Group Blog
 
 
มกราคม 2552
 123
45678910
11121314151617
18192021222324
25262728293031
 
28 มกราคม 2552
 
All Blogs
 
Day3: ขึ้นฟูจิซัง >> กลับมาลัลล๊าที่ Thomas Land

เผลอแป๊บเดียววันที่ ๓ ของการเดินทางแล้ว เมื่อคืนหลับสบายมากๆ นอนฟุต้ง (Futon) แล้วอุ่นดีจังเลย วันนี้ตื่นตั้งแต่ ๖ โมงกว่าๆ ท้องฟ้าเคลียร์ สาวงามยอมอวดโฉมให้เราเห็นเต็มๆ แล้วล่ะ ดีใจจัง สวยมีมนต์ขลังสมคำเล่าลือ พ่อวิ่งออกไปนอกโรงแรมเพื่อที่จะไปถ่ายรูปฟูจิซังที่หน้าสถานี ปรากฎว่าอากาศหนาวสุดๆ ตอนแรกแม่ก็ว่าจะออกไปด้วยแหละ แต่เจออากาศปะทะหน้าแล้ววิ่งกลับเข้าโรงแรมดีก่า หนาววุ้ย เช้านี้อากาศ -4 องศาเอ๊ง



เก็บข้าวเก็บของทานอาหารกันเสร็จ ลงไปเช็คเอ้าท์โดยเร็ว เพื่อไปจองตั๋วรถบัสขึ้นฟูจิ เที่ยวแรกสำหรับวันนี้



ได้มาแล้วตั๋วรถบัสเที่ยว ๙.๔๐ ใช้เวลาประมาณ ๕๐ นาทีก็ถึงชั้น ๕ ค่ะ
จากสถานีไป-กลับ ผู้ใหญ่คนละ ๒๐๐๐ เยน เด็ก ๑๐๐๐ เยน (ครึ่งราคา)



ระหว่างรอรถ รถบัสโทมัสก็เข้ามาจอดเทียบป้าย น่ารักมากๆ เบาะเป็นลายสีน้ำเงินโทมัสด้วย เห็นแล้วอยากนั่งจริงๆ ขากลับเย็นนี้ รถบัสโทมัสเที่ยวสุดท้าย ๕ โมงเย็น คิดว่าคงไม่ไ้ด้นั่งอยู่ดี เพราะเราแพลนจะกลับรอบประมาณสองทุ่ม ๕ โมงเย็นมันเร็วไปนิด
(ตารางรถบัสโทมัส : //www.fujikyu.co.jp/bus/highway/fuji5/thomas.html )

นอกจากรถบัสโทมัส แล้วก็ยังมีรถไฟโทมัสด้วยนะ ขึ้นที่สถานีโอทซึกิ ภายในตกแต่งด้วยโทมัส พร้อมทั้งมีตู้สำหรับเด็กๆ มีของเล่น และเกมส์ต่างๆ ให้เด็กเล่นด้วย
(ตารางรถ รู้สึกตั๋วต้องจองล่วงหน้านะ //www.fujikyu-railway.jp/forms/menutop/menutop.aspx?menu_id=533 )



ตอนที่รอรถอยู่มีประกาศอะไรๆ หิมะ ลองเงี่ยหูฟัง เดาๆ เอาว่าวันนี้ที่ชั้น ๕ หิมะตก รถจะขึ้นได้ถึงแค่ชั้น ๔ เท่านั้น เท่าที่รู้เวลาหิมะตกแล้ว รถจะต้องติดโซ่ไม่งั้นจะตะลุยหิมะไม่ได้มันลื่น วันนี้เราเลยขึ้นไปถึงได้แค่ชั้น ๔
รถบัสวิ่งนิ่มๆ ค่อยๆ ขึ้นไปเรื่อยๆ ยิ่งขึ้นสูงหูยิ่งอื้อ พี่ทิมบ่นใหญ่เลย ต้นไม้ใบเริ่มโกร๋นแล้ว ใบไม้แดงไม่มีให้เห็นแล้ว วิวข้างทางดูเศร้า แต่สวยจริงๆ ยอดเขาไกลๆ ปกคลุมไปด้วยหิมะสีขาว



สักพักใหญ่ๆ เราก็ขึ้นมาถึง Fuji 4th Station อากาศหนาวมากๆ วันนี้เตรียมเครื่องกันหนาวพร้อม ระดับความสูงที่ 2020 m.



ข้างบนไม่มีอะไรมาก นอกจากวิวสวยๆ อากาศหนาวๆ ก็มีร้านค้าขายอาหารและของที่ระลึกเล็กๆ เราเข้าไปแป๊บเดียว เพราะคนหนีหนาวเข้าไปกันเยอะ ไม่มีที่จะยืน แล้วก็มีรถขายปลาหมึกย่างซีอิ้ว กับข้าวโพด คนขายเป็นลุงชาวบ้านแก่ๆ แกบอกว่าข้าวโพดแกมาจากฮอกไกโดเชียวนะ เอ้า! อุดหนุนซักหน่อย ฟักละ ๕๐๐ เยน (อย่าคิดเป็นเงินไทยเชียว) กัดเข้าไปคำเดียว สะดุ้งเลย ไม่ใช่ว่าอร่อยนะ ๕๕๕ แต่เราว่ามันเสียแล้ว ให้สามีชิม สามีก็บอกว่าเสียแล้ว ก็เลยเอาไปทิ้งเสียดายตังค์

อยู่นานๆ ชักเริ่มเบื่อ เดินวนไปวนมา ถ่ายรูปดีก่า มองลงไปตรงทางขึ้นรถติดเป็นกิโลเลย ถ้าเรามาช้ากว่านี้อีกนิดสงสัยอยู่ในขบวนรถนั่น ที่จอดรถชั้น ๔ ก็ติ๊ดนึง ชั้น ๕ ก็ขึ้นไม่ได้ รถมานก็เลยติดอ่ะมั้ง



ขอแว๊บไปเข้าห้องน้ำแป๊บ แทบช็อคแหนะ เคยเห็นแต่ห้องน้ำสุดแสนจะไฮเทคของญี่ปุ่น วันนี้เรามาเจอห้องน้ำแบบสมัยก่อนบ้าง ๕๕๕ ที่นั่งเป็นแบบยองๆ ซึ่งมันก็ไม่เท่าไหร่ ธรรมดา แต่ว่า เอ๊ะ ไม่มีที่กดน้ำ ไม่มีทิชชู่ ไม่มีอะไรทั้งนั้น มีแต่โถนั่ง เวลาทำธุระ ทุกอย่างก็จะตกลงไปด้านล่าง พร้อมกับเสียงก้องกังวาน ประมาณว่าของเหลวกระทบเบื้องล่างซึ่งเป็นเหมือนแทงค์ใหญ่ๆ ส่วนกลิ่นไม่ต้องพูดถึง

ชักเริ่มเบื่อแล้วสิ อีกตั้งครึ่งชั่วโมงแหนะ กว่ารถจะออก ถ่ายรูปอีกแล้ว ถ่ายหมดทุกมุมแล้วนะ



ยังดีหน่อยที่วันนี้ติดเสบียง ขนม และของเล่นมาให้พี่ทิมเล่นแก้เบื่อด้วย



ถ้าถามว่าที่นี่มีอะไร เราว่าไม่มีอะไรมาก แต่ที่นี่มีวิวสวยๆ คนละบรรยากาศกับบนดอยบนเรา และเป็นอีกที่ที่น่าประทับใจ แต่ถ้าใช้เวลากับที่นี่นานมากก็อาจจะเบื่อนะ

ในที่สุดก็ได้เวลารถออก รถยังติดเหมือนเดิม ลงรถที่เดิม สถานีคาวากุจิโกะ และต่อรถไฟไปลงที่สถานีโยชิดะ เพื่อไป FujiQ Highland เรามีเวลาที่นี่แค่ครึ่งวันบ่ายเท่านั้น น่าเสียดายจริงๆ
FujiQ Highland มีเครื่องเล่นหวาดเสียวมากกว่าที่อื่นๆ พอสมควร เคยเห็นในรายการต่างๆ ที่มาถ่ายบ้านผีสิง โหยสุดยอดของความสยอง แต่เราไม่ได้เข้าหรอก ลูกไปด้วย ถึงลูกไม่ไปด้วยก็ไม่เข้า กลัวอ่ะ

นอกจากเครื่องเล่นหวาดเสียวก็ยังมี แฮมทาโร่แลนด์, ริกะจัง ทาวน์, การ์ตูน ทาวน์ และโทมัสแลนด์ (เป้าหมายของเรา) วันที่เราไป ลานสเก็ตน้ำแข็งกลางแจ้งเปิดแล้ว ส่วน snow park เปิดช่วงต้น ธ.ค. และในหน้าร้อนก็จะมีสวนน้ำด้วย เห็นรูปแล้วน่าไปมากๆ



พ่อกับแม่ไม่ได้เล่นเครื่องเล่นหวาดเสียวเลยซักอย่าง แค่อยู่โทมัสแลนด์เวลาก็ไม่พอแล้ว ถึงจะต่อคิวไม่โหดเท่าดิสนีย์แลนด์ แต่เครื่องเล่นหนึ่งอย่างน้อยๆ ก็ ๑๐ นาทีอัพ
แม่ลูกขอไปเล่นนี่ก่อนเลย



อยากเล่นอันนั้น แต่พี่ทิมส่วนสูงไม่ถึง ขาดไปนิ๊ดเดียวเอง อดๆๆๆ



มีหลายอย่างที่อยากเล่นแต่ก็อดอ่ะ T-T



พี่ทิมบอกว่าอยากไปโทมัสแลนด์แล้วนะ



เดินตามป้ายไปเรื่อยๆ ในที่สุดก็ถึงแล้ว เป้าหมายของเรา



Thomas Land เป็นสวนสนุกเล็กๆ โซนหนึ่งใน FujiQ
รายละเอียดในเว็บภาษาอังกฤษมีแต่ไม่ละเอียดเลย ลองใช้วุ้นแปลภาษาเอานะ ตามนี้เลย
//www.fujiq.jp/thomas/
ภาษาอังกฤษพอมีบ้างใน japan-guide.com
//www.japan-guide.com/forum/quereadisplay.html?0+10726

นอกจากสวนสนุกแล้ว ที่ Highland Resort ยังมีห้องพิเศษ เป็นธีมโทมัสทั้งห้อง ไม่ว่าวอลเปเปอร์ เตียง ของใช้ต่างๆ สารพัด มีเพียงไม่กี่ห้องเท่านั้น ราคาก็ อืม... ๕-๖ หมื่นเยนต่อคืนเอ๊ง เหอๆ //www.highlandresort.co.jp/accommodation/plan/special/thomas.html

เข้าไปปุ๊บ ก็เจอเครื่องเล่นแรก คล้ายๆ บ้านพูห์ที่ดิสนีย์ ต่อคิว ๑๕ นาที พอไหวๆ



ตรงช่วงสุดท้ายใกล้ทางออก รถจะหมุน แล้วก็ถ่ายรูป อย่าลืม ยิ้มสวยๆ และมองกล้องนะ ส่วนรูปใครจะเอา ก็แจ้งได้ที่เคาน์เตอร์ด้านนอกตอนออก ค่าเสียหาย ๕๐๐ บาท รอประมาณ ๕ นาทีก็ได้รูปสวยๆ แล้ว ทางออกจะเป็นช็อปของของโทมัส น่ารักค่อดๆ บางอย่างมีขายที่นี่ที่เดียว เพราะฉะนั้น ห้ามพลาด แต่ถ้าเป็นของที่ซื้อหาข้างนอกได้ แนะนำให้ซื้อด้านนอก เพราะในนี้แพงกว่า



แบตใกล้หมดแล้ว แย่ที่สุดแล้ว ทำไมต้องใกล้หมดเอาตอนนี้ เมื่อคืนก็ลืมชาร์ต โอ้ว ฮือ

หาขนมรองท้องก่อน วันนี้เอาแต่เล่นยังไม่ได้ทานอาหารกลางวันเลยนะเนี่ย
ได้ป๊อบคอร์น (จริงๆ แล้วแม่อยากได้กล่องน่ะ น่าร๊ากกกก) ส่วนราคาก็ราวๆ พันเยนนะถ้าจำไม่ผิด




มาต่อคิวเล่นล่องแก่งเด็กๆ ฮิตมากๆ เครื่องเล่นนี้ต่อคิวยาวกว่าเพื่อน ราวๆ ๔๐ นาทีได้ ส่วนพ่อแยกออกไปหาอะไรกิน แม่ลูกต่อคิวกันสองคน พี่ทิมดันปวดชิ้งฉ่อง ขวดเปล่าก็ไม่มี จะออกจากแถวก็ต้องกลับเข้่ามาต่อใหม่อีก โอยยย โทรติดต่อพ่อก็ไม่ได้ พี่ทิมบอกว่า ทนไหว ทนไหว พ่อมาพอดี กางเกงเกือบเปียกแหนะ เฮ้อ รอดไป

พี่ทิมติดใจสุดๆ ตอนใกล้กลับ ฟ้าเริ่มมืด คนเริ่มน้อย มาต่อคิวเล่นได้อีก ๒ รอบ เพราะคนน้อย ต่อแป๊บเดียว



สนุกไม่สนุกก็ดูหน้าเค้าสิ แค่พี่ทิมสนุก แม่ก็มีความสุขแล้วล่ะ จุ๊บๆ



นอกจากนี้ก็ยังมีเครื่องเล่นน่ารักๆ ต่างๆ ที่ถ่ายรูปมาได้ไม่หมด เพราะแบตขึ้นขีดแดงแล้ว

ร้านอาหารที่นี่็ก็น่ารักนะ ไม่ว่าจานชามช้อน แก้วน้ำ หรือแม้แต่ที่นั่ง เฟรนซ์ฟรายส์ อร่อย เป็นมันแท้ๆ ไม่ได้ผสมแป้ง ไก่ทอดก็อร่อย




ซานต้า Percy และ Thomas ปีนี้ครบรอบ ๑๐ ปีของโทมัสแลนด์




พี่ทิมหายเข้าไปในเพอร์ซี่ซะแล้ว




ฮือ แบตหมดจนได้ เกลี้ยงไม่มีเหลือจริงๆ เราอยู่ที่นี่จนทุ่มๆ กว่าถึงออก เดี๋ยวไม่ทันรถบัสตอนสองทุ่ม เดินผ่านลานสเก็ตน้ำแข็งแต่ไม่ได้เข้าไปดู อยากเล่นจังเลย
ก่อนกลับแวะซื้อ Mos Burger นั่งกินในรถเป็นมื้อเย็น วันนี้กลับถึงโตเกียวดึกเลย เหนื่อยมากๆ พรุ่งนี้เราแพลนจะไปดูโชว์กันที่โตเกียวโดม





Create Date : 28 มกราคม 2552
Last Update : 28 มกราคม 2552 11:20:15 น. 1 comments
Counter : 4166 Pageviews.

 
แอบตามมาเที่ยวด้วยคน อิอิ
แอบเสียดายตังค์แทนข้าวโพดนะ ฮะๆ สงสัยมาไกล ถือว่าช่วยลุงเขาละกันเน๊าะ (ไม่รู้ว่าห้าร้อยเย็นเท่ากับกี่บาทไทยเลยพูดได้ ก๊ากก)

เรื่องห้องส้วมของญี่ปุ่นเคยแต่อ่านการ์ตูน มาฟังตัวเองบรรยายบวกกับภาพที่เคยเห็น กลายเป็นเหมือนอยู่ในเหตุการณ์เคยใช้เลยอ่ะ หุหุ

ทริปญี่ปุ่นทริปนี้คงถูกใจน้องทิมน่าดูเลยใช่ไหมค้าบ


ปล รูปคู่น่ารักจังเลย หน้าเด็กทั้งคู่ ยังกับจูงมือพาหลานมาเที่ยวมากกว่า


โดย: Kitty_PoPo วันที่: 2 กุมภาพันธ์ 2552 เวลา:12:47:40 น.  

ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
  *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
 

NoNoTan
Location :
กรุงเทพ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




แม่บ้า(น) ลูกหนึ่ง คิดว่าคงไม่มีสองแล้วล่ะ
ไม่น่าเชื่อว่าปีนี้จะครบ ๗ ปีที่ออกจากงานมาทำหน้าเป็นแม่บ้าน
และปีนี้ พี่ทิม ก็จะกลายเป็นเด็กประถม หัวเกรียนแล้ว เวลาผ่านไปไวเหมือนโกหกจริงๆ

ตอนนี้นอกจากแม่บ้าน ก็เป็นนักแปลอิสระ โดยเฉพาะแปลการ์ตูน
ใครสนใจนักแปล ญี่ปุ่น - ไทย ติดต่อหลังไมค์ได้เลยนะคะ
หาเงินค่าขนมและสมทบทุนการศึกษาให้ลูกลิงแสนรัก

* *บ ล็ อ ค ล่ า สุ ด* *

Friends' blogs
[Add NoNoTan's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.