Group Blog All Blog
|
สะกิดรัก ขย่มใจ แพงคาย เขียน ก่อนหน้านี้เคยอ่านรีวิวเรื่องนี้แล้วก็สนใจในระดับหนึ่งนะคะ แต่ไม่นานมานี้มีเสียงกระซิบจากหลังม่าน  ว่าเรื่องนี้สนุกมาก แหม จะพลาดก็กระไรอยู่ จัดไป   สะกิดรัก ขย่มใจ แพงคาย เขียน สนพ.เนชั่นบุ๊คส์ หลังปก "คุณจะยอมเป็นแฟนผมไหม" "ฮะ?" เธอเงยหน้าตกตะลึงกับคำถามปุบปับของเขา เมื่อกี้เธอหูฝาดใช่ไหม เขากำลังขอเธอเป็นแฟน แฟน! ครั้งแรกในรอบชีวิตยี่สิบห้าย่างสิบหก ตั้งแต่มีชีวิตเป็นคนมา แอบมองแฟนชาวบ้านมาก็บ่อย คิดกินคนหล่อมาก็มาก ฝันหวานทั้งกลางวันยันกลางคืน นึกภาพแฟนคนแรกในชีวิตอยู่ตลอดเวลา มัสลินรู้สึกผนังห้องหมุนติ้ว เส้นเลือดหัวใจฉีดพล่าน คุณพระ เธอกำลังตื่นเต้นใช่ไหม เรื่องตลก ป่วนๆ กับความแสบสันของคนทำงานในโรงแรม มัสลิน รีเซฟชั่นสาวสุดแสบที่ใฝ่ฝันอยากได้สามีเป็นฝรั่ง กับ ฟาฮัล จอมเจ้าเล่ห์ อดีตนักบินกองทัพมาเลเซีย และหลานเจ้าของร้านกาแฟใกล้โรงแรม แล้วความรักของทั้งคู่จะลงเอยอย่างไร ความรักครั้งนี้จะเลือกด้วยหน้าตาหรือหัวใจ !!! เกริ่นเอง จะด้วยโดนกรอกหูมาตั้งแต่เยาว์วัย ว่าถ้าจะมีแฟน ต้องมีแฟนฝรั่ง แฟนคนไทยนิสัยไม่ดี มัสลินเลยเอนเอียงใจให้หนุ่มผิวขาวตาน้ำข้าวนับแต่นั้น แต่พี่บึ้กชาวมาลาเซียคนนี้ก็โคจรเข้ามาในชีวิตมัสลิน ฟาฮัลพุ่งยื่น ฟันหน้าก็ห่าง ไม่ใกล้สเป๊กมัสลินแม้แต่น้อย ถ้าจะน่าสนหน่อยก็เป็นก้นเด้งๆ พี่ท่านเลยได้ฉายาว่า 'โอ่งยักษ์มาเลย์' ตั้งแต่นั้น แต่ดูๆ ไป พุงยื่นๆ ก็เริ่มหดลง ฟันหน้าก็ดูไม่ห่างเท่าที่เคยคิดไว้ ถึงแม้เขาจะกวนประสาท ไม่ยอมตามใจเธอในหลายๆ อย่าง แต่เขาก็คอยดูแลเธอห่วงใยเธอในแบบของเขา ดวงใจดวงน้อยของมัสลินเริ่มสั่นไหวมากขึ้นทุกที สงสัยเธอจะก้าวพลาดตกลงในโอ่งยักษ์มาเลย์เข้าซะแล้ว คุยกันหลังอ่าน ถ้าอ่านหลังปกหรือเรื่องย่อแล้วรู้สึกว่าธรรมดา จะบอกว่าจริงๆ มีมากกว่านั้นเยอะค่ะ เปลี่ยนคำถามเป็นเรื่องนี้มีอะไรธรรมดาบ้างไหมจะดีกว่า  เริ่มที่นางเอก มัสลิน ที่แสนจะไม่มีคุณสมบัติของนางเอก ทะลึ่ง ตะกละ แสบสันต์ ลูกบ้าเกินใคร ฉากแรกที่นางเจอพระเอกก็เผลอไปนินทาชนิดเผาขนเพราะเข้าใจว่าเขาฟังภาษาไทยไม่ออก เรียกว่าความประทับใจแรกพบก็ติดลบกันทั้งสองคนแล้วค่ะ พระเอก ฟาฮัล คนมาเลเซีย แค่เชื้อชาติสัญชาติพระเอกก็กินขาดแล้ว ไม่พอยังพ่วงพุงยื่นกับฟันห่างเข้ามาอีก โถ โอ่งยักษ์ จะเอาฮาไปไหนคะ แต่จริงๆ ฟาฮัลหน้าตาดีนะคะ ข้อบกพร่องของเขาทำให้เขาดูเป็นคนธรรมดาที่จับต้องได้มากขึ้น นางเอกเธอตั้งฉายาให้พระเอกหลายอย่างมาก แต่ละอย่างคิดได้ไง โอ่งยักษ์มาเลย์งี้ ปีศาจแหลมมลายูงี้ ฮ่าๆ ฟาฮัลเป็นคนกวนประสาท ออกจะมองโลกในแง่ร้ายอยู่ตลอดด้วย ถ้าถามว่าแล้วสองคนนี้จะรักกันได้ยังไงล่ะ นิสัยประหลาดขนาดนี้ ตอบเลยว่ารักได้ค่ะ แถมรักกันได้น่ารักและน่าอิจฉามากกก ไม่ใช่แนวทะเลาะไป ด่ามา ตบจูบแล้วรักกันแน่นอน อันนี้บอกก่อนเผื่อบางคนสงสัย เพราะในข้อบกพร่องและจุดบอดที่หลายคนใส่ใจ มันมีข้อดีอยู่ในตัว อย่างมัสลินเอง ถึงแม้จะไม่ใช่กุลสตรี แต่เธอเป็นคนมองโลกในแง่ดี ทั้งๆ ที่ชีวิตเธอก็ไม่ได้ง่ายและสบายเลย ไม่ยึดถือเอาอารมณ์ของคนอื่นเป็นที่ตั้ง แถมทำให้คนที่อยู่รอบข้างมีความสุข ทำให้ฟาฮัลสบายใจและผ่อนคลายเมื่ออยู่ใกล้ ตัวฟาฮัล ถึงแม้พี่ท่านจะไม่หล่อ (มาก) นิสัยเผด็จการนิดๆ ไม่ตามใจ ไม่คอยเอาใจมัสลิน ออกจะดุและเจ้าระเบียบด้วย แต่พี่ท่านจะมีมุมคอยดูแล ห่วง และใส่ใจตลอด ที่สำคัญใครได้ฟาฮัลเป็นสามี เหมือนได้พ่อบ้านอยู่ใกล้ๆ ไหนจะฝีมือทำขนม ชงชากาแฟ บ้านก็เนี้ยบเอี่ยมอ่องอย่าบอกใครเชียว ให้เปรียบเทียบก็ประมาณ 'ฉันจะไม่คอยปลอบใจพูดหวานหูเวลาเธอร้องไห้ แต่ไหล่ฉันมีไว้ให้ซบ เสื้อฉันมีไว้ให้เธอเช็ดน้ำตา ฉันจะคอยทำให้เธอผ่อนคลายเมื่ออยู่ข้างฉัน' อะไรงี้ วุ้ย เขียนเอง เขินเอง อยากได้อย่างงี้สักคน นี่ไม่เคยคิดว่าตัวเองจะมาหลงรักโอ่งมาเลย์ได้ ฮ่าๆ มีหลายฉากที่โอไม่เคยเห็นในเรื่องไหน ชอบมาก น่ารักและอบอุ่นสุดๆ แต่ที่ว่ามาไม่ใช่แนวเรื่องค่ะ เรื่องนี้จะเป็นแนว เอ่อ ตลก ขำขัน บ้าๆ โรแมนติก เซ็กซี่ (ไม่เชิงโรมานซ์นะคะ โอว่ากึ่งๆ น่ะ ออกไปทางหวิวนิดๆ) นางเอกเป็นสาวโรงแรม ก็จะมีผองเพื่อนยกโขยงมาสร้างความป่วนฮา (และวายป่วง) พ่วงขบวนนางร้าย ที่ไม่รู้จะเชียร์ฝ่ายไหน ปฐมพยาบาลฝ่ายไหนดี แต่รถด่วนขบวนนี้ไม่ธรรมดาแน่นอน คนเขียนผูกเรื่องรักไปกับเรื่องงานในโรงแรมได้ดี ความสัมพันธ์คืบหน้าโดยการทำงานก็ไม่สะดุด นำเสนอในหลายๆ มุม แถมหลายมุมนั้น โอว่าน่าสนใจนะคะ จริงๆ อยากให้เล่าถึงเพื่อนชาวโรงแรมมากกว่านี้ มีหลายคน หลายกะ โอจำได้แต่เพื่อนที่เด่นๆ คนไหนจืดจางก็จำไม่ได้ อยากให้เล่าลักษณะงานหรืออธิบายมากกว่านี้หน่อย อ่านไปก็อยากรู้เนอะ ว่างานนี้ชื่อนี้เขาทำอะไรบ้าง ตำแหน่งนี้ทำอะไร ทำอย่างนี้เพราะอะไร ลักษณะงานการเข้ากะเป็นแบบไหน บางทีก็อ่านไปก็งงๆ เพราะเราไม่เคยอยู่กับงานตรงนี้ มุมตลก เรื่องนี้ฮานะคะ แต่โอว่ายังสามารถทำได้มากกว่านี้ อาจลองเล็งๆ เพิ่มช่องไฟจังหวะปล่อยมุก จะได้มีช่วงให้หัวเราะได้ยาวๆ บางช่วงมันกระชั้นเลยหัวเราะได้ไม่เต็มที่ อันนี้เสนอแนะเฉยๆ ยกช่วงปล่อยของลงมาอีกบรรทัดเลยก็ได้ เพิ่มจังหวะหายใจ เห็นจะจะ หัวเราะสุดๆ ไม่ต้องอั้น แต่ก็ต้องดูด้วยว่าตัวเองถนัดแบบไหนอย่างไร เท่านี้คนเขียนก็เก่งแล้วค่ะ เขียนอีกนะคะ ปังแน่นอน คำผิดยังมีบ้างนะคะ ฉากที่ปลื้มอีกฉากคือฉากขอแต่งงาน โอชอบมากกก เป็นฉากขอแต่งงานที่ชอบที่สุดเท่าที่เคยอ่าน (และนึกออกตอนนี้) อยากยกมาให้ทุกคนอ่านมาก แต่ก็อยากให้ไปเซอร์ไพรส์ตอนอ่านเองมากกว่า คนเขียนเขียนได้ทั้งฉากตลก บ้าบอ เซ็กซี่หวิวๆ และซึ้ง เก่งจัง "แบบที่ผมชอบ" เขาหยุดคิดสักพัก เอ่ยด้วยเสียงทุ้มน่าฟัง "ผู้หญิงน่ารักไร้เดียงสา ว่านอนสอนง่าย เป็นแม่บ้านคอยทำกับข้าวให้ผมทาน" เจเจทำหน้าผิดหวัง ทั้งที่เดาได้อยู่แล้วว่าไม่ใช่พวกเดียวกัน แต่ยังไม่วายเยาะเย้ยเธอเบาๆ "โดนแกสักข้อไหมไอ้มัส" "ยกเว้นแค่น่ารัก นอกนั้นไม่เฉียด" มัสลินกระซิบกลับ ขณะที่สายชลถามต่อ "แล้วฟาฮัลชอบผู้หญิงตัวเล็กหรือเปล่าคะ" "ผมไม่ชอบคนผอมครับ" เขาตอบขณะซับเหงื่อที่คอ มัสลินรีบเปลี่ยนท่านั่งชันเข่า โน้มตัวไปมองด้านข้างของเขา มองตามสายตาหนุ่มมาเลย์ที่มองคนที่วิ่งผ่านไปเช่นกัน แต่เพียงไม่กี่อึดใจ เธอก็สังเกตเห็นเขามองไปยังจุดๆ หนึ่งอยู่นาน เธอมองตามเขา เห็นหญิงร่างอวบเกินระยะสุดท้าย ชั้นไขมันกระเพื่อมขึ้นกระเพื่อมลงช้าๆ ตามจังหวะการวิ่ง ช่วงน่องขายังไม่เท่าไร แต่เลยหัวเข่าไปถึงสะโพกที่บานออก ช่วงท้องเป็นชั้นๆ ใบหน้ากลมแดงเรื่อ ขณะที่เจ้าหล่อนวิ่งผ่านกลุ่มพวกเธอ ฟาฮัลก็มองตามอย่างไม่ละสายตา ริมฝีปากคลี่ออกช้าๆ แววตาอ่อนเชื่อมขณะรำพึงในคอ "เซ็กซี่ละ" มัสลินอ้าปากหวอ... . . . "เล่าเรื่องตอนเด็กๆ ของคุณให้ฟังหน่อยสิ มัสลินน้อยดื้อหรือเปล่า ขี้แยไหม ผมอยากรู้" "ขี้แยสิคะ แล้วก็อ่อนแอด้วย แม่บอกว่าตอนเด็กๆ ฉันเข้าโรงพยาบาลบ่อยมาก" เธอขยับพิงแก้มกับอกเขามากขึ้น คลื่นความสุขแผ่นซ่านในหัวใจ ช่างเป็นความสุขที่อธิบายไม่ถูกจริงๆ เขาเอียงคอมอง สีหน้าจริงจัง "โรคประจำตัวเหรอ" เธอพยักหน้า "ค่ะ ฉันเองก็จำไม่ค่อยได้ แต่แม่เล่าให้ฟังว่าเวลาพาไปค้างบ้านคุณยายทีไร ฉันมักจะปวดท้องแล้วก็กรามค้างอยู่บ่อยๆ" มัสลินนิ่วหน้านึกถึงความทรงจำในวัยเด็ก "คือ...คุณยายชอบทำท่าตลกๆ เวลาฉันร้องไห้ก็จะหยอกจนหัวเราะ ยิ่งหัวเราะมากเท่าไรก็ยิ่งได้ใจ เลียนแบบเสียงแปลกๆ บ้าง ทำท่าตลกๆ บ้าง บางทีถ้าคุณตากับป้าไม่ห้ามไว้ ฉันคงหัวเราะเอิ๊กอ๊ากจนลืมหายใจตายไปแล้ว" . . . "ฟาฮัล ...ฉันจะเล่าอะไรให้คุณฟัง ตอนเด็กๆ แม่ของฉันชอบย้ำแล้วย้ำอีกว่า... ลินเอ๊ย คนเรายอมเป็นคนที่ถูกดูถูก ดีกว่าเป็นคนที่เอาแต่ดูถูกคนอื่นนะรู้ไหม คำดูถูกเป็นกระจกรายทางที่สะท้อนตัวตนของเรา อย่างน้อยเราก็ได้ส่องตรวจดูว่าเป็นอย่างที่เขาว่าหรือเปล่า ถ้าไม่ใช่ก็เดินผ่านมันไป ไม่ต้องแบกเก็บไปนะลูก มันหนัก เพราะยังมีกระจกบานอื่นโผล่เข้ามาให้ส่องอยู่เรื่อยๆ ตลอดทางเดินชีวิตของเรา ถ้าบานไหนสะท้อนเห็นความผิดของเราก็ปรับแก้ซะแล้วไปต่อ ...ถ้าเรากลายเป็นคนชอบดูถูกคนอื่น เราก็จะเป็นคนที่มองไม่เห็นอะไรเลย ไม่มีกระจกส่องตัวเพราะมัวโยนกระจกให้คนอื่น เห็นแต่ความบกพร่องของคนอื่น แต่เป็นคนตาบอดสำหรับตัวเอง..." ถ้าใครกำลังเครียดๆ อยากหาเรื่องน่ารักปนฮา กับหวานเซ็กซี่อ่าน เล่มนี้เลยค่ะ ไม่เครียดก็อ่านได้ มาเพิ่มลิมิตความบ้าในตัวคุณกัน มี e-book ด้วยค่ะ
คุณโอ ...แค่นี้เอาก็อ่านไป หัวเราะไปแล้วนะคะ จะให้นักเขียนเค้าบิ้ว แล้วตบมุก จนคนอ่านกรามค้างเลยหรือนี่
เรื่องนี้ ชื่อเรื่อง ช่างตั้งได้ชวนฉงน แถมโปรยปกก็ไม่โดน แต่......อ่านแล้วฮามากกกก ฮา แบบฮาจริง ๆ นะ โดย: Serverlus
 วันที่: 23 มิถุนายน 2558 เวลา:18:43:15 น.คุณ Pd เรื่องตั้งชื่อตามแผนการในเล่มค่ะ แต่ก็เป็นชื่อที่โอว่าเหมาะกับเนื้อเรื่องดีนะคะ ฮานิดๆ ทะลึ่งหน่อยๆ แบบคนปกติจะต้องสตั๊นเวลาอ่านงี้
 คุณพี อ่านไประทึกหัวใจมากกว่าค่ะ ฮิๆ คุณเอ้ ฮ่าๆ คือบางครั้งหัวเราะแค่ในลำคอไงคะ เลยอยากได้แบบตับไตไส้พุงกระเด็นออกมา เอาแบบนั้นเลย  โปรยปกไม่โดนจริงๆ ล่ะค่ะ ธรรมดาปนตงิดๆ ด้วย ฮ่าๆ หารู้ไม่ว่าข้างในหาได้ใกล้เคียงเลยใครยังไม่อ่าน โอม จงหลงเข้ามา โอมจงหลงไปซื้อ โอมจงหลงไปหา โอม จงมาอ่านเป็นเพื่อนเราเทอญญญ โดย: ออโอ
วันที่: 23 มิถุนายน 2558 เวลา:20:11:59 น.โหวตค่ะ
จดลงลิสต์ ชอบจังคนที่กล้าเขียนเรื่องที่พระเอกไม่หล่อ นางเอกไม่ตามขนบเนี่ย น่าสนใจมากๆ ค่ะ ที่ยกให้มาก็แบบว่า..อย่างฮา ชอบๆ โดย: สาวไกด์ใจซื่อ
วันที่: 24 มิถุนายน 2558 เวลา:8:48:21 น.พี่สาวไกด์ใจซื่อ เป็นแนวที่อ่านสบาย สนุก ไม่คิดมาก แต่แอบแทรกข้อคิดดีๆ มาอย่างไม่น่าเชื่อค่ะ (คือโอคิดว่าแนวเรื่องจะขำๆ ที่ไหนได้ บุคลิกของทั้งพระนาง ผู้เขียนวางแผนมาแล้ว และเป็นเหตุเป็นผลกับเนื้อเรื่องค่ะ) ขอบคุณมากที่โหวตนะคะ
 โดย: ออโอ
วันที่: 25 มิถุนายน 2558 เวลา:21:01:31 น.เรื่องนี้มีคนเชียร์อยู่นะคะ แต่เรากลับไปสนพล็อตอีกเรื่องนึงของนามปากกานี้แทน ถ้าได้อ่านเรื่องนั้นแล้วโอเค คงได้ตามเรื่องนี้ค่ะ
โดย: kunaom
วันที่: 27 มิถุนายน 2558 เวลา:19:35:05 น.ชอบมากเลยค่ะ อ่านไปขำไป นานๆจะเจอหลุดๆรั่วๆอย่างนี้ คลายเครียดดีมาก มีข้อคิดดีๆแทรกอย่างน่าชม
โดย: Sumon IP: 125.27.205.235 วันที่: 11 ธันวาคม 2560 เวลา:23:32:03 น.
คุณSumon น่ารักดีเนอะคะ ไม่รู้คนเขียนมีผลงานเรื่องอื่นไหม โอไม่ได้ตามข่าวเลยค่ะ
โดย: ออโอ
วันที่: 14 กุมภาพันธ์ 2561 เวลา:16:48:07 น. |
โอเป็นคนชอบอ่านหนังสือมาก อ่านได้ทุกแนว เสาะแสวงหาเรื่องสนุกๆ แนวใหม่ๆ ตลอด หลายเรื่องไม่มั่นใจก็ค้นหารีวิว ถ้าชอบถ้าใช่ก็ลอง ลองแล้วชอบแล้วประทับใจก็อยากบอกต่อ บางครั้ง อ่านครั้งแรกรู้สึกอย่างนี้ อยากเก็บไว้เพื่อเป็นเรื่องราว บันทึกไว้กันลืม กลับมาย้อนอ่านก็จะได้รู้ว่า ครั้งหนึ่งที่เราเคยอ่าน เรารู้สึกอย่างนี้ เวลาผ่านไป เมื่อกลับมาอ่านอีกครั้ง ก็อาจจะได้มุมมองใหม่ๆ มากยิ่งขึ้น "ขอให้ทุกคนสนุกกับการอ่าน" รู้สึกดีที่โลกนี้มีหนังสือ-โอ
Friends Blog |
||||||||||||||||||
ผู้ติดตามบล็อก : 49 คน [
"ขย่มใจ"
คืออะไร ยังไงฟะ ?