้อมรับจนเหนื่อยก็อารมณ์เสียง่าย
ก็เลยมีทะเลาะกันบ้าง เหอๆ นิสัยไม่ดีเลยจริงๆ
 แต่พอวันที่แป้นต้องส่งเวิ่งกลับบ้านSmiley
รู้สีกใจหายจริงๆ เราอยู่ด้วยกัน นอนด้วยกัน
กินข้าวด้วยกัน ดูทีวีด้วยกัน มาเกือบอาทิตย์
พอเราต้องแยกกันไปต่างคนต่างอยู่เหมือนเดิม
ก็เลยรู้สึกเหงามากๆ ไม่อยากจะให้ไปเลย
แต่เราสองคนก็รู้ละนะคะว่าต่างคนต่างมีหน้าที่
เรายังไม่สามารถทำตามหัวใจตัวเองได้
ต่อให้เราอยากทำแค่ไหนก็ตาม T^T
แป้นคิดถึงเวิ่งจัง....Smiley
พอเวิ่งขึ้นรถทัวร์แล้ว แป้นก็ต้องขับรถกลับบ้าน
ท่ามกลางสายฝนกระหน่ำ
แป้นได้เพียงแต่คิดว่า อีกครั้งแล้วสินะ
ที่จะไม่มีใครกินข้าวข้างๆเรา
ที่จะไม่มีใครนอนข้างๆเรา
ที่จะไม่มีใครให้เราอิงแอบ
ที่จะไม่มีใครให้เราพูดคุย หยอกเย้า
ที่จะไม่มีใครป้อนขนม ป้อนน้ำให้เรา
ที่จะไม่มีใครคอยบอกว่าให่ขับรถดีๆ
ที่จะไม่มีใครคอยคาดเบลท์ให้ เวลาที่เรารีบออกรถ
เราต้องกลับมาอยู๋คนเดียวอีกครั้งแล้วสินะ
คิดถึงเธอจริงๆ
มู๋ของตัว







Free TextEditor




 

Create Date : 23 กรกฎาคม 2554
2 comments
Last Update : 27 มีนาคม 2555 9:36:42 น.
Counter : 681 Pageviews.

 

สู้ต่อไปค่ะ

 

โดย: witch@thedog 3 สิงหาคม 2554 7:21:49 น.  

 

ป่านนี้คุณเวิ่งก็นั่งคิดถึงคุณแป้นนะคะนี่
ต่างคนต่างเอาหัวใจอีกคนนึงไป :)

 

โดย: sea_story 5 สิงหาคม 2554 23:35:14 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 


Begining
Location :


[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




เรื่องราวของผู้หญิงสองคน...ที่เจอกัน
ไม่ได้พิเศษอะไร....แค่คนธรรมดา
ไม่ใช่สองคนที่วิ่งตามความรัก...
แต่เป็นสองคนที่ความรักวิ่งเข้ามา...
Friends' blogs
[Add Begining's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.