Group Blog All Blog
|
จอมนางคู่บัลลังก์ Feng Nong เขียน เรื่องที่เล่าขานกันมานาน ร่ำลือกันว่าดีว่าเด็ด ราคาฉบับแปลเก่าก็ดีดพุ่งทะยานแตะขอบเมฆ ฉบับพิมพ์ใหม่แปลใหม่ครั้งนี้เลยไม่พลาดที่จะลอง  จอมนางคู่บัลลังก์ (3 เล่มจบ) Feng Nong เขียน กู่ฉิน แปล สำนักพิมพ์ Happy Banana แนว Golden Banana 1,060 บาท 1,458 หน้า หลังปก ไป๋พิงถิงไม่เคยเชื่อถือในคำโบราณที่ว่าไร้สามารถคือคุณธรรมแห่งสตรี แม้นางจะเป็นเพียงสาวใช้ของอ๋องน้อยจิ้งอัน แต่กลับได้ใช้ชีวิตสูงศักดิ์ มีเกียรติ เสียยิ่งกว่าคุณหนูคนใด ทั้งหมดนี้มิใช่ได้มาโดยอาศัยรูปร่างหน้าตา หากแต่เป็นสติปัญญาที่เฉียบแหลมเสียยิ่งกว่าบุรุษ นางไม่เคยต้องการให้ผู้คนรอบข้าง มานึกเสียดายกับรูปโฉมภายนอกที่ธรรมดาสามัญของนาง เพราะสิ่งที่นางต้องการคือคู่คิดที่จะเคียงบ่าเคียงไหล่ และมีฝีมือทัดเทียมไม่ยิ่งหย่อนไปกว่ากัน ด้วยเหตุนี้ แม้บุรุษผู้นั้นจะเป็นแม่ทัพใหญ่ของแคว้นศัตรู แม้ว่าระหว่างคนทั้งสองจะมีแต่คำลวงและกลอุบาย แต่หัวใจของนางก็ยังคงหวั่นไหวให้กับเขาอย่างช่วยไม่ได้ ทว่าระหว่างความรักกับความภักดีนั้น จำเป็นต้องเลือกเพียงสิ่งเดียว นางจึงได้แต่ภาวนาว่าความรักของฉูเป่ยเจี๋ย จะไม่ได้ลึกซึ้งดั่งเช่นที่นางคิด... เกริ่นเอง ไป๋พิงถิงเป็นสาวใช้ของอ๋องน้อยจิ้งอันแห่งกุยเล่อ ทว่าฐานะของนางเหนือกว่าสาวใช้ใด ด้วยนางคือกุนซือคู่คิดคู่ใจ สหายที่เติบโตมาด้วยกันกับนายน้อย หลังจากการทำออกอุบายจนชนะศึกกับตงหลิน เจ้าเมืองกุยเล่อเกรงกลัวอำนาจของอ๋องน้อยจิ้งอันเหอเสียที่เพิ่มขึ้น จึงวางแผนตลบหลัง ไป๋พิงถิงกับนายน้อยจึงได้พลัดพรากจากกันจากการหนีครั้งนั้น ไป๋พิงถิงถูกพวกค้าทาสจับตัวไป และถูกขายให้คหบดีแห่งตงหลิน จนกระทั่งมาเจอศัตรูคู่แค้นของนายน้อย เขาคือฉู่เป่ยเจี๋ย อ๋องเจิ้นเป่ยแห่งตงหลิน แต่ครั้งนั้น ฉู่เป่ยเจี๋ยไม่รู้ว่านางคือใคร และนางจะไม่ยอมให้เขารู้สถานะของตนเด็ดขาด แม้หัวใจจะยกให้เขาไปแล้วก็ตาม คุยกันหลังอ่าน ฉบับนี้สามเล่มจบ ฉบับเดิมสี่เล่มจบ แต่เนื้อหาเหมือนกันค่ะ เรื่องนี้ตั้งความหวังไว้สูง เวลาอ่านจริงพอไม่เป็นไปตามหวังก็เลยอดผิดหวังไม่ได้ โดยเฉพาะเล่มแรก ที่คนเขียนพยายามดันนางเอกให้เก่งกาจจนกลบรัศมีคนอื่น ยิ่งพอมารวมกับแผนการที่ไม่ค่อยจะเสริมให้นางเอกดูเก่งดังที่บรรยายแล้วยิ่งรู้สึกว่าบรรยายเกินจริงมาก ข้ออันตรายสำหรับการมีตัวละครที่เก่งกาจมากกว่าปกติ (และเหนือตัวละครอื่น) คือต้องทำให้คนอ่านเชื่อให้ได้ว่าเขาหรือเธอนั้นเก่งจริงๆ ไม่ใช่เป็นแค่ลมปาก เพราะเมื่อคนอ่านไม่เชื่อแล้ว จะทำให้เนื้อเรื่องหมดความน่าเชื่อถือทันที แผนการในเล่มมีค่ะ แต่ไม่รู้สึกว่ามันว้าวถึงขนาดที่ตัวละครอื่นคิดไม่ออกหรือทำไม่ได้ และมีเพียงนางเอกคนเดียวที่ทำได้ ส่วนใหญ่แผนที่นางเอกวางไว้ค่อนข้างพื้นๆ ด้วยซ้ำ รู้สึกแค่คนเขียนพยายามสร้างตัวละครนี้ให้เก่งเกินจริง และตัวละครอื่นก็ชื่นชมนางเอกจนเกินไป มองข้ามความเก่งกาจของนางเอกไป โอรู้สึกว่าตัวละครไป๋พิงถิงเป็นตัวละครที่วูบวาบและไม่สมจริงที่สุดในเรื่อง ไม่ว่าจะบทโศกที่นางจะยิ้มสง่า หรือบทเศร้าที่อยู่ๆ ก็น้ำตาร่วงกราว อาจเพราะการบรรยายของคนเขียน ทำให้โอรู้สึกว่าตัวละครนี้ไม่สมจริง เศร้าแล้วกัดฟันยิ้ม กล้ำกลืนยิ้ม เชื่อ แต่ เศร้าแล้วยิ้มสง่ามีแสงส่องดูประดุจเทพเซียน ไม่เชื่อค่ะ กดดันเสียใจจนน้ำตาไหล น้ำตาคลอหน่วง เชื่อ แต่อยู่ๆ น้ำตาร่วงเป็นสายโดยไม่มีเกริ่นบอกเหตุ ไม่เชื่อค่ะ เรื่องนี้เลยขาดเรื่องการนำเสนอให้คนอ่านคล้อยตามในบทที่กดดันความรู้สึกค่อนข้างมาก ยิ่งรวมกับการตัดสินใจประหลาดๆ ของไป๋พิงถิงช่วงท้ายเล่มหนึ่ง ซึ่งล้วนเป็นเรื่องเกี่ยวกับฉู่เป่ยเจี๋ย ยิ่งทำให้โอถอนหายใจเฮือกๆ ในเรื่องเขาบรรยายว่าไป๋พิงถิงฉลาดทุกเรื่อง แต่ยอมโง่เพราะความรัก ส่วนคนอ่านอย่างโอรู้สึกว่าพระนางเล่มนี้ก้าวเข้าสู่ขั้นตอนของความงี่เง่า ไป๋พิงถิงไม่รักตัวเอง ไม่สนคนอื่น ยอมทำทุกอย่างเพื่อให้ตัวเองได้ในสิ่งที่ต้องการ น่าสงสารอย่างหนึ่งคือการที่นางถูกถึงเข้ามาในเรื่องระหว่างแคว้นทั้งที่นางไม่เต็มใจ แต่นอกนั้น นางทำตัวเองเป็นส่วนใหญ่ค่ะ นี่คือความรู้สึกของโอต่อไป๋พิงถิงในเล่มแรก สิ่งที่เกิดต่อมาคือ อคติ ใช่ค่ะ โออคติกับไป๋พิงถิงเรียบร้อย ก้าวเข้าสู่เล่มสอง ทั้งสองมีอันต้องพลัดพรากจากกัน และโอก็ได้รู้ว่า เมื่อพระนางไม่อยู่ด้วยกัน โอรู้สึกสนุกกับเนื้อเรื่องมากขึ้น เพราะไม่เจอปัญหาและความงี่เง่าของพระนางเข้ามากลบ เล่มสามท้ายสุด โอชอบที่สุดจากจำนวนสามเล่ม แม้จะรู้สึกว่าจบง่ายไปหน่อย แต่มีฉากที่โอชอบค่อนข้างมาก และมีตัวละครที่โอปลื้ม เขาคนนั้นคือพานลู่ค่ะ มีคนรักในดวงใจ เรื่องที่อ่านช้าก็อ่านลื่นปรื๊ดๆ ทันที เรื่องนี้สำหรับโอ พระนาง โอไม่ปลื้ม ส่งอารมณ์ ดีเป็นบางช่วง บางช่วงก็ไม่น่าเชื่อถือ การวางแผน ธรรมดา ไม่ได้ยิ่งใหญ่หรือสร้างความตื่นตะลึง รายละเอียดปลีกย่อย ยังไม่ค่อยสมบูรณ์ เนื้อหาค่อนข้างมาก ทำให้ตัวละครเยอะตาม บางตัวอยู่ๆ โผล่มา บางตัวก็หายต๋อมไป เสียดายตัวละคร สงสารคนที่ตายอย่างง่ายดายและไร้ค่า แต่สิ่งที่โอว่าเรื่องนี้ทำได้ดีคือการสับเปลี่ยนตำแหน่งค่ะ เปรียบเทียบตัวละครเป็นการวางหมาก หมากตัวหนึ่งครั้งหนึ่งที่ไม่มีความสำคัญเลย แต่เมื่อสับเปลี่ยนตำแหน่ง วางกลยุทธ์เพิ่ม หมากตัวนั้นก็เพิ่มคุณค่าได้ ตาดีเปลี่ยนเป็นร้าย ตาร้ายเปลี่ยนเป็นดี เช่นกัน ครั้งหนึ่งตัวละครหนึ่งอาจเป็นคนดี หรือคนที่ไม่สำคัญ แต่เมื่อเหตุการณ์เปลี่ยน สถานการณ์เปลี่ยน ตัวละครนั้นก็อาจถูกบีบบังคับให้เปลี่ยนแปลงไป หรือกลายเป็นคนสำคัญที่ทำให้ชนะศึกได้ และโอชอบสิ่งที่เรื่องนี้นำเสนออย่างหนึ่งที่ค่อนข้างแตกต่างจากเรื่องอื่น คือการมองว่า รากฐานของการเสียสละเพื่อบ้านเมือง แต่เดิมก็คือเพื่อตนเองจะได้มีความสุข ไม่ได้มองว่าเพราะเสียสละจึงทำเพื่อส่วนรวม แต่มองว่าเพราะเห็นแก่ตัว อยากมีความสุขต่อไปในภายภาคหน้า จึงทำ เป็นการมองย้อนกลับมาที่จุดเริ่มต้นครั้งแรก หลายคนสงสัยเรื่องสำนวน โอไม่สามารถเทียบกับฉบับเดิมได้เพราะไม่เคยอ่านนะคะ ฉบับนี้น่าจะทำให้อ่านง่ายขึ้น ไม่มีคำทับศัพท์มาก ถ้าให้เทียบ โอว่าแปลสำนวนทันสมัยกว่ามากกว่ารักของแจ่มใสค่ะ อย่างแครอทและแอปเปิ้ล เรื่องนี้ก็บอกตรงๆ เลย ไม่ใช้คำจีน โออ่านได้ไม่มีปัญหาอะไร ตามธรรมเนียมยกตัวอย่างสำนวนค่ะ ส่วนใหญ่โอจะคัดประโยคที่โอชอบมานะคะ . . . มืองามราวหยกที่เชี่ยวชาญการบรรเลงพิณของพิงถิง จะต้านทานการจู่โจมของเจ้าครองแคว้นตงหลินได้อย่างไร? เรือนร่างอ้อนแอ้นแบบบางของนาง กำลังจะปะทะกับคมอาวุธที่ทอประกายวาววับใช่หรือไม่? เรือนร่างนุ่มนิ่มที่ไม่ว่าอย่างไรก็ยังกอดไม่รู้อิ่ม ใบหน้าหมดจดที่ไม่ว่าอย่างไรก็ยังมองไม่รู้หน่าย เสียงขับร้องกังวานใสที่ไม่ว่าอย่างไรก็ยังฟังไม่รู้เบื่อ...สตรีที่น่ารักน่าถนอมเช่นนี้ เหตุใดกลับมีคนไม่ยอมละเว้น ไม่ยอมปล่อยนางไปเสียที? . . . มรสุมใหญ่ซัดกระหน่ำมาถึงแล้ว เสียงร้องเรียกด้วยความตระหนกและโศกเศร้าดังออกมาจากวังหลวงอันเก่าแก่และยิ่งใหญ่ของตงหลินเป็นระยะ บนโต๊ะเบื้องหน้าบัลลังก์เจ้าครองแคว้น เต็มไปด้วยเลือดอันน่าสะพรึงกลัว แดงฉานไม่ต่างจากเลือดที่ไหลออกจากร่างของเหล่าองครักษ์ที่หน้าประตูเรือนพักส่วนตัว และไม่ต่างจากเลือดที่ไหลลงมาจากคมกระบี่ในสนามรบเลย แคว้นกับครอบครัว ครอบครัวกับบุคคล บุญคุณความแค้นพัวพันกันจนแยกไม่ออก ท่วมสูงดั่งขุนเขาลึกล้ำดั่งปฐพี ไป๋พิงถิง เจ้ามีความดีความสามารถอันใดกันแน่? . . . ไป๋พิงถิง... ไป๋พิงถิงแห่งจวนอ๋องจิ้งอัน เจ้ามีอิทธิพลกับความอยู่รอดของกุยเล่อ มีอิทธิพลกับความอยู่รอดของเป่ยม่อ มีอิทธิพลกับความอยู่รอดของตงหลิน แล้วตอนนี้ยังจะมาดีดพิณแย้มยิ้มอย่างอ่อนหวาน บงการความอยู่รอดของอวิ๋นฉางของข้าอีกหรือ? แคว้นอวิ๋นฉางอันยิ่งใหญ่ของข้า องค์หญิงเย่าเทียนผู้สูงศักดิ์ จะกลายเป็นสายพิณภายใต้นิ้วมือของเจ้า ปล่อยให้เจ้านึกจะดีดก็ดีดได้อย่างไรกัน? จะปล่อยให้เจ้าทำลายบ้านเมืองของข้า ทำลายครอบครัวของข้าได้อย่างไร? . . . โอจองไปเลยได้ Box Set มาค่ะ มีกล่อง แข็งแรงคงทน เรียบร้อยดี ลายธรรมดา ไม่หวือหวา (ตอนนี้แอบเสียดายเงินด้วย ไม่น่าจองเลย ลดกว่าราคาปกนิดเดียว สิบบาทเองค่ะ กล่องลายธรรมดา ไม่ค่อยสวย รอซื้อตอนลดราคาคุ้มกว่ามาก ถ้ากล่องสวยหรือตอนจองลดราคาพอควรมันยังพอช่วยให้หัวใจชุ่มชื้นขึ้นหน่อยนะ เฮ้อ)  แถมปกหุ้มแบบแจ็กเก็ต ลายเดียวกับกล่อง เหมือนกันทั้งสามเล่ม  แถวบนคือหน้าตาปกจริงๆ โอชอบเล่มสอง สวยดี, โปสการ์ดลายเดียวกับปก, ที่คั่นลายจิบิ (เจ้าตัวจิ๋ว) ลายเดียวกับหลังปก และที่คั่นลายเดียวกับกล่องมีตัวหนังสือเขียนข้อความในเรื่องด้านหลัง  เนื้อเรื่องเข้มข้น การวางตำแหน่งตัวละครดี สถานการณ์น่าสนใจ นอกนั้นกลางๆ ค่ะ แนะนำเพิ่ม ถ้าใครยังไม่เคยอ่าน ให้วางความคาดหวังทั้งหมดทิ้งไปแล้วจะอ่านสนุกขึ้นค่ะ สำหรับโอเรื่องนี้ไม่ใช่แนววางแผนหักเหลี่ยมเฉือนคม แต่เป็นแนวการแสดงความสามารถของนางเอกและการเปลี่ยนแปลงของสถานการณ์และตัวละครค่ะ เผื่อใครอยากทราบ เลขที่ออก คือ (3+4+4.5)/3 = 3.83
เวอร์ชันนี้ยังไม่อ่านค่ะ
แต่ฉบับแปลเก่า คิดว่าเนื้อความน่าจะอันเดียวกัน เรากลับคิดว่าโอเคในหลายๆ สว่นค่ะ โดยเฉพาะเมื่อเทียบกับนิยายแปลจีนจำพวกมากกว่ารักของแจ่มใสที่เบาโหวง เราว่าคุณภาพเล่มนี้ดีกว่ามาก เรื่องแผนการรบเราก็มองว่าใช้ได้นะคะ โดยรวมเรื่องนี้เด่นที่ความรักของพระ-นาง ซึ่งเราคิดว่าพระเอกเค้าก็เป็นผู้ชายแบบนักรบแท้ นางเอกก็ไม่ได้ปวกเปียก ยิ่งถ้าเป็นฉากอาลัยอาวรณ์ต่อกัน เวอร์ชันเก่าจะค่อนข้างกรีดหัวใจคนอ่านได้เลย อาจเพราะอ่านเรื่องนี้โดยไม่ตั้งความคาดหวังค่ะ เป็นนิยายจีนเรื่องแรกที่อ่านด้วยซ้ำ (แทบไม่เคยแตะนิยายจีนเลย เพิ่งมีเล่มนี้ที่เค้าว่าดัง) ซึ่งอ่านแล้วเราก็ไม่แปลกใจนะที่เล่มนี้หายาก ค่อนข้างโอเคกับคาแรกเตอร์พระ-นาง เวอร์ชันนี้สนใจจะซื้อไหมก็สนค่ะ แต่รอลดราคา ^_^ โดย: dal IP: 223.206.245.131 วันที่: 15 ตุลาคม 2558 เวลา:9:02:54 น.
รู้สึกถึงความงี่เง่าของพระเอกตอนที่นางไปปลีกวิเวกนั่นล่ะค่ะ ส่วนที่เหลือดีงามนะ เพราะเป็นนิยายรักจีนแนวเข้มข้นเรื่องแรกที่อ่าน (เวอร์ชั่นคุณหลิน) ชอบพานลู่เหมือนกันค่ะ แต่ที่ชอบกินใจจนทำให้ไม่ขายต่อชุดนี้ทั้ืงที่ราคาพุ่งพรวดๆๆ คือ เหอเสีย
 ชอบฮีมาก บีบคั้นมาก น้ำตาจะไหลให้ฮีเลยค่ะ 555โดย: hiroko
 วันที่: 15 ตุลาคม 2558 เวลา:9:36:02 น.พี่สาวไกด์ใจซื่อ จริงๆ เล่มนี้หลายคนชอบมากนะคะ ถ้าเจอลดราคาดีๆ สอยมาครอบครองไว้ก็ไม่เสียหลาย ตัวโอเองออกจะฉีกแนวกว่าคนอื่นสักหน่อย เนื้อเรื่องโดยรวมใช้ได้ แต่โอไม่ชอบตัวละครหลักเลยให้ตายสิ
 ขอบคุณที่สนใจและโหวตบล็อกให้ค่าคุณ dal เนื้อหาจริงๆ ก็น่าสนใจในหลายส่วนค่ะ แต่โอไม่ชอบที่คนเขียนพยายามชูโรงตัวเอก (ทั้งพระนาง) จนเกินไป ทั้งที่การกระทำยังไม่ส่ง ถ้าเทียบกับแนวหนักๆ ของมากกว่ารัก โอชอบลำนำทะเลทรายมากกว่ามากเลยค่ะ แม้จะปูว่านางเอกเก่งเหมือนกัน แต่การกระทำ คำพูด คำจา โออ่านแล้วรู้สึกเชื่อว่านางเอกลำนำฯ เก่งจริงๆ ขณะที่ไป๋พิงถิงพลาดหลายที่เลยค่ะ จุดที่โอไม่ชอบมากๆ คือ การที่ไป๋พิงถิงเอาตัวเองเป็นหลักประกันความรัก ยัดความเชื่อของตัวเองเป็นมาตรฐานวัดความใส่ใจ ทำร้ายตัวเองโดยไม่สนความรู้สึกคนรอบข้างและคนที่อยู่ในความรับผิดชอบ ปิดบังเก็บงำความรู้สึกที่ท้ายสุดก็นำผลเสียย้อนกลับมาหาตัวเอง (ช่วงนี้โออ่านแล้วนึกถึง หญิงสาวที่ผิดหวังความรักแล้วฆ่าตัวตายมาก) พระเอกเอง ฉูเป่ยเจี๋ย โอก็รู้สึกว่าเขาไม่มีภาวะผู้นำ ยอมนำทหารไปรบสังเวยชีวิตเพื่อความรักของตัวเอง (ถึงในเรื่องจะบอกว่าพระเอกถามทหารก็เถอะ แต่โอว่า ทหารที่จงรักภักดี ใครเล่าจะปฏิเสธได้) และเมื่อผิดหวังก็ไม่สน ทิ้งบ้านเมือง ทิ้งความรับผิดชอบ คนแบบนี้ไม่น่าจะรับภาระหนักๆ ในอนาคตได้ ในเมื่อยังรับผิดชอบตัวเองไม่ได้เลย และที่ผิดหวังส่วนหนึ่งมาจากความคาดหวังที่มากเกินไปด้วยค่ะ ทั้งนี้คือความรู้สึกส่วนตัวของโอเองนะคะ คุณ hiroko สำหรับโอพระนางเริ่มงี่เง่าตั้งแต่ช่วงอยู่ด้วยกันครั้งแรกเลยค่ะ แล้วมาเห็นชัดตอนนางเอกเอาคอตัวเองไปพาดเขียงให้พระเอกฟัน  ส่วนเหอเสีย โอชอบตัวละครนี้เหมือนกันค่ะ เป็นตัวละครที่มีความขัดแย้งในตัวเองสูงมาก หลายครั้งโอถามในใจขึ้นมาว่า ถ้าจะต้องเจ็บปวดขนาดนี้ จะทำไปทำไม เหอเสียตีโจทย์ไม่ขาด เลยต้องสูญเสียสิ่งสำคัญทุกอย่างไปขอบคุณที่แสดงความเห็นนะคะ เห็นแย้งเห็นต่างแสดงความเห็นได้เต็มที่ค่ะ ความเห็นแต่ละคนไม่มีผิดถูก เป็นการแลกเปลี่ยนทัศนะเนอะ   โดย: ออโอ
วันที่: 15 ตุลาคม 2558 เวลา:12:18:42 น.อ่านเรื่องนี้กับความคาดหวังเหมือนกัน
ชอบนะ แต่ไม่มากมายอย่างที่ชอบๆกัน เพราะไม่ปลื้ม ไม่ซึ้งกัีบพระนาง และความรักของทั้งคู่เลย แต่ที่ยังจัดอยู่ในระดับที่ชอบ เพราะเนื้อหาที่เข้มข้น ที่แม้จะมีความไม่สมเหตุผลบ้าง แต่ยังรับได้ และมีตัวละครที่ชอบมาก คือ เหอเสีย ที่สำคัญอีกประการ คือ สำนวนแปลของคุณหลินโหม่ว ทำให้อ่านลื่น และให้บรรยากาศของจีนโบราณมาก โดย: ฟ้าใส ในเงาจันทร์
วันที่: 15 ตุลาคม 2558 เวลา:14:19:13 น.เพราะเป็นเรื่องที่ร่ำลือ มักสร้างความหวังมั้งคะ ถ้าได้อ่านเองจะพยายามไม่คาดหวังละกันเนอะ 55+
เพิ่งได้ชุดนี้มาเช่นกันค่ะ ไม่ค่อยชอบปกการ์ตูนเลย อยากได้เวอร์ชั่นก่อนกว่ามากๆ ดูเลอค่ากว่ามากอะค่ะ  โดย: kunaom
วันที่: 15 ตุลาคม 2558 เวลา:16:20:19 น.คุณฟ้าใส ในเงาจันทร์ โอก็ติดพระนางเหมือนกันค่ะ ไม่งั้นคงชอบมากกว่านี้
 คุณอ้อม ใช่แล้ว ความคาดหวังที่มีทำให้เมื่อไม่เป็นไปตามหวังจะผิดหวังหนักค่ะ ส่วนปกทำอะไรไม่ได้แล้วเนอะ เห็นว่าตามปกต้นฉบับเลย โอว่าลายเส้นโอเค แต่ไม่ค่อยเหมาะกับเนื้อเรื่องเท่าไร โดย: ออโอ
วันที่: 17 ตุลาคม 2558 เวลา:20:46:57 น.เราอ่านชุด หลินโหม่วค่ะ คุณโอ
ตอนอ่าน ไม่รู้สึกรำคาญนางเอกนะ อ่านแล้วชอบเลยแหละ สำนวนจะมีส่วนด้วยไหมหนอ อ่านตัวอย่างที่คุณโอยกแล้วแล้ว เด๋วไปหาเล่มเดิมมาเปรียบเทียบดูดีกว่า......อ่านนานแล้วลืมรายละเอียด โดย: Serverlus
วันที่: 23 ตุลาคม 2558 เวลา:10:17:15 น.คุณเอ้ อาจจะมีส่วนบ้างในเรื่องการส่งอารมณ์ แต่เนื้อหาไม่น่าต่างกันนะคะ โออาจจะไม่ชอบลักษณะนางเอกแบบนี้เองด้วยค่ะ
โดย: ออโอ
วันที่: 24 ตุลาคม 2558 เวลา:15:08:53 น.มีใครสนใจจะขาย boxset จอมนาง (แปลใหม่ 3 เล่ม) บ้างไหมค่ะ
ปล.จองไม่ทัน เพิ่งรู้ตอนปิดจองแล้ว TT ติดต่อ zuletztspiel@yahoo.com ค่ะ โดย: Tip IP: 49.49.80.11 วันที่: 3 พฤศจิกายน 2558 เวลา:2:17:37 น.
สำนวน และการเลือกใช้ภาษาในการแปลมีผลต่ออรรถรสในเรื่องได้นะคะ เพราะแม้เนื้อเรื่องเดียวกัน ต้นฉบับเดียวกัน แต่ถ้า กู่ฉิน และ หลินโหม่ว อ่านฉบับภาษาจีน แล้วตีความหรือเข้าใจ เนื้อเรื่อง นิสัยของตัวละคร แตกต่างกัน ซึ่งก็ขึ้นอยู่กับภูมิความรู้ภาษาจีนของแต่ละคนค่ะ เมื่อเข้าใจว่าเป็นแบบใดก็จะสื่อหรือแปลออกมาแบบนั้น สำหรับเราเอง เราอ่านที่พี่หลินโหม่วแปลค่ะ นางเอกไม่ได้เก่งโอเวอร์ หรือสวยเริ่ดเลอเลยค่ะ ผู้แปลมีบอกไว้ว่านางเอกชอบอ่านหนังสือ ชอบเรียนหนังสือ และเรียนเป็นเพื่อนกับเหอเสีย จึงฉลาด มีความรู้ตำราพิชัยสงคราม อย่างแผนการรบนั้น ถ้าเป็นทหารทั่วไปคิดได้เหรอคะ ที่เอาน้ำผึ้งมาทาที่ลูกศร ยิงไปฝ่ายตรงข้าม เพื่อล่อให้ผึ้งไปจู่โจมศัตรู ทั้งๆที่ไม่มีใครรู้ว่าที่นั้น มีผึ้งดุ และชอบต้นไม้พันธ์นี้เท่านั้น มันเป็นความสามารถช่างสังเกต วางแผน ของกุนซือค่ะ เหมือนที่ขงเบ้งมีและแสดงในสามก๊กอ่ะค่ะ ถ้ามีโอกาสลองอ่านฉบับแปลเก่าดูนะคะ เพราะเราลองอ่านฉบับแปลใหม่แล้วรู้สึกว่า มันยืดเยื้อ เยิ่นเย้อ บรรยายยาวโอเว่อร์อ่ะค่ะ จนรำคาญ ขอบคุณค่ะ
โดย: Tea IP: 110.168.229.40 วันที่: 13 พฤศจิกายน 2558 เวลา:8:14:17 น.
คุณ Tea ถ้ามีทหารทั่วไปสามารถคิดแผนได้บ้าง น่าจะทำให้เรื่องน่าสนใจมากขึ้นดีนะคะ
โดย: ออโอ
วันที่: 17 พฤศจิกายน 2558 เวลา:10:07:53 น.จากที่ณได้มีโอกาสอ่านทั้งสองเวอร์ชั่นมา ณชอบของคุณหลินมากกว่าค่ะ ก่อนอ่านนี่ก็ตั้งความหวังไว้สูงเหมือนคุณโอเลยค่ะ แต่พออ่านจบแล้วแบบ.... คือ เกลียดนางเอกมาก นางงี่เง่าสุดๆ ทำเหมือนพระเอกเป็นทิชชู่ มีเรื่องก็ใช้ ไม่มีก็ทิ้ง ยังไม่นับเรื่องซวยทั้งหลายที่นางเป็นผู้ริเริ่มอีก คือแบบเสียดายเงิน เสียดายเวลามากค่ะ ส่วนที่ชอบที่สุดของเรื่องคือ พานลู่-จุ้ยจวี๋ ค่ะ น่ารักมาก
โดย: ณ IP: 171.96.246.185 วันที่: 30 มิถุนายน 2559 เวลา:11:57:00 น.
เราอ่านไม่รอดเลยค่ะ
เราอ่านฉบับคุณหลินโหม่วแปล พยายามอ่านมาสองรอบ รอบแรก จบที่พิงถิงไปแลกตัวเองกับตระกูลฮัวที่วังพระเอก ริบสองหยุดตอนนางหนีไปเป่ยม่อ มีความงงในงงทุกอย่างเกี่ยวกับพิงถิง นางสวยเว่อร์เป็นพักๆ ฉลาดเป็นพักๆ แต่เล่มหนึ่งรู้สึกเหมือนจะโง่มากกว่าฉลาด ความรักพิงถิงกะเป่ยเจี๋ยเป็นอะไรที่เกินจริงมาก เราอ่านแล้วไม่อินเลย แล้วเหอเสีย โตมาด้วยกัน เขาระแวงเพียงนิด ก็ไปจากได้ไม่ว่า แต่หักหลังวางกระบี่ชี้เป้าไว้อีกเนี่ย WTF// นายน้อยยังไม่ได้ทำอะไรให้พิงถิงเลยนะ!! ได้ยินนว่าต่อไปเหอเสียจะดันให้ร้ายขึ้น แต่รู้สึกว่า อ่านไม่รอดอยู่ดี อาจเพราะไม่ถูกจริตกับนิยายเฟิ่งน่งอยู่แล้วมั้ง อย่างรัชทายาท อ่านแล้วก็หงุดหงิด ทั้งที่ชาวบ้านก็ซูสองเรื่องนี้ของน่งๆกันทั้งนั้น แต่เราไม่อินเลย ยอมแพ้กับพิงถิง ขนาดหาของคุณหลินโหม่วมายังไม่ช่วยเลย โดย: OrehEnon IP: 1.46.99.243 วันที่: 14 กุมภาพันธ์ 2560 เวลา:14:01:49 น.
คือเริ่มจากสงสัยที่ราคาที่เขาบอกขายกันเลยตามมาดูคุณโอ วิจารณ์
ราคาพิมพ์เก่าไปถึง 4000+ แล้ว แต่ซื้อไม่ลงค่ะ ได้พิมพ์ใหม่มา แต่เป็นคนที่ไม่ชอบแนวนี้ คืออ่านไม่จบ อาจเพราะดังมากเลยหวังไว้เยอะเกิน แต่ไม่ชอบแนวจริงๆ เลยเลิกพยายาม ถือว่าไม่ใช่แนวน่ะค่ะ แต่ไม่เข้าใจว่า พิมพ์เก่านี่ดีขนาดราคาไปขนาดนั้นเลยหรือ โดย: ตาม IP: 212.47.252.101 วันที่: 11 พฤษภาคม 2560 เวลา:12:03:02 น.
คุณตาม เกี่ยวกับสำนวนแปลค่ะ เพราะคนละคนแปล ก็แล้วแต่ความชอบส่วนบุคคลด้วยค่ะ อีกอย่าง ณ ตอนนั้นนิยายจีนยังมีน้อย เรื่องให้อ่านเปรียบเทียบก็น้อย อะไรที่มาแรกๆ ก็เป็นตำนานกล่าวขานกันได้ง่าย
โดย: ออโอ
 วันที่: 14 พฤษภาคม 2560 เวลา:21:40:05 น. |
โอเป็นคนชอบอ่านหนังสือมาก อ่านได้ทุกแนว เสาะแสวงหาเรื่องสนุกๆ แนวใหม่ๆ ตลอด หลายเรื่องไม่มั่นใจก็ค้นหารีวิว ถ้าชอบถ้าใช่ก็ลอง ลองแล้วชอบแล้วประทับใจก็อยากบอกต่อ บางครั้ง อ่านครั้งแรกรู้สึกอย่างนี้ อยากเก็บไว้เพื่อเป็นเรื่องราว บันทึกไว้กันลืม กลับมาย้อนอ่านก็จะได้รู้ว่า ครั้งหนึ่งที่เราเคยอ่าน เรารู้สึกอย่างนี้ เวลาผ่านไป เมื่อกลับมาอ่านอีกครั้ง ก็อาจจะได้มุมมองใหม่ๆ มากยิ่งขึ้น "ขอให้ทุกคนสนุกกับการอ่าน" รู้สึกดีที่โลกนี้มีหนังสือ-โอ
Friends Blog |
|||||||||||
ผู้ติดตามบล็อก : 49 คน [
งั้นเล่มนี้ขอผ่าน ยังไม่อ่านละกัน แหะๆ