Group Blog All Blog
|
My Lecture เมื่อมาเรียนป.โท สิ่งหนึ่งที่ขาดไม่ได้กับการเรียนคือ การจดเลกเชอร์.... เอาว่าแค่ฟังก็จะตายแล้ว เหล่าซรือแต่ละคนก็สำเนียงแตกต่างกันไป บางคนก็พึมพำงึมงำอยู่ในคอ บางคนก็พูดรัวมาก ประเด็นไม่บอก พูดไปเรื่อยเฉื่อย อิคนจดก็ฟังไปดิ ไม่รู้จะเริ่มยังไงเลย หรือต่าวซรือเรา นั่งเรียนสามชม. ฟังออกรวมๆแล้วประมาณชม.นึง บางวันถึงขั้นไม่รู้เรื่องเลยทั้งสามชม. เพื่อนคนจีนมาปลอบใจว่า....ไม่เป็นไร พวกเขาก็ฟังไม่ออกหรอก บางทีก็เดาๆไป เหอะ...แม้แต่อ.เองก็รู้ตัวนะว่าเขามีปัญหาเรื่องเสียง ในเมื่อมันต้องเผชิญกับเรื่องแบบนี้ หนทางที่จะทำได้คือ...ขอยืมเพื่อนจด ซึ่งก็เพิ่งมารู้กันวันนี้ว่า ปกติแล้ว เขาจะไม่ยืมเลกเชอร์จดกัน ((เราว่าบางทีเขาก็แปลกๆเรื่องเรียนกันนะ แข่งขันกันตลอดดดด แข่งกันจนไม่เห็นเลยว่าใครเพื่อนใคร ดูน่ากลัวสุดๆ)) แต่ไม่รู้ล่ะ ทำเนียนขอไปแล้วอะ แถมเพื่อนก็บอกว่าถ้าคราวหน้าจะขอดูอีกก็ไม่ว่ากัน ก็เขาจะว่าอะไรเราได้ กะอิแค่ขนาดอ.จดให้ดูในห้อง ยังอ่านไม่ค่อยจะออกเลย ลายมืออ.แบบว่า ยังกะคุณหมอเวลาจดอาการคนไข้ ยึกยือไปหมด... อิคนจด "งง" มันคำไรฟระ.... เฮ้อออออออออออออ......มันจะเป็นแบบนี้อีกนานแค่ไหนนะเนี่ยยย ((จนกว่าจะเรียนจบนั่นแหละ ไม่ต้องสงสัย))
|
-Ki-
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?] ยินดีต้อนรับเข้าสู่Blogนะคะ จขบ.มีงานอดิเรกคือหาของอร่อยทานค่ะ ชอบอ่านหนังสือ เล่นเอ็ม บางทีก็เขียนได ตอนนี้กำลังขะมักเขม้นกับการเรียนอยู่ที่จีนค่ะ แต่ชอบแอบเข้าพันทิปมาอ่านคลายเหงาเป็นประจำ ยินดีที่ได้รู้จักกับทุกคนค่ะ Color Codes ป้ามด Free Hit Counter by Pliner.Net Friends Blog
Link |
||||||||||||
