.

.

w-----w-----w-----w-----w-----w-----w-----w-----w-----w

..........เธอเจอด่านสกัดจากผมไม่ปล่อยให้เดินผ่าน

เรียวอคีหลบเลี่ยงทางเดินจะขวาหรือซ้ายผมย้ายไปขวางไว้ทุกทาง

ปลายฟ้าไกลมีแสงแลบกระพริบให้เห็นในความมืดยามหัวค่ำ

“เรามีเรื่องต้องคุยกันเธอชอบไอ้นายตำรวจนั่นใช่ไหมหนูคี”

“ไม่ได้ชอบซะหน่อยเขาเป็นตำรวจคอยดูแลประชาชนเราก็ต้องดีกับเขาเป็นการให้เกียรติ์”

สายฝนเริ่มพร่างพรมลงมาพอให้เนื้อตัวเปียกได้ถ้าขืนยืนอยู่นาน

“แต่เขามาชอบเธอ”

“ช่างเขาปะไรเดี๋ยวนานนานไปเขาก็เลิกสนใจฉันไปเอง เราเข้าบ้านเถอะฝนตกเปียกแล้ว”

เธอบอกพลางจับท่อนแขนผม เร่งให้เข้าบ้าน

แต่ผมจับท่อนแขนเธอรั้งไว้ไม่ให้เดินหนีไป

“พี่เคียวเดี๋ยวเปียกฝนเป็นหวัดหรอก”

“ไม่เห็นต้องกลัวเป็นหวัด ที่นี่อากาศสะอาดน้ำฝนที่หล่นมาจากฟากฟ้าก็เป็นน้ำสะอาดบริสุทธิ์”

ผมไม่อนาทรร้อนใจในสายฝนเพราะผมไม่ใช่เจ้าสาวที่กลัวฝน สูดลมหายใจเข้าปอดอย่างลึก ...เข้าไปเต็มปอดใหญ่

“หอมกลิ่นไอดินชื่นใจในเมืองกรุงไม่มีกลิ่นเหมือนอย่างนี้ สายฝนเย็นชุ่มฉ่ำขับไล่ไอร้อนของผืนดิน หนูคีรู้สึกไหมว่าทุกอย่างรอบตัวเราเริ่มเย็นลงเมื่อฝนพรำ”

แล้วผมก็หัวเราะร่าเริงเงยหน้ารองรับน้ำฝนพร่างพรม

ค่อยก้มลงมามองหน้าเธอบ้าง

เธอแหงนหน้ามองขึ้นไปบนฟ้า ยิ้มรับกับน้ำฝนเธอทำเช่นเดียวกับผม

เราสองคนยืนด้วยกันท่ามกลางสายฝนปล่อยกายปล่อยสายน้ำฝนสะอาดให้ไหลผ่านเรือนร่างของเรา...

แล้วเราก็ได้หัวเราะด้วยกันสนุกสนานกับสายฝนที่หล่นกระทบลงบนศีรษะ มันตลกและจักจี้ดี

ผมเหนี่ยวโน้มตัวเธอให้เข้ามาแนบประชิดตัวติดกัน

ได้รับไอตัวอุ่นๆ ของกันและกันท่ามกลางสายฝนเย็นชื่นใจรอบกายของสองเรา

ผมเริ่มโยกย้ายส่ายเอวส่ายสะโพกเคลื่อนไหวสองอ้อมแขนโอบกอดรอบกายเธอไว้ นำพาเคลื่อนไหวโยกย้ายไปพร้อมกัน

เลียนแบบการเต้นรำจังหวะแสนสุขสำราญใจ

มีสายฝนดั่งเสียงฮัมท่วงทำนองดนตรีบรรเลงคลอเนื้อเพลง

“โฉมเอย โฉมงามอร่ามแท้ แลตะลึง ได้เจอครั้งหนึ่งเสน่ห์ซึ้งตรึงใจ ... ฯลฯ”

ผมร้องเพลงเต้นรำสมัยเก่าก่อนครั้งกระโน้นนานมาแล้วแต่หลายคนคงเคยได้ยินคุ้นหูกันอยู่บ้าง เป็นบทเพลงไพเราะทรงคุณค่ามาจนถึงบัดนี้

เพลง นางฟ้าจำแลง -สุนทราภรณ์

เพลง : นางฟ้าจำแลง

ศิลปิน : สุนทราภรณ์

โฉมเอย โฉมงาม อร่ามแท้แลตะลึง

ได้เจอ ครั้งหนึ่งเสน่ห์ซึ้ง ตรึงใจ

ครั้งเดียว ได้ชมสมัครภิรมย์ รักใคร่

พัน ผูกใจ ไม่ร้าง รา

น้ำคำ ลือเลื่องไปทั่วทั้งเมือง นานมา

ชมว่าวิไล งามตาดังเทพธิดา องค์หนึ่ง

มาเห็น เต็มตา พลอยพารำพึง

ติดตรึง ชวนให้คนึงอาจินต์

เห็นเพียง นิดเดียวให้ซาบเสียว วิญญา

ได้ชม โฉมหน้า ดังหยาดฟ้ามาดิน

โสภา ท่าทาง ดูช่างสำอางค์งามสิ้น

คำ ที่ยิน ยังน้อยไป

หรือว่า ชาติก่อนนางได้รับพร ของใคร

คงสร้างผลบุญ ยิ่งใหญ่จึงได้วิไล งามตา

นางฟ้า องค์ใด แปลงกายลงมา

จึงงาม ดังเทพธิดา ลาวัณย์

.

ได้ร้องเล่นเต้นรำด้วยกันแบบนี้ทำให้เราสองคนหัวเราะไม่หยุด

เหนื่อยนิดหน่อย เราสองคนหยุดหอบหายใจหัวเราะให้กันอย่างสนุกสนาน

ประทับใจในรอยยิ้มของเธอ นานๆทีเพิ่งได้เห็นเธอยิ้มหัวเราะได้เต็มหน้าอยากปกปักรักษารอยยิ้มแห่งความสุขนี้ไปแสนนาน

สายฝนยังไม่หยุดเหมือนบรรเลงเพลงจังหวะเร่งเร็วขึ้น

ฝนเริ่มหนาเม็ด...

ใบหน้าเธอเปียกนองจนต้องใช้มือลูบปัดน้ำฝนบนใบหน้า

ผมเป็นห่วง...ช่วงหนึ่งดูเหมือนเธอจะสำลักน้ำฝนที่พรั่งพรูลงมาเหลือล้นจนแทบไม่มีพื้นที่ให้อากาศไหลเวียน

“เอาหน้าเข้ามาใกล้ผมผมจะบังเงาฝนให้ได้มีอากาศหายใจ โดนฝนหนักเดี๋ยวหายใจไม่ทัน”

ผมดึงตัวเธอเข้ามาใกล้กายให้ได้รับไออุ่นกันและกันอีกครั้งผมก้มหน้าสายตามองเธออย่างเมตตาอารี

เธอทำตามทำให้ใบหน้าเราสองอยู่ใกล้ในขณะเธอแหงนมองหน้าผม ไล่ลดระดับจากสบตาละลงมายังจมูกจนกระทั่งกลีบปากอิ่มของผม

‘เธอน่าจูบเหลือเกิน...’

วูบหนึ่งในใจผมโหยหาอยากจะทำอย่างใจปรารถนา

ไม่มีคำพูดใดตอบโต้กันอีก ไม่มีใครได้ยินเสียงสองเราเราสองไม่ได้ยินเสียงใคร

ตกอยู่ในท่ามกลางเสียงสายฝนซัดซ่า... กลบสรรพสำเนียงรอบกายให้แทบไม่ได้ยินเสียงอื่นนอกจากเสียงฝน

เหมือนดังกับว่าโลกหยุดอยู่ตรงนี้ที่มีแต่เพียงเราสองคน

สองร่างกายเราเบียดแนบชิดสองใจเราเข้ามาสนิทผูกพัน

ผมส่งสายตามองเธอด้วยความเสน่หาสายตาที่มีมนต์มัดใจให้เธอเฝ้ามองแต่ผมไม่หลบสายตาไปไหน

เธอคงเคลิ้มใจไป... ตกในภวังค์อันแฝงความหมายของสายตาผมถึงได้เหม่อเผลอจ้องมองดวงตาของผม เห็นเธอยืนนิ่งงงงันดังต้องมนต์สะกด

ความหล่อเท่ห์สะท้านใจสาวทั้งหลายช่วยส่งผลดลใจเธอให้หลงใหลในความหล่อของผมอย่างจังงัง

สองฝ่ามือใหญ่ของผมได้กอบประคองใบหน้าแนบข้างแก้มนวลของสาวน่ารัก

ผมโน้มคอลงอีกนิดเพื่อก้มจุมพิตหน้าผากโหนกนูนของสาวน่ารัก

กลีบปากผมได้ซึมซับน้ำฝนบนใบหน้าไล้ลูบจูบดะเรื่อยละลงมาทางดั้งจมูกถึงปลายจมูกเชิดรั้นนั้น

ปรารถนาที่สุดเมื่อได้จุมพิตเรียวปากเล็กนุ่มอุ่นหยุ่นที่ตอบสนองต่อจูบของผมนั้นกำลังสั่นระริก

เรียวปากบางของสาวน่ารักขยับเรียวปากบางคลึงเคล้าคลอเคลียให้ความพึงพอใจเพลิดเพลินจนผมเคลิ้มใจไปกับการตอบรับนั้นเช่นกัน

ช่างเป็นจูบแสนหวานชื่นฉ่ำดื่มด่ำใจอะไรเช่นนั้น

จูบด้วยความรักแตกต่างจากจูบด้วยความใคร่ความอิ่มอกอิ่มใจมีมากมายมากกว่ากันหลายร้อยเท่า

พิศมองใบหน้าเธออีกครั้งด้วยความพิศวาสปรารถนา...

ไม่ว่าเธอจะสวยที่สุดในคณะสมัยเรียนหนังสือหรือไม่แต่เธอสวยงามโดดเด่นเป็นดั่งโลกทั้งใบของผมที่มีแต่เพียงเธอคนเดียวในดวงใจ

นาทีนี้ผมยอมสารภาพ

“ผมชอบหนูคี”

“พี่เคียว...”

เธอไม่พูดอะไรมาก เห็นแต่ดวงตาฉ่ำน้ำตาคลอคิ้วยู่ยกขึ้นเหมือนจะร้องไห้ เป็นเพราะดีใจจนน้ำตาไหล...

แล้วเธอก็กอดรัดรอบเรือนร่างผมอย่างแนบแน่นซบหน้าลงกับบ่าของผมอันเป็นรองรับที่ซับน้ำตาให้เธอ น้ำตาแห่งความปลาบปลื้มปริ่มเปรมใจ

เสียงสายฝนซัดซ่าดังรอบทิศทางจากห่าฝนที่เทกระหน่ำลงมาราวฟ้าถล่มทลาย

แต่เรามีกันและกันไม่หวั่นไหวเมื่ออยู่ในอ้อมกอดกันและกันยิ่งได้ไอตัวอุ่นร้อนออกจากผิวเนื้อของสองเรา

“เสื้อผ้าเราเปียกหมดแล้ว เข้าบ้านเถอะ”

“ถ้าเสื้อผ้าเปียกก็ถอดสิ”

ผมยังไม่ยอมปล่อยให้เธอเข้าบ้านถอดเสื้อของตัวเองออก เหลือแต่เสื้อกล้ามตัวในสีดำ

แล้วผมยังช่วยถอดเสื้อเชิ้ตของเธอออกให้ด้วยเผยผิวเนื้อขาวผ่องยองใยได้รับจากชโลมจากสายฝน

เหลือแต่สลิปตัวในของเธอเปียกชุ่มฉ่ำน้ำฝน ให้มองดูรัดอกขาวผ่องเป็นร่องเต้าเต่งตึงภายใต้เนื้อผ้าบางใสยวนตาน่ามอง

นั่นทำให้รู้สึกเร่าร้อนขึ้นมาลึกซึ้งถึงภายในทรวงอกชายหนุ่มที่สุมไฟรักซ่อนเร้นไว้เงียบๆในใจอย่างผม

“อาบน้ำฝนซะเลย”

ว่าแล้วผมเป็นผู้นำทำการกางแขนสองข้างออกปล่อยให้สายฝนชะล้างร่างกาย

เธอเลยเอาอย่างทำตามบ้าง

ผมหันมองเห็นแล้วอมยิ้มด้วยความรู้สึกว่าเธอน่าร้ากกกน่ารักมาก

แต่พายุฤดูร้อนเป็นไปตามคำพยากรณ์อากาศที่ว่าจะมีฝนฟ้าคะนอง

สายฟ้าแลบแปลบปลาบสว่างวาบขึ้นมาท่ามกลางยามราตรีที่มืดมิด

เรียวอคีสะดุ้งสุดตัว ส่งเสียงร้องตกใจ

“ว้าย...”

ชั่วกระพริบตาเธอโผเข้ามาสู่อ้อมอกของผมเธอเป็นฝ่ายกอดรัดผมก่อนด้วยความหวาดกลัวเห็นเรือนร่างใหญ่โตกว่าของผมเป็นที่กำบังหลบภัย

ฉับพลันเสี้ยววินาทีนั้นสายฟ้าได้ฟาดลงพื้นดินในระยะไม่ไกล

“เปรี้ยงงงงง...”

ความดังระดับเกินนับเดซิเบลทำให้เกิดอาการหูดับรับรู้ได้ถึงความสะเทือนเลื่อนลั่นของแผ่นดินจากปลายเท้าที่เรายืน

ฟ้าผ่าที่บ้านต่างจังหวัดน่ากลัวมากมันไม่มีสายล่อฟ้าเหมือนในกรุงเทพฯ อันตราย!

“พี่เคียวเรากลับเข้าไปในตึกใหญ่กันเถอะ”

“กระท่อมของหนูคีอยู่ใกล้กว่าเข้าไปในนั้นดีกว่า”

ผมฉุดดึงร่างเล็กของสาวน่ารักให้ตามผมมา

.

w-----w-----w-----w-----w-----w-----w-----w-----w-----w

มีทั้งหมด 20 บทจบนะคะ เนื้อเรื่องไม่ยาวมาก ฝากดาวน์โหลดอีบุ๊ก ราคาย่อมเยาไม่ถึงร้อยค่ะ

หาอ่านเพิ่มได้ในเว็บ

https://www.readawrite.com/a/eZ2h3t-รักหื่นขมของคมเคียว

https://my.dek-d.com/aunnan/writer/view.php?id=1768516

.