ที่ไหนๆ ก็มีคนอดอยากยากจน
เหตุการณ์เกิดที่ศูนย์การค้าแห่งหนึ่งในฮอนโนลูลู ฮาวาย
ระหว่างทริป 7 วันในฮาวาย ระหว่างช่วงกลางวันที่เที่ยวเราไม่ได้ให้ความสำคัญกับอาหารกลางวันกันซักเท่าไร เพราะไม่ต้องการเสียเวลาท่องเที่ยวไปกับการตระเวณหาของทานเรามีเวลาอยู่ที่นี่แค่สัปดาห์เดียว และก็ไม่รู้ว่าเราจะมีโอกาสกลับมาฮาวายอีกเมื่อไร หรืออาจเป็นครั้งเดียวที่มาที่นี่
วันหนึ่งเรานั่งทานอาหารกลางวันกันที่ subway ที่ไม่ได้หมายถึงรถไฟใต้ดิน แต่เป็นร้านขายแซนวิชประเภทหนึ่งที่มีสโลแกนว่า subway eat fresh โดยทำแซนวิชกันสดๆ ตรงนั้นให้คนซื้อเลือกว่าจะอาขนมปังแบบไหน เนื้อสัตว์อะไร ผักอะไร เครื่องปรุ่งอะไร เอามากินได้ด่วนๆ เร็วๆ
ระหว่างนั่งทานลูกกะตาเราก็มองออกนอกกระจกร้านออกไปเห็นชายคนหนึ่งคุ้ยหาของในถังขยะ หาอะไรก็ไม่รู้สงสัยจะหากระป๋องอลูมิเนียมหรือขวดน้ำพลาสติกไปขายมั้ง เรา 2 คนก็เริ่มรู้สึกว่าคอชักฝืดแล้ว เพราะรู้สึกว่าในขณะที่เราจ่ายเงินหมดไปกับการท่องเที่ยวโน่นนี่ในประเทศและต่างประเทศ แต่ผู้คนร่วมโลกอดอยากมาให้เห็นกันจะๆ อยู่ตรงหน้า
ชายคนนั้นก้มหน้าหาของในถังขยะซักสองนาทีหาไม่เจอเขาก็เดินผละจากถังขยะตรงนั้นมุ่งไปหาถังขยะอีกที่อยู่ห่างออกไปประมาณ 10 เมตร
ในขณะที่ลูกกะตาของดิฉันและสามียังสแหลนมองตามไปอีก ทันใดนั้นเราก็เห็นเขาหยิบกระป๋องน้ำอัดลมจากถังขยะขึ้นมาแล้วยกดื่มเข้าปาก ดิฉันและสามีมองหน้ากันดิฉันนึกในใจว่าไม่ไหวหว่ะ กลืนอาหารไม่ลงเกิดความรู้สึกหดหูและแย่สุดๆ ไม่ใช่ว่าในไทยไม่เคยเห็นอะไรแบบนี้ก็เห็นช่วยอะไรได้ก็ช่วยเขาไป แต่ยังไม่เคยเห็นเหตุการณ์แบบนี้ในขณะที่เรากำลังนั่งกินอาหารแม้จะไม่ใช่อาหารที่ดิบดีอะไรนักหรือแพงก็ตาม
นั่งมองตากันอยู่สองสามวินาทีสามีก็ลุกพรึ่บเดินออกไปนอกร้านไป
เดินตามจนถึงตัวผู้ชายคนนั้น แล้วหยิบเงินส่งให้ชายคนนั้นไป
อาจเป็นเงินไม่มากอะไรนักแต่ก็พอสำหรับอาหารกลางวันมื้อนึงของชีวิตที่เกิดมาจนซึ่งเหตุจะมาจากอะไรก็ไม่รู้เหมือนกันแต่ดิฉันโทษไปที่เวรกรรม ทำบุญให้ทานกันเยอะๆ รักษาศึลห้า หากว่างก็เจริญภาวนาตามแบบตามวิธีที่แต่ละคนชอบและถนัดเกิดชาติไหนจะได้ไม่ไม่จนไม่อดอยากทำบุญทำทานตามศรัทธาและเงินที่มีตามสมควรไม่ต้องทุ่มจนหมดเนื้อหมดตัวนะคะ
Create Date : 06 มิถุนายน 2559 |
|
0 comments |
Last Update : 10 มิถุนายน 2559 9:35:01 น. |
Counter : 537 Pageviews. |
|
|
|