Bloggang.com : orangestar_y : ปากเซ 1...

ปากเซ 1...

วันนี้ เราจะเดินทางไปลาว ถ้าจะเรียกว่าไปลาว...แล้วไอ้การที่เราเดินข้ามไปช่องเม็กเนี๊ยะ เค้าเรียกว่าไปลาวไม๊น้า อิ อิ คงไม่นับมั๊ง งั้นเอาเป็นว่าการเดินทางไปลาวครั้งนี้เป็น "ครั้งแรก" ของเราแล้วกันเนอะ

ตามกำหนดการเราต้องออกจากกรุงเทพฯ คืนนี้ ไปถึงอุบลก็เช้าพอดี แล้วก็แวะกินข้าวที่โรงแรมเนวาด้า แล้วถึงจะเดินทางต่อไปที่ช่องเม็ก ช่องเม็กเป็นด่านชายแดนระหว่างไทย กะ ลาว อยู่ที่จังหวัดอุบลจ้า จะเขียงไงดีละ ก็ยังไม่ได้ไปนี่น่า งั้นเดี๋ยวกลับมาแล้วจะมาเขียนต่อแล้วกันนะ...

กลับมาแล้วจ้า.... ไปเที่ยวทริปนี้สนุกมาก ได้ปีนป่าย ได้ความรู้ใหม่ ๆ มากมาก แถมยังประทับใจม๊าก มาก (อยากกลับไปอีก)

เริ่มจากรถบัสของเราไปถึงอุบลประมาณตีห้าครึ่ง เราแวะล้างหน้าล้างตาที่โรงแรมเนวาด้า เฮียเฮงเจ้าของโรงแรมเปิดห้องไว้ให้ 2-3 ห้อง แล้วก็ลงมากินข้าวเช้าที่ห้องอาหารของโรงแรม ประมาณ 7.30-8.00 โมงเราก็ออกเดินทางไปที่ด่านช่องเม็ก ช่องเม็กในวันนี้ไม่เหมือนช่องเม็กเมื่อหลายปีก่อนที่เราเคยไป อาคารปัจจุบันใหญ่โตโออ่ามาก แปลกตาจนจำไม่ได้

เราใช้เวลาตรงด่านนี้ไม่นานนัก เนื่องจากได้มีการประสานเกี่ยวกับเรื่องใบผ่านแดนเรียบร้อยแล้ว แค่เอาพาสปอร์ตให้เจ้าหน้าที่ก็เรียบร้อย ถึงตอนนี้คณะเราขออนุญาตเจ้าหน้าที่เอารถบัสเข้าไปฝั่งลาวเพื่อจะได้ถ่ายของไปรถบัสของลาวที่เช่าไว้ แต่คุณเจ้าหน้าที่ให้ได้แค่ประตูรั้ว (ก็ยังดี) แต่คนต้องลงเดินเพื่อผ่านด่าน ก็ได้.... เราก็เดินเข้าไปในอาคาร เดิน เดิน เดิน โดยไม่ได้ตรวจอะไรทั้งน้าน เมื่อออกจากตัวอาคารก็ได้รู้ว่ามีสิ่งนึงที่ไม่เปลี่ยนไปจากหลายปีก่อนคือ "ทางเดิน" ระหว่างฝั่งไทย กะ ลาว มันเป็นดิน หิน พูดง่าย ๆ ก็คือ เดินลำบากเหมือนเดิม ร้อนยิ่งกว่าเดิม เฮ้อ

เรารอคนขนของเสร็จก็ขึ้นรถ มาถึงตรงนี้คณะของเรามีคนเพิ่มขั้นเป็น 2 คันรถบัส เพราะบางคนมาเครื่องมาลงที่อุบลฯ แล้วก็นั่งรถตู้ตามมาสมทบกันที่ช่องเม็ก

เราออกเดินทางจากช่องเม็กโดยมีไกด์สาวลาวหุ่นกระทัดรัดชื่อว่า "น้องส้ม" (เอ้..รูปน้องส้มอยู่ไหนหว่า

) ไม่เป็นไรเดี่ยวจะได้เห็นแน่นอน จุดหมายปลายทางแรกที่เราจะไปก็คือ "น้ำตกตาดผาส้วม" เราจะแวะกินอาหารกลางวันกันที่นั่น ...

น้ำตกตาดผาส้วม "ส้วม" ก็คือ "ห้องหอของหนุ่มสาว" น้ำตกนนี้ตั้งอยู่ในเขตสัปทานที่คนไทยเป็นเจ้าของ ถ้าจำไม่ผิดน้องส้มบอกว่าชื่อ คุณวิมล กิจบำรุง เป็นนักธุรกิจจากจังหวัดนครปฐม อีกอย่างก็คือคุณวิมลจะจ้างชนเผ่าที่เป็นเจ้าของพื้นที่ดังเดิมเป็นคนงาน เพื่อเป็นการสร้างงานให้กับพวกเค้า (ขออภัย...ถ้าจำไม่ผิดน่าจะเป็นเผ่าลาวเทิง)

ทางเดินไปร้านอาหารต้องข้ามน้ำตกไป โดยเค้าทำเป็นสะพานไม้ไผ่แขวน น้องส้มบอกว่ารับน้ำหนักได้ไม่เกิน 20 คน เดินแล้วมันก็แกว่ง ๆ สนุกดี แต่สะพานเหล็กเค้าก็มีนะ เอาไว้ให้รถตู้ข้ามไปแต่ไม่มีใครเดินเลยละ ทุกคนต้องการความตื่นเต้นกันทั้้งน้าน...

บรรยากาศที่ร้านอาหารก็เป็นแบบธรรมชาติ แต่เสียดายที่หิวกันจนลืมถ่ายรูปอาหารมาให้ดู โต๊ะเก้าอี้ก็ทำแบบเก๋ ๆ มองเผิน ๆ นึกว่าต้องนั่งขัดสมาธิกิน แต่ที่ไหนได้ ที่พื้นเค้าเจาะลงไปให้นั่งห้อยขาสบาย ๆ

ไปต่อที่ปากเซ 2 นะจ๊ะ..

Create Date : 19 กุมภาพันธ์ 2552

Last Update : 23 กุมภาพันธ์ 2552 19:27:13 น.

2 comments

Counter : 1063 Pageviews.

จ๊ะ

โดย: tuk-tuk@korat

วันที่: 19 กุมภาพันธ์ 2552 เวลา:14:56:17 น.

Thank you so much

โดย: Innocent IP: 96.255.16.241 วันที่: 25 กุมภาพันธ์ 2552 เวลา:2:48:31 น.