..........คู่สมรสข้าวใหม่ปลามันเริ่มต้นมื้ออาหารเช้าอย่างชื่นมื่นเฝ้าเอาใจป้อนอาหารให้กันอย่างหวานแหววไม่ห่าง

ก่อนอาหารมื้อเช้าครึ่งชั่วโมงคุณเดโชทานยาแคปซูลเขากวางอ่อนไปแล้วบวกกับเมนูอาหารล้วนบำรุงสุขภาพชั้นเลิศ

“เขากวางอ่อนตุ๋นยาสมุนไพรจีนนี่เป็นสูตรโบราณมีมานานนับพันปีแล้วเขากวางอ่อนปัจจุบันได้มาจากกวางตัวผู้ที่เขาเลี้ยงไว้อายุได้สองปีถึงได้ตัดเขากวางออกมาขายแล้วกวางก็ยังงอกเขาออกมาได้อีกทุกปีตลอดชีวิตของมัน ปู่สั่งซื้อเขากวางอ่อนสไลด์บางมาให้แม่ครัวปรุงอาหารสูตรพิเศษมาลินกินได้นะเผื่อบำรุงทารกน้อยในครรภ์ให้เจริญเติบโตแข็งแรง”

“เพิ่งมีอะไรกันครั้งแรกจะท้องได้เหรอคะคุณปู่”

แววมาลินได้รู้สรรพคุณยาชนิดนี้มาบ้างแล้วว่ามันช่วยเร่งร่างกายสร้างเซลล์ใหม่ทดแทนเซลล์เก่าที่เสื่อมสภาพไปกระตุ้นร่างกายให้สร้างเนื้อเยื่อ เส้นใยประสาท กล้ามเนื้อ กระดูกอ่อนและไขข้อกระดูกประโยชน์ที่เห็นเด่นชัดช่วยให้ดูอ่อนกว่าวัยเป็นหนุ่มกระชุ่มกระชวยเมื่อพินิจดูใบหน้าของสามีวัยชรานั้นแทบไม่ต่างกับหนุ่มใหญ่วัยห้าสิบถึงหกสิบปีเท่านั้นรอยยับย่นตีนกาแทบหามิได้ อีกทั้งผิวพรรณยังเต่งตึงทั่วทั้งตัว รูปร่างสมส่วนไม่อ้วนไม่ผอมอันได้มาจากการออกกำลังกายพอเหมาะอย่างสม่ำเสมอไม่ขาดการดูแลตัวเองตลอดมาจึงยังดูหล่อดีไม่มีสร่างซา

ได้ฟังคำถามไร้เดียงสาจากภรรยาเด็กกว่าทำให้ผุดรอยยิ้มกรุ้มกริ่มคิ้วดกสีดอกเลาโค้งรับกับดวงตาเรียวรีสีดำส่งแววตาหวานเชื่อมมองจ้องจนเจ้าสาวมือใหม่ชักจะเขินขึ้นมาเมื่อนึกได้ว่าเพิ่งมีอะไร...อะไรกัน

“น้ำยาของปู่ยังดีมีหรือจะไม่ป่องตอนนี้น้องคงกำลังเริ่มก่อรูปก่อร่างสร้างตัวอยู่ในนี้”

ว่าพลางวางมือลูบคลำบนหน้าท้องน้อยของภรรยามือใหม่

ภรรยาวัยรุ่นนั่งเบียดกอดแขนสามีแก่เป็นการแก้เขินก่อนจะยอมรับความจริงพร้อมกล่าวชื่นชม

“หนูลืมไปว่าคุณปู่ไปตรวจร่างกายก่อนแต่งงานมาแล้วอสุจิยังแข็งแรงมากกว่าคนวัยเดียวกันหลายเท่าเทียบแล้วพอกันกับคนรุ่นหนุ่มเลยคุณปู่แบบนี้เรียกว่าแก่แต่แซบ”

..........เวลาช่วงสายแววมาลินโทรนัดเพื่อนสาวว่าจะไปเสริมสวยพร้อมช็อปปิ้งของกินของใช้เพื่อเตรียมตัวเดินทางไปฮันนีมูนในวันรุ่งขึ้น

ตอนนี้คุณนายสายสมรย้ายมาอาศัยอยู่เป็นเพื่อนบุตรสาวเธออยู่อย่างสงบเงียบจนคุณเดโชลืมไปเลยว่ามีแม่ยายอยู่ร่วมชายคาเดียวกันเลยเล่นน้ำดำผุดดำว่ายอยู่ในสระน้ำหลังคฤหาสน์อย่างสบายใจเบื่อการไปเดินเที่ยวห้างสรรพสินค้าของพวกเด็กสาววัยรุ่นจึงไม่ได้ติดตามเจ้าสาวของเขาไป

โต๊ะเก้าอี้ไม้โอ๊คสีอ่อนข้างสระว่ายน้ำบนโต๊ะมีเครื่องดื่มคือน้ำส้มสองแก้วสำหรับคุณเดโชและเพื่อนพร้อมขนมเบเกอรี่ที่รสชาติหวานเนื้อนิ่มนุ่มเหมาะสมกับบุคคลผู้มีแต่เหงือกเลือกใส่ฟันปลอมไม่ลำบากในการรับประทานนัก

คุณบวรเป็นเพื่อนเก่าแก่สมัยเรียนชั้นประถมอายุแปดสิบสามปีเท่ากันได้มาเยี่ยมเพื่อนเพื่อสืบถามความคืบหน้าของเจ้าบ่าวมือใหม่วัยชราประสาเพื่อนสนิท

“แกนี่แก่ป่านนี้แล้วยังออกกำลังกายว่ายน้ำไหวอยู่อีกฉันละเชื่อเลยแล้วเป็นไงในคืนเข้าหอกับเจ้าสาวรุ่นหลาน”

คุณบวรถามพร้อมอมยิ้มหยอกเย้าเป็นที่รู้กันว่าเพื่อนนั้นร่างกายยังฟิตอยู่ซู่ซ่าเกินวัยแปดสิบสาม

คุณเดโชจึงตอบให้เพื่อนรุ่นดึกฟังพลางยิ้มดวงตาเป็นประกายคล้ายคนรุ่นหนุ่มกำลังเคลิบเคลิ้มอยู่ในความรัก

“เจ้าสาวของฉันยังเป็นสาวพรหมจรรย์จริงคืนแรกเสียตัวเลือดเลอะผ้าปูที่นอนเลยครั้งแรกร้องว่าเจ็บจังแต่ตอนหลังร้องครางอยากจะเอาอีกเด็กมันน่ารักละนะต้องถนอมออมแรงเอาไว้ก่อน”

“โอ้โฮขนาดนั้นเลยรึเพื่อน...ยอดชายจริง เอ้อ... แล้วแม่เทพีสงกรานต์นั่นแกจัดการยังไงมันถึงเงียบเชียบแท้แม่เจ้าประคุณไม่บุกไปอาละวาดในงานแต่งของแกกับหนูมาลิน”

คุณบวรถามเพื่อนด้วยน้ำเสียงปกติธรรมดาไม่มีกระซิบกระซาบกับเพื่อนเนื่องด้วยไม่รู้ถึงการมีตัวตนอยู่ของคนบางคนซึ่งเขายังมองไม่เห็นหากเขารู้คงไม่กล้าเอ่ยถามประโยคนี้อย่างแน่นอนเพราะรู้อยู่แก่ใจว่ามันอาจทำให้ครอบครัวของเพื่อนเกิดความร้าวฉานได้เลยทีเดียว

คุณนายสายสมรลงมานอนเล่นอยู่บนเก้าอี้เอนนอนในห้องสมุดอย่างเคลิ้มใกล้จะหลับกลางวันซึ่งบริเวณนั้นอยู่ไม่ห่างจากสระว่ายน้ำและโต๊ะคุณเดโชกับคุณบวรนั่งพูดคุยกันอยู่เธอเป็นอันต้องหูผึ่งตื่นตัวลืมตาโพลงเงี่ยหูฟังอย่างใช้สมาธิพิจารณาถึงถ้อยคำน่าสงสัย‘แม่เทพีสงกรานต์’

‘แม่คนนั้นเป็นใครกันทำไมสองคนนี้จะต้องกลัวผู้หญิงคนนั้นไปอาละวาดในงานแต่ง’

“ฉันให้เงินสดใส่บัญชีธนาคารไปห้าล้านแถมรถใหม่ป้ายแดงอย่างดีคันหนึ่งและเครื่องเพชรชุดหนึ่ง ท่าทางเธอพอใจฉันไม่ทอดทิ้งหล่อนหรอกจะเลี้ยงดูอย่างดีให้เงินเดือนไว้ใช้จ่ายเดือนละหมื่นอยู่บ้านหลังใหญ่มีคนรับใช้คอยปรนนิบัติให้สุขสบายถ้ามีลูกด้วยกันฉันจะจดทะเบียนรับรองบุตรให้ใช้นามสกุลของฉันแต่ขอร้องให้หล่อนยอมรับสภาพอยู่ในฐานะเมียเก็บ อย่าออกมาแสดงตัวเด็ดขาด”

“แล้วเครือวัลย์ยอมแกหรือ”

“ฉันบอกว่าถ้าทำตัวดีเชื่อฟังอยู่ในโอวาทฉันอนาคตข้างหน้าฉันจะซื้อบ้านหลังใหญ่ให้อยู่อย่างสุขสบายเลยแต่ลูกคนจนอย่างหล่อนได้เท่านี้ฉันว่าหล่อนยอมอยู่แล้วไปทำอาชีพอะไรจะได้เงินมากมายในระยะเวลาอันสั้นจริงไหมเพิ่งอายุสิบแปดประกวดนางงามได้ตำแหน่งยังไม่ได้เงินทองข้าวของมากถึงขนาดที่ฉันให้นี่เลย”

‘เลวร้ายนักนะไอ้แก่ตัณหากลับหนอย! นึกไม่ถึงเลยว่าจะมาหลอกแต่งงานกับลูกสาวฉันแถมยังแอบเลี้ยงเมียเก็บอายุรุ่นหลานไว้อีก’

คุณนายสายสมรนึกเคืองในใจแอบได้ยินดังนั้นถึงกับควันออกหู โกรธแค้นแทนบุตรสาวของตนที่ช่างไม่รู้อิโหน่อิเหน่โดนผัวแก่สวมเขานอกใจตั้งแต่ก่อนแต่งงานด้วยซ้ำคิดแล้วให้เจ็บใจแต่ยังนึกไม่ออกว่าจะจัดการอย่างไรในเวลานี้แต่ข้อสำคัญต้องไม่ใช่การหย่าเพราะสองสามีภรรยาคู่นี้ยังไม่ได้จดทะเบียนสมรสมีเพียงแค่เข้าพิธีแต่งงานกันเท่านั้น

แต่เมื่อไตร่ตรองแล้วคิดเห็นแต่ผลประโยชน์ประกอบกับบุตรสาวของตนได้เสียเนื้อตัวให้เจ้าบ่าวไปแล้วอีกทั้งอาจเกิดตั้งครรภ์ขึ้นจึงเห็นควรเร่งให้มีการจดทะเบียนสมรสในเร็ววันคุณนายสายสมรจะไม่ยอมให้บุตรสาวของตนเป็นเมียนอกกฎหมายมีลูกนอกทะเบียนสมรสเด็ดขาดเพราะมันจะลำบากเรื่องการรับมรดกอันมากมายมหาศาลจากคุณเดโช

คิดได้ดังนั้นแล้วคุณนายสายสมรกลับยังไม่มีโอกาสได้บอกกับบุตรสาวของตนเรื่องจะเร่งให้รีบไปจดทะเบียนสมรสเพราะเย็นนี้แววมาลินกลับบ้านมืดแล้วอาบน้ำเข้าห้องหอรอรักเอาแต่อยู่จู๋จี๋กับสามีแก่สองต่อสองไม่ออกจากห้องนอนเลยครั้นจะไปเคาะประตูเรียกให้รู้สึกเกรงใจคู่สมรสข้าวใหม่ปลามันเรื่องเมียลับคับอกคุณนายสายสมรนี้จึงยังไม่ได้บอกใครจำใจต้องรอช่วงโอกาสเหมาะ

..........ฮันนีมูนในระยะเวลาแปดวันสถานที่ไม่ไกลจากกรุงเทพมหานครมากนักโดยได้จองห้องพักในโรงแรมชั้นหนึ่งของพัทยาแน่นอนว่าต้องห้องสวีทและมีไกด์ทัวร์พาเที่ยวบ้างเป็นบางวันเน้นการอยู่ด้วยกันลำพังคู่แต่งงานมากกว่าเน้นเที่ยว

เช้ามืดตื่นนอนขึ้นมาจิบกาแฟหอมกรุ่นแล้วสองคู่สมรสออกไปเดินเล่นชายหาดอย่างโรแมนติครับแสงแรกแห่งอรุณรุ่งแสงเงินแสงทองของอาทิตย์ขึ้นยามเช้า

ไม่น่าแปลกหากจะได้พบเห็นนักท่องเที่ยวชาวต่างชาติในช่วงซัมเมอร์ของพวกเขามีคู่รักบางคู่ออกมาเดินเล่นดูพระอาทิตย์ยามเช้าเช่นกัน แต่บางคนมาเดี่ยว...

“วิ่งตามมาซี่ตามทันจะให้หอมแก้ม มาเร็วคุณปู่”

แววมาลินวิ่งหนีล่อหลอกวิ่งเล่นกับเจ้าบ่าววัยชราของเธอแต่ความสาวปราดเปรียวว่องไวทำให้วิ่งเร็วกว่าชายชรามากจึงไล่ตามกันไม่ทันแถมต้องหอบเหนื่อยเป็นระยะ...

“อุ๊ย! ขอโทษค่ะ”

แววมาลินวิ่งเล่นไม่ระมัดระวังหันหน้าหันหลังมองคุณปู่ผู้วิ่งไล่ตามมาไม่ทันเห็นว่ามีใครเดินมาแถวนั้นเธอจึงไปชนเข้ากับนักท่องเที่ยวที่เดินไม่ได้ดูทางเช่นกันเขาเป็นหนุ่มใหญ่ชาวเอเชียหุ่นสูงโปร่งผิวขาวเหลืองอยู่ในเสื้อกล้ามและกางเกงเลกรอบหน้ารูปไข่คางแหลมคิ้วดกดำหนาดวงตารีเรียวจมูกตรงไม่โด่งขนาดพอดีรับกับริมฝีปากบางเรียบ

“oh…sorry!”

หนุ่มใหญ่ใบหน้าสไตล์ชาวจีนกล่าวคำขอโทษเป็นภาษาอังกฤษชั่วครู่เขาก้มลงมองหาสิ่งของซึ่งเพิ่งหลุดหล่นตกลงไปจากมือของเขาหลังโดนสาววัยรุ่นชนเมื่อครู่ชั่วนาทีนั้นน้ำทะเลกำลังทยอยซัดเกลียวคลื่นเข้าหาฝั่งจวนจะถึงสิ่งของชิ้นสำคัญ

“ว้าย! ทันพอดีฉันเก็บนาฬิกาให้คุณได้ทันก่อนมันจะโดนน้ำทะเล มันปลอดภัยแล้วนี่ค่ะฉันคืนให้คุณ”

แววมาลินพูดเป็นภาษาอังกฤษอย่างชัดเจนตามความถนัดของนักเรียนโรงเรียนเอกชนพร้อมกับยื่นนาฬิกาข้อมือชายส่งคืนให้เจ้าของโดยได้ดูยี่ห้อแวบหนึ่งถึงรู้ว่ามันเป็นแบรนด์ดังอักษรย่อR ที่ทั่วโลกรู้จักและให้การยอมรับแน่นอนว่าสนนราคาของมันแพงมากทีเดียว

เจ้าของนาฬิกายิ้มออกมาเป็นยิ้มที่ดึงดูดสายตาน่าหลงใหลด้วยลักยิ้มยวนเสน่ห์ที่แก้มขวาและฟันซี่สวยเรียงกันอย่างเรียบร้อยขาวสะอาดตาแถมพกด้วยโคนเคราเขียวครึ้มกำลังพอเหมาะพองามและนั่นทำให้สาวน้อยวัยรุ่นสิบแปดใจเต้นไม่เป็นจังหวะ

‘ลักยิ้มแก้มบุ๋ม...พระเอกหนังจีนหรือเปล่านี่ทำไมหล่อขนาดนี้’

ชายหนุ่มใหญ่จัดเจนโลกแค่มองตาเด็กสาวก็เดาใจออกถึงความพึงพอใจที่เธอมีต่อตัวเขากวาดสายตาสำรวจรวดเร็วแบบแวบหนึ่งซึ่งเขาเองนึกพึงพอใจในความน่ารักสดใสดูเหมือนเด็กสาวไร้เดียงสาเธอเซ็กซี่ในชุดผ้าฝ้ายเนื้อละเอียดบางเบาสีขาวเสื้อแขนกุดแต่โนบราจนเห็นปุ่มปมในร่มผ้ายวนตายวนใจพร้อมทั้งบิกินี่ตัวจิ๋วที่ซ่อนอยู่ภายใต้กระโปรงยาวผ้าบางแล้วสายลมทะเลช่วยกรรโชกพลิ้วสะบัดเน้นให้เห็นสัดส่วนส่วนเว้าส่วนโค้งเด่นชัดล้วนเหมาะสมกลมกลึงลงตัวอย่างสวยงามไม่ว่าจะเป็นหน้าอกอิ่มเอวเล็กเอวบางสะโพกผายพร้อมทั้งช่วงขาเรียวยาว

“นาฬิกานี่กันน้ำได้โดนน้ำไม่เป็นไรหรอกครับมันเป็นนาฬิกาอย่างดียี่ห้อนี้แพงมากครับ”

เขาบอกเธอขณะนั้นมีเสียงตะโกนเรียกแทรกเข้ามา

“เฮ้! เดวิดทำอะไรอยู่”

หนุ่มใหญ่ใบหน้าจีนหันไปมองแล้วรีบหันกลับมาบอกกับสาวน้อย

“นั่นน้องชายผมเองครับเขาเป็นเจ้าของร้านขายนาฬิกายี่ห้อนี้ ร้านของเขาอยู่แถวสยามในกรุงเทพฯนั่นแหละครับ ถ้าว่างแวะไปเดินเที่ยวแถวนั้นลองแวะไปทักทายกันบ้างนะครับ”

ว่าแล้วเขาหันไปถามหานามบัตรกับน้องชายได้รับมาแล้วจึงส่งต่อให้กับเธอ

ในขณะเดียวกันคุณเดโชเดินตามมาใกล้ถึงตัวแววมาลินพอดีเธอจึงแนะนำว่าเป็นคุณปู่ในภาษาอังกฤษซึ่งหมายถึงพ่อของพ่อไม่ได้แนะนำว่าเป็นสามีซึ่งนั่นย่อมทำให้เขาเข้าใจผิดในเวลาต่อมาจนจะเกิดเรื่องยุ่งวุ่นวายตามมามากมาย

..........เรื่องระหว่างคุณเดโชกับแววมาลินไม่ได้เกิดจากการแต่งงานหวังมรดกหรือผลประโยชน์อื่นใดทั้งสิ้นหากเกิดจากความรักบริสุทธิ์ใจที่แปรเปลี่ยนไปเป็นความรักใคร่เสน่หาของคุณเดโชเอง

ส่วนแววมาลินยังไม่เคยมีความรักครั้งแรกเลย

มันเริ่มจากเธอไม่พอใจมารดาหลังบิดาเสียชีวิตไม่นานเนื่องจากคุณนายสายสมรบอกบุตรสาวว่าจะหาสามีใหม่ที่ร่ำรวยมีมรดกสมฐานะกัน

“หมู่นี้คุณแม่สวยเซ็กซี่จังเลย”

บุตรสาวเอ่ยชื่นชมมารดาในชุดดำไว้ทุกข์เสื้อแขนกุดเสื้อคอวีคว้านลึกโชว์อกร่องหลังจากสามีถึงแก่กรรมไปได้เกือบหนึ่งร้อยวัน

“มันต้องสวยเซ็กซี่เข้าไว้เพราะแม่กำลังจะหาพ่อใหม่ให้หนูมาลินไงล่ะเดี๋ยวมาลินไปแต่งตัวเตรียมออกข้างนอกกับแม่ เราจะไปร้านเสริมสวยกัน”

ได้ฟังมารดาตอบเช่นนั้นแววมาลินหน้าบึ้งตึงตอบปฏิเสธเลยในทันที

“หนูไม่อยากมีพ่อเลี้ยงเชิญคุณแม่ไปทำสวยคนเดียวเถิดค่ะ หนูจะอยู่บ้านไม่ไปกับคุณแม่”

เมื่อบุตรสาวไม่ไปด้วยคุณนายสายสมรเลยตามใจปล่อยให้บุตรสาวอยู่แต่บ้านซึ่งแวดล้อมด้วยคนรับใช้ตนเองเดินทางไปเสริมสวยเพียงลำพัง

แต่แววมาลินไม่เหงาเมื่อมีคุณเดโชคอยแวะมาเยี่ยมที่บ้านซึ่งขณะนั้นภรรยาของคุณเดโชเพิ่งเสียชีวิตทำให้เกิดความเหงาประกอบกับครอบครัวสนิทกันและรู้จักกันมานานมากตั้งแต่สมัยคุณยายยังสาวเคยแอบชอบคุณเดโชแต่คุณเดโชคิดเป็นเพียงเพื่อนเสมอมาจนกระทั่งรุ่นลูกคือคุณนายสายสมรก็ยังสนิทกันด้วยความเอ็นดูลูกสาวของเพื่อนและเอ็นดูเผื่อแผ่มาถึงรุ่นหลานคือแววมาลินด้วย

“คุณปู่ขา...คุณแม่บอกจะหาพ่อใหม่ให้มาลิน ดูสิไปทำสวยใหญ่เลยหมู่นี้เอาแต่แต่งตัวหนูเลยไม่ไปด้วย หนูไม่ชอบคุณแม่แล้วคุณปู่แวะมาหาหนูมาอยู่เป็นเพื่อนหนูบ่อยๆ นะคะ”

แววมาลินเจรจาอ้อนออดประสาเด็กสาวบริสุทธิ์เข้ามาสวมกอดเอวคุณเดโช หวังยึดถือในฐานะผู้ใหญ่ไว้เป็นที่พึ่งที่ยึดเหนี่ยวจิตใจยามมารดามัวไปเร่หาผู้ชายอื่น

คุณเดโชในช่วงแรกไม่ได้คิดอกุศลเกินเลยกับเด็กสาวรุ่นหลานแต่นับวันความสัมพันธ์เริ่มใกล้ชิดได้เห็นอกเห็นใจได้เห็นอะไรที่ใหญ่โตเกินเด็กแล้วทำให้ใจคอเริ่มวอกแวกหวั่นไหวกับความสาวความสวยวัยกำลังน่ารักน่าใคร่

สุดท้ายในเวลาไม่นานหลังจากนั้นทั้งยังไม่ถึงครบกำหนดทำบุญหนึ่งร้อยวันหลังภรรยาของคุณเดโชเสียชีวิตได้เริ่มมีการเจรจาพูดคุยล่วงหน้าเรื่องสู่ขอแววมาลินจากคุณนายสายสมร

“นี่คุณปู่คิดกับหนูอย่างนี้เหรอนี่หนูไม่รู้มาก่อนเลย”

ตอนได้รับรู้จากมารดาเธอยังมีน้ำตาคลอเพราะคิดไม่ถึงไม่ได้คิดกับคุณเดโชไปในทางชู้สาวนอกจากคิดเป็นคุณปู่ที่รักเคารพมากเท่านั้น

“ผิดคาดจริงเลยแม่อุตส่าห์พยายามทำสวยเพื่อจะจับทั้งที่แม่เป็นรุ่นลูกของคุณเดโช แต่คุณเดโชดันคิดข้ามรุ่นไปรักกับรุ่นหลานเสียได้...เสียดายจัง”

“อ้าว! งั้นที่คุณแม่บอกจะหาพ่อใหม่ให้หนูคุณแม่หมายถึงคุณปู่หรอกเหรอคะมาลินไม่รู้เรื่องเลยนะคะถ้าอย่างนั้นทำไมคุณแม่ไม่แต่งงานกับคุณปู่เสียเองล่ะ”

คุณนายสายสมรถอนหายใจกับคำถามของบุตรสาว

“หากคนเราสามารถแต่งงานแทนกันได้แลกเปลี่ยนคนรักกันได้ตัวแม่คงทำไปแล้วแต่คุณเดโชเขารักหนูมาลินเลือกหนูมาลินคนเดียวแม่ไม่สามารถแต่งงานกับคุณเดโชได้เพราะเขาไม่เอาแม่นะสิถ้าหนูไม่อยากแต่งงานกับคุณเดโชก็ปฏิเสธไปแต่แม่จะส่งหนูไปเรียนต่อเมืองนอกเพื่อเกียรติ์ศักดิ์ศรีและหน้าตาของวงศ์ตระกูลเรา”

“แต่หนูไม่ชอบเรียนหนังสือหนูเรียนไม่เก่งไม่ใช่เด็กเรียนจบมัธยมปลายโรงเรียนเอกชนออกมาได้นี่แทบแย่แล้วดีที่ไม่สอบตกซ้ำชั้นหนูไม่อยากเรียนต่อค่ะขอแค่ไปเที่ยวเมืองนอกได้ไหมคะ”

“ได้...ถ้าไม่อยากเรียนต่อหนูมาลินก็ต้องแต่งงานกับคุณเดโชรับรองได้ไปเที่ยวรอบโลกยังได้เลย”

.