"ล่าม" ครั้งแรกในชีวิต

เมื่อวันพฤหัสกับวันศุกร์ที่ผ่านมา ได้ไปทดลองทำอีกอาชีพนึงที่ไม่เคยทำมาก่อน คือ การเป็น "ล่าม"

ถึงแม้จะเป็นระยะเวลาสั้นๆ แต่เพราะมันเป็นครั้งแรกที่ได้ทำจริงๆจังๆ แบบได้เงิน ก็เลยอดกังวลไม่ได้ เนื่องจากเราไปเป็นล่ามพาพี่คนไทยดูสินค้าที่กวางโจวแฟร์

อันที่จริงงานนี้ไม่ได้ตั้งใจจะทำ แต่เพราะพี่ที่รู้จักเขาแนะนำให้ลองทำดูและเห็นว่าเป็นจ๊อบไม่ได้ใช้เวลานาน ทำงานมีกำหนดเวลา อีกอย่างสถานที่จัดงานไม่ได้ไกลจากหอ เพราะงั้นถ้ากลับเย็นนิดหน่อยก็ไม่ต้องกังวลมาก

เริ่มงาน 9.30 น.คือเวลาที่แฟร์เปิด ปีนี้แฟร์คนเยอะมากจริงๆ ซึ่งแสดงถึงเศรษฐกิจที่ดีขึ้น วันแรกพี่เขาต้องการจะดูกระเบื้อง ฝ้า แผ่นปูพื้น ขอบอกตรงๆว่า กับเรื่องพวกนี้เราไม่ค่อยมีความรู้เท่าไหร่ ครึ่งเช้าจึงผ่านไปแบบทุลักทุเลพอสมควร

พอตอนบ่ายเราเริ่มเข้าใจวิธีการสอบถาม วิธีที่เขาปฏิบัติกันในงาน ดังนั้นจึงรู้สึกว่ามันเริ่มราบรื่นขึ้น ถึงแม้บางทีเราจะไม่เข้าใจศัพท์เฉพาะบางคำ แต่เพราะมันเป็นงานแฟร์ซึ่งดีอยู่อย่างคือ ทุกคนพูดภาษาอังกฤษได้((แต่ถ้าพูดจีนจะดีสุด อิอิ)) ดังนั้นศัพท์ไหนที่ไม่เข้าใจ เขาจะทับศัพท์ภาษาอังกฤษให้เราทันที....

และพี่ที่จ้างเราก็โอเคมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆ คือเขาเข้าใจว่าเราก็มือใหม่ เขาก็มือใหม่ในการมาดูสินค้า เพราะงั้นก็ช่วยๆกันไป เขาก็อธิบายสินค้าคร่าวๆที่เขาต้องการดู ทำให้เราพอจะเข้าใจในตัวสินค้าที่ต้องการดูมากขึ้น ว่าควรสอบถามอะไรแทนพี่เขาได้บ้าง

วันที่สอง....ตอนแรกพี่เขาแพลนไว้ว่าจะกลับไปดูตรงAreaเก่า แต่พอดีมีพี่อีกคนมาแจม เขาเลยชวนไปดูในส่วนอื่นๆ คือส่วนของมอเตอร์ไซค์ เครื่องจักรอุตสาหกรรมขนาดใหญ่ ซึ่งบอกตามตรงว่า เราไม่มีความรู้มากเข้าไปใหญ่ เนื่องจากแต่ละอย่างเป็นเรื่องไกลตัวมาก

ในส่วนของมอเตอร์ไซค์ไม่มีปัญหาอะไรมากเท่าไหร่ เพราะมันก็เป็นสินค้าที่ไม่มีกลไกอะไรมากมายนัก.....จะละเอียดก็ในส่วนของรายละเอียดการสั่งสินค้า และตัวเครื่อง ถือว่าผ่านไปได้ด้วยดี
แต่พอมาถึงเครื่องจักรขนาดใหญ่ อันนี้ทำให้เรากังวลมาก เพราะตัวเครื่องจักรเองเราไม่เคยศึกษามาก่อน และพี่เขาต้องการดูแต่ละอย่าง เช่น เครื่องกำเนิดไฟฟ้า เครื่องจักรผลิตหลังคาบ้าน เครื่องบดหิน เครื่องรีไซเคิล
ซึ่งเป็นอะไรที่ถ้าไม่ใช่เป็นไปเป็นล่าม ชีวิตนี้ก็ไม่เคยคิดจะไปดูงานแฟร์เฟสนี้เลยสักนิด......

แต่พี่เขาดีกันมากจริงๆ เขาจะอธิบายรายละเอียดคร่าวๆให้เราพอรู้นิดหน่อย หลังจากนั้นก็เป็นหน้าที่ของเราที่จะต้องสื่อสารกับผู้ขายถึงรายละเอียดปลีกย่อยต่างๆทั้งตัวเครื่อง ระบบการทำงาน และการสั่งซื้อสินค้า เรียกว่าได้ทั้งความรู้ ทั้งคำศัพท์ รู้สึกดีกว่าการไปนั่งเรียนหนังสือซะอีก

รวมทั้งสองวันนับๆดูแล้วเราเดินไปทั้งหมด15ชม. เราก็เป็นคนอึดเหมือนกันนะ เพราะเราเดินกัน พักแค่ครั้งเดียวคือกินข้าว ประมาณหนึ่งชม.เท่านั้น นอกนั้นเดินตลอด ไม่มีการนั่งพัก เพราะเราเข้าใจว่าพี่เขาเสียเงินมางานก็ต้องการดูสินค้าให้ได้มากที่สุด ถึงแม้พี่เขาจะหันมาถามเรื่อยๆว่าเราเบื่อ หรือต้องการพักบ้างไหม

แต่เราก็ตอบไปว่า เรามาทำงาน ไม่เป็นไรหรอก ให้พี่เขาเดินตามสบาย เราคิดในใจว่า ถึงมันจะเมื่อยสักหน่อย แต่ก็ควรเต็มที่กับเขาให้มากที่สุดแหละ ไม่อยากให้มาเสียเที่ยวมากกว่า

ตอนที่พี่เขาให้ค่าตอบแทนมา เมื่อเราได้รับแล้วตกใจมากกกกกก พี่ให้มาเยอะเกิน จนต้องคืนกลับไปบางส่วน เพราะเกรงใจเขามากจริงๆ ถึงเราจะทำงานหนัก แต่ค่าตอบแทนที่ได้มันมากเกินไปจริงๆ ถึงจะคืนไปแล้วก็ยังมากเกินไปอยู่ดี แอบเกรงใจ และไม่อยากให้เขาต้องมาเสียcostตรงนี้แพงเกินไปจริงๆ ((ก็อุตส่าห์ให้เพื่อนเขาหาคนรู้จักมาเป็นล่ามให้ ราคามันควรจะประหยัดมากกว่าที่ควรจะเป็นสินะ))

สรุปสองวัน ได้ประสบการณ์มากมาย....เพิ่งรู้ว่าการทำงานเป็นล่ามนี่ต้องมีไหวพริบดีเยี่ยมเหมือนกันนะ ไม่งั้นอาจตายกลางอากาศได้เหมือนกันแหละ แต่ก็แอบดีใจที่เราพาพี่เขารอดได้ในทุกบู้ท อิอิ


จบไปอีกหนึ่งประสบการณ์ชีวิตที่น่าจดจำ

Create Date : 17 เมษายน 2553 Last Update : 17 เมษายน 2553 16:34:44 น. Counter : 794 Pageviews.		9 comments
Share Tweet