Group Blog All Blog
|
Boss & Me มื้อนี้มีรัก กู้ม่าน เขียน  Boss & Me มื้อนี้มีรัก กู้ม่าน เขียน พันมัย แปล สำนักพิมพ์อรุณ ในเครืออมรินทร์ 325 บาท 382 หน้า หลังปก ทุกอย่างมันเริ่มต้นมาจากเลือดแท้ๆ นึกแล้วพนักงานใหม่อย่าง เซวียซานซาน ก็ได้แต่เศร้าใจ ว่าทำไมโชคชะตาถึงลิขิตให้เธอมีกรุ๊ปเลือดหายากกัน เพราะหลังจากที่เธอบริจาคเลือดให้น้องสาวของ เฟิงเถิง ซึ่งเป็นบอสใหญ่ของเธอแล้ว ชีวิตของเธอก็มีเขาคอยพัวพันอยู่ทุกที แถมยังคอยบงการส่งมื้อกลางวันที่มีแต่ตับหมูให้เธอกินทุกวัน ซานซานที่ใบหน้าใกล้จะกลายเป็นตับหมูจึงได้แต่สงสัย วาเหตุใดบอสใหญ่สุดหล่อแสนเพอร์เฟ็กต์จึงตั้งอกตั้งใจขุนเธอซะขนาดนี้ หรือว่า...เขาจะแอบชอบฉัน ไม่เอาน่า ซานซาน...เขาแค่เห็นเธอเป็นถังเลือดสำรองเท่านั้นแหละ คุยกันหลังอ่าน ที่บอสดีต่อเซวียซานซานเพราะเธอเคยบริจาคเลือดให้น้องสาวเขา เพราะฉะนั้นคงไม่แปลกใช่ไหมที่เขาคอยส่งอาหารมาให้พนักงานใหม่อย่างเธอ ใช่ไหม... ก็เป็นเรื่องราวกุ๊กกิ๊กระหว่างเจ้านายหนุ่มกับพนักงานสาวค่ะ แนวน่ารักๆ ไม่มีดราม่า เรื่องเดินเป็นเส้นตรงตลอด แล้วก็ต้องบอกก่อนเลยว่าเป็นนิยายที่มีการใช้อีโมติคอนประกอบค่ะ เช่น (= =) , (>_<) , (^-^) ไม่มากขนาดทุกย่อหน้า แต่ก็ถือว่ามากพอควรค่ะ ตัวโอเองชอบใช้สัญลักษณ์พวกนี้เวลาคุยเล่น แต่ไม่ค่อยชอบนักถ้าเจอในนิยาย ในเรื่องนี้ สิ่งที่โอรู้สึกได้ว่าอีโมติคอนเหล่านี้มีผล คือ ลดทอนความหนักแน่นของตัวหนังสือ สมมตินะ "ทำไมเธอเป็นคนอย่างนี้!" น้ำเสียงตัดพ้อต่อว่า อาจจะถึงขั้นโกรธเลยด้วยซ้ำ แต่ถ้าเป็น "ทำไมเธอเป็นคนอย่างนี้! (>_<) " มีความเป็นไปได้สูงว่าคนพูดจะพูดเป็นเชิงล้อเล่น หรือไม่จริงจังเท่าใดนัก หลายๆ คนรวมถึงโอก็ใช้เวลาคุยแชต คุยเล่นสนุกสนาน เพื่อให้เนื้อความเบาขึ้น เพื่อทำให้เป็นกันเองมากขึ้น รวมถึงเพื่อกันคนเข้าใจความหมายผิด เพราะโดยปกติ แชตจะเป็นใจความสั้นๆ ข้อความที่ห้วนไปอาจทำให้คนที่คุยด้วยตีความหมายไปอีกทาง (แต่ในบางกรณี โอก็ค้นพบว่า อีโมติคอนกลับทำให้คนที่อ่านเข้าใจความหมายที่ต้องการสื่อผิดไปเหมือนกัน เช่น ใช้สัญลักษณ์สวนทางกับความหมายที่ต้องการสื่อจริง หรือใช้เพื่อการส่อเสียด พวกนี้มักทำให้คนตีความไปในทางลบ) เรื่องอีโมติคอนในนิยาย ในหน้ากระดาษขาวว่างเปล่าที่สามารถบรรจุได้ทุกอย่าง โอคิดว่ามันเป็นตัวจำกัดความสามารถของผู้เขียน รวมถึงกักขังจินตนาการของผู้อ่าน แต่ถ้ามองว่าเป็นพัฒนาการทางการสร้างสรรค์ก็คิดว่าได้อยู่นะ กลับมาที่นิยายเรื่องนี้อีกที โอคิดว่าเรื่องนี้อยู่ตรงกลางระหว่างวัยรุ่นกับวัยผู้ใหญ่ ด้วยลักษณะการถ่ายทอดแบบวัยรุ่น แต่ใช้ตัวละครในวัยทำงาน รวมถึงความคิดอ่านของตัวละครที่ค่อนข้างก้ำกึ่ง ในบางแง่มุมตัวละครอาจจะติ๊งต๊อง แต่ในบางแง่มุมก็มีความคิดอ่านที่มีการไตร่ตรอง และมองโลกด้วยใจเป็นกลาง เซวียซานซาน นางเอก เป็นคนหัวอ่อน ไม่สู้คน ไม่มีความสามารถด้านใดโดดเด่น ซื่อ แต่ก็ไม่โง่ ในบางเวลาก็กล้าพูดกล้าตัดสินใจมากกว่าที่คิด เฟิงเถิง พระเอก บอสใหญ่ของซานซาน เป็นตัวแทนของความสมบูรณ์แบบ แต่เอาใจใส่ผู้หญิงที่ตนรักเป็นอย่างดี ภาพโดยรวมของเรื่องจึงเป็นเรื่องที่ตอบสนองความใฝ่ฝันของสาวๆ ที่อยากมีคนที่ดีและรักตนเองหมดใจ พล็อตธรรมดาๆ ไม่มีอะไรโลดโผน ไม่ซับซ้อน ช่วงตอนพิเศษท้ายเรื่องสะเปะสะปะไปหน่อย เพราะต้องการโยงให้เข้ากับเส้นเรื่องของเวยเวย (เวยเวย ยิ้มนิดพิชิตใจ ตอนนี้ยังไม่ออก) เบาๆ ติดตลก แต่อ่านแล้วไม่ค่อยฮา โอคิดว่าจังหวะการจับวางของผู้เขียนยังไม่ค่อยดี 2.5 ดาว โอหยิบเรื่องนี้มาในวันที่ไม่ต้องการคิดอะไร แล้วก็สมปรารถนา อ่านเวลาอยากผ่อนคลาย ไม่ต้องคิดมาก . . . "เซวียซานซาน นี่คือผลงานที่เธอขุดมาตั้งนานงั้นเหรอ" น้ำเสียงทุ้มนุ่มคุ้นหูที่ดังขึ้นจากทางด้านข้าง และรองเท้าแบบผู้ชายสีดำที่ปรากฏอยู่ในรัศมีสายตา ทำให้ซานซานรู้สึกน้อยใจอยู่บ้าง จึงทำเป็นไม่สนใจเขา ยังคงใช้มือขุดดินไปพลางตอบด้วยเสียงงึมงำว่า "มือแข็งก็เลยขุดไม่ค่อยไหวค่ะ" "เซวียซานซาน" เฟิงเถิงยอมตัวลงเล็กน้อย ราวกับจะมองพินิจสีหน้าของเธอให้ถนัด "เธอบอกเองนะว่าตัวเองตกปลาไม่เป็น" "...ฉันหัดได้" "งั้นเหรอ" หางเสียงนั้นสูงขึ้นนิดหน่อยคล้ายว่ากำลังสงสัยเต็มที่ "แต่ว่าเธอไม่ได้สนใจเรื่องทอดสายเบ็ดยาวเพื่อให้ปลามาติดไม่ใช่เหรอ" ซานซานนิ่งอึ้ง รู้สึกว่าประโยคนี้คุ้น ๆ ชอบกล...แต่หลังจากนั้น เรื่องของเจ้าปลาที่ค้างคาใจมานานก็ผุดขึ้นมาในสมองของเธอ... 'เซวียซานซาน เธอไม่รู้หรือไง ว่าคิดจะตกปลาใหญ่ต้องรู้จักทอดสายเบ็ดให้ยาว' คำพูดที่เธอได้แต่งงงันไม่เข้าใจในตอนนั้น ดูเหมือนจะมามีความหมายแฝงนัยอย่างอื่นแล้วในนาทีนี้ แต่เพราะอะไรจู่ ๆ เขาถึงต้องมาพูดถึงเรื่องนี้ตอนนี้ด้วย จู่ ๆ ซานซานก็รู้สึกเหมือนไม่รู้ว่าจะเอามือเท้าไปวางไว้ที่ตรงไหน ได้แต่มองจ้องหัวไชเท้าที่อยู่ในดิน ก่อนเรียกกำลังใจเพื่อตอบกลับเสียงตะกุกตะกัก "ตอนนี้ ตอนนี้ฉันสนใจแล้ว" หน้า 173 บทที่ 25 . . . อันที่จริง เมื่อมาอยู่ในสถานะของคนที่ใกล้จะแต่งงานแล้ว ซานซานก็เริ่มขบคิดถึงชีวิตของตัวเองอย่างเอาจริงเอาจังมากขึ้น (= =) และแล้วเธอก็มีความรู้สึกว่า การเป็นสามีภรรยากันนั้นก็เหมือนกับการคบเพื่อน สิ่งสำคัญที่สุดก็คือความเสมอภาค ซึ่งความเสมอภาคนี้ไม่อยู่ที่ว่าอีกฝ่ายจะได้รับอะไรมากน้อยสักแค่ไหน แต่อยู่ที่ว่าต่างฝ่ายต่างให้อะไรกันมากกว่า เธอต้องให้เขา เช่นเดียวกับที่เขาให้เธอ แบบนี้ถึงจะอยู่ด้วยกันได้อย่างยืนยาว การที่ให้คนคนหนึ่งเป็นฝ่ายทุ่มเทอยู่คนเดียวตลอดเวลา ในระยะยาวย่อมเกิดคำถามในใจ เป็นต้นว่า หลังจากที่คนคนหนึ่งเพียรให้ข้าวของเงินทองกับคนคนหนึ่งมามากแล้ว วันหนึ่งจะเกิดรู้สึกตัวว่าเขาได้ให้เธอไปเพียงพอแล้ว และความรักจะลดน้อยลงไปด้วยหรือเปล่า หน้า 303-304 บทที่ 40 . . . สิ่งที่แถมให้ในเล่ม นอกจากหนังสือกับที่คั่นลายปก (รูปบน) แล้ว ยังมีโปสการ์ด 2 ใบ ที่คั่นเล็ก 6 ใบ รวมถึงโปสเตอร์พับมาให้อีกแผ่น (รูปล่างสุด)  ในรูปนี้โอถ่ายเทียบกับโปสการ์ดและที่คั่นเล็กให้ดูว่าขนาดประมาณไหนนะคะ ภาพไม่ค่อยชัดขออภัยค่ะ กระดาษมันสะท้อนแสง รวมถึงมุมไม่ค่อยได้เพราะพื้นที่จำกัด  เรื่องนี้มี e-book ด้วยค่ะ
อืมม์...ถ้าเอาที่ยกมา ก็มีความน่าสนใจอยู่บ้างนะ
แต่พล็อตดูพื้นจริงๆ แหละเนาะ พล็อตและการดำเนินเรื่องแบบนี้ ถ้าตัวละครไม่มีเสน่ห์พอ กลวิธีการเขียนไม่เจ๋งพอ ก็ไม่มีอะไรเด่นแหละ วันนี้โหวตเต็มแล้วง่ะ พรุ่งนี้จัดการให้นะ โดย: สาวไกด์ใจซื่อ
  วันที่: 20 มกราคม 2560 เวลา:23:19:39 น.ยินดีกับสายสะพายที่ได้รับด้วยครับ
หนังสือ มื้อนี้มีรัก มีเมนูอาหารหลายอย่าง หรือ มีแค่อาหารบำรุงเลือด(ตับหมู) โดย: สองแผ่นดิน
 วันที่: 20 มกราคม 2560 เวลา:23:21:34 น.ข้ามวันแล้ววว
บันทึกการโหวตเรียบร้อยแล้วค่ะ บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้ ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต เริงฤดีนะ Sports Blog ดู Blog kae+aoe Parenting Blog ดู Blog Close To Heaven Review Food Blog ดู Blog The Kop Civil Sports Blog ดู Blog secreate Food Blog ดู Blog อาจารย์สุวิมล Health Blog ดู Blog Max Bulliboo Klaibann Blog ดู Blog ออโอ Book Blog ดู Blog ระบบจะบันทึกคะแนนโหวต เฉพาะการโหวต 10 ครั้งล่าสุดในแต่ละวันเท่านั้น โดย: สาวไกด์ใจซื่อ
วันที่: 21 มกราคม 2560 เวลา:0:07:22 น. อ่านเรื่องนี้เวอร์ชั่นภาษาอังกฤษเมื่อหลายปีก่อนด้วยความสงสัยว่าทำไมนักอ่านจีนพูดถึงมาก และได้รับการโหวตให้ติดอันดับ 75นิยายจีนยอดนิยม (นิยายกู้ม่านติดทั้งสามเรื่องเลย อันดับหนึ่งคือ my subshine ตามมาด้วยเวยเวย และชานชาน) แถมถูกนำไปสร้างเป็นซีรีส์และภาพยนตร์อีกด้วย
พออ่านจบ พบว่าเป็นนิยายฟีลกู้ดพล็อตเบาๆ แต่กู้ม่านเขียนเก่งอยู่ เพราะสามารถทำให้อ่านได้แบบรวดเดียวจบ เหมาะสำหรับอ่านหลังจากอ่านนิยายดราม่าหนักๆ อย่างอ่านตงกง บทเพลงกลางเมฆาฯลฯ จบ ทีแรกไม่ได้คิดจะสอยเลย เพราะไม่ได้ประทับใจขนาดอยากซื้อเก็บ แต่พอเห็นปกกับของแถมเลยตัดสินใจสอย คาดว่าถ้า my sunshine กับเวยเวย มีของแถม ก็จะสอยมาเก็บให้ครบชุด ขอบคุณสำหรับรีวิวค่ะ โดย: ข้าวปั้น IP: 192.99.15.166 วันที่: 21 มกราคม 2560 เวลา:4:00:53 น.
สวัสดีค่ะคุณโอ
เรื่องนี้รุ้งเพิ่งอ่านจบไป ชอบมากอะ ฮาดีแบบไม่คิดอะไรมาก เนื้อหาไม่มี น้ำแทบล้วนๆ ไม่มีอะไรให้ลุ้น ให้คาดเดา ให้ทาย มีแต่ความโก๊ะๆของนางเอก แต่รุ้งก็ชอบนะ สำหรับรุ้งฮาทั้งเรื่อง รวมเรื่องสั่้นท้ายเล่มด้วย แต่ก็อย่างว่าเนอะนานาจิตตัง ตอนนี้ดูซ๊รีย์ซานซานอยู่ อยากบอกว่าซีรีย์มีการดำเนินเรื่องมีเนื้อหา มีความสมจริงมากกว่านิยายเยอะ เพิ่มเติมได้ดีนะ แต่สำหรับรุ้งนิยายก็ไม่น่าเกลียด อ่านแล้วผ่อนคลายดี แต่รุ้งไม่ชอบการใส่อีโมติคอนแบบที่คุณโอบอกเลยค่ะ รุ้งก็อ่านแบบผ่านๆไม่สนใจอีโมติคอนพวกนั้น อยากให้ไม่มีมากกว่านะ พอมีมันยังไงก็ไม่รู้สิเหมือนหนังสือเด็กๆอะ อ่านไปก็รำคาญสายตา หวังว่าเวยเวยจะไม่มีนะ เพราะตั้งใจจะเก็บเวยเวยด้วย เรื่องนี้ชอบปกด้วยปกสวย และซื้อมือหนึ่งได้ราคาถูกมากอีกด้วยยิ่งชอบใหญ่เลยอะ บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้ ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต AppleWi Home & Garden Blog ดู Blog คนบ้านป่า Home & Garden Blog ดู Blog Quel Klaibann Blog ดู Blog ออโอ Book Blog ดู Blog ระบบจะบันทึกคะแนนโหวต เฉพาะการโหวต 10 ครั้งล่าสุดในแต่ละวันเท่านั้น ปล.คำมั่นสัญญาคุณโอไม่เคยอ่านหรือคะ แปลกใจน่ะค่ะ หรือไม่ชอบแนวดราม่าแบบจบไม่สมหวังคะ โดย: เรียวรุ้ง
 วันที่: 21 มกราคม 2560 เวลา:19:21:01 น.ไปงานเลี้ยงเพิ่งกลับมาค่ะ ใกล้จะหมดเวลาโหวตแล้วเสียดายค่ะรีบมารีบไปก่อนนะคะ เดี๋ยวแวะมาใหม่ค่ะคุณโอ
บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้ ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต haiku Art Blog ดู Blog Insignia_Museum Diarist ดู Blog ปรัซซี่ Review Food Blog ดู Blog คนบ้านป่า Home & Garden Blog ดู Blog Mitsubachi Food Blog ดู Blog ออโอ Book Blog ดู Blog ระบบจะบันทึกคะแนนโหวต เฉพาะการโหวต 10 ครั้งล่าสุดในแต่ละวันเท่านั้น โดย: เกศสุริยง
 วันที่: 21 มกราคม 2560 เวลา:23:45:50 น.สวัสดีค่า คุณโอ ^^
เรื่องนี้เพื่อนๆอ่านเยอะมากค่ะ แต่นุ่นไม่ถนัดอ่านแนวจีน แทบไม่มีเลย นี่อยากอ่านคดีรักสุภาพบุรุษร้าย ไม่รู้จะเกิดมั้ย เอาจริงๆ ชอบแนวเรื่องแบบนั้น ส่วนเล่มนี้ที่คุณโอรีวิว ปกน่ารักมาก อ่านเอาฮาสบายๆ น่าจะได้ เอาไว้ก่อน อิอิ ไม่แน่ใจเท่าไหร่ค่ะ ขอบคุณสำหรับรีวิวค่า นุ่นก็ไม่ชอบนะ แนวใส่อีโม อาจจะเพราะอ่านนิยายที่โตขึ้นมาหน่อยแล้ว ก็เลยไม่นิยมความน่ารักแบบวัยรุ่นเท่าไหร่ แฮ่  โดย: lovereason
 วันที่: 22 มกราคม 2560 เวลา:0:56:53 น. ขออนุญาตตอบแทนนิดนึงนะคะ
คุณ lovereason ถ้าชอบแนวสืบสวน เรื่องคดีร้ายสุภาพบุรุษอันตราย สนุกค่ะ สนุกกว่าในซีรีส์ด้วย (ซีรีส์จบแบบคาใจมาก เหมือนจะสร้างภาคต่อ) อ่านเรื่องนี้จบ เป็นแฟนติงโม่ (นักประพันธ์) ขึ้นมาทันที ต้องตามเรื่องเมื่อหอยทากตกหลุมรักต่อ ถ้าไม่มั่นใจว่าจะอ่านรอด แนะนำให้เช่าค่ะ โดนใจแล้วค่อยสอย โดย: ข้าวปั้น IP: 192.95.30.51 วันที่: 22 มกราคม 2560 เวลา:4:04:00 น.
สวัสดีค่ะ คุณออโอ ^^
พล็อตเรื่องคล้าย ๆ นิยายไทยเล่มละสิบบาทที่เคยอ่านสมัยเด็ก ๆ หลังจากผ่านเรื่องราวมาเยอะ บางทีการได้อ่านหนังสือแนวนี้ก็น่าจะเบา ๆ ไม่ต้องคิดเยอะดีนะคะ ขอบคุณที่แวะไปเยี่ยมและขอแสดงความยินดีด้วยค่ะ โดย: ปรัซซี่
 วันที่: 22 มกราคม 2560 เวลา:20:27:42 น.ปกติเป็นคนรำคาญตัวอิโมติคอนในนิยายมากกกกกกกกกกก
แต่ไม่เป็กับเล่มนี้นะ ... เราว่ามันมาแบบถูกที่ ถูกเวลาอะ ... กำลังอ่านอยู่ ชานชาน น่ารัก  โดย: Prophet_Doll
วันที่: 24 มกราคม 2560 เวลา:13:26:28 น.คุณกะว่าก๋า คุณสองแผ่นดิน ขอบคุณค่า
พี่สาวไกด์ฯ แล้วแต่ความชอบ หลายคนก็ชอบค่ะเรื่องนี้ ส่วนโอคะแนนปกนำเนื้อเรื่องโขเลย ขอบคุณที่โหวตให้นะคะ คุณข้าวปั้น โอคิดว่าเวยเวยน่าจะสนุกกว่า เดาเอาเองนะคะ แต่เหมือน my sunshine จะดังสุดเนอะ สงสัยต้องลองอีกที คุณรุ้ง ปกสวยจริงๆ ค่ะ ของแถมก็ดีงาม ขอบคุณที่โหวตให้ค่า คุณเกศสุริยง ขอบคุณที่โหวตให้ค่า คุณนุ่น คดีร้ายฯ ถือว่าโอเคเลยค่ะ มีเนื้อเรื่อง มีความน่ารัก และอ่านไม่ยากสำหรับคนที่ไม่ถนัดชื่อจีน คุณปรัซซี่ ถ้าพล็อตมหานิยม ตัวตัดสินต่อมาว่าใครจะอยู่จะไปคือลักษณะตัวละครค่ะ โอคิดว่าเรื่องนี้ได้เปรียบตรงความคิด ถึงไม่ได้ลึกซึ้ง แต่ต้องฉุกคิดนิดนึงบ้างละ คุณPd แสดงว่าชอบแนวนี้แน่เลย  โดย: ออโอ
 วันที่: 2 กุมภาพันธ์ 2560 เวลา:0:51:17 น.ลืมตอบคุณรุ้ง น่าจะใช่ด้วยค่ะ ส่วนใหญ่โออ่านในห้องสมุดน่ะค่ะ มีเรื่องไหนก็หยิบเรื่องนั้น แต่เรื่องที่มักหยิบมาอ่านของผู้เขียนมักเป็นนามปากกา 'ลักษณวดี' ไม่ก็ 'กนกเรขา'
 โดย: ออโอ
วันที่: 2 กุมภาพันธ์ 2560 เวลา:1:07:32 น.เป็นอีกเรื่องที่เราซื้อเพราะกระแสค่ะ บิ้วกันจริง ๆ
โดย: Serverlus
วันที่: 3 กุมภาพันธ์ 2560 เวลา:14:45:47 น.คุณเอ้ ใช่เลย เหมือนโอเป๊ะ แต่ปกก็สวยนะคะ
 ตอนอ่านโอก็คิดนะว่าเอ ทำไมเรื่องแนวนี้ดังนะ กะว่าจะลองอ่านเวยเวย กับ my sunshine เอาให้รู้ไปเลยว่าชอบไม่ชอบ โดย: ออโอ
วันที่: 5 กุมภาพันธ์ 2560 เวลา:13:22:00 น. |
โอเป็นคนชอบอ่านหนังสือมาก อ่านได้ทุกแนว เสาะแสวงหาเรื่องสนุกๆ แนวใหม่ๆ ตลอด หลายเรื่องไม่มั่นใจก็ค้นหารีวิว ถ้าชอบถ้าใช่ก็ลอง ลองแล้วชอบแล้วประทับใจก็อยากบอกต่อ บางครั้ง อ่านครั้งแรกรู้สึกอย่างนี้ อยากเก็บไว้เพื่อเป็นเรื่องราว บันทึกไว้กันลืม กลับมาย้อนอ่านก็จะได้รู้ว่า ครั้งหนึ่งที่เราเคยอ่าน เรารู้สึกอย่างนี้ เวลาผ่านไป เมื่อกลับมาอ่านอีกครั้ง ก็อาจจะได้มุมมองใหม่ๆ มากยิ่งขึ้น "ขอให้ทุกคนสนุกกับการอ่าน" รู้สึกดีที่โลกนี้มีหนังสือ-โอ
Friends Blog |
||||||||||||||||||||
ผู้ติดตามบล็อก : 49 คน [
หนังสือเล่มนี้รูปเล่มสวยมากเลยนะครับ
มีของที่ระลึกให้เยอะด้วย