I see you standing there far out along the way . . . . . . . . . .
Group Blog
 
 
กุมภาพันธ์ 2550
 123
45678910
11121314151617
18192021222324
25262728 
 
17 กุมภาพันธ์ 2550
 
All Blogs
 
อ่านปากของฉันนะ ว่า.... รักเธอ :: โต๋ [MV]





Intro / Dmaj7 / C#m7 F#m7 / Bm7 C#m7 Dmaj7 / A D / A D /

A
เคยไหมบางทีที่เธอต้องการพูดอะไรออกไป
F#m
เคยไหมบางทีคำพูดมันไม่ยอมตรงกันกับใจ
D A E
ทั้งที่พยายามและไม่ว่าจะเตรียมตัวสักขนาดไหน
A
เมื่อฉันเห็นทีกำลังเผชิญหน้าความเป็นจริง
F#m D E
และถึงแม้ข้างในพยายามพูดออกไปให้หมดทุกสิ่ง อย่างที่ตั้งใจ

C#m F#m C#m F#m
*แต่มันก็เหมือนเคย ไม่ว่าจะเปิดเผย สักเท่าไร
D F E
เมื่อต้องพูดคำนั้น เสียงฉันมันก็หายไป

Dmaj7 C#m7 F#m7
**อ่านปากของฉันนะ ว่า... อยากจะพูดอีกครั้ง ว่า...
Bm E A A7
และจะเป็นอย่างนี้ กับเธอ ไม่ว่านาน สักเท่าไร
Dmaj7 C#m7 F#m7
ไม่ต้องกลัวว่าฉัน จะรักใคร ไม่ต้องห่วงว่าฉัน เปลี่ยนหัวใจ
Bm E
ฉันจะเป็นอย่างนี้ จะ... ... ตลอดไป

Instru /A D E /

A
ฉันรู้ดีว่าบางทีมันก็ดูเหมือน น่ารำคาญ
F#m D E
แต่ฉันจะพยายามที่จะพูดออกไปให้หมดทุกสิ่ง ให้หมดทั้งหัวใจ


*,**

Instru / A D / A D /

*,**

A F#m D E A E A
จะย้ำด้วยคำๆนี้ ว่ารักเธอ ไม่ยอมรักใคร




Create Date : 17 กุมภาพันธ์ 2550
Last Update : 28 เมษายน 2550 19:50:47 น. 4 comments
Counter : 739 Pageviews.

 
ว้าว...ขอบคุณค่ะ


โดย: gluhp วันที่: 17 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:16:20:51 น.  

 
เพลงๆนี้ มีความสำคัญกับใครคนหนึ่ง
... ไม่น่าเชื่อว่า...จะเป็นส่วนหนึ่งที่ก่อให้เกิดเป็นความรุสึกดีๆ กับใครอีกคนหนึ่ง
...และกลายมาเป็น====>>ความรัก ..ในที่สุด


โดย: ...ใครคนหนึ่ง IP: 218.215.30.117 วันที่: 18 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:15:27:44 น.  

 
ชอบเพลงนี้มากเลยค่ะ สุดยอดดดด


โดย: อยากเปลี่ยนใจ (She will be loved ) วันที่: 20 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:20:13:48 น.  

 
the beginning of our luv.....
can u remember ???
always meaningful 4 me....
wht abt u, dear ???


โดย: L-O-V-E is===>>> IP: 218.215.16.170 วันที่: 28 มีนาคม 2550 เวลา:6:28:09 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

sompoo
Location :
กรุงเทพ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




วันนี้เหงา พุ่งนี้ก้อเหงา วันไหนๆก้อเหงาทุกที มีเหตุผลนะ...อิอิ

เหตุผลที่ทนเหงา.mp...


เหตุผลที่ทนเหงา

มีคนมาถามฉันบ่อย
ว่าทำไมชอบไปไหนคนเดียว
ทนเหงานมานานได้ยังไง
ใครเข้ามา ก็ไม่เคยว่าจะสนใจ
ไม่มีใครรู้เหตุผลจริงๆ

ฉันรู้ว่า ฉันรอเธอ กลับมาเจอตามคำสัญญากัน
เพราะรักต้องเชื่อใจกันไว้
แต่ละวัน อยู่กับเงา เหงาจับหัวใจ
ข่มใจไว้ทั้งที่มันยากเหลือเกิน

นอนก็ยังข่มตาไม่ลง
คิดมากทุกที ว่าเธอยังดีอย่างเดิมไหม

ยิ่งไกลห่าง ฉันก็ยิ่งห่วง
บอกเลยว่าหวงเธอเหลือเกิน
แต่ฉันขอวัดด้วยหัวใจ
ท่องคำว่ารักไว้ทุกวัน เหตุผลที่ฉันต้องยอมทนเหงาใจ
ก็คือเธอ เพราะรักเธอคือเหตุผล

รู้ คู่เราก็ว่างอยู่ ยิ่งมาดูยิ่งซึมเข้าไปใหญ่
อ้างว้าง เดียวดายแต่ยังหวัง
วันหนึ่งเธอ เธอกลับมาแล้วบอกรักกัน
อีกไม่นานความเหงาจะจางหายไป

นอนก็ยังข่มตาไม่ลง
คิดมากทุกที ว่าเธอยังดีอย่างเดิมไหม

ยิ่งไกลห่าง ฉันก็ยิ่งห่วง
บอกเลยว่าหวงเธอเหลือเกิน
แต่ฉันขอวัดด้วยหัวใจ
ท่องคำว่ารักไว้ทุกวัน เหตุผลที่ฉันต้องยอมทนเหงาใจ
ก็คือเธอ เพราะรักเธอคือเหตุผล

นอนก็ยังข่มตาไม่ลง
คิดมากทุกที ว่าเธอยังดีอย่างเดิมไหม

ยิ่งไกลห่าง ฉันก็ยิ่งห่วง
บอกเลยว่าหวงเธอเหลือเกิน
แต่ฉันขอวัดด้วยหัวใจ
ท่องคำว่ารักไว้ทุกวัน เหตุผลที่ฉันต้องยอมทนเหงาใจ
ก็คือเธอ เพราะรักเธอคือเหตุผล

ที่ทนเหงาก็เพราะเธอคือเหตุผล



ก า ร ร อ ค อ ย...
เป็นเรื่องที่ทรมาน
โดยเฉพาะการรอคอยที่จะกลับมาพบกัน
หรือรอคอยใครสักคนที่จะใช้ชีวิตอยู่ร่วมกัน
เพราะในเวลาแห่งการรอคอยนั้น
มันมีมากกว่า 24 ชั่วโมง 1440 นาที 86400 วินาที
และเข็มนาฬิกาก็เดินช้าขึ้นอีกเป็นเท่าตัว...
จากเวลาที่นานอยู่แล้วจึงนานยิ่งกว่า
และการดำเนินชีวิตระหว่างการรอนั้น
ก็มีตัวแปรมากมายที่จะทำให้คนเปลี่ยนไปอยู่ทุกขณะ
เพราะทุกคนมีพื้นฐานความเหงา
และโดดเดี่ยวอยู่ในตัวเองพอๆกับความอ่อนไหว
เป็นโอกาสที่ดีที่จะใช้ระยะทางเป็นเครื่องวัดความรู้สึก
พิสูจน์ความแข็งแรงของความรัก
วัดการกระทำ...ความเสมอต้นเสมอปลาย
และความอดทน
ด้วยเงื่อนไขของความลำบากแห่งกาลเวลา
และตัดสินว่า...การรอคอยจะคุ้มค่าหรือไม่

ก า ร อ ยู่ ห่ า ง กั น...
จึงจำเป็นต้องพิสูจน์กันด้วยความเข้มแข็ง
ต่างคนต่างก็ต้องทำหัวใจให้เข้มแข็งกับอารมณ์ต่างๆ
ที่คอยรบกวน...และคอยชักจูงออกนอกลู่นอกทาง
เพราะมันไม่ใช่เรื่องง่าย...ที่วันนึงเราพบว่า
คนคนหนึ่ง...คือคนที่ชีวิตเราตามหามาตลอด
และใครสักคนที่เป็นได้อย่างที่เราฝัน
มันก็ไม่ใช่เรื่องง่าย
และคนที่จะฝ่าฟันกับการบีบคั้นแห่งการรอคอย
กลับมาหาเราได้ก็ไม่ใช่เรื่องธรรมดา...

เ พ ร า ะ ฉ ะ นั้ น...
ย่อมหมายถึง...ความรู้สึกที่เค้ามีอยู่ก็คงไม่ได้ธรรมดา
และคนคนนั้นก็ย่อมเต็มค่า
เวลาที่ชาวประมงจะเลี้ยงหอยมุก
จะต้องใช้เวลาเนิ่นนาน
และสามารถรอคอยได้อย่างไม่น่าเชื่อ
เพราะเขารู้ว่า เมื่อไหร่ถึงเวลา
ที่มุกสามารถนำมาร้อยเป็นสร้อยได้
ย่อมเกิดค่ามหาศาล

...ชีวิตจึงจำเป็นต้องรอคอยใครสักคนให้ได้
หากรู้ว่าเป็นใครสักคน ..ที่มีค่าแก่การรอคอย...
ซึ่งอาจจะช้าบ้างเร็วบ้าง..ก็แตกต่างกันไป









Google
Friends' blogs
[Add sompoo's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.