Group Blog All Blog
|
ฉันไม่อยากเป็นซินเดอเรลล่า หลิวล่างเตออวี๋ เขียน เรื่องนี้โอขอยืมมาค่ะ   ฉันไม่อยากเป็นซินเดอเรลล่า (2 เล่มจบ) หลิวล่างเตออวี๋ เขียน หลินโหม่ว แปล สำนักพิมพ์สุรีย์พร 900 บาท 636 หน้า หลังปก - (ไม่มีข้อมูล) คุยกันหลังอ่าน ภายใต้หน้าตาที่เรียบร้อย หน้าที่การงานดี ซูจิ่นเป็นโอตาคุสาวผู้คลั่งไคล้เกม นิยาย การ์ตูน สามารถพูดได้ว่า ทุกอย่างที่สร้างความบันเทิงเธอล้วนชื่นชอบหมด ทุกๆ สัปดาห์ ซูจิ่นจะนัดสังสรรค์กับเพื่อนๆ คลายความอึดอัดจากหน้าที่การงานและหาความเบิกบานจากชีวิตอีกด้าน และที่บาร์เหล้าแห่งนั้นเองที่ทำให้เธอได้พบกับฉินชวน ชายหนุ่มหล่อเกรดพรีเมียม แต่ใครจะนึกว่าหนุ่มหล่อจะถือปืนจี้เธอเพื่อหลบภัย สุดท้ายซูจิ่นยอมให้ที่พักพิงในอัตราขูดรีดขูดเนื้อ แต่เขาก็ดูไม่เดือดเนื้อร้อนใจ ใช้ชีวิตปกติเหมือนอาศัยในบ้านตัวเอง ซูจิ่นไม่กล้าถามถึงที่มาของเขา เพราะถือคติว่ายิ่งรู้น้อยเท่าไรก็ยิ่งปลอดภัยเท่านั้น เธอรักชีวิตตัวเองยิ่งกว่าอะไรทั้งหมด สุดท้าย แรงดึงดูดของชายหญิงที่มีก็ไม่อาจยับยั้งได้อีกต่อไป ความสัมพันธ์ฉาบฉวยค่อยๆ มีบทบาทต่อทั้งอารมณ์และความรู้สึกของทั้งคู่ แต่ซูจิ่นเป็นคนขลาดที่หวาดกลัวความรัก เธอไม่เชื่อเรื่องรักแท้หรือคู่ครอง ในสายตาฉินชวน เธอทำตัวเป็นเต่าหดตัวในกระดอง คอยหลบอันตรายจากความไม่มั่นคงใดๆ แม้ความคิดสวนทาง แต่ความต้องการกลับมีอิทธิพลเหนือกว่า สุดท้ายทั้งคู่ก็ถูกดึงดูดเข้าหากัน ฉินชวนไม่ยอมให้ซูจิ่นถอยหนีอีก เขากำลังหมดความอดทนเต็มที ไม่ว่าอะไรที่เขาต้องการ เขาจะทำทุกทางเพื่อที่จะได้มันมา เพราะเขาคือเจ้าฟ้าชายลำดับที่สามของราชอาณาจักรฉิน อิ๋งเฮ่าเยว่ +++ เรื่องนี้ใช้เมืองสมมติซ้อนกับที่มีอยู่จริง เปรียบเหมือนประเทศจีนในปัจจุบันแต่ยังมีราชวงศ์และกษัตริย์ปกครอง ใช้ชื่อว่าราชอาณาจักรฉิน แม้จะใช้ระบอบประชาธิปไตยปกครองแล้ว แต่อิทธิพลส่วนใหญ่ก็ยังกระจุกอยู่กับพวกขุนนางของตระกูลต่างๆ ผลประโยชน์และความเกี่ยวข้องทับซ้อนทั้งภาคธุรกิจ การเมือง และราชวงศ์ กษัตริย์ยังมีบทบาทต่อสังคมมาก เป็นแนวโรแมนติกคอมเมดี้ เล่าที่ตัวนางเอกเป็นหลัก ซูจิ่น นางเอก เป็นคนมีความสามารถ ฉลาด แต่รักความสบาย ชอบความสนุก และกลัวความไม่แน่นอน ดูนิสัยแย่เนอะ ซึ่งถ้าอ่านจริงๆ ก็จะบอกว่า เออ นางนิสัยแย่จริงๆ ฮ่าๆ แต่เป็นนิสัยแย่ในแบบที่เราไม่รังเกียจ กลับเข้าใจเธอด้วยซ้ำ เรื่องเริ่มจากนางเอกไปตกเจ้าชายมาได้จาก (บาร์) ข้างทาง พออะไรจะดีขึ้นหน่อย เจ้าหล่อนก็หนีหัวหกก้นขวิดเพราะกลัวความไม่แน่นอนจากความรัก ส่วนอิ๋งเฮ่าเยว่ พระเอก เจ้าชายลำดับสาม เป็นเจ้าชายที่ถูกลืม พ่อไม่รัก ไม่เป็นที่รู้จัก (แน่นอนว่าเป็นความต้องการของเจ้าตัวด้วย) ภายใต้หน้าตางดงามและท่าทางที่สุภาพอ่อนโยน อิ๋งเฮ่าเยว่เจ้าแผนการ ขี้รำคาญ และเอาแต่ใจไม่น้อย แต่ซูจิ่นก็สามารถทำให้เจ้าชายยอมเผยความรู้สึกออกมาตรงๆ ได้อย่างไม่ต้องห่วงภาพลักษณ์ (ส่วนหนึ่งน่าจะเพราะซูจิ่นนั้นประหลาด จนคนที่อยู่ใกล้อดยัวะไมได้) มีการเมืองการปกครอง การชิงอำนาจของราชวงศ์ คละเคล้าไป ส่วนใหญ่จะเน้นความบ้าบอของนางเอก นางจะมีความคิดที่แหวกขนบ เกินที่ใครจะคาดคิดบ่อยๆ ซึ่งก็ทำให้เรื่องตลกมีสีสัน จุดที่โอประทับใจมาก คือมุมมองความคิดของผู้เขียนที่ตั้งใจถ่ายทอดผ่านตัวละคร ผ่านเรื่องราว บางครั้งแย็บมาให้แสบๆ คันๆ บ้าง ซึ่งแสดงให้เห็นว่าเข้าใจตัวละครและออกแบบมาเป็นอย่างดี โอไม่รู้สึกสงสัยตัวละครเลย ถ้าขาดจุดนี้ไปจะทำให้เรื่องกลายเป็นแนวโรแมนติกคอมเมดี้ ฮาๆ ธรรมดา มันจึงเป็นจุดที่พิเศษมาก ภายใต้ความบ้าบอชวนหัว เว่อร์วังอลังการ มีฐานที่มั่นคงอยู่ข้างใน เหมือนกับภายใต้ตัวตนที่ล่องลอยประหลาดๆ ความขี้ขลาดขั้นแอดวานซ์ของซูจิ่น มีความต้องการลึกๆ บางอย่างแอบซ่อนอยู่มาตลอด และอิ๋งเฮ่าเยว่ก็มาปลดล็อกสิ่งที่ซูจิ่นปกปิดนี้ได้ ยอมรับว่าประหลาดใจมาก โอคิดว่าจะมาแนวตลกๆ น่ารักๆ อย่างเดียว ช่วงที่ชอบในเรื่องจะอยู่ที่ครึ่งหลังเล่มแรก ต้นเล่มสอง และประปรายระหว่างเรื่อง ฉากที่โอเริ่มรู้สึกว่าเฮ้ย ดีอะ คือตอนซูจิ่นทะเลาะกับเพื่อน คือต่างจี้ใจดำกันและกัน แล้วสุดท้ายก็คลี่คลาย แล้วมีตัวละครประกอบอีกตัวเสริมเป็นฉากหลัง ช่วงที่กุ๊กกิ๊กๆ น่ารักๆ จะอยู่ที่เล่มหนึ่ง เล่มสองไม่ค่อยมีเท่าไร โอมองว่าเรื่องนี้ไม่ได้หวานมากนะ ตัวละคร อิ๋งเฮ่าเยว่ แม้จะเป็นเจ้าชาย แต่ก็ไม่ใช่เจ้าชายในฝัน เขามีหน้าที่ความรับผิดชอบมากมาย และก็ไม่ได้ไม่มีข้อบกพร่อง จุดนี้ทำให้เราเข้าใจซูจิ่นมากขึ้นด้วย ส่วนที่รู้สึกว่ายังไม่ดีคือช่วงท้าย ยังมีประเด็นหลายอย่างที่ปล่อยทิ้งไว้ เสียดายข้อมูลความซับซ้อนในเล่มแรกที่ทำไว้น่าสนใจว่าจะมีอะไรให้ตามต่อ แต่เล่มสองไปเสียเวลากับอย่างอื่นมากเกินไป จบไม่สุด ตัวละครหลายๆ ตัวยังไม่จบในแบบตัวเอง พออ่านทิ้งท้ายของผู้แปล ...ผู้เขียนตั้งใจเขียนเป็นซีรีส์ และนี่คือเรื่องแรกของชุด แต่ผู้เขียนยังไม่มีเวลาเขียนภาคต่อ = =" เอ๋า เสียดายตอนจบนะ อันที่จริงถ้าจบตัวละคร จบประเด็นบางประเด็น เรื่องจะดูไม่ห้วนเท่านี้ และก็ดูค้างไม่มากสำหรับภาคต่อ อันนี้ดูตัดจบมากเลย แต่ถ้าถามว่ามันค้างมั้ย ก็ไม่ค้างค่ะ สามารถจินตนาการอนาคตต่อได้ตามใจ แค่ไม่สมบูรณ์ในแบบที่ควรเป็นเท่านั้น (4.5+3.5)/2 = 4 ดาว โอสะดุดกับสำนวนภาษาเล่มแรก ขอยกมาไว้ในที่นี้เพื่อพิจารณาค่ะ เล่ม 1 หน้า 8 อีกตั้งหนึ่งเดือนกว่าจะถึงวันคริสต์มาส แต่นักธุรกิจก็เริ่มลงมือกันแล้วอย่างคึกคัก ทุกๆ ที่มีแต่ป้ายกระหน่ำขายของขวัญคริสต์มาสเต็มไปหมด น่าจะเป็น แต่นักธุรกิจก็เริ่มคึกคักกันแล้ว หน้า 12 "นี่ถ้าเขาออกมาขายนะ คืนเดียวจ่ายเงินเดือนฉันทั้งปีฉันยังยอมเลย" น่าจะเป็น คืนเดียว (ต่อให้) ใช้เงินเดือนฉันทั้งปีฉันยังยอม (จ่าย) เลย (ในวงเล็บ พิจารณาใช้ตามความเหมาะสม) หน้า 26 "ตาแก่ต้องถูกกดดันเสียบ้างได้แล้ว" น่าจะเป็น ตาแก่ต้องถูกกดดันเสียบ้าง หรือ ตาแก่ต้องถูกกดดันได้แล้ว อย่างใดอย่างหนึ่ง หน้า 86 ส่วนแฟนของเธอทุกคน เธอจะเป็นฝ่ายพยายามจีบจนติดทั้งนั้น มันน่าเซ็งไหมล่ะ? น่าจะเป็น เธอเป็นฝ่ายพยายามจีบจนติดทั้งนั้น หน้า 130 ความเป็นจริงรอบตัวมากมายเกินไปได้บอกกับเธอว่า การแต่งงานไม่ใช่การผลิดอกออกผลของความรักอีกต่อไป แต่เป็นปลายทางของความรัก น่าจะเป็น ความเป็นจริงรอบตัวมากมาย หรือ ความเป็นจริงแสนเหลือล้นรอบตัว หน้า 131 เหมือนอย่างเธอกับเฉียวเซวียน...เนิ่นนานก่อนหน้านี้ การอยู่ด้วยกันได้กลายเป็นความเคยชิน ซึ่งไม่ใช่เป็นเพราะความรัก ความจริงแล้วจนบัดนี้ เธอก็ยังคงไม่แน่ใจว่า ระหว่างเธอกับเขา ใครกันแน่ที่เป็นฝ่ายเปลี่ยนใจก่อน น่าจะเป็น เหมือนอย่างเธอกับเฉียวเซวียน...เนิ่นนานก่อนหน้านี้ การอยู่ด้วยกันได้กลายเป็นความเคยชิน ไม่ใช่เพราะความรัก ความจริงแล้วจนบัดนี้ เธอก็ยังคงไม่แน่ใจว่า ระหว่างเธอกับเขา ใครกันแน่ที่เป็นฝ่ายเปลี่ยนใจก่อน หน้า 266 ถึงแม้มาเจอกับซูจิ่นที่เลิกเชื่อสิ่งที่เรียกว่า "ความรัก" มานานแล้ว คำพูดนี้ก็ไม่มีผลเหมือนกันอยู่ดีก็ตาม แต่อย่างน้อยก็ยังพูดออกมาได้ น่าจะเป็น ไม่มีผลเหมือนกันอยู่ดี หรือ ไม่มีผลเหมือนกันก็ตาม อย่างใดอย่างหนึ่ง อันนี้เป็นภาพสีข้างในค่ะ ลายปกหน้ากับปกหลังต่อกัน เล่มหนึ่งและเล่มสอง  . . . นิยายรักมากมายใช้การที่พระเอกกับนางเอกได้แต่งงานกันหลังจากผ่านความลำบากลำบนมาสารพัดเป็นตอนจบ แต่หลังจากแต่งงานกันแล้ว จะมีความสุข...จะอยู่ด้วยกันไปจนชั่วชีวิตหรือ? การแต่งงานในโลกความจริง ส่วนมากชายหญิงทั้งสองฝ่ายมักจะถูกเรื่องจุกจิกต่างๆ ในชีวิตประจำวันกัดกร่อนความกระตือรือร้นที่มีอยู่ไปจนสิ้น จากนั้นตกอยู่ในสภาพนั่งมองหน้ากันโดยไม่มีอะไรจะคุยวันแล้ววันเล่า การแต่งงานที่ประสบความสำเร็จจะเปลี่ยนความรักให้กลายเป็นความรู้สึกคล้ายๆ กับเป็นญาติพี่น้อง ส่วนการแต่งงานที่ล้มเหลว ความรักจะกลายเป็นความแค้น และไม่ว่าจะสำเร็จหรือล้มเหลว ต่างไม่ดึงดูดใจโดยสิ้นเชิงสำหรับซูจิ่น มีแต่ผู้หญิงที่พอไม่มีผู้ชายอยู่ด้วย ก็จำเป็นต้องใช้ชีวิตโดยพึ่งพาค่าเลี้ยงดูเท่านั้นที่ต้องการการแต่งงาน ไม่รู้ว่าซูจิ่นเริ่มมีความคิดแบบนี้ตั้งแต่เมื่อไร และสำหรับเธอแล้ว ต้องการผู้ชายไว้เพื่อเพิ่มสมดุลให้ชีวิตเท่านั้น ไม่ได้ต้องการให้มาเป็นที่พึ่งพาของเธอ ชีวิตเรื่อยเฉื่อยตามใจตัวเองของเธอออกจะดีมากๆ เธอชอบของสวยๆ งามๆ และเธอมองว่าความรักสวยงามได้ ก็เพราะมันแสนสั้นนี่แหละ พอเวลาชักจะนาน ความรักก็มักกลายเป็นโครงไก่อย่างยากจะเลี่ยง กินไปก็ไร้รส จะทิ้งหรือก็เสียดาย หน้า 130-131 บทที่ 4 สัตว์ปีกรักกับสัตว์น้ำได้ไหม? ภาค พบพานด้วยโชคชะตา เล่ม 1 . . .
สนใจเพราะการสร้างตัวละครน่าสนใจนี่แหละ
อ่านแล้วน่าจะชอบอยู่ ขออภัยค่ะ คุณโหวตบล็อกนี้ไปแล้วค่ะ บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้ ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต mariabamboo Photo Blog ดู Blog ออโอ Book Blog ดู Blog ระบบจะบันทึกคะแนนโหวต เฉพาะการโหวต 10 ครั้งล่าสุดในแต่ละวันเท่านั้น โดย: สาวไกด์ใจซื่อ
  วันที่: 18 มิถุนายน 2560 เวลา:22:07:30 น.คุณรุ้ง งั้นต้องอ่านเลยค่า ขอบคุณที่โหวตให้ค่ะ
พี่สาวไกด์ เด่นที่นางเอกเลย ส่วนพระเอกก็โปรไฟล์เยี่ยม หน้าตาดี มียศสูง รวยอีกต่างหาก ขอบคุณนะคะ คุณนุ่น ขอบคุณค่า โดย: ออโอ
 วันที่: 21 มิถุนายน 2560 เวลา:0:44:28 น.ขอบคุณสำหรับการรีวิวและน้อมรับฟังคำติชมค่ะ ^__^
เป็นคำวิจารณ์และคำเสนอแนะด้านการแปลที่เป็นประโยชน์อย่างมาก โดย: หลินโหม่ว (Linmou
) วันที่: 30 มิถุนายน 2560 เวลา:9:48:55 น.ฮืออน่าจะมาอ่านรีวิวก่อน คนเขียนกลับมาเขียนภาคต่อได้แล้ววว พลีสสส
โดย: กาลกวี IP: 27.55.96.164 วันที่: 31 กรกฎาคม 2560 เวลา:23:37:01 น.
|
โอเป็นคนชอบอ่านหนังสือมาก อ่านได้ทุกแนว เสาะแสวงหาเรื่องสนุกๆ แนวใหม่ๆ ตลอด หลายเรื่องไม่มั่นใจก็ค้นหารีวิว ถ้าชอบถ้าใช่ก็ลอง ลองแล้วชอบแล้วประทับใจก็อยากบอกต่อ บางครั้ง อ่านครั้งแรกรู้สึกอย่างนี้ อยากเก็บไว้เพื่อเป็นเรื่องราว บันทึกไว้กันลืม กลับมาย้อนอ่านก็จะได้รู้ว่า ครั้งหนึ่งที่เราเคยอ่าน เรารู้สึกอย่างนี้ เวลาผ่านไป เมื่อกลับมาอ่านอีกครั้ง ก็อาจจะได้มุมมองใหม่ๆ มากยิ่งขึ้น "ขอให้ทุกคนสนุกกับการอ่าน" รู้สึกดีที่โลกนี้มีหนังสือ-โอ
Friends Blog |
|||||||||||||
ผู้ติดตามบล็อก : 49 คน [
ตั้งใจเลยว่าจะซื้อเก็บอะ
ชอบมากนะเท่าที่ได้ทดลองอ่าน
และยิ่งชอบมากเมื่อได้เห็นภาพปกอะ
อ่านรีวิวคุณโอแล้วทำให้อยากอ่านเร็วๆอะ
ทั้งๆที่กองดองก็ยังเพียบเลย
ออโอ Book Blog