Bloggang.com : OncE UPoN'-'a MaN : "Little Miss Sunshine" ... นางงาม(น้อย)มิตรภาพชนะเลิศ

"Little Miss Sunshine" ... นางงาม(น้อย)มิตรภาพชนะเลิศ

สวัสดีครับ ยินดีต้อนรับเข้าสู่ บล็อกน้องใหม่ ...บล็อกที่ผมจะมารีวิวหนังแผ่น วีซีดี-ดีวีดี (ทั้งที่พลาดจากดูโรง และ ไม่ทันได้ฉายโรงก็โดนส่งมาเกิดเป็นแผ่นซะงั้น) ...กับ ดู{หนัง} in My home

นี่ก็ถือเป็นกระทู้แรกเริ่มเปิดตัว ก็เลยต้องขอฝากเนื้อฝากตัวไว้ในอ้อมใจกันด้วยนะครับ รักน้อยๆแต่รักนานๆ (พี่เป้ามาให้เกียรติกล่าวสุนทรพจน์ให้) ...จะมาเมื่อไหร่ มีเวลาไม่แน่ไม่นอน แต่ก็จะพยายามมาให้เป็นประจำละกันครับ

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

ตอนเราเป็นเด็ก ต่างคนต่างก็มีความฝันที่แตกต่างกันออกไป ...บางคนฝันว่าโตขึ้นจะได้เป็นตำรวจปราบปรามผู้ร้าย บางคนก็เคยคิดอยากเป็นคุณหมอเพื่อหวังจะรักษาอาการป่วยให้พ่อแม่ ในขณะบางคนก็มีความต้องการจะได้ขึ้นรถถัง ขับเครื่องบิน สวมบทเป็นนายทหาร รั้วของชาติ ส่วนบางคนก็หวังไว้ว่าเมื่อเป็นหนุ่มเป็นสาว เขาจะได้เป็นคนดัง ได้ออกทีวี ได้มีชิ่อเสียง และเงินทองเป็นกอบเป็นกำ

เด็กหญิง "โอลีฟ" เข้าข่ายในกลุ่มคนหลังสุด ...เธออยากเป็นคนดัง และเธอก็อยากเป็นนางงาม เป็นผู้หญิงที่สวยที่สุดในสหรัฐอเมริกา

ความต้องการหนึ่งเดียวที่อยากจะเป็นในอนาคต โอลีฟสนองความฝันโดยใช้ความตั้งใจและการไต่เต้า ไม่เคยย่อท้อให้กับความอ้วนของเธอ (ความจริง...คนจะเป็นนางงามได้ต้องไม่อ้วน) การอุตสาหะเดินสายประกวดไปในเมืองต่างๆ ทำให้ โอลีฟ ได้ฟูมฟักประสบการณ์ เพาะบ่มความกล้า สั่งสมให้เธอมีความมั่นใจในตนเอง ...ทุกสิ่งทุกอย่างที่เธอเลือกจะทำ ก็เพื่อจะได้มีสักวันหนึ่ง วันที่เธอได้เอามือป้องปาก ได้สวมมงกุฎ ได้คาดสายสะพาย และได้โบกมือส่งจูบให้กับคนทั้งประเทศ ในฐานะที่เธอได้เป็น 'Miss America'

"Little Miss Sunshine" ... หนังคอมเมดี้-ดรามา ที่ถูกขนานนามให้เป็นม้ามืดแห่งวงการอินดี้ ประจำปี 2006 ทั้งในแง่เป็นหนังหวังกล่องและหวังเงินควบคู่กันไป ...เรื่องของกล่องสามารถยืนยันความเจ๋งได้จากการได้รางวัลออสการ์ 2 ตัว (บทดั้งเดิม/นักแสดงประกอบชาย) ซึ่งถ้าไม่ติดว่า The Departed เป็นหนังมะริกันโคตรปลื้ม และกรรมการก็อยากให้ลุงมาร์ติน คว้าไปเต็มใจยิ่ง ก็ควรจะเป็น LMS ที่ได้หนังยอดเยี่ยมอีกรางวัลไปด้วย(เป็นอย่างยิ่ง) ...ส่วนเรื่องของเงิน ก็ถูกยกให้เป็นหนังบ้านๆสบายๆที่ดูสนุกถูกใจมหาชนมากเหลือหลาย กลายเป็นคำพูดปากต่อปากบอกต่อความดี ซึ่งส่งผลให้รายได้สูง กำไรบาน ถือเป็นหนังอินดี้ทำเงินสูงที่สุดของปีที่แล้วไปเรียบร้อยสตูดิโอฟ็อกซ์ (ประมาณ 60 กว่าล้านเหรียญสหรัฐ)

สองผู้กำกับ(ที่ผมได้รู้มาว่าเขาเป็นสามี-ภรรยากันด้วย) "โจนาธาน เดย์ตัน" และ "วาเลอรี่ ฟาริส" เดินเรื่อง LMS ให้เป็นหนังขับรถเดินทาง (Road Trip) ที่วางให้มีสถานการณ์ชุลมุนรอคอยอยู่ที่ข้างทาง ขณะที่คนเขียนบท "ไมเคิล อาร์นด์" ก็กำหนดความสนุกของเหตุการณ์ทั้งหมด โดยใช้วิธีการใส่ตัวละครที่มาจากครอบครัวเดียวกัน(แต่ต่างคนต่างก็ขัดแย้งกันเองด้วย) ให้มาอลวนวุ่นวายอยู่บนรถคันเดียวกัน อีกทั้งนี้เพื่อความสมดุลของอารมณ์คอมเมดี้กับดรามาก็จำเป็นต้องมีคาแรกเตอร์อย่างน้อยหนึ่งคน ที่ถูกสร้างขึ้นมาอยู่ตรงกลาง เป็นผู้ที่จะไกล่เกลี่ยกรณีพิพาททั้งหลายได้ดีที่สุด ซึ่งตัวละครนั้นก็คือ หนู "โอลีฟ" นางงามตัวน้อยนั่นเอง

เรื่องราวในหนังชั่วโมงครึ่งทั้งหมดนี้ ถูกเขียนให้เกิดขึ้นเมื่อ โอลีฟ ได้รับสิทธิ์ในที่ว่างที่เหลือของการประกวด "Little Miss Sunshine" ซึ่งกำลังจะมีขึ้นในเวลาอันกระชั้นชิด ไม่ทันได้ตั้งตัว ...

โอลีฟ ที่ว่า ตื่นเต้น(กับบุญหล่นทับ)แล้ว ชาวสมาชิกครอบครัวฮูเวอร์ กลับตื่นเต้น บวกตะลึงสุดๆ เมื่อรู้ว่าจะต้องเดินทางไปเป็นกำลังใจให้หนูน้อยด้วยกัน...ทั้งหมด และด้วยความที่ต่างคนต่างก็มีอะไรไม่พอใจใส่กัน มีความคิดเห็นที่ไม่ลงรอยกันอยู่แล้ว จึงเป็นเหตุให้การเดินทางที่ควรจะสนุก กลับจืดชืดไม่ราบลื่นตั้งแต่เริ่มออกตัว ...พื้นที่เล็กๆในรถตู้โฟล์คสีเหลืองอันสดใส กลายเป็นสมรภูมิน้ำลายขนาดย่อมของคนฮูเวอร์ที่มีจิตใจหมองหม่น

การเดินเรื่องในสไตล์โรดทริป ย่อมจะมีสูตรสำเร็จตายตัว ว่าสุดท้ายแล้ว ทุกสิ่งทุกอย่างจะต้องลงเอยไปด้วยดี ... LMS ก็จบลงเช่นนั้น (แม้จะมีอะไรที่ไม่สมปรารถนาหวังปนๆมาสักหน่อยนึงก็ตามที) การเดินทางด้วยกันของ 6 ชีวิตครอบครัวฮูเวอร์ ก็มาถึงปลายทางที่สวยงาม เมื่อตัวละครทุกตัว ได้เปิดใจ หันหน้า ขยับปาก บอกเล่าความเป็นตัวเองให้อีกคนได้เรียนรู้ นำพาความเห็นใจและเข้าใจให้เกิดขึ้นในใจของกันและกัน ... เหตุผลทั้งหมดทั้งมวลที่ทำให้เส้นใยของพ่อ-แม่-น้า-ปู่-พี่ชาย ถูกเชื่อมโยงให้ต่อติด อย่างเหนียวแน่นและแข็งแรงได้ขนาดนี้ ก็ต้องขอบคุณ 'กาว'ที่ดีที่สุด อันเป็นผลิตผลมาจากกำลังใจดวงน้อยๆ หลอมรวมความอ่อนโยน ของสมาชิกคนเล็กที่สุดของครอบครัว คนที่อยู่ตรงกลางของเรื่องราวทั้งหมด และคนที่ควรจะได้รับตำแหน่งนางงามมิตรภาพ ของเวที Little Miss Sunshine ในครั้งนี้

ตัวละคร "โอลีฟ" ทำให้ฮูเวอร์ทุกคนได้เห็นคุณค่าของการเดินทาง ...และ "อบิเกล เบรสลิน" ก็ทำให้เราคนดูได้เห็นคุณค่าของการแสดงอันน่ารักแก่นแก้วสมวัย (ใครจะมองว่าแก่แดดแก่ลม ก็แล้วแต่จะมอง...ผมขอไม่มองก็แล้วกัน เพราะความ L ทำให้คนตาบอด หุหุ) ส่วน 5 นักแสดงรุ่นปานกลางไล่ระดับไปถึงใหญ่ (อันหมายถึง วัยรุ่นไปจนถึงวัยชรา) ต่างก็ทำให้คนดูรู้สึกอินไปกับการเดินทางบนถนน อันอลหม่านแต่ลงท้ายได้อย่างน่าประทับใจ (ถึงปู่ อลัน อาร์กิ้น จะได้อยู่บนจอน้อยกว่าใครๆ แต่ความโดดเด่นเกินหน้าใครๆ ก็เป็นเหตุเป็นผลที่เหมาะสมต่อการถลำมาคว้าออสการ์ ต่อหน้าต่อตาตัวเต็งเบอร์หนึ่งอย่าง เอ็ดดี้ เมอร์ฟี่ย์)

สองผู้กำกับ ควบคุมคนดูให้เดินทางไปกับการดูหนังได้อย่างราบลื่น อารมณ์ไม่มีสะดุด ซึ่งดูขัดแย้งกันกับภาพในหนังที่ตัวละครต่างแหย่ขาแหย่คำพูดสะดุดกันไปสะดุดกันมาด้วยความคะนองใจ ...จะให้สรุปเข้าใจง่ายๆ ก็คือ เป็นการสะดุดที่ไม่สะดุดอย่างลงตัว (งงกว่าเดิมอีกมั้งเนี่ย) ...เรื่องของความตลก อาจไม่ถึงกับฮานาก้าก๊ากๆ แต่มุขเล็กๆน้อยๆที่หยอดมา ก็ทำให้เราสนุกและอมยิ้มไปกับมันได้อย่างไม่ขัดเขิน ...ส่วนของดรามา ก็พอมีสิทธิ์จะเรียกน้ำตาจากคนดูที่มีจิตใจอ่อนไหวได้ง่ายๆ (อย่างเช่นผม กับฉากที่ใครบางคนจำใจต้องลาจาก)

คนเขียนบท จัดการเรื่องราวทุกอย่างให้เริ่มและจบ อยู่ในหนัง ชั่วโมงครึ่งพอดิบพอดี ได้อย่างสมบูรณ์แบบ ...ความอบอุ่นจากหนังที่คนดูได้รับ ช่างเหมาะเจาะแล้วกับที่ออสการ์ได้ไปอยู่ในอ้อมกอดของ อาร์นด์ อย่างอบอุ่น

"Little Miss Sunshine" ... หนังที่น่าจะได้รางวัลที่เป็นที่สุดในงานออสการ์ครั้งที่ผ่านมา และยังเป็นหนังที่น่าจะทำให้คุณหลงรัก หรือประทับใจได้ง่ายที่สุดในหนังทั้ง 5 เรื่องที่ได้เข้าชิงรางวัลหนังยอดเยี่ยม ...ถ้าคุณถามหาหนังที่จะให้ความอบอุ่น พ่วงข้อคิดกับทุกคนในครอบครัวแล้ว นี่คือหนึ่งในหนังที่น่าเช่าและน่าซื้อมาเก็บไว้เป็นมากของมากที่สุด ห้ามพลาดเป็นอันขาดครับ

10 คะแนน -> Super Recommended [

]

สำหรับ DVD จะมี Feature พิเศษ คือ "ตอนจบที่แตกต่าง พร้อมความเห็นของผู้กำกับ" และ "ความเห็นของผู้กำกับที่มีต่อหนัง" ...โดยเฉพาะอย่างแรก ก็ทำให้ไม่น่าพลาดเป็นเด็ดขาดแล้วครับ

ขอเชิญทุกท่านเสนอความคิดเห็นกัน...
1 Comment ของคุณ คือ 1 Happy ของเจ้าของบล็อก ขอบคุณมากครับ

Create Date : 03 พฤษภาคม 2550

Last Update : 3 พฤษภาคม 2550 2:48:51 น.

7 comments

Counter : 2018 Pageviews.

อ่านแล้วทำให้อยากดูขึ้นมาเลยค่ะ

โดย: pat IP: 210.4.140.11 วันที่: 3 พฤษภาคม 2550 เวลา:8:19:51 น.

โดย: โสมรัศมี

วันที่: 3 พฤษภาคม 2550 เวลา:8:54:25 น.

ผมไม่แน่ใจว่า Little Miss sunshine สมควรได้รับรางวัลออสการ์สาขาภาพยนตร์ยอดเยี่ยมหรือเปล่า เพราะดูแล้วยังไงก็ชอบ The Queen กับ Babel มากกว่า ส่วนเรื่องอื่นๆรวมทั้ง The Departed ที่ได้ไปผมยังไม่ได้ดู

ยังไงก็ตาม Little Miss Sunshine เป็นหนังที่ดีมาก(แม้ไม่ถึงกับเยี่ยม) ถ้าจะได้รางวัลก็ได้อย่างสมความภาคภูมิแล้วล่ะครับ เชื่อเหมือนจขบ.ว่าหนังเรื่องนี้กลายเป็น "หนังในดวงใจ" ของคนดูหลายๆคนไปแล้วล่ะ อย่างน้อยก็จขบ.คนหนึ่งแล้วใช่ไหมล่ะ

โดย: Kino (das Kino

) วันที่: 4 พฤษภาคม 2550 เวลา:9:34:10 น.

พี่ได้ดูหนังเข้าชิงออสการ์ปีนี้ไปแล้ว 4 เรื่อง คือ The departed, The queen, Babel และ Little Miss Sunshine (ดูตอนที่ แคททาลิสต์ เอามาฉายขึ้นโปรเจ็คเตอร์ให้ชมที่ The 3rd place ทองหล่อ พร้อมน้อง nanoguy) ... ก็ต้องบอกว่า ชอบ 3 เรื่องหลังมากกว่าเรื่องที่ได้รางวัลอยู่จมเลย (ซึ่งก็คงคล้ายกับใครหลายๆ คน ที่เห็นเขียนไว้เหมือนกัน) ...
The departed - จุดแข็งทีได้รางวัล ก็คือถึงเวลาของลุงมาร์ตี้ กับเรื่องเข้าชิงที่เหลือยังมีจุดที่ทำให้ คกก. หาข้อตำหนิได้ (ลองถ้า BBM เข้าชิงปีนี้ ... อาจมีโอกาสได้มากกว่าปีที่แล้วรึเปล่าน้อ?)
... โดยส่วนตัว พี่กลับมองเห็นจุดอ่อนตรง remake I.A. Trilogy (คนเอเชียถึงยี้กันไง) กับ หนังไม่เห็นจะจรรโลงใจ หรือมีประเด็นทางสังคมตรงไหนเลย

Babel - ถึงแม้ตัวบทและการดำเนินเรื่อง จะไม่หนักแน่นและ 'โดน' เท่า 21 grams ที่อิงนาริตู เคยกำกับไว้ได้ดีกว่า ... แต่อย่างน้อย ก็พูดถึงเนื้อหาที่กว้างขึ้น และประเด็นที่พูดถึง ก็เป็นสากล ... ส่วนจุดอ่อน คงเป็นตรงที่หนังมันออกจะมีความบังเอิญมากไปนิด กับความเชื่อมโยงระหว่างเหตุการณ์แต่ละแห่ง มันอาจดูโดดๆ ไปซักหน่อย

The queen - บทและการแสดงของ 2 ดารานำ (ป้าเฮเลน กับไมเคิล ชีน) คือจุดแข็ง ส่วนจุดอ่อน คงที่เป็นหนังอังกฤษ, คกก. ที่ได้ดู ยังไม่เยอะพอ และ 'ความนิ่ง' ของเรื่องราว ซึ่งเป็นอารมณ์ยุโรปที่ไม่ใช่สไตล์หนังออสการ์ซักเท่าไหร่

Little Miss Sunshine - ไม่ใช่หนังแนวโปรดของออสการ์แน่ๆ มาไกลถึงขนาดนี้ก็เก่งแล้ว (แต่ก็เป็นหนังในดวงใจของคนดูหลายๆ คน)
... ชอบตรงการร้อยเรียงเรื่องราวของ 'กลุ่มคนขี้แพ้' ที่มารวมตัวกันเป็นครอบครัวได้อย่างน่ารักน่าชัง
... ชอบเหตุการณ์สิ่งละอันพันละน้อย ที่หนังใส่เข้ามาระหว่างทาง
... ชอบสีเหลืองของรถตู้ ชอบประตูหลุด ชอบวิธีการขึ้นรถ
... ฉากไคลแม็กซ์บนเวที ฮาได้ใจมั่กๆ ... คิดไว้เหมือนกัน ว่า 'ปู่แสบ' จะสอนอะไรโอลีฟน้อ ... แล้วก็ ... 555
... การแสดง แต่ละคนเล่นกันได้ดีตามมาตรฐาน ... อลัน อาร์กิ้น บทน้อยไปนิด ... เฮียเอ็ดดี้ คงค้อนควับๆ ที่มากระชากออสการ์ไปจากอกอย่างหน้าตาเฉย
... ตอนจบ เค้าเปิด Alternate endings ให้ดูด้วย แต่ละอัน ฮาดีครับ

โดย: บลูยอชท์

วันที่: 16 พฤษภาคม 2550 เวลา:11:36:10 น.

เป็นอีกหนึ่งหนังในดวงใจ

สำหรับรอบหลายปีที่ผ่านมาซะแล้ว

หลงรักจริงๆเลยค่ะ

โดย: >>> (แม่เจ้าปัน

) วันที่: 30 ธันวาคม 2550 เวลา:0:07:33 น.

ดูแล้วอยากมีรถตู้สีเหลือง พาทุกคนที่บ้านไปประกวดนางงามกับเราจังเลย

ปล. นางงามก็กินไอติมได้ ^ ^

โดย: เจ้าหนูจังไม IP: 125.27.79.230 วันที่: 25 ตุลาคม 2551 เวลา:19:16:47 น.

Русские песни в народном стиле - //www.pipekin.ru
//www.pipekin.ru/
[url href="//www.pipekin.ru/"]www.pipekin.ru[/url]

โดย: Музыкант IP: 95.190.53.78 วันที่: 29 มิถุนายน 2555 เวลา:1:12:26 น.