กว่าจะรักเท่าวันนี้ กว่าจะมีคนมาเข้าใจต้องใช้เวลา...ใช่เพียงมองตากันเมื่อไหร่
"กว่าจะรักเท่าวันนี้ กว่าจะมีคนมาเข้าใจต้องใช้เวลา...ใช่เพียงมองตากันเมื่อไหร่"
อดไม่ได้ที่จะไม่พูดเรื่องของวันนี้ .... วันนี้เรารู้สึกรักเพื่อนมาก ๆเพราะเนื่องด้วยมรเพื่อน กลุ่มหนึ่ง ทำงานศิลปะส่งครูด้วยการ รวบ รวมภาพกิจกรรมต่าง ๆ ที่เราได้ร่วมกันทำมาตั้งแต่ ม4-6 ม.6 แล้วอารม ซึ้ง ๆ ระหว่าง เพื่อนๆ มันต้องเกิดขึ้นแน่ ๆ ..หลายปีที่อยู่ด้วยกัน สนุกด้วยกันมา ....มันใกล้เวลาแล้วที่เราจะไกลห่างกัน ไม่อยากให้ถึงวันนั้น เลย ร้องไห้ ไปซ่ะ วันนี้ ....
บนถนนสายนี้ที่เราเจอกัน ฉันยังมองไม่เห็นทางแยก แต่ฉันรู้ว่ามันมี เมื่อถึงทางแยกเราจะเลี้ยวซ้าย หรือเลี้ยวขวาไปด้วยกันก็ได้ ฉันยังไม่รู้....
ในชีวิตหนึ่ง...ไม่มีอะไรงดงามเท่ากับการ มีเพื่อนหรือมิตรภาพ เราไม่เดินนำ เราไม่เดินตาม เราจะเดินไป พร้อม ๆ กัน
บนถนนสายนี้ มีสะดุด มีหกล้ม มีกระแทกกันบ้าง แต่เราก็ยังคงเดินร่วมทาง..... หากวันหนึ่งที่เราถึงทางแยก และจะต้องแยกจากกันไปคนละทาง อาจจะไม่ได้พบกันอีก...หรือเกิดอะไรขึ้นก็แล้วแต่ หากคิดถึงกัน ....ขอให้เดินกลับมาตามถนนสายนี้ ถนนแห่งมิตรภาพ "ที่ถนนสายนั้นจะมีฉันอยู่เสอม"
เวลาผ่านไป....แต่ใจยังเป็นเมื่อวาน
อย่าลืมว่าที่ตรงนี้ จะยังมีฉันคนนี้ คนเดิม รออยู่ เสมอ
.............................ขออนุญาติ เอารูป ของพี่ ๆ ในเวบ pantip มาลง blog นะค่ะ ขอโทษ ที่ไม่สารถขอโดยตรงจากเจ้าของได้ ......ขอบคุณมาก ค่ะ..........
Create Date : 05 กรกฎาคม 2548 |
|
5 comments |
Last Update : 5 กรกฎาคม 2548 22:34:31 น. |
Counter : 1040 Pageviews. |
|
|
|