2 พยัคฆ์สาวลำโพงแตก กับคืนหนาวๆของแม่คนเดียว

วันนี้มาดูกันว่าพลังเสียง 8 หลอดของเด็กๆเป็นยังไงกันมั่ง หลังจากวันก่อนแม่ได้ยิน 2 สาวประชันเสียงกรี๊ดใส่กัน ทำเอาแม่กะป๊าหูอื้อไปซักพักนึง พอรุ่งขึ้นอีกวันก็ยังมีให้เห็นประปราย แม่เลยหยิบกล้องมาถ่ายคลิปสั้นๆไว้ให้หนูดูตอนโต เผื่อหนูจะขำๆกันมั่งนะ

คำเตือน...ใครจะเปิดดูคลิป อาจจะต้องหรี่ volume หน่อยน๊า เดี๋ยวหูแตก



พักนี้พี่ป่านก็สรรหาวิธีเล่นแก้เบื่อไปเรื่อยๆ อย่างวันก่อนก็เอาดินสอสีมาวางแบบนี้ แล้วก็เรียกแม่มาดู



พี่ป่านบอก "คุณแม๊ๆ นี่ไง ตัวที" เวลาเรียกให้แม่ดูอะไรด้วยความดีใจ หนูมักจะเรียกคุณแม๊ๆ ด้วยเสียงสูงมากๆ

พอแม่เห็นพี่ป่านค้นพบวิธีเล่นแบบใหม่ แม่เลยเอาดินสอมาวางเรียงเป็นตัวอักษรอื่นให้พี่ป่านทายมั่ง หรือไม่ก็บอกว่าแม่อยากได้ตัวอะไรแล้วให้พี่ป่านเรียงให้ดู สนุกกันได้พักใหญ่เลยทีเดียว

หลังจากนั้น พี่ป่านก็ไปหยิบกระดานแม่เหล็กออกมา แล้วก็เอาแม่เหล็กมานั่งบรรจงทำอะไรอยู่ซักพักนึง

พอแม่ถามว่า "พี่ป่านทำอะไรอยู่เอ่ย" พี่ป่านบอก "นี่ไง๊ รอยเท้าหมาบลู"



หมาบลูมาเห็นคงบอกว่า "ตรูไม่ใช่หมาพิการนะเฟร้ย นิ้วด้วนไปนิ้วนึงอ่ะ" ฮ่าๆๆ

แต่บางทีถามไปถามมา พี่ป่านบอกว่า "รอยเท้าพี่ป่าน" ซะงั้น

บางอารมณ์ก็บีบบังคับปู่ให้มาวาดรูประบายสีกัน ก่อนหน้านี้ชอบวาดวงกลม แอ๊ปเปิ้ล ตา ตอนนี้ได้เพิ่มมาอีกอย่าง



หนูดูออกมั้ยลูก ว่าหนูวาดรูปอะไร แม่ว่าต้องเป็นเงาะแน่เลย หนูบอกว่า "พระอาทิตย์ตะหาก"

พักนี้เวลาอาบน้ำ พี่ป่านชอบบอกว่า "หนูจะอาบเอง จะสระผมด้วย" ถ้าแม่บอกว่าค่ำแล้ว อากาศเย็น อย่าเพิ่งสระเลย ไว้พรุ่งนี้ค่อยสระละกัน พี่ป่านก็จะรอตอนแม่เผลอ แล้วก็ตักน้ำราดผมจนเปียก แล้วหันมายิ้มบอกแม่ว่า "สระผมๆ" ก็เลยได้สระผมสมใจอยากเลยแหละ



อากาศยิ่งเย็นๆอยู่ด้วย ถ้าเป็นหวัดขึ้นมาล่ะแม่อ่วมแน่ๆเลยน๊า

วันนี้แม่ออกไปส่งของที่ไปรษณีย์ ตอนแรกกะว่าจะพาเด็กๆติดรถปู่ออกไปตอนที่พาย่าไปฉีดยา แต่น้องปอโดนน็อคสลบไปซะก่อน เลยถือโอกาสแว้บออกไปคนเดียว ประกอบกับตอนแรกชวนพี่ป่านว่าเดี๋ยวไปนั่งรถปู่กินลมกันมั้ย พี่บอก "ไม่ไป หนูจะอยู่บ้าน" โอ้...ลูกแม่ ขอให้อยู่ติดบ้านแบบนี้จนถึงโตเลยนะลูก ฮ่าๆๆ

ตอนเดินกลับ ที่บ้านโทรเข้ามือถือ แม่แอบคิดว่าสงสัยน้องปอคงตื่นมาโวยแน่เลย แย่แล้วๆๆๆๆ แต่ปรากฏว่า

ป้าปุ๊ก : ฮัลโหล เดี๋ยวนะ ....น้องป่านคุยกะคุณแม่สิคะ
แม่ : ฮัลโหล ป่านเหรอลูก นี่แม่เองนะ
พี่ป่าน : ฮือออออออออ...คุณแม่ หนูจานอน
แม่ : นี่แม่อยู่หน้าปากซอยแล้วน๊า หนูไม่ร้องนะ แม่ออกมาซื้อของน่ะลูก
พี่ป่าน : ฮือออออออออ...คุณแม่ หนูจาหาคุณแม่
แม่ : (ตายห่ะ ทำไงดีวะ) พี่ป่าน ฟังแม่น๊า แม่ออกมาซื้อของนะลูก เดี๋ยวจะถึงบ้านแล้ว ซื้อเปลอตตี้ฝากหนูด้วย เอาป่าวค๊า
พี่ป่าน : เอาค่า ฮือออออออออ (อยากกิน แต่ยังไม่เลิกร้อง)
แม่ : งั้นพี่ป่านเงียบก่อนน๊า ไม่ต้องร้องนะ อีกแป๊บเดียวแม่ก็ถึงบ้านแล้วนะ
พี่ป่าน : ฮืออออออ พี่ป่านเงียบค่ะ ...สะอื้นๆๆๆ
แม่ : หนูรอแม่อยู่ที่บ้านน๊า เดี๋ยวเอาเปลอตตี้ไปฝาก
พี่ป่าน : ฮืออออออออ

แม่มารู้ทีหลังว่าพอพูดกะแม่ซักพัก พี่ป่านก็เดินหนีไปกระซิกๆ ปล่อยให้แม่พูดเพ้ออยู่คนเดียว

พอเดินเข้าซอย เกือบถึงบ้านละ ย่าจูงพี่ป่านเดินใส่หมวกออกมา พอพี่ป่านเห็นหน้าแม่เท่านั้นแหละ ยิ้มทั้งน้ำตา แล้วบอกแม่ว่า "คุณแม่ หนูจาฉี่" แป่ว!!!

ย่าเล่าให้ฟังว่าพอย่าบอกจะพาออกมาหาแม่เท่านั้นแหละ เลิกร้องไห้แทบไม่ทัน พอออกนอกรั้วบ้านนี่ยิ้มแฉ่ง (หรือจริงๆหาเหตุออกมาเดินเล่นหว่า)

แค่แม่หายไปแป๊บเดียวหนูยังน้ำตาแตก ขนาดอยู่บ้านกะปู่ย่านะเนี่ย แล้วก่อนหน้านี้ก็ไม่เคยเป็นแบบนี้เลย นี่ถ้าไปรร. สงสัยร้องไห้จนตึกถล่มแน่เลยอ่ะ

.........................................................................................................................................

ส่วนน้องปอพักนี้เป็นขาแด๊นซ์มากๆ ได้ยินเพลงนี่หูกางเป็นเรดาร์เลย ยิ่งกว่าเจอแรงดึงดูดอีก ต้องลุกขึ้นยืน ย่อขาดึ๊กดั๊ก แล้วก็ม้วนมือไปมา



ไม่ว่าเพลงจะช้าหรือเร็ว หนูก็ทำท่า round and round ตลอดเลย เรียกว่าท่าเดียวเต้นได้ทุกเพลง

แล้วเวลาแม่กะพี่ป่านนั่งปั้นแป้ง หนูก็ขอมีส่วนร่วมด้วยท่านี้ค่ะ



........................................................................................................................................

ปิดท้ายด้วยเรื่องชวนขนหัวลุกก่อนนอน ป๊าปิดไฟเรียบร้อยละ พี่ป่านกลิ้งไปกลิ้งมา ซักพักก็งึมงำๆ "หนูไม่ใส่ผ้าอ้อมนอน คุณแม่ถอดผ้าอ้อม" แม่เลยงง คืนนี้เกิดอะไรขึ้นล่ะเนี่ย เลยถามให้แน่ใจว่าจะให้แม่ถอดจริงๆเหรอ พี่ป่านบอก "คุณแม่ถอดให้หน่อย หนูไม่ใส่ๆๆๆแล้ว" เอาวะ ถอดก็ถอด

พอพี่ป่านหลับ แม่รีบลงไปคุ้ยผ้าสักหลาดที่เก็บไว้ไม่ได้ใช้มาตั้งนาน จะได้ใช้คุ้มก็คราวนี้แหละวะ

อากาศวันนี้ไม่ค่อยเย็นเท่าไหร่ แต่ทำไม๊ ทำไมแม่ถึงได้รู้สึกหนาวเยือกๆอยู่คนเดียว ...อ่อ!!! คงเพราะลุ้นว่าพรุ่งนี้ต้องตื่นมาถลกผ้าปูที่นอนตอนกี่โมง ฮ่าๆๆ (หัวเราะไว้ก่อน เดี๋ยวจะโศกตอนตื่นนอนแล้วจะขำไม่ออก)

จบดื้อๆแบบนี้แหละจ้า อิอิ

Create Date : 12 พฤศจิกายน 2550		2 comments
Last Update : 13 พฤศจิกายน 2550 0:05:59 น.
Counter : 966 Pageviews.
Share Tweet