Group Blog All Blog
|
สะแกกรัง  ถิ่นงามนามชื่อสะแกกรัง ถิ่นนั้นยังฝังจิตให้คิดถึง เขาสวย ห้วยน้ำ ยังรำพึง ครั้งหนึ่งแสนนานยังนิวรณ์ ได้แนบเนาสาวน้อยคนหนึ่งนั้น ได้ผูกพันสรรค์สุขสโมสร เคยได้หยอกยั่วเย้าร้องกล่าวกลอน ภาพเหตุการณ์วันก่อนยังเกาะเกย โอ้แม่สาวชาวนาดวงหน้าหวาน เจ้ามีใจเจือจานเปิดเผย กลางเปลวแดด..โคลนตม..ลมรำเพย เจ้าไม่เคยถอยท้อต่องานนา ส่วนฉันคือคนจรนครไกล มีหัวใจหมายมาดปรารถนา เป็นเพียงคนเสเพลเที่ยวเตร่มา เสกวาจาคำหวานเข้าหว่านล้อม แล้วก็ได้ความรักจากเยาวมาลย์ ได้ชื่นฉ่ำน้ำตาลรสหวานหอม กลางลมทุ่งรวยรินกลิ่นพยอม รักข้างลอมฟางเหลืองเรื่อเรืองใจ แล้วฉันก็จากจร ถ้อยบทกลอนคำหวานที่ขานไข ก็บิดเบี้ยวผันเพี้ยนแปรเปลี่ยนไป ทิ้งเจ้าไห้ชอกช้ำอยู่ลำพัง ลาแล้วก็ลับเลย เหมือนไม่เคยมีจิตคิดคืนหลัง เหมือนไม่เคยเหลียวแลสะแกกรัง แว่วสำเนียงเสียงสั่งยังกรังใจ ภาพลางลางปางหลังยังกรังอยู่ สะท้อนหูสะเทือนขวัญสะดุ้งไหว นึกถึงแก้วแววตาเวลาใด น้ำตาไหลเกรอะกรัง..ชังตัวเอง ฯ
|
ปีศาจวสันต์
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 2 คน [?] .....กูมันคนไม่น่าอนาทร..... เอาแต่บ้าเขียนกลอนไปวันวัน
Link MY VIP Friend           |
|||||||||||||
- - สำนึกรักฝังใจ...ยามไกลจาก
- - ถ้อยคำฝากขื่นขมถูกข่มเหง
- - สะแกกรังยังงามน่าขามเกรง
- - อย่าบรรเลงจริงจัง...ว่ายังจำ
- - มนต์เสน่ห์เรือนแพ...ยังแคร์อยู่
- - ไกลสุดกู่คร่ำครวญชวนให้ขำ
- - พิสูจน์ใจไม่เป็น..เห็นน้ำคำ
- - คนใจดำอำลา...ไม่มาเยือน
- - เหมือนสายน้ำไหลไปไม่ไหลกลับ
- - ก็คงนับเพียงแต่แค่เป็นเพื่อน
- - รอให้เธอเปลี่ยนปรับกลับแชร์เชือน
- - มาร้างเลือนล้อหลอก..บอกอาลัย
- - เปล่าประโยชน์ลึกซึ้งคิดถึงกลับ
- - จะเปลี่ยนปรับรอเธอ..คงไม่ไหว
- - แม้คิดถึงสะแกกรังฝังหัวใจ
- - เชิญกลับไปที่เดิม...เพื่อเติมเต็ม