"ยอมแลก" - - - "ยอมรับ"

วันนี้...ฉันนั่งบอกตัวเองให้รู้จัก "พอเพียง" กับสิ่งที่ได้รับมาแล้ว

เพราะทุกอย่าง เมื่อเกิดขึ้น ก็จะคงอยู่ แล้วก็ต่อไปก็แตกดับสลายไปตาม "กาล"

การเกิดขึ้น - - อาจจะต้องแลกมาด้วยอะไรซักอย่าง
แลกพื้นที่โล่งๆในใจเรา ...เอาเค้าเข้ามาอยู่แทน
แลกเวลาส่วนตัวของเรา...ให้เค้ามา share ด้วย
แลกความสุขวันนั้น...เพื่อให้มีเรื่องราวดีๆเก็บไว้ ฉันจึงยอมแลกกับปัญหาที่จะเกิดขึ้นตามมา

การคงอยู่ - - สถานภาพที่จับต้องได้อาจจะมีกำหนดระยะเวลาของมัน หน่วยนับอาจจะเป็นวัน เดือน ปี
แต่สถานภาพทางจิตใจ ไม่มีหน่วยนับ วัดไม่ได้ "ฉันและเค้า" เราเลิกวัดกันมานานแล้ว
วันเวลาวัดอะไรไม่ได้เลยจริงๆ สำหรับฉัน แต่สำหรับเค้ามาวันนี้ฉันเริ่มไม่แน่ใจ
การคงอยู่ กับการแสดงออกเป็นคนละเรื่องกันจริงหรือสำหรับคุณ??...ฉันเฝ้าถามตัวเองทุกครั้งที่จ้องมองเข้าไปในสายตาคู่นั้น

การแตกดับ - - เมื่อต้องเป็นไป จะพร้อมหรือไม่พร้อม เราก็คงเลือกไม่ได้


คนเราก็แปลก...รู้อยู่แก่ใจว่าสุดท้ายต้องเจ็บ...ก็เดินหน้าเข้าไปหาความเจ็บนั้น...
คิดว่าตัวเองกล้าหาญรึ...ก็เปล่า
คิดว่าตัวเองเข้มแข็งรึ...ไม่ใช่เลย
คิดว่าตัวเองยอมแลกรึ....คำตอบคือ "ใช่"
อุ้ยอ้ายเอ๋ย....เมื่อวันนั้น "ยอมแลก" วันนี้ก็ต้อง "ยอมรับ"
จำเอาไว้....

ขอแลกทั้งใจแค่ได้รักเธอ...แม้ต้องเจออะไรก็ยอม
"ฉันพร้อมจะเจ็บ" ฉันพร้อมจะตาย "เป็นไงเป็นกัน"
เพราะมีหัวใจก็คงไร้ค่า...หากไม่มีเธอในนั้น
"ต่อให้ต้องแหลกสลาย...ก็ยอม"

Create Date : 26 กันยายน 2552		0 comments
Last Update : 26 กันยายน 2552 23:51:08 น.
Counter : 387 Pageviews.
Share Tweet