วันแห่งความรักก็เหมือนวันธรรมดาวันหนึ่ง แค่มันตรงกับวันที่ 14 กุมภาพันธ์ ก็เท่านั้นเอง วันนี้ต้องออกไปทำงานเหมือนเช่นเคย แถมตื่นสายอีกต่างหาก รถก็ติด มันเป็นทั้งวันจันทร์ และวันที่รถติด เช้ายันเย็น งานเช้าวันนี้ต้องเรียกว่างานเข้า มากันไม่ขาดสาย ปัญหาอะไรหนักหนารุมกันวันนี้วันเดียว... ถึงบ่ายงานเริ่มน้อยลงหน่อย ได้มีเวลาอ่านหนังสือเตรียมสอบ MCSE อีกหน่อย.... คงจะได้เป็นเทพฯ ก็คราวนี้แหละ สอบมาเรื่อยๆ ตั้งแต่กันยาฯ ปีที่แล้ว เหลืออีก 2 ตัวเท่านั้น อ่านไปเรื่อยๆ ไม่นานก็ 6 โมงเย็น หุหุ กว่าจะกลับบ้านได้ต้องรอให้รถบนถนน สาธรใต้มันน้อยลงสักหน่อย.. นั่งมองจากบนตึกที่ทำงานเห็นฝั่งนราธิวาศ ขาเข้าแล้ว อยากจะร้องให้ อะไรมันจะได้ยาวได้ใจขนาดนั้น .. สุดท้ายก็กลับเส้นทางเดิม.. ออกมา ทุ่มครึ่ง ถึงบ้านสองทุ่มครึ่ง เวลา 1 ชั่วโมงเหมือนทุกที ... ถึงบ้านก็ออกไปหน้าปากซอยหาอะไรกินคิดไม่ออก ก็กินคะน้าหมูกรอบ 30 บาท แต่ไข่ดาวร้านนี้จาก 5 บาทตอนนี้เป็นใบละ 10 บาทแล้ว กินไม่ลงเลยจริงๆ .. ซื้อเสร็จกลับบ้านทอดไข่ดาว 2 ใบ ที่บ้านกินเองสบายใจ บวกประหยัด.. อิ่มแล้วก็ล้างรถฆ่าเวลาไปอีกอีกช่วงโมง ตอนนั่งพิมพ์ๆ อยู่นี่ก็เวลา premier league review พอดี 4 ทุ่มเข้าไปแล้ว
โห๊ะๆ เวลาช่างผ่านไปไวเสียจริง อีก 2 ชั่วโมงก็ได้เวลานอน และตื่นไปทำงานใหม่ตามประสาพนังงานเงินเดือน เฮ้อ