Group Blog All Blog
|
บุหลันไร้ใจ เฝยหว่อซือฉุน เขียน  บุหลันไร้ใจ เฝยหว่อซือฉุน เขียน มิราทิพย์ แปล สำนักพิมพ์อรุณ ในเครืออมรินทร์ 285 บาท 337 หน้า หลังปก เขามองนางด้วยความรู้สึกติดค้างในใจ ติดค้างสตรีอีกผู้หนึ่ง นางมองเขาด้วยความรู้สึกเคียดแค้นเต็มอก เคียดแค้นที่ผู้เป็นฮ่องเต้เช่นเขา ประกาศราชโองการสังหารทุกคนในตระกูลมู่ของนาง อี้ชินอ๋องติ้งฉุนรับมู่หรูซวงเข้าวังด้วยความรู้สึกโหยหาอาวรณ์ เพราะดวงหน้าของนางที่ละม้ายคล้ายหวงกุ้ยเฟยจนน่าตกใจ ด้วยเหตุนี้จึงโปรดปรานนางเหนือผู้ใด ยอมอ่อนข้อและตามใจนางทุกอย่าง เพราะเขาติดค้างตระกูลนาง ดังนั้นไม่ว่าอย่างไร เขาจะต้องชดใช้อย่างสาสม ภายใต้รูปโฉมอันงดงามเฉกเช่นมนตร์สะกดอันเย้ายวน หากทว่าสุดท้ายก็กลับกลายเป็นอาวุธแห่งการแก้แค้น ท่ามกลางความรักลึกซึ้ง กลับถูกขวางกั้นด้วยหนี้เลือดอันฝังรากหยั่งลึก ในที่สุดมู่หรูซวงก็ก้าวขึ้นมาเป็นใหญ่เหนือทุกคนในฝ่ายใน กลอุบาย ความริษยา การยุแยง ทำให้นางกำจัดศัตรูทั้งในตำหนักในและในสำนักไปทีละคน! สุดท้ายแล้วความรักความแค้นนี้จะลงเอยเช่นไร คุยกันหลังอ่าน ตระกูลมู่ของมู่หรูซวงถูกประหารยกตระกูล นางรอดมาได้เพราะอายุไม่ถึงเกณฑ์ แต่ก็ต้องตกเป็นทาส ทุกอย่างที่เคยมี เคยเป็น พลันเลือนหาย โศกเศร้าแสนสาหัส ไร้ที่พึ่งพิง นางเหมือนคนที่มีแต่ร่างหากไร้วิญญาณ จนกระทั่งเขา รุ่ยชินอ๋องติ้งจ้าน ยื่นมือเข้ามา เขาหยิบยื่นเหตุผลในการมีชีวิตอยู่ให้แก่นาง นั่นคือการแก้แค้น ผู้ที่มีอำนาจสั่งการ ผู้ที่มีอำนาจสูงสุดในแผ่นดิน ผู้อยู่บนบัลลังก์มังกร จากสาวใช้ ก้าวสู่วังหลวง ผู้คนให้ฉายานางว่านางมาร มีใครเล่าที่อยู่ต่อหน้าฮ่องเต้แล้วยังเมินเฉย ดื้อดึง มิรู้การควรไม่ควรเช่นนาง แล้วยังได้รับความโปรดปรานไม่เสื่อมคลาย อ่านแค่ข้างบนคุ้นๆ มั้ยคะ สาวกนิยายจีนทั้งหลาย นี่มันบุปผาสีชาดชัดๆ เลย ปรากฏอ่านๆ ไป ไม่ใช่ค่ะ มันอะไรเนี่ย เปิดเรื่องมาน่าสนใจมาก แต่ต่อมาเหมือนเราว่ายอยู่ในน้ำขุ่น ไม่รู้ว่ายทำไม ใต้น้ำมีอะไร หรือจะไปสิ้นสุดที่ไหน น้ำตรงนี้เป็นแอ่งน้ำ แม่น้ำ หรือทะเลสาบ ไม่รู้อะไรเลย ไม่เข้าใจอะไรเลย ส่วนที่ทำให้เป็นอย่างนั้นมากที่สุดคือโอไม่เข้าใจตัวละคร หลังจากส่วนแรกผ่านไป ตัวละครทุกตัวกลายเป็นเงาเลือนราง ที่ไม่สามารถทำความเข้าใจได้ หงุดหงิด สงสัย คลางแคลงใจ คือสิ่งที่โอรู้สึกเกือบทั้งเรื่อง จนเกือบบทสุดท้าย ผู้เขียนจึงมาเฉลยตูมแรก เบาะๆ เลิกคิ้วเบาๆ ตูมที่สอง ตาเริ่มโต ตูมสุดท้าย เหมือนผู้เขียนตบหน้าเราส่งท้าย ให้ความรู้สึกอึ้งไม่น้อย บรรยายความรู้สึกไม่ถูกเลย ถ้าเห็นสีหน้า โอว่าต้องเหวอมากแน่ๆ ผู้เขียนใช้การบรรยายและพรรณนาเป็นหลักเลยค่ะ สัดส่วนต่อเนื้อเรื่องแทบจะเป็นครึ่งต่อครึ่งเลย ส่วนผู้แปลก็ใช้ภาษาสวย โอไม่เข้าใจเนื้อเรื่องและเหตุผลอยู่ก่อนแล้ว พอมาเจอบทบรรยายพรรณนาเนิบๆ ทำเอาโอเคลิ้มจะหลับไปหลายครั้งเลย ตัวละครไม่เป็นที่จดจำ ปกติโอจะพยายามจำตัวละครในเรื่องให้มาก เผื่อมีบทสำคัญในช่วงหลัง แต่สารภาพตามตรง เรื่องนี้โอปล่อยเลยค่ะ จำได้ก็จำ จำไม่ได้ก็ไม่ขอจำแล้ว เหมือนมันไม่มีความดึงดูดให้เราจดจำพอ แนวของเรื่องบอกยากค่ะ หลักๆ คือการแก้แค้น การชิงอำนาจ โดยมีผู้หญิงเป็นส่วนเกี่ยวข้อง และหักมุม (เล็กๆ ประปราย ใหญ่ๆ ช่วงท้าย) มีชิงไหวชิงพริบพอประมาณ แต่ไม่เด่นจนเป็นแนวหลักของเรื่อง (รู้สึกถูกทำให้แปลกใจมากกว่าสนุกกับการฉะกันหรือทันกัน ไม่รู้ว่าพอเข้าใจมั้ยคะ) สำหรับโอเรื่องนี้ไม่มีพระเอกนางเอกค่ะ โอเลยคิดว่านี่ไม่ใช่นิยายรัก แต่ถ้าจะหลับตาข้าง หรี่ตาข้าง ปิดหูปิดปาก ก็พอจะมองเห็นพระนางได้อยู่นะ โอคิดว่าเรื่องนี้น่าจะเหมาะกับคนที่ไม่สนว่าต้องเป็นนิยายรัก ไม่แคร์ว่าต้องมีฉากหวาน ชอบภาษาสวยงาม บทบรรยายพรรณนามากก็ไม่หวั่น ชอบการถูกทำให้ประหลาดใจ สนุกกับความแตกต่างได้เสมอ 3+0.5 = 3.5 ดาว โอชอบช่วงต้น ก่อนจะแผ่วลงช่วงกลาง และมาพีคเอาช่วงท้าย โดยเฉพาะบทสุดท้าย โอชอบผู้เขียนที่กล้าแตกต่าง ไม่กลัวที่จะโดนด่า และก็สามารถนำเสนอส่วนที่ต้องการออกมาได้ดีค่ะ เลยมีคะแนนพิศวาสปนพิศวงให้อีกจุดห้า ระบายบันทึก . . . ***เปิดเผยเนื้อหาสำคัญ*** ยังไม่อ่านหนังสือ ข้ามส่วนนี้ไปก่อนนะคะ (เปิดใน PC คลิกเมาส์ค้างไว้แล้วลากยาวๆ หรือกด ctrl+A เปิดในมือถือ กรณีเปิดโดยใช้ desktop version ใช้นิ้วกดค้างไว้ให้ขึ้นแถบหัวท้าย ลากท้ายมาให้สุด กรณีเปิดโดยใช้ mobile version ไม่ต้องทำอะไรทั้งสิ้น เพราะจะไม่เห็นส่วนที่โอทำแถบกันสปอยล์ อ่านได้ตามปกติ) . . . . . . . . . . โอไม่ชอบหรูซวงเลย ตอนแรกไม่เข้าใจว่าทำไมถึงเอาแต่ใจ แล้วก็ไม่เข้าใจว่าทำไมฮ่องเต้ถึงรักถึงตามใจนางได้ขนาดนั้นด้วย พอไม่เข้าใจเหตุผลแล้วก็เลยมึนงงไปหมด พอเรื่องเริ่มเฉลย ซึ่งจริงๆ ผู้เขียนก็ใส่คำใบ้มานะ แต่เรางงเราเลยไม่รู้ - หรูซวงเจอหน้าฮ่องเต้ครั้งแรกก็ตบหน้า เสร็จแล้วป่วยไปนาน (ซึ่งตอนแรกคนอ่านจะเข้าใจว่านี่เป็นแผนการของหรูซวง ซึ่งผิด เพราะเป็นแผนครึ่งและไม่ใช่แผนอีกครึ่ง) - พี่สาวของหรูซวง อดีตพระสนมที่ฮ่องเต้รัก หน้าตาเหมือนหรูซวงมาก (ซึ่งทำให้เราเข้าใจเขวไปว่าทำไมฮ่องเต้ถึงให้อภัยและตามใจหรูซวงมากนัก ซึ่งก็ถูก แต่ไม่ถูกทั้งหมด) - หรูซวงไม่สนิทสนมกับพี่สาว - หรูซวงมีคนที่แอบชอบที่หน้าตาคล้ายอวี้ชินอ๋องติ้งหลวน และฮ่องเต้ (ติ้งฉุน) นางมักจะนึกถึงเขาเวลาเห็นคนทั้งคู่ - หรูซวงดูเหมือนให้อภัยรุ่ยชินอ๋องติ้นจ้านได้รวดเร็ว และยอมเป็นเบี้ยให้เขาเดินแต่โดยดี โอลองเรียบเรียงเรื่องที่เกิดตามลำดับเพื่อที่จะเข้าใจง่ายขึ้น เผื่อใครงง เพราะบางครั้งผู้เขียนให้เราเดาเอาเอง บางครั้งมาจากคำใบ้ ถ้าโอผิดตรงไหนช่วยโอแก้ด้วยน้อ (โอเคลิ้มไปหลายช่วงอยู่) *** เปิดเผยเนื้อหาสำคัญตั้งแต่ต้นจนจบ+การคาดเดาของโอเอง *** . . . . . . เรื่องที่เกิดขึ้นคือ ก่อนหน้านี้ สมัยฮ่องเต้ยังเป็นอ๋องอยู่เคยพบหรูซวง ทั้งสองสนทนาเข้าอกเข้าใจกันอย่างดี (ต่อบทกลอนซึ่งมีเนื้อหาเกี่ยวกับไม่สนตำแหน่ง ไม่สนความมั่งมี ขอเพียงมีนางในดวงใจ) รู้สึกชะตาต้องกัน ฮ่องเต้จึงถามชื่อเพื่อจะได้ไปสู่ขอ หรูซวงบอกว่าสกุลมู่ แต่ตอนจะบอกชื่อดันเขินอายขึ้นมาทำให้ได้ยินไม่ชัด ทำให้ติ้งฉุนเกิดความเข้าใจผิดเข้า ไปสู่ขอพี่สาวของหรูซวงแทน พี่สาวหรูซวงก็ไม่รู้ว่าจริงๆ แล้วอี้ชินอ๋องติ้งฉุนถูกใจน้องสาวนาง ไม่ใช่นาง (ทั้งสองไม่สนิทสนมกัน) ตอนนั้นนางรักอยู่กับรุ่ยชินอ๋องติ้งจ้าน จึงตัดสินใจเอาตัวเองเข้าไปใกล้ชิดเพื่อสืบความลับ คอยช่วยเหลือคนรัก หรูซวงไม่รู้ว่าผู้ที่มาสู่ขอพี่สาวคือผู้ชายคนนั้น ไม่รู้ว่าคือติ้งฉุน รู้แค่ว่าคืออ๋องคนหนึ่ง (ฮ่องเต้ในปัจจุบัน) ได้แต่รอผู้ชายคนนั้นมาสู่ขอต่อไปเรื่อยๆ จนเกิดเรื่องประหารยกตระกูลขึ้นมา นางยังนึกเลยว่าคงสิ้นวาสนากันแล้ว ผู้ชายคนนั้นคงไม่มีวันพบนางอีก [รุ่ยชินอ๋องติ้งจ้านเป็นลูกชายที่อดีตฮ่องเต้รักที่สุด ฮ่องเต้หวังให้เขาเป็นผู้สืบทอดบัลลังก์แต่เหล่าขุนนางพากันทัดทานเพราะชาติกำเนิดของมารดาต้อยต่ำ (เป็นสาวใช้ดูแลเสื้อผ้าของอดีตฮองเฮา) ฮ่องเต้เลยต้องแต่งตั้งองค์ชายใหญ่ ซึ่งเป็นลูกของฮองเฮาขึ้นเป็นรัชทายาท ฮ่องเต้สวรรคต รัชทายาทขึ้นเป็นฮ่องเต้ แต่ต่อมากลับเสียชีวิตเร็วกว่าวัยอันควร ไม่มีรัชทายาท ตอนนี้จริงๆ แล้วฮ่องเต้มีราชโองการลับ บอกไว้ว่าถ้าฮ่องเต้คนต่อไปไม่มีรัชทายาท ต้องให้ติ้งจ้านเป็นฮ่องเต้ แต่คนที่รู้มีเพียงไม่กี่คน ซึ่งก็รวมคนจากตระกูลมู่ด้วย อ๋องต่างพากันเล็งตำแหน่ง ตอนนั้นเองติ้งฉุนก็ร่วมมือกับติ้งหลวนยึดบัลลังก์ ก้าวขึ้นเป็นฮ่องเต้ ติ้งฉุนรู้ว่าฮ่องเต้มีราชโองการลับอย่างนั้นจึงต้องการปิดปากคนที่รู้เรื่อง โดยการสังหารตระกูลมู่ทั้งตระกูล] พอหรูซวงตัดสินใจทำตามแผนแก้แค้นของรุ่ยชินอ๋องติ้งจ้าน โดยการเข้าไปเป็นสนมของฮ่องเต้ ตอนนั้นนางก็ได้รู้ว่าฮ่องเต้คือผู้ชายคนที่เคยมีสัญญาใจกับนางคนนั้น อารมณ์ตกใจ สับสน โกรธแค้นเพราะรู้ว่าเขาสังหารตระกูลของนางทำให้หรูซวงป่วยหนัก เมื่อตื่นขึ้นมาจึงทำตามอารมณ์ เอาแต่ใจ ประชดประชัน เย็นชาใส่ฮ่องเต้ ด้านฮ่องเต้รักพี่สาวหรูซวง (ซึ่งจริงๆ แล้วก็คือหรูซวง แต่เขาเข้าใจผิด) แต่นางตายไปแล้วจึงยึดหรูซวงไว้เป็นตัวแทน ยอมตามใจทุกอย่าง เพื่อลดทอนความผิดในใจลง โดยไม่สนเสียงทัดทานของใคร อันที่จริงฮ่องเต้ก็รู้อยู่ว่าติ้งจ้านเป็นคนส่งหรูซวงเข้ามา และรู้แก่ใจว่าหรูซวงใช้มารยาหญิง แต่เขาก็ยังคงไม่สนใจ จนเกิดเหตุรัชทายาทตายเพราะได้รับพิษ หรูซวงเองก็ตกเลือด แท้งไป ตอนนี้รุ่ยชินอ๋องติ้งจ้านถึงรู้ว่าควบคุมหรูซวงไม่อยู่แล้ว เพราะนางทำเกินแผน ไม่ใช่แค่สังหารรัชทายาท แต่ยังทำให้ตัวนางต้องแท้งก่อนกำหนด แม้ติ้งจ้านจะไม่ต้องการให้หรูซวงมีลูก แต่ก็ไม่ต้องการให้นางทรุดเร็วขนาดนี้ เขารู้สึกควบคุมนางไม่ได้ จึงส่งผู้หญิงอีกคนเข้ามาในวัง เป็นเบี้ยอีกตัว ผู้หญิงคนนี้ชื่อจู๋เสีย เป็นญาติห่างๆ ทางแม่ของหรูซวง หน้าตาคล้ายหรูซวงมาก (แน่นอนว่าคล้ายพี่สาวของหรูซวงมากด้วย) ไม่นานก็ได้รับการโปรดปรานจากฮ่องเต้ หรูซวงกับจู๋เสียเผินๆ เหมือนเป็นพวกเดียวกัน แต่จริงๆ แล้วติ้งจ้านส่งจู๋เสียมากำจัดหรูซวงอีกที จู๋เสียรักติ้งจ้านจึงยอมเป็นหมากให้เขา ด้วยแผนการใส่ร้ายของจู๋เสีย ทำให้ฮ่องเต้ลงโทษหรูซวง ปลดจากตำแหน่งสนม [ตอนนี้ผู้อ่านนิยายหลายคนน่าจะเริ่มเอะใจ เพราะผู้เขียนบรรยายด้านของอวี้ชินอ๋องติ้งหลวนมากกว่าใครทั้งหมด เขาเป็นใครหรือ เขาเป็นน้องชายที่ภักดีของฮ่องเต้ค่ะ อุปนิสัยกล้าหาญ ฉลาด เห็นความสำคัญของฮ่องเต้สูงสุด และแน่นอน เขาคือตัวเก็งพระเอก] พอหรูซวงหมดความโปรดปรานก็ป่วยหนัก ตอนนั้นสถานการณ์บ้านเมืองไม่สู้ดี ชายแดนมีปัญหา แถมเกิดโรคระบาดอีก อวี้ชินอ๋องติ้งหลวนเองก็ป่วย แม้หมอจะบอกว่าไม่น่าใช่โรคระบาด แต่เขาก็ไม่กล้าเสี่ยงอยู่ในวัง ยอมออกมากักโรคที่วัดแห่งหนึ่ง ในวัดนี้ เขาก็พบหรูซวงซึ่งถูกส่งออกมาเพราะป่วยหนักเช่นกัน และที่นี้เอง เขาถูกหรูซวงใช้อุบาย ยา และมารยาล่อลวง อุบาย คือ แกล้งทำเป็นป่วยหนัก และสูญเสียความจำ และใช้เขาเป็นตัวล่อเพื่อส่งข่าวให้ฮ่องเต้รับรู้เกี่ยวกับตัวนาง ยา คือ แกล้งใส่ตัวยาที่ทำให้อาการป่วยของติ้งหลวนที่ควรจะรักษาหายกลับทรงตัว ไม่หายสักที และใช้ยาที่มีฤทธิ์กระตุ้นกำหนัด มารยา คือ ใช้ความอ่อนแอของหญิงสาว ทำให้ติ้งหลวนช่วยเหลือ ใช้ความกลัวกักขัง และใช้ความเป็นหญิงสาวดดึงดูด สุดท้ายติ้งหลวนก็เสียทีหรูซวง ผู้เขียนไม่ได้อธิบายว่าหรูซวงทำไปเพื่ออะไร แต่ให้โอเดา หรูซวงใช้ติ้งหลวนเป็นเครื่องมือนำตัวนางกลับวัง เพราะรู้ว่าอย่างไรฮ่องเต้ก็รักน้องคนนี้ ไม่มีทางไม่สนใจ อีกอย่างที่สำคัญ นางใช้ติ้งหลวนเป็นตัวแทนคนรักเก่า (ฮ่องเต้ตอนยังเป็นอ๋อง ที่ไม่สนใจตำแหน่ง สนเพียงคนที่ตนรัก) คนที่นางเคยรักและจริงใจด้วย ฮ่องเต้มาเยี่ยมติ้งหลวนที่วัด ได้เจอหรูซวงเข้า หรูซวงพูดกลอนที่เขาเคยต่อกับนางในดวงใจ ก็รู้สึกแปลกใจ ถามหรูซวงว่ารู้จักกลอนบทนี้ด้วยหรือ สุดท้ายหรูซวงก็ได้กลับเข้าวัง แม้จะไม่เป็นที่โปรดปรานเท่าเก่า แต่ก็ไม่อาจละเลย ตอนนี้รุ่ยชินอ๋องติ้งจ้านสมคบคิดศัตรู ก่อกบฏ ฮ่องเต้ส่งอวี้ชินอ๋องติ้งหลวนไปปราบ แต่สุดท้ายทัพน้อยก็พ่ายแตกไป ติ้งจ้านนำทัพบุกวังหลวง ต่อสู้ตัวต่อตัวกับฮ่องเต้ ตอนที่ฮ่องเต้เพลี่ยงพล้ำ หรูซวงก็โผล่ออกมา นางวิ่งเข้าไปทำท่าสวมกอดฮ่องเต้ แต่จริงๆ แล้วใช้กระบี่สั้นแทงอกเขา กระบี่นี้เป็นของแทนใจที่ชายคนหนึ่งเคยให้หญิงที่พบกันเพื่อแสดงความจริงใจ ในที่สุดฮ่องเต้ก็รู้ว่าเขาเข้าใจผิดมาตลอด หรูซวงต่างหากคือคนที่เขาพบในวันนั้น เมื่อฮ่องเต้ตาย เหลือเพียงรุ่ยชินอ๋องติ้งจ้าน หรูซวงก็บอกว่า คิดหรือว่าฮ่องเต้จะยอมเสียทีง่ายๆ ถึงเพียงนี้ จริงๆ นี่เป็นแผนของเขาต่างหาก อวี้ชินอ๋องที่หนีไปแท้จริงแล้วกำลังนำทัพบุกมาวังหลวง แต่ที่เขามาไม่ทันเพราะน้องชายนางที่ยังเหลืออยู่เข้าร่วมกับศัตรูปะทะถ่วงเวลาเขา รุ่ยชินอ๋องติ้งจ้านได้ยินดังนั้นก็โกรธ ไม่เข้าใจว่าหรูซวงทำเพื่อใคร หรูซวงจึงเฉลยว่าที่นางทำทั้งหมดเพื่อครอบครัว และที่สำคัญที่สุดคือพี่สาว ฮ่องเต้สั่งประหารตระกูลนางผิดแน่นอน แต่ติ้งจ้านที่ใช้คนรักเป็นหมาก ยอมส่งคนรักไปให้ศัตรูนั้น จิตใจทำด้วยอะไร เขานั่นแหละคือต้นเหตุที่ทำให้พี่สาวนางต้องตาย ถึงคนอื่นจะไม่รู้ แต่นางรู้ กรรมตามสนอง ก็สมควรแล้ว ติ้งจ้านได้ยินดังนั้นก็รู้ว่าตัวเองไม่รอดแน่ เขาไม่อยากถูกศัตรูสังหารจึงปลิดชีวิตด้วยดาบเดียว ถึงตอนนี้ติ้งหลวนก็เข้าวังมาได้พอดี หรูซวงวิ่งมาหาติ้งหลวน "ขอบคุณสวรรค์..." ก่อนสลบไป (มารยาจนหยดสุดท้าย) ฉากตัดไป มาที่อวี้ชินอ๋องติ้งหลวนกลายเป็นผู้สำเร็จราชการแทน มาคำนับไทเฮา ซึ่งก็คือหรูซวง มีเด็กทารกคนหนึ่งอยู่ด้วย ซึ่งพวกเขาเรียกว่า ฝ่าบาท ตอนอยู่ตามลำพัง หรูซวงพูดเป็นนัยให้ติ้งหลวนคิดหาลู่ทางในอนาคตให้พวกนางสองแม่ลูก และบอกว่านางรู้นะว่าติ้งหลวนสับเปลี่ยนลูกชายของจู๋เสียเป็นลูกสาว เพราะกลัวนางทำร้ายเด็ก นางเสริมอีกว่าอย่างไรก็ไม่อาจปล่อยให้เด็กมีชีวิตรอดไปได้ ติ้งหลวนไม่ยอม บอกว่าอย่างไรนี่ก็เป็นลูกของพี่สี่ (อดีตฮ่องเต้) พอติ้งหลวนออกไป หรูซวงก็เอ่ยกระเซ้ากับลูกว่า พ่อเจ้าทอดทิ้งไม่สนใจไยดีเรา (แสดงว่าลูกของหรูซวงเป็นลูกของนางกับติ้งหลวน ไม่ใช่อดีตฮ่องเต้ติ้งฉุน) ลับหลังหรูซวง ติ้งหลวนบอกกับคนสนิทว่าจะรับลูกชายของจู๋เสียเป็นบุตรบุญธรรม เพราะกลัวหรูซวงทำร้ายเด็ก อย่างไรนางไม่น่ากล้าทำร้ายถ้าเด็กอยู่ในความดูแลของเขา จบเนื้อเรื่องหลัก ต่อไปเป็นตอนพิเศษ (ชื่อตอน สายัณห์พลันชรา) ซึ่งโออยากบอกว่า จิตใจผู้เขียนทำด้วยอะไร เวลาผ่านไปหลายปี อวี้ชินอ๋องติ้งหลวนในวัยยี่สิบแปดปีกำลังเข้าพิธีแต่งงานกับบุตรสาวขุนนางที่ไม่โดดเด่นอะไร อันที่จริงตำแหน่งเจ้าสาวไม่ควรตกมาถึงนาง แต่เพราะการคัดง้างของฝ่ายอำนาจสองขั้ว สุดท้ายต่างฝ่ายต่างถอยคนละก้าว ทำให้สิทธิ์มาตกกับหญิงสาวที่ไม่มีอำนาจหนุนหลัง ผู้เขียนใช้การเล่าผ่านสายตาของหญิงสาว นางสดใส ร่าเริง สายตานางยังงดงาม เปี่ยมความฝัน ติ้งหลวนอบอุ่นอ่อนโยน ดูแลเจ้าสาวของเขาอย่างดี หญิงสาวดีใจที่สามีนางเป็นคนเช่นนี้ หลังแต่งงานติ้งหลวนพาชายาไปเข้าเฝ้าไทเฮา นางได้เจอไทเฮาและฮ่องเต้เป็นครั้งแรก ไทเฮาดีต่อนาง ส่วนฮ่องเต้ดูเหมือนจะติดติ้งหลวนแจ ติ้งหลวนแนะนำนางให้รู้จักกับบุตรบุญธรรมของเขา นางเอ็นดูบุตรบุญธรรมคนนี้อย่างดี จนวันหนึ่งบุตรบุญธรรมชัก นางส่งคนไปตามติ้งหลวน แต่ไม่มีใครหาเจอ จวบจนรุ่งเช้า ติ้งหลวนถึงกลับมา นางเริ่มสงสัย ไม่นานติ้งหลวนจำต้องออกจากบ้านไปทำงานแทนฮ่องเต้ที่ยังเล็ก หลังเสร็จธุระก็เข้าวังไปและมีงานเลี้ยงฉลอง ติ้งหลวนที่เมามายกลับบ้านมา นางเช็ดเนื้อเช็ดตัวปรนนิบัติเขา แต่พบรอยฟันผู้หญิงที่ซอกคอเขาเข้า รอยฟันยังใหม่ ติ้งหลวนเสร็จจากภารกิจก็ตรงไปในวัง ไม่ได้แวะที่ไหน ตอนนี้นางรู้แล้ว ว่าเกิดอะไรขึ้น เหลือเพียงข้อพิสูจน์ ในงานฉลองในวังค่ำคืนหนึ่ง ติ้งหลวนหายไป นางซึ่งกำลังตั้งครรภ์รู้สึกเพลียจึงอยากกลับก่อน ต้องไปขออนุญาตไทเฮา ขันทีประจำตำหนักไทเฮารับหน้านางไว้ บอกว่าไทเฮารู้สึกไม่สบาย นางกำนัลประจำตัวนางมองเห็นขันทีประจำตัวติ้งหลวนยืนลับๆ ล่อๆ จึงทำท่าจะเรียก แต่นางจับมือนางกำนัลไว้ มือเย็นเฉียบ จะมีคำอธิบายใดมาอธิบายได้อีกเล่า ในตำหนักไทเฮา หรูซวงเป่าลมที่ต้นคอติ้งหลวนเล่น ติ้งหลวนหัวเราะ หรูซวงถามว่าหัวเราะทำไม ติ้งหลวนตอบว่าทุกครั้งที่นางมีแผนการมักจะออดอ้อนเอาใจเขาอย่างนี้ เขากำลังคิดว่าตอนนี้นางกำลังมีอุบายอะไรอีก ตอนนี้เองนางกำนัลเข้ามารายงานว่าชายาของอวี้ชินอ๋องติ้งหลวนสะดุดล้ม อาการน่าเป็นห่วง ติ้งหลวนมองหรูซวง หรูซวงปฏิเสธ "มิใช่ข้า..." สายตาของติ้งหลวนไม่เชื่อนางแม้แต่น้อย สุดท้ายเขารีบร้อนจากไป ในวัยยี่สิบสองปี หรูซวงนั่งอยู่หน้ากระจก ในมือมีผมขาวเส้นหนึ่ง นางเพิ่งอายุยี่สิบสองปีเท่านั้น แต่กลับมีผมขาวเส้นแรก ท่ามกลางวังหลวงอันเงียบเหงาแห่งนี้ นางแค่นหัวเราะ ครู่หนึ่งผ่านไป ถึงยกมือเช็ดน้ำตาข้างแก้ม ทำไมถึงเล่าละเอียด (ในหนังสือดีกว่านี้อีก ดีมากๆ) เพราะโอชอบมากค่ะ ทุกอย่างในบทนี้ทำได้ดี มีจังหวะจะโคน มีความปวดร้าว และสะท้อนใจเป็นอย่างดี เริ่มด้วยความสดใสของสาวแรกแย้ม กับความปวดใจของคนอ่าน รักต้องห้ามของไทเฮาและผู้สำเร็จราชการ ซึ่งสุดท้ายก็ได้เป็นได้แค่รักต้องห้าม บทนี้ต้องการสะท้อนเรื่องราว ไม่มีอะไรได้ดั่งใจ ไม่มีใครสมใจนึก หรูซวงเริ่มต้นกับจิ้งหลวนด้วยอุบาย ติ้งหลวนจึงไม่มีทางหลุดออกจากความคิดนี้ แม้สุดท้ายทั้งสองจะผูกพัน เป็นเยื่อใยที่ถึงอยากเฉือนออกก็ไม่สามารถทำได้ ติ้งหลวนก็ไม่มีทางมองหรูซวงบริสุทธิ์ เมื่อมีอะไรผิดปกติเกิดขึ้น หรูซวงตกเป็นผู้ต้องสงสัยคนแรกเสมอ ทุกอย่าง กรรมตามสนอง ดังที่หรูซวงเคยพูดไว้กับติ้งจ้าน แต่ตอนนี้กรรมนั้นสนองหรูซวงแล้ว เส้นผมสีขาวสื่อถึงวัยที่เริ่มโรยรา ผู้เขียนต้องการแสดงถึงสิ่งที่ไม่จีรัง หรูซวงในวัยเพียงยี่สิบสองปีกลับเผชิญความทุกข์มากมาย สุดท้ายเหมือนจะได้ครอบครองในสิ่งที่ทุกคนใฝ่ฝัน ได้เป็นไทเฮา เป็นพระมารดาของฮ่องเต้ มีคู่เชยชมสมใจ แต่นางกลับไม่เหลือใคร ด้านติ้งหลวน โอคิดว่าเขาคงอาลัยหรูซวงบ้าง ผู้หญิงคนแรก แม่ของลูก แถมนางก็รู้วิธีเอาอกเอาใจ รู้จักใช้มารยาหญิง แต่รักหรือไม่นี่ยังคงต้องคิดต่อไป ถามว่าติ้งหลวนผิดไหม โอตอบว่าผิด ในเมื่อเขาแต่งภรรยาแล้วก็ไม่ควรยุ่งเกี่ยวกับหรูซวงอีก ถามว่ากรรมจะสนองเขาไหม ตอบว่ากรรมสนองเขาเรียบร้อยแล้ว ชีวิตแต่งงานที่ควรสดใสและสวยงาม กลับต้องเปลี่ยนไป ชายาเขาสะดุดล้ม ไม่รู้เป็นตายร้ายดียังไง ลูกในครรภ์นางจะรอดหรือไม่ แต่ไม่ว่าอย่างไร ชีวิตแต่งงานเขาก็จะไม่มีวันเหมือนเดิม หญิงสาวที่โดนสามีปิดบัง หลอกลวง จะยังมองหน้าสามีแล้วเห็นทุกอย่างเป็นแบบเดิมได้อีกหรือ เป็นบทที่โอว่าดีที่สุด สะท้อนใจที่สุด และเป็นธรรมชาติที่สุดในเรื่อง จุดห้าของโอมาจากบทนี้ ชอบมาก ป.ล. สงสัยเรื่องน้องชายหรูซวง ฮีหายไปไหน หรือโออ่านข้าม ใครทราบวานบอกเค้าที
มารีวิวหนังสือ
บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้ ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต กะว่าก๋า Book Blog ดู Blog สายหมอกและก้อนเมฆ Photo Blog ดู Blog บาบิบูเบะ...แปลงกายเป็นบูริน Food Blog ดู Blog ออโอ Book Blog ดู Blog โดย: newyorknurse
  วันที่: 8 ธันวาคม 2559 เวลา:6:59:44 น.จะหามาอ่านเพราะบอกว่ามีคะแนนพิศวาสปนพิศวงนี่แหละ 555 (ตกลงพิศวาสสะกดงี้ชิมิ พี่ลืมๆ แล้ว)
บันทึกการโหวตเรียบร้อยแล้วค่ะ บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้ ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต ออโอ Book Blog ดู Blog ระบบจะบันทึกคะแนนโหวต เฉพาะการโหวต 10 ครั้งล่าสุดในแต่ละวันเท่านั้น โดย: สาวไกด์ใจซื่อ
 วันที่: 8 ธันวาคม 2559 เวลา:8:29:27 น.คุณรุ้ง ดราม่าหักมุมค่ะ เรื่องนี้ ขอบคุณที่โหวตให้นะคะ
คุณnewyorknurse ขอบคุณที่มาเยี่ยมและโหวตให้ค่ะ พี่สาวไกด์ฯ ชอบบทสุดท้ายที่สุดค่ะ ไม่เซี้ยว ไม่กล้าจริง นี่ทำไม่ได้เลย พิศวาสสะกดงี้ถูกแล้วค่ะ (ส่วนพิษสวาทที่เป็นละครกับหนังสืออันนั้นเขาเล่นคำ) ขอบคุณที่โหวตให้ค่ะ โดย: ออโอ
วันที่: 11 ธันวาคม 2559 เวลา:23:31:09 น.อ่านแล้วให้ความรู้สึกหน่วงนะคะ แต่ไม่สุด
เทียบกับตงกงแล้ว ชอบตงกงมากกว่าเยอะเลย โดย: Serverlus
วันที่: 13 ธันวาคม 2559 เวลา:23:04:22 น.คุณเอ้ โอว่าตงกงชัดเจนกว่าค่ะ เรื่องนี้ดูหม่นๆ มึนๆ มาเฉลยป๊าบๆ เอาตอนท้ายรวดเดียว
โดย: ออโอ
วันที่: 16 ธันวาคม 2559 เวลา:21:54:47 น.ทำไมบทฮ่องเต้ที่ตายดูไม่สมเหตุผลเลย รักกับอีกคนแต่งกับอีกคนจะไม่รู้เลยเหรอ แถมใครเข้าวังมาหน้าเหมือนก็หลงหมด ไม่ผ่านเลย
โดย: ดารา IP: 212.47.252.101 วันที่: 18 กุมภาพันธ์ 2561 เวลา:18:16:24 น.
คุณดารา เขาอาจจะรู้ทั้งรู้แต่มันอดไม่ได้ก็ได้นะคะ
 โดย: ออโอ
วันที่: 24 กุมภาพันธ์ 2561 เวลา:4:59:37 น.ติ้งหลวนบอกหรูซวงว่าน้องชายของหรูซวงถูกติ้งจ้านตามฆ่าตั้งแต่ต้นเรื่องค่ะ
โดย: มิดไนท์ IP: 182.232.164.177 วันที่: 3 กุมภาพันธ์ 2562 เวลา:9:49:58 น.
คุณมิดไนท์ ขอบคุณสำหรับคำตอบค่า สารภาพว่าโอลืมเนื้อเรื่องสนิทแล้วตอนนี้
 โดย: ออโอ
วันที่: 7 กุมภาพันธ์ 2562 เวลา:15:23:22 น.ตอนต้นเรื่อง มีคนบอกหรูซวงเรื่องน้องชายถูกฆ่าก็จริง แต่ฮีก็ยังอยู่ได้จนมามีบทบาทตอนก่อกบฏนะคะ แต่หลังจากกบฏเราก็รู้สึกว่าหายไปไม่มีการพูดถึงอีก ส่วนตัวไม่ค่อยชอบการแต่งที่ปล่อยคาราคาซังให้คิดเองต่อแบบเรื่องนี้ เพราะมันจะรู้สึกข้องใจมาก ชอบแบบเขียนให้จบปิดทุกปมไปเลยมากกว่า
โดย: Earn IP: 223.206.192.241 วันที่: 19 มีนาคม 2562 เวลา:0:21:29 น.
คุณ Earn โอสารภาพว่าจำเนื้อหาไม่ได้เลยค่ะ ถ้ามีโอกาสอ่านอีกโอจะตั้งใจสังเกตใหม่นะคะ ขอบคุณที่เข้ามาแสดงความเห็นค่ะ ดีใจที่มีคนคุยด้วย
 โดย: ออโอ
วันที่: 5 กันยายน 2563 เวลา:12:46:15 น. |
โอเป็นคนชอบอ่านหนังสือมาก อ่านได้ทุกแนว เสาะแสวงหาเรื่องสนุกๆ แนวใหม่ๆ ตลอด หลายเรื่องไม่มั่นใจก็ค้นหารีวิว ถ้าชอบถ้าใช่ก็ลอง ลองแล้วชอบแล้วประทับใจก็อยากบอกต่อ บางครั้ง อ่านครั้งแรกรู้สึกอย่างนี้ อยากเก็บไว้เพื่อเป็นเรื่องราว บันทึกไว้กันลืม กลับมาย้อนอ่านก็จะได้รู้ว่า ครั้งหนึ่งที่เราเคยอ่าน เรารู้สึกอย่างนี้ เวลาผ่านไป เมื่อกลับมาอ่านอีกครั้ง ก็อาจจะได้มุมมองใหม่ๆ มากยิ่งขึ้น "ขอให้ทุกคนสนุกกับการอ่าน" รู้สึกดีที่โลกนี้มีหนังสือ-โอ
Friends Blog |
|||||||||||
ผู้ติดตามบล็อก : 49 คน [
แต่จะว่าไปบุปผาสีชาดก็ยังไม่ได้อ่านค่ะ
บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้
ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต
Sweet_pills Travel Blog ดู Blog
pantawan Health Blog ดู Blog
อาคุงกล่อง Book Blog ดู Blog
moresaw Funniest Blog ดู Blog
ชมพร About Weblog ดู Blog
toor36 Cartoon Blog ดู Blog
บาบิบูเบะ...แปลงกายเป็นบูริน Food Blog ดู Blog
newyorknurse Klaibann Blog ดู Blog
สายหมอกและก้อนเมฆ Photo Blog ดู Blog
ออโอ Book Blog ดู Blog
ระบบจะบันทึกคะแนนโหวต เฉพาะการโหวต 10 ครั้งล่าสุดในแต่ละวันเท่านั้น