Group Blog All Blog
|
ตงกง ตำหนักบูรพา เฝยหว่อซือฉุน เขียน  ตงกง ตำหนักบูรพา (2 เล่มจบ) เฝยหว่อซือฉุน เขียน ดารินทิพย์ แปล สำนักพิมพ์ Siam Inter Book 400 บาท 457 หน้า หลังปก นาง คือองค์หญิงเก้าแห่งแคว้นซีเหลียง เป็นที่รักใคร่เอ็นดูเหนือผู้ใด จำต้องก้าวเข้าสู่ดินแดนจงหยวนเพื่อแต่งงานเชื่อมสัมพันธไมตรี เขา คือรัชทายาทองค์ปัจจุบัน มีอำนาจยิ่งใหญ่เป็นรองเพียงบุคคลเดียว เขาจำต้องอภิเษกสมรสกับองค์หญิงต่างแคว้นเพื่อเหตุผลทางการเมือง เขามีเจ้าเหลียงตี้สนมคนโปรด นางมีชีวิตของนาง แอบหนีออกวัง ปราบม้าพยศ สู้กับอันธพาล ไล่จับหัวขโมย ดื่มเหล้า เที่ยวหอนางโลม เดิมนับเป็นเส้นขนานสองเส้นที่ไม่มีวันเดินทางมาบรรจบ หากแต่การช่วงชิงอำนาจในตำหนักบูรพา เหตุการณ์วุ่นวายที่เกิดขึ้นไม่จบสิ้น กลอุบายคร่าชีวิตที่ซุกซ่อนอยู่ทุกแห่งหน กลับผลักนางเข้าสู่วังวนโดยมิอาจหลีกหนี กลายเป็นตำนานรักบทหนึ่งที่ทั้งลึกซึ้งซับซ้อน ซาบซึ้งสะเทือนใจ เล่าเรื่องเอง เสี่ยวเฟิง องค์หญิงแห่งแคว้นซีเหลียง มาแต่งงานกับรัชทายาทองค์ปัจจุบันเพื่อเชื่อมสัมพันธไมตรี ได้รับตำแหน่งไท่จื่อเฟย ซึ่งเป็นตำแหน่งชายาเอกขององค์รัชทายาท พำนำที่ตำหนักบูรพา (ตงกง) ที่อยู่ของรัชทายาท นิสัยนางเปิดเผย ร่าเริง ไม่ให้ความสำคัญกับขนบมารยาท แตกต่างจากชาวจงหยวน แตกต่างจากตำหนักบูรพา วันเวลาที่สนุกคือช่วงที่นางหนีออกจากวังไปเที่ยวเล่น ปลอมเป็นชาย รับบทผู้ผดุงความยุติธรรม ดื่มเหล้า ร้องรำทำเพลง แต่สถานะชายาเอกของรัชทายาทนั้นทำให้นางต้องถูกดึงเข้าไปข้องเกี่ยวกับเรื่องวุ่นวายในวังหลวง และตำหนักบูรพา รัชทายาท สามีของนาง คอยหาเรื่องให้ชวนต่อยตีไม่หยุดหย่อน ตอนนั้นเอง ชายปริศนาก็ปรากฏตัวขึ้น คุยกันหลังอ่าน อ่านแบบงงๆ เบลอๆ เหมือนนางเอกเป็นแสงสว่างหนึ่งเดียวที่มองเห็น ส่วนรอบข้างมองไม่ชัดว่าคืออะไร นี่เป็นความรู้สึกตลอดช่วงเล่มหนึ่งที่อ่าน เรื่องราวจะค่อยๆ เผยตัวเมื่อเข้าช่วงกลางเล่มสอง ปริศนาต่างๆ จะค่อยๆ คลี่คลายออกมา อะไรที่รู้สึกแปลกๆ มาตั้งแต่ต้น เล่มนี้จะเฉลยแล้วค่ะ เนื้อหาสองเล่ม เล่มละสองบท รวมสี่บทเท่านั้นเอง ความสนุกอย่างหนึ่งของเรื่องก็คือเพราะเราไม่รู้นี่แหละค่ะ พอไม่รู้ จับทางไม่ถูก ก็เดาทางมั่วเลย ใครเดาถูกคงร้องสะใจ ใครเดาผิดก็เศร้ากันไป (โอไม่ผิด แต่ก็ไม่ถูก เป็นสายสงสัยไม่กล้าเสี่ยงใจลงทุน) อารมณ์เล่มหนึ่งกับเล่มสองคนละขั้วกันเลย เล่มหนึ่งจะร่าเริง สดใส ฮาบ้าง ดราม่าบ้าง คละเคล้ากันไป ส่วนเล่มสอง จะอึดอัด กดดัน ขมวดคิ้วไม่รู้ตัว นางเอกมาจากต่างถิ่น ออกจะซื่อๆ ตรงไปตรงมา ภาษาก็ยังใช้ผิดๆ ถูกๆ เรื่องราวในวังนางไม่ค่อยสนใจหรอก ยกเว้นว่าเป็นเรื่องจำเป็นต้องเข้าไปเกี่ยวถึงจะทำตามที่คนใกล้ชิดแนะนำ เลยไม่ค่อยมีอะไรให้ลุ้นให้ชิงไหวชิงพริบในวังกันค่ะ เป็นแนวอารมณ์มากกว่า ดำเนินเรื่องโดยตัวนางเอกเป็นหลัก แต่คนอ่านไม่ได้ตามติดนางเอกทุกอย่าง เรื่องนี้โอแปลกใจนิดหน่อยว่าเหมือนเราจะไม่รู้ชื่อจริงนางเอกด้วย รู้แต่ชื่อเล่นว่าชื่อ เสี่ยวเฟิง แม้แต่อายุก็ไปรู้เอาท้ายๆ เรื่องแล้ว (โอว่าให้ความรู้สึกแปลกๆ ดี เหมือนตัวเรื่องเลย) ส่วนพระเอกเรื่องนี้ มีบางอย่างที่โอไม่ชอบ แต่ก็มีบางอย่างที่โอชอบ หักลบกลบหนี้โดยรวมให้กลางๆ ค่ะ สำหรับโอ ทั้งช่วงบทสนทนาหรือช่วงกดดันบีบคั้นอารมณ์ เรื่องนี้ยังทำไม่ค่อยถึง โอแค่สงสัย ปนหม่นหมอง ไม่ได้เสียน้ำตาหรือถูกเร้าตามตัวละครแต่อย่างใด แต่ถ้าถามว่าครบรสไหม ก็ครบนะคะ มีช่วงสุข หวาน (แบบแปลกๆ) ตลก ตกใจ ตื้อในอก กดดัน เศร้า สายอารมณ์จงสถิตแด่ทุกท่าน 4 เพื่อช่วยตัดสินใจสงสัยอะไรถามโอได้ค่ะ ถ้าคำถามนั้นเปิดเผยเนื้อหาสำคัญ ส่งข้อความมาถามได้ทั้งทางหลังไมค์ในบล็อก หรือทางเพจได้เลยค่ะ ยังมีคนไม่ได้อ่านมากเนอะ รูปเล่ม เล่มหนึ่งไม่ค่อยเรียบร้อยนัก มีตัวอักษรฉีก หล่นลงไปอยู่อีกบรรทัดเลย ส่วนเล่มสองเรียบร้อยดี . . . ความเจริญรุ่งเรืองเช่นนี้ ความอบอุ่นละมุนละไมเช่นนี้ เฉกเช่นเมืองหลวงแห่งสรวงสวรรค์ ดุจดั่งเมืองวิเศษที่เทพสวรรค์เมตตารักใคร่ ที่นี่คือซั่งจิงเมืองหลวงแห่งเทียนเฉาดินแดนอันสูงส่ง เป็นจุดศูนย์กลางที่ยิ่งใหญ่และคึกคักที่สุดในแผ่นดิน เป็นที่ที่ทุกแคว้นล้วนให้ความเคารพยำเกรง เป็นที่ที่ผู้คนล้วนชื่นชมเลื่อมใส ทว่าข้ารู้ดี ข้าไม่มีวันลืมซีเหลียง ต่อให้ซั่งจิงจะงดงามกว่านี้ประเสริฐกว่านี้ ก็มิใช่ซีเหลียงของข้า หน้า 68 บทที่ 1 ราบเรียบ . . . ข้าคิดว่าตอนนั้นข้าชอบเขา แต่เขาหาได้ชอบข้าไม่ เพราะหลังจากเขาเลิกผ้าคลุมหน้าขึ้น ยังไม่ทันดื่มเหล้ามงคลก็หมุนตัวเดินจากไป อันที่จริงพอเขาไปแล้วข้าก็ลอบถอนหายใจโล่งอก เพราะข้าไม่รู้ว่าหากต้องนอนกับบุรุษแปลกหน้า จะชินหรือไม่ คืนนั้นหย่งเหนียงอยู่เป็นเพื่อนข้า นางกลัวข้าคิดถึงบ้าน แล้วก็กลัวข้าโกรธ อธิบายกับข้าหลายต่อหลายครั้งว่า หลายวันมานี้องค์รัชทายาทไท่จื่อไม่สบาย เกรงว่าจะแพร่เชื้อให้ไท่จื่อเฟย เขาไม่สบายครานั้น นานถึงสามปี ในตำหนักบูรพาแห่งนี้ ข้าอ้างว้างยิ่ง หน้า 140 บทที่ 2 ทิววสันต์ . . . โมงยามประหนึ่งสายน้ำที่ไหลผ่านราชอุทยาน แล่นไหลอย่างไร้สุ้มเสียง วันหนึ่งๆ ไม่นานก็ผ่านเลยไป ครั้นตกเย็นข้ามักจะนั่งอยู่บนขั้นบันได มองดวงจันทร์ค่อยๆ ลอยขึ้นเหนือฟากฟ้า ตลอดระยะเวลาที่ผ่านมา ดวงจันทร์ก็จะลอยประดับท้องฟ้าอย่างเงียบๆ เช่นนี้ ไร้ทุกข์ ไร้สุข ไร้สุ้มเสียง ไอน้ำค้างส่องกระทบกระเบื้องเคลือบบนหลังคาประหนึ่งปกคลุมด้วยเกล็ดน้ำค้างบางเบา หมู่ดาวบนท้องฟ้าเปล่งประกายอย่างเงียบกริบ หน้า 151 บทที่ 4 ห้วงลึก . . . ถ้าใครเคยอ่านเจินหวน ถึงจะเป็นเรื่องเกี่ยวกับในวังเหมือนกัน คนแปลคนเดียวกัน สำนักพิมพ์เดียวกัน แต่อารมณ์เรื่องไม่เหมือนกันเลย หลักๆ คือตัวเอก หรือนางเอก นิสัยต่างกันชัดเจน นางเอกเรื่องนี้จะเรียบง่าย ซื่อตรง ชัดเจน ไม่มีเล่ห์เหลี่ยมอะไร (เจินหวนฉลาด เล่ห์กลเยอะ เป็นผู้ใหญ่กว่าอายุ) อันนี้ความรู้สึกโอนะ ถ้าถามโอ เจินหวนจะเรียลกว่า เหมือนจริงกว่า โอเข้าใจจิตใจตัวละครแทบทุกตัวเลย (แต่เรื่องนี้ก็ไม่ได้เพ้อฝัน เรียกว่าค่อนข้างเรียล แต่ไม่เท่าเจินหวน โอจะเข้าใจแค่ความรู้สึกของนางเอกแค่นั้น) บทสนทนา การเปรียบเปรย ช่วงพีค เจินหวนคมและถึงกว่า การหักเหลี่ยมเฉือนคม เจินหวน บทพรรณนาธรรมชาติ ตงกงดีกว่า การหลอกล่อคนอ่าน ตงกงค่ะ ส่วนความหวาน โอว่าขึ้นกับมุมมองละ ตงกงมีช่วงเวลาของพระนางที่อยู่ด้วยกัน มีฉากกุ๊กกิ๊ก (แบบแปลกๆ ในความรู้สึกโอ) พอสมควร มากกว่าเจินหวนด้วยมั้ง แต่ถ้าถามโอว่าโอชอบความรักเรื่องไหน โอชอบเจินหวนอยู่ดี ถ้ารู้ว่าตัวเองเป็นสายอารมณ์ก็ต้องลองค่ะ
เหมือนดีคนละอย่างนะ
แต่พี่สนใจการสร้างเรื่องของเค้าแฮะ คลุมเครือเต็มๆ เลยหนึ่งเล่มแล้วมาเฉลยเนี่ย หุๆ บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้ ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต ออโอ Book Blog ดู Blog โดย: สาวไกด์ใจซื่อ
  วันที่: 7 เมษายน 2559 เวลา:8:44:14 น.มายกมือว่ามาสายอารมณ์ทรมานจิตใจค่ะ กิกิ ดองไว้แล้วอุ่นใจ 5555
 โดย: kunaom
วันที่: 7 เมษายน 2559 เวลา:15:15:19 น.ตอนแรกเราเล็ง ๆ เรื่องนี้อยู่นะคะ ตอนนี้เปลี่ยนใจดีกว่า 5555 นึกว่าจะดราม่าสุด ๆ ซะอีก จริง ๆ เราอ่านเจินหวนไม่รอดค่ะ (ไม่ค่อยอ่านแนวแย่งชิงไหวพริบในรั้วในวังเท่าไหร่) เฉพาะนั้น ตงกงคงยากที่จะรอดแน่ ๆ ขอบคุณสำหรับรีวิวนะคะ
โดย: กรุงอินทร์
วันที่: 7 เมษายน 2559 เวลา:21:56:32 น.จบเศร้ามากไหมคะ
กำลังลังเลเลย โดย: Dear IP: 202.28.250.85 วันที่: 8 เมษายน 2559 เวลา:11:09:13 น.
คุณเรียวรุ้ง ขอบคุณค่ะ ฮ่าๆ ต้องมีแอบเดาบ้างละโอว่า
 พี่สาวไกด์ฯ ใช่ค่ะ เปิดมาสนุกก็จริง แต่ก็สงสัย  ขอบคุณที่โหวตให้ค่ะคุณอ้อม รออ่านรีวิวนะคะ  คุณกรุงอินทร์ ดราม่าค่ะ แต่ที่โอยังไม่อินนักเพราะโอยังไม่เข้าใจจากรอบข้าง แล้วจังหวะอารมณ์ต่างๆ ยังไม่ค่อยดีสำหรับโอค่ะ เรื่องนี้ไม่ใช่แนวชิงไหวชิงพริบนะคะ แต่ก็ไม่ใช่เรื่องที่ตรงไปตรงมาเช่นเดียวกัน นางเอกจะแนวสาวทะเลทราย คิดยังไงก็พูดอย่างนั้น ไม่ซับซ้อน แล้วก็เลยคิดว่าคนอื่นจะตรงเหมือนตัวเองด้วย ลองสักหน่อยไหมคะ คุณDear ขอไม่ตอบคำถามสำคัญค่ะ ยังมีคนไม่ได้อ่านอีกมากเลย ขอโทษนะคะ ส่งข้อความมาหาโอได้ทั้งหลังไมค์บล็อกหรืออินบ็อกซ์เพจเลย โดย: ออโอ
วันที่: 8 เมษายน 2559 เวลา:23:11:01 น.เป็นการอ่านรีวิวที่ต้องขมวดคิ้ว
แสดงว่าเรื่องต้องมีอะไรซ่อนไว้เยอะแน่เลย โดย: เหมือนพระจันทร์
วันที่: 10 เมษายน 2559 เวลา:9:34:32 น.ยังไงจะลองหาอ่านดูนะคะคุณโอ แต่คงจะเช่ามาอ่านเล่มแรกดูก่อน กลัวเป็นแบบลำนำรักเทพสวรรค์ พอซื้อมาแล้วอ่านไม่รอดเล่มแรกค่ะ
~กรุงอินทร์~ โดย: หอมกลิ่นบรรพกาล
วันที่: 11 เมษายน 2559 เวลา:19:10:20 น.บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้
ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต moresaw Funniest Blog ดู Blog mcayenne94 Home & Garden Blog ดู Blog ออโอ Book Blog ดู Blog โดย: newyorknurse
 วันที่: 12 เมษายน 2559 เวลา:4:11:43 น.ยังไม่อ่าน รอบ่มให้ได้ที่ก่อน ^^
ดราม่าคืออาหารจานโปรดของเราค่ะ โดย: Serverlus
วันที่: 12 เมษายน 2559 เวลา:17:43:18 น.คุณ เหมือนพระจันทร์ ต้องลองอ่านค่ะ
 คุณ หอมกลิ่นบรรพกาล (กรุงอินทร์) เปลี่ยนชื่อแล้ว โอยังไม่อ่านลำนำรักเทพสวรรค์เลยค่ะ ไม่รู้เหมือนกันว่าจะเป็นแบบที่คุณไม่ชอบหรือเปล่า แต่เรื่องนี้ เล่มหนึ่งกับเล่มสอง เหมือนหนังคนละม้วนเลยนะคะ เกรงเช่าอ่านเล่มแรกมาก็ยังไม่รู้แนวอยู่ดี แหะๆคุณ newyorknurse ขอบคุณค่ะ คุณเอ้ บ่มเสร็จได้ที่อย่าลืมเปิดไหนะคะ โดย: ออโอ
วันที่: 14 เมษายน 2559 เวลา:0:40:44 น.เป็นไปได้ไหมว่าตอนจบ พระเอกให้หมอช่วยชีวิตนางเอกทัน ยังหวังอยู่นะคะ
โดย: fcliying IP: 101.51.176.91 วันที่: 14 เมษายน 2559 เวลา:19:23:29 น.
คุณ fcliying เสน่ห์นิยายสนุกตรงแต่ละคนวาดภาพและแต่งเติมความฝันในใจได้นี่แหละค่ะ ถ้าคุณ fcliying อยากให้เรื่องนี้จบอย่างยังไง ก็สามารถวางใจลงตำแหน่งนั้นได้เลย
ถ้าถามตอนจบในใจโอ โอว่ายากค่ะ และถึงรอด จะไว้ใจและให้อภัยต่อไปได้หรือ ยิ่งสาวน้อยคนสนิทเสียไปอีก โดย: ออโอ
วันที่: 16 เมษายน 2559 เวลา:22:04:17 น.เรื่องนี้เปิดเรื่องมาตอนแรกอ่านแล้วงงมาก ไม่รู้ใครเป็นใคร ต้องปรับจินตนการของตัวเองอยู่หน่อย
เราชอบความสัมพันธ์ของนางเอกกับองค์รัชทายาท(พระเอก) ที่เหมือนจะเป็นคู่กัด เป็นไม้เบื่อไม้เมากันตลอด แต่พอเริ่มหันมามองกันเอง เริ่มตกหลุมรักอีกฝ่ายอย่างลึกซึ้ง เมฆหมอกที่เกริ่นไว้ต้นเรื่องก็หายไปแบบดื้อๆ จนคนอ่านอย่างเราต้องมารับรู้ความจริงอันเจ็บปวดและโหดร้าย เราอ่านจบ เราเสียดาย เสียใจ ไม่ถึงกับหดหู่ไปหลายวันเพราะเข้าใจได้ถึงเหตุและผลที่ตามมา เป็นตอนจบที่เข้าใจได้และยอมรับการตัดสินใจของนางเอกอย่างยิ่ง ส่วนที่เราประทับใจมากๆ คือช่วงที่นางเอกกับพระเอกเริ่มเป็นพันธมิตรกัน พากันดื่มพากันเที่ยวหอนางโลม นานๆ จะเจอ ภรรยาพาสามีไปเที่ยวหอนางโลมสักเรื่อง โดย: tsuki IP: 61.91.4.5 วันที่: 10 สิงหาคม 2559 เวลา:10:29:25 น.
คุณ tsuki เหมือนโอเลยค่ะ โอชอบเล่มแรกมากๆ ส่วนเล่มสองคิดว่านำเรื่องเข้าสู่ดราม่าอาจจะยังไม่พอ เลยยังรู้สึกไม่โดนใจเท่าเล่มแรก เสียดายนิสัยพระนางด้วยน่ะค่ะ ชอบตอนเข้าคู่เป็นคู่กัดคูู่ใจ ไม่น่าออกมาเป็นงี้เลยน้อ
โดย: ออโอ
วันที่: 14 สิงหาคม 2559 เวลา:16:36:39 น.สำหรับเรื่องนี้ อ่านกี่รอบๆก็เรียกน้ำตาได้ตลอดเลย
โดย: Pik IP: 182.232.179.89 วันที่: 6 ธันวาคม 2559 เวลา:0:34:14 น.
|
โอเป็นคนชอบอ่านหนังสือมาก อ่านได้ทุกแนว เสาะแสวงหาเรื่องสนุกๆ แนวใหม่ๆ ตลอด หลายเรื่องไม่มั่นใจก็ค้นหารีวิว ถ้าชอบถ้าใช่ก็ลอง ลองแล้วชอบแล้วประทับใจก็อยากบอกต่อ บางครั้ง อ่านครั้งแรกรู้สึกอย่างนี้ อยากเก็บไว้เพื่อเป็นเรื่องราว บันทึกไว้กันลืม กลับมาย้อนอ่านก็จะได้รู้ว่า ครั้งหนึ่งที่เราเคยอ่าน เรารู้สึกอย่างนี้ เวลาผ่านไป เมื่อกลับมาอ่านอีกครั้ง ก็อาจจะได้มุมมองใหม่ๆ มากยิ่งขึ้น "ขอให้ทุกคนสนุกกับการอ่าน" รู้สึกดีที่โลกนี้มีหนังสือ-โอ
Friends Blog |
|||||||||||
ผู้ติดตามบล็อก : 49 คน [
เจิงหวนยังไม่เคยอ่านค่ะ
แต่เล่มนี้เท่าที่อ่านรีวิวคุณโอก็น่าสนใจดี
มีอะไรให้น่าค้นหา เพราะมีให้เดาทางด้วย5555
ปกติอ่านไม่เคยเดาอะไรเลยค่ะ
คล้อยไปกับคนแต่งแหละ
โหวตให้ค่ะ
ออโอ Book Blog